#بیدارزنی: تداوم بازداشت «آنیسا جعفری‌مهر»، دانشجوی کارشناسی ارشد زبان‌شناسی دانشگاه کردستان و یکی از اعضای شورای نویسندگان فصل‌نامه ادبی و هنری «ژ»

#آنیسا_جعفری_مهر روز دوشنبه ۳ آذرماه توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد. ماموران در زمان بازداشت، ضمن بازرسی منزل، شماری از لوازم شخصی از جمله لپ‌‌تاپ، تلفن همراه و برخی از کتاب‌های او را ضبط کرده و با خود برده بودند.
خانم جعفری مهر روز سه‌شنبه ۴ آذرماه طی تماس تلفنی با خانواده خود درخواست تعیین وکیل کرده بود.


@bidarzani

#بیدارزنی: سیلاب و آب‌گرفتگی منازل ساکنان #ماهشهر، سربندر، جراحی، اهواز و آبادان، موج دیگری از ویرانی را به ساکنان محروم این نقاط وارد آورده است.

زندگی ساکنان #خوزستان که پیش از این نیز با هر بارش، به فاجعه‌ی جدیدی مبدل میشد، حالا با مشکلات دو چندان قرارگیری در وضعیت کرونا نیز گره خورده است.
عدم دفع آب‌های سطحی، ناکارآمدی شهرداران و وزارا و مسئولان ذی‌ربط در این خطه، در کنار توزیع فقر و نابرابری در این مناطق باعث شده است تا «ویرانی»، عنصر و محصول همیشگی زندگی ساکنان این استان باشد.

طی ۴۸ ساعت گذشته، بالا آمدن فاضلاب و تسریع آلودگی به جان ساکنان، موقعیت ویرانی موجود در شهرهای نام‌برده را با بحران سلامت نیز همراه کرده است.
مجموع بیماری‌های وبا، بیماری‌های عفونی و نبودِ هرگونه قرنطینه و پروتکل‌های تبلیغی دولت جهت «کاهش ویروس کرونا» در کنار آسیب‌پذیری زنان و کودکان در ابتلا به بیماری‌های قارچی و عدم سلامت رحم، به آخرین فاجعه‌ی تحمیل شده بر زندگی ساکنان تبدیل شده است. وضعیتی که با خرابی خانه‌ها و نبود زیرساخت‌های بازسازی ریشه‌ای، تنها فاجعه‌ی حال حاضر را به فجایع بعدی، متصل خواهد کرد.



@bidarzani

#بیدارزنی: شیوع کرونا و قرنطینه خانگی؛ افزایش همسر آزاری در کیش

مسئول اورژانس اجتماعی کیش با بیان افزایش #همسرآزاری در ایام #قرنطینه ناشی از شیوع ویروس #کرونا گفت: "گزارش همسر آزاری روانی و جسمانی در جزیره کیش، جزو دومین گروه پر تکرار گزارش‌ های اورژانس اجتماعی است".

سمانه کوپایی میزان خشونت علیه زنان را در میان مهاجران بیشتر دانست و عنوان کرد: "مهاجران بنابر شرایط زندگی در کیش و دوری از خانواده خشونت بیشتری را تجربه می‌کنند".

کوپایی افزود: "در بین گزارش‌های فردی، گاها برخی از زنان به دلیل حفظ آبروی خود و فرزندانشان و ترس دوباره از دریافت خشونت بیشتر، از تماس و اطلاع از وضعیت حاکم خودداری می‌کنند. همچنین در برخی موارد زنان آسیب دیده وضعیت خود را پس از چند سال به بهزیستی گزارش کرده‌اند".

@bidarzani

‏جوانه می‌زنم
به روی زخم بر تنم .....


این‌ ترانه رو به مناسبت ‎#روز_جهانی_منع_خشونت_علیه_زنان با دوستان باهم خوندیمش.

