🔖هلن سیکسو «خنده مدوسا» نویسنده: مارینا دلوچیو، برگردان : ماری موسوی

@bidarzani

🔸در «خنده مدوسا» (۱۹۷۵) هلن سیکسو، فمینیست و نویسنده‌‌ی فرانسوی، زنان را فرا‌می‌خواند تا کاری را انجام دهند که صدا، بدن و جنسیت‌‌شان را آزاد می‌کند: «زن باید خود و امیالش را بنویسد، باید در مورد زنان بنویسد و زنان را وادار به نوشتن کند، چیزی که از آن منع شده‌‌اند، به همان شدتی که از بدن‌شان منع شده‌اند. زن باید با جنبش خود، خودش را در متن قرار دهد، همینطور در جهان و در تاریخ.»

🔸هلن سیکسو در مقاله‌‌ی معروف‌اش ادعا می‌کند که زنان از نوشتن منع شده‌اند درست به همان شیوه و توسط همان افراد که آن‌ها را از بدن و میل جنسی‌‌شان منع کرده‌اند. مردان متهم هستند، مردان تاریخ را نوشته‌اند و همینطور قوانین خدا، دانش، و نوشتار را تعریف کرده‌‌اند و از این جایگاه عمومی برای تعریف زنان به «نامتعارف» و «دیگری» استفاده کرده‌‌اند. زنی که می‌ نویسد با این عمل زنان دیگر را نیز وادار می‌‌کند تا داستان‌‌ها و زندگی‌‌شان را بنویسند و اجازه ندهند تا هیچ چیز و هیچ کس آن‌ها را به عقب برگرداند یا متوقف کند.

🔸سیکسو در مورد مشکلات متعددی که بسیاری از زنان نویسنده در هنگام انتشار آثارشان با آن مواجه می‌‌شوند صحبت می‌کند. آن‌ها تحت سلطه‌ی مردان و نویسندگان مردی هستند که سعی در کنترل قصه‌‌گویی زنان دارند. او در این مقاله به دنیای نویسندگی به عنوان موجودیتی قضیب محور اشاره می‌کند. « تشکیلات احمقانه‌ی سرمایه‌داری که در آن انتشارات حیله‌گری پیشه می‌کنند و متملقینی که بایدهایی را که از سوی اقتصاد مخالف زنان دیکته می‌شود بازگو می‌کنند؛ خوانندگان از خود راضی، سر ویراستار و مدیران مطرح متن حقیقی زنان، متن زنانه، را دوست ندارند. چنین متنی آن ها را می‌ترساند.»

🔸از نظر اقتصادی مردان قدرت را در دست دارند. آن‌ها تمام موسسات عمومی را که به زنان مربوط می‌شود تحت کنترل دارند، این که توانایی زنان چقدر است و چقدر می‌‌توانند به دست بیاورند. حتا در هنر و ادبیات مردان آنقدر هویت زن را به دلخواه خود به تصویر کشیده‌‌اند که زنان خود را بر مبنای همان تعاریف باور کرده‌اند. «تاریخ نوشتار به اشتباه تاریخ خرد تصور می‌شود در حالی که تاریخی است با سنتی قضیب محور». صداها مردانه بوده‌اند، داستان‌ها مردانه بوده‌اند و عقاید بر محور مشاهدات و دیدگاه‌های مردانه قرار داشته‌اند. صدا و افکار زنان صامت بود.

📌 پانوشت: مدوسا در اسطوره‌شناسی کلاسیک یونان یکی از سه خواهر گورگون است که موهایش با مار بافته شده است و هر مردی که به او نگاه کند تبدیل به سنگ می‌شود در حالی‌که پیش از آن دختر بسیار زیبایی بود که مردان زیادی خواستگار او بودند. پوسیدون، خدای دریاها بعد از شنیدن جواب منفی از مدوسا او را نفرین و تبدیل به هیولایی ترسناک می‌کند. این اسطوره نماینگر سرکوبی غریزه جنسی و زیبایی زنانه است. سیکسو بر این باور است که مدوسا تصویری‌ست که مردان در ناخودآگاه ذهن‌شان از زنان دارند، او با احیای این بخش‌های سرکوب شده سعی در تخریب تصویر ساختگی مردان از زنان دارد. مدوسا به این تاریخ ساختگی می‌خندد و خود روایت‌اش را از نو می‌نویسد.

👈🏽منبع: #انسجام_زنان_فعال_افغانستان goo.gl/sr2nv1

#زنان_نویسنده


@bidarzani