بيدارزنى
4.03K subscribers
5.1K photos
1.22K videos
173 files
4.17K links
«بیدارزنی» رسانه‌ای گروهی از کنشگران حقوق زنان است که در زمینه‌ی ارتقای آگاهی جامعه نسبت به برابری جنسیتی و احقاق حقوق زنان فعالیت می‌کنند.

تماس با ما:
@bidarzanitel
ایمیل:
bidarzani@gmail.com
Download Telegram
🔖هلن سیکسو «خنده مدوسا» نویسنده: مارینا دلوچیو، برگردان : ماری موسوی

@bidarzani

🔸در «خنده مدوسا» (۱۹۷۵) هلن سیکسو، فمینیست و نویسنده‌‌ی فرانسوی، زنان را فرا‌می‌خواند تا کاری را انجام دهند که صدا، بدن و جنسیت‌‌شان را آزاد می‌کند: «زن باید خود و امیالش را بنویسد، باید در مورد زنان بنویسد و زنان را وادار به نوشتن کند، چیزی که از آن منع شده‌‌اند، به همان شدتی که از بدن‌شان منع شده‌اند. زن باید با جنبش خود، خودش را در متن قرار دهد، همینطور در جهان و در تاریخ.»

🔸هلن سیکسو در مقاله‌‌ی معروف‌اش ادعا می‌کند که زنان از نوشتن منع شده‌اند درست به همان شیوه و توسط همان افراد که آن‌ها را از بدن و میل جنسی‌‌شان منع کرده‌اند. مردان متهم هستند، مردان تاریخ را نوشته‌اند و همینطور قوانین خدا، دانش، و نوشتار را تعریف کرده‌‌اند و از این جایگاه عمومی برای تعریف زنان به «نامتعارف» و «دیگری» استفاده کرده‌‌اند. زنی که می‌ نویسد با این عمل زنان دیگر را نیز وادار می‌‌کند تا داستان‌‌ها و زندگی‌‌شان را بنویسند و اجازه ندهند تا هیچ چیز و هیچ کس آن‌ها را به عقب برگرداند یا متوقف کند.

🔸سیکسو در مورد مشکلات متعددی که بسیاری از زنان نویسنده در هنگام انتشار آثارشان با آن مواجه می‌‌شوند صحبت می‌کند. آن‌ها تحت سلطه‌ی مردان و نویسندگان مردی هستند که سعی در کنترل قصه‌‌گویی زنان دارند. او در این مقاله به دنیای نویسندگی به عنوان موجودیتی قضیب محور اشاره می‌کند. « تشکیلات احمقانه‌ی سرمایه‌داری که در آن انتشارات حیله‌گری پیشه می‌کنند و متملقینی که بایدهایی را که از سوی اقتصاد مخالف زنان دیکته می‌شود بازگو می‌کنند؛ خوانندگان از خود راضی، سر ویراستار و مدیران مطرح متن حقیقی زنان، متن زنانه، را دوست ندارند. چنین متنی آن ها را می‌ترساند.»

🔸از نظر اقتصادی مردان قدرت را در دست دارند. آن‌ها تمام موسسات عمومی را که به زنان مربوط می‌شود تحت کنترل دارند، این که توانایی زنان چقدر است و چقدر می‌‌توانند به دست بیاورند. حتا در هنر و ادبیات مردان آنقدر هویت زن را به دلخواه خود به تصویر کشیده‌‌اند که زنان خود را بر مبنای همان تعاریف باور کرده‌اند. «تاریخ نوشتار به اشتباه تاریخ خرد تصور می‌شود در حالی که تاریخی است با سنتی قضیب محور». صداها مردانه بوده‌اند، داستان‌ها مردانه بوده‌اند و عقاید بر محور مشاهدات و دیدگاه‌های مردانه قرار داشته‌اند. صدا و افکار زنان صامت بود.

📌 پانوشت: مدوسا در اسطوره‌شناسی کلاسیک یونان یکی از سه خواهر گورگون است که موهایش با مار بافته شده است و هر مردی که به او نگاه کند تبدیل به سنگ می‌شود در حالی‌که پیش از آن دختر بسیار زیبایی بود که مردان زیادی خواستگار او بودند. پوسیدون، خدای دریاها بعد از شنیدن جواب منفی از مدوسا او را نفرین و تبدیل به هیولایی ترسناک می‌کند. این اسطوره نماینگر سرکوبی غریزه جنسی و زیبایی زنانه است. سیکسو بر این باور است که مدوسا تصویری‌ست که مردان در ناخودآگاه ذهن‌شان از زنان دارند، او با احیای این بخش‌های سرکوب شده سعی در تخریب تصویر ساختگی مردان از زنان دارد. مدوسا به این تاریخ ساختگی می‌خندد و خود روایت‌اش را از نو می‌نویسد.

👈🏽منبع: #انسجام_زنان_فعال_افغانستان goo.gl/sr2nv1

#زنان_نویسنده


@bidarzani
تونی موریسون، نویسنده آمریکایی و اولین برنده زن سیاه‌پوست جایزه نوبل ادبیات در سن ۸۸ سالگی درگذشت.

به گزارش ایسنا به نقل از گاردین، خانواده و ناشر آثار تونی موریسون نویسنده مطرح امریکایی در بیانیه‌ای اعلام کردند که او پس از تحمل یک دوره کوتاه بیماری در یک مرکز پزشکی در شهر نیویورک درگذشته است.