#آواز_زنان
#موسیقی_زنان
#توییت_خوان
‎
@bidarzani
https://t.co/6XA3rh2xGq‎

📆 اول دسامبر #روز_جهانی_ایدز است. امسال با وجود همه‌گیری ویروس کرونا، ارائه خدمات، آزمایش، درمان و مراقبت از افراد مبتلا به اچ‌آی‌وی و ایدز با چالش‌های زیادی روبه‌رو شده است. شعار امسال این است: «همبستگی جهانی، خدمات انعطاف‌پذیر»/ روزها


📍جدیدترین آمار ایدز در کشور / افزایش انتقال جنسی بیماری

رئیس اداره ایدز و کنترل بیماری‌های آمیزشی وزارت بهداشت:
🔹 تخمین مبتلایان زنده اچ‌آی‌وی در کشور حدود ۶۰ هزار نفر است.
🔹 تا آخر شهریور ماه امسال ۲۲هزار و ۴۰۶ نفر مبتلای زنده به اچ‌آی‌وی ثبت شدند که از این تعداد نزدیک به ۱۶ هزار نفر به مراکز ما متصل شدند و خدمات درمانی دریافت می‌کنند.
🔹 در شش ماه نخست امسال نیز حدود ۵۰ درصد انتقال بیماری از راه جنسی و ۲۳ درصد از طریق اعتیاد تزریقی بوده است.
🔹 ۵۰ درصد مبتلایان اچ‌آی‌وی در گروه سنی ۲۰ تا ۳۵ سال بودند./بهداشت‌جهانی

@bidarzani

📜‏بیانیه روزنامه‌نگاران زن نسبت به موضع ‌گیری انجمن صنفی علیه آزار در مطبوعات

📍دیگر نمی‌خواهیم تداوم مصونیت آزارگر‌ها را تحمل کنیم



در دورانی که زنان روزنامه‌نگار در رسانه‌ها تلاش و تمرکزشان را برای اطلاع‌رسانی در حوزه‌های مختلف صرف می‌کنند و از نابرابری آموزشی‌، مشقت معاش،  دوران سخت تنها ماندن با بحران‌های سلامتی و جنگیدن برای حداقل‌های بقای انسانی می‌نویسند، گاهی برخی از آنان باید همزمان در جبهه دیگری روبروی برخی از آزارهای جنسی محل کار بایستند، مقاومت کنند، آن را پس بزنند، و اگر امکانی پیدا شد آن را فریاد بزنند.

در مواجهه با تبعیض جنسیتی به عنوان واقعیت روزمره، امر شخصی از امر جمعی جدا نیست، آزارها صرفا مسائل شخصی نیستند و متقابلا بدون حمایت جمعی راه به جایی نمی‌برند.

تشکل صنفی مستقل و برابری‌خواه باید برابری جنسیتی را در قالب فعالیت سازماندهی‌شده در مجامع متشکل از بدنه روزنامه‌نگاران در پیش بگیرد. در غیر این صورت همراه و همدست سیاستگذاران فرهنگی و سیاسی کشور است که درحال طبیعی‌سازی نابرابری، ذیل عناوینی چون حفظ آبرو و … است و نمی‌تواند روزنامه‌نگار برابری‌خواه، آزادی‌خواه و مترقی را نمایندگی کند.


@bidarzani
http://modara.ir/fa/news/143513/

‌🔸بازگشت مشروط دوچرخه‌های اشتراکی به اصفهان؛ استفاده زنان ممنوع است

✍الناز محمدی

دادستان اصفهان در نامه‌ای که به شهردار این شهر نوشته تاکید کرده است چون الیپکو یک شرکت دانش‌بنیان است، برای فعالیت هزینه سنگین کرده و با توجه به اینکه ۶۰ تا ۷۰ درصد استفاده گنندکان آن زن بوده‌اند و حالا آن‌ها حذف می شوند، یارانه‌ای در اختیار این شرکت قرار بگیرد.



@bidarzani
https://hamshahrionline.ir/x6R2J
@hamshahrionlinenews

📌بیانیه‌ی کانون نویسندگان ایران به مناسبت ۱۳ آذر، روز مبارزه با سانسور

۱۳ آذر، روز مبارزه با سانسور گرامی باد

دوازده سال از اعلام ۱۳ آذر به عنوان روز مبارزه با سانسور گذشته است و اکنون رضا خندان (مهابادی)، بکتاش آبتین از اعضای هیئت دبیران و کیوان باژن، عضو کانون نویسندگان ایران به دلیل تلاش برای مبارزه با سانسور به زندان افتاده‌اند و عضو دیگرمان؛ گیتی پورفاضل، به دلیل استفاده از حق آزادی بیان‌اش به حبس کشیده شده است.

موضوع سانسور و مبارزه با آن، محدود به کتاب، مطبوعات یا فعالیت‌های هنری نیست و به همین دلیل روز مبارزه با سانسور مختص نویسندگان و هنرمندان نبوده و هدف آن؛ همگرایی و ایستادگی تمام گروه‌ها و افرادی‌ست که مستقیم یا غیر مستقیم قربانی سانسور و سرکوب هستند.