در این بیانیه آمده است: گرچه درگذشت وی فقدان بسیار بزرگی است اما ما شکرگزاریم که او زندگی خوب و بلندی داشت و از طریق آثارش برای مخاطبان شناخته می‌شد.

وی به سبب پنج دهه نویسندگی درباره تجربه‌های سیاه پوستان امریکا شناخته می‌شد و کار خود را در ابتدا به عنوان ویرایشگر و سپس به عنوان نویسنده رمان‌های مهمی درتاربخ ادبیات امریکا ثبت کرد.

تونی موریسون با نام اصلی «کلوئی ووفورد» نویسنده و استاد دانشگاه است که تاکنون جایزه‌هایی چون نوبل ادبیات و پولیتزر را از آن خود کرد.

«دلبند»، «آبی‌ترین چشم» «، «عشق»، «سرود سلیمان»، «خانه» و «یک بخشش» از مهم‌ترین رمان‌های این نویسنده هستند.#زنان_نویسنده @bidarzani
📝زندگی زنان نویسنده در فیلم‌ها

✍🏽طاهره جوركش/فعال اجتماعی



@bidarzani
 
🔹جهان از زنان قابل ستایش و اثرگذار که هر یک داستان حیرت‌انگیز خود را دارد، پر است. بیشتر آنها، صِرف زن بودنشان با مخالفت‌ها، دشواری‌ها و موانعی از سوی خانواده و جامعه رو به رو بودند و می‌دانستند برای رشد و شکوفایی خود باید بر آنها چیره شوند.

🔹برای اولین بار زنان نویسنده در زمانی دست به قلم بردند که موقعیت اقتصادی و اجتماعی زنان بسیار بد بود و هر روز به قهقهرا می‌رفت. زنان در آموزش سهم برابری با مردان نداشتند. مدارس و دانشگاه‌ها بیشتر مختص به پسران و مردان بود و زنان سهم بسیار ناچیزی در داشتن این حق داشتند. زمانی که زنان از اولین حقوق خود برخوردار نبودند و جنس دوم محسوب می‌شدند، مسلم بود که نوشتار زنان جدی گرفته نمی‌شد و در بیشتر مواقع مورد تمسخر و تحقیر مردان قرار می‌گرفتند.

🔹فیلم‌های خوبی درباره‌ی زنان نویسنده ساخته شده که نشان می‌دهند آنها در طول تاریخ با چه سختی و مشکلاتی توانستند از طریق نوشتن هویت و فردیت ازدست‌رفته‌ی خود را به دست بیاورند، زندگی‌شان را تغییر دهند و دست به انتخاب‌های متفاوت بزنند و آثاری را خلق کنند که در آن زنان فرودست نیستند و حقوقی برابر با مردان دارند. هرکدام از آنها به نوعی گام مثبت و تاثیرگذاری در شکل‌گیری و جنبش فمینیستی برداشتند.

#زنان_نویسنده
#نقد_فمینیستی

👈🏽ادامه‌ی مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏾

https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30497&rhash=3ec4f87be6d7d1
📚ديگرى به مناسبت ٢٥ نوامبر؛ روز جهانى مبارزه با خشونت عليه زنان، نشست نقد و بررسى كتاب پاييز از پاهايم بالا مى‌رود را برگزار می‌کند.

📆این نشست در صفحه اینستاگرام دیگری ششم آذرماه ساعت نه برگزار می‌شود.

دکتر سیمین کاظمی، غزال مرادی این کتاب را نقد و بررسی می کنند. نویسنده کتاب نیز بخش‌هایی از کتاب را برای ببیندگان می‌خواند.

https://instagram.com/digari_ir?igshid=4exlcq35lk4x

#زنان_نویسنده

@bidarzani
@Digari_ir
📌مگی اوفارل: اندوه روی دیگر عشق است

📍برنده جایزه ادبیات داستانی زنان و جایزه حلقه منتقدان کتاب درباره ویروس کُشنده‌ای که نوشتنش را شکل داد و اینکه چرا رمان برنده جایزه‌اش «همنت» با زمانه ما حرف می‌زند می‌گوید.

📍به نقل از گاردین - مگی اوفارل چشم‌انداز نوشتن صحنه‌های اصلی رمان برنده جایزه‌اش «همنت» را که در آن مادری درمانده بر بالین پسر در حال مرگش نشسته چنان آسیب‌زا یافت که نتوانست آن را در خانه بنویسد. در عوض مجبور شد به یک انبار بگریزد و «آن هم نه انباری هوشمند مثل انبار فیلیپ پولمن، بلکه مکانی نفرت‌انگیز و تار عنکبوت گرفته که گویی در آن طوفان به پا شده». و تنها توانست این کار را در زمان کوتاه ۱۵ تا ۲۰ دقیقه‌ای انجام دهد، بعد برود در باغ قدمی بزند و دوباره برگردد.

#زنان_نویسنده

http://www.ibna.ir/fa/longtrans/304749/%D9%85%DA%AF%DB%8C-%D8%A7%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%B1%D9%84-%D8%A7%D9%86%D8%AF%D9%88%D9%87-%D8%B1%D9%88%DB%8C-%D8%AF%DB%8C%DA%AF%D8%B1-%D8%B9%D8%B4%D9%82