سانسور، تامین کننده‌ی تاریکی مورد نیاز برای سرکوب است و این یعنی، سرکوب را می‌توان بی کم و کاست، شکل عینی و تحقق یافته‌ی سانسور دانست. بدین معنا، جامعه‌ی ما سال‌هاست که به شدیدترین وجه، تحقق سانسور را در حبس و شکنجه و اعدام و کشتار فرزندانش، عریان و خونین، چشیده و لمس کرده است.
سال‌هاست که هنر و فرهنگ و زیبایی، روبروی چشمان ما سرکوب شده‌ است و از این رهگذر تولیدات فرهنگی سانسور شده وُ بی یال وُ دم وُ اشکم، مخاطب خود را به شکلی روزافزون از دست داده‌اند. سال‌هاست که سیستم آموزشی، متکی به ارعاب و سانسور وُ خودسانسوری‌ست و در کنار این‌ها، حق اعتراض مردم نیز سرکوب و دامنه‌ی سانسور به کف خیابان کشیده شده است. با این همه، سال‌هاست که ایستاده‌ایم و سال‌هاست که در برابر سهمگین‌ترین سانسور و سرکوب تاریخ معاصر، به مبارزه‌ی خود برای دفاع از آزادی اندیشه و بیان ادامه داده‌ایم.

کانون نویسندگان ایران، ضمن بزرگداشت ۱۳ آذر، روز مبارزه با سانسور، از عموم مردم به ویژه صاحبان قلم و اندیشه می‌خواهد تا در صف مبارزه با سانسور بایستند و یکصدا خواستار برچیدن بساط سانسور شوند. ما خواهان آزادی اندیشه و بیان و نشر بی هیچ حصر و استثنا هستیم، خواهانِ جریان آزاد خبررسانی، اینترنت و مطبوعات آزاد، آزادی حق اعتراض و همچنین آزادی تمام زندانیان عقیدتی و سیاسی که در سیطره‌ی سانسور و سانسورچیان به بند کشیده شده‌اند.

کانون نویسندگان ایران
۱۱ آذر ۱۳۹۹

@bidarzani
https://scontent-iad3-1.xx.fbcdn.net/v/t1.0-9/129131572_3556805664404193_213881475486711817_n.jpg?_nc_cat=109&ccb=2&_nc_sid=730e14&_nc_ohc=8dUNp3egjdUAX-HKxxG&_nc_ht=scontent-iad3-1.xx&oh=c454d59a52fa570821329aebae490aea&oe=5FEA7E10

🗣جشن کشف حجاب من

✍🏽مونی الطحاوی 
✍🏽 ترجمه: نغمه غلامحسینی و امیرمسعود مهرابیان
 
@bidarzani

🔸من برای مدت نه سال محجبه بودم. حجاب شکلی از پوشش است متشکل از روسریِ سر و لباسی که تمام بدن به جز دست‌ها و صورت را می‌پوشاند. بگذارید صادقانه‌تر بگویم: من برای نه سال حجاب داشتم و هشت سال آن را صرف کنار گذاشتن آن حجاب کردم.

🔸من در سن شانزده سالگی، بلافاصله بعد از مهاجرت از بریتانیا به عربستان سعودی به همراه خانواده‌ام، انتخاب کردم که حجاب به سر کنم. من می‌خواستم که خوشفکری خود را حفظ کنم بنابراین با خدا معامله‌ای انجام دادم.


🔸توجیهات زیادی برای زنانی که حجاب می‌پوشند وجود دارد. بعضی‌ها برای حفظ تقوا حجاب می‌پوشند، برخی معتقدند که قرآن برای فروتنی فرمان به حجاب پوشیدنشان داده است، بعضی‌ها برای اینکه هویت مسلمان خود را نشان دهند حجاب دارند. برای تعدادی دیگر حجاب راهی است که از توجه ناخواسته خودداری کنند و خلاصی از آزار و اذیتی که در فضای عمومی توسط مردان اعمال می‌شود.

🔸ظهور اسلام‌گرایی، به ویژه ظهور اخوان‌المسلمین، باعث شیوع حجاب شده است.
غالباً، کنترل اجتماعی اسلام‌گرایان توسط رژیم‌هایی که از نظر اسمی سکولار بودند اما همان ارزش‌های محافظه‌کارانه را ترویج می‌دادند تا اعتبار دینی خود را جلا بخشند، افزایش یافته است.

#حجاب

👈🏾ادامه‌ی مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏾

https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30633&rhash=3ec4f87be6d7d1

📌نسرین ستوده را به زندان قرچک برمی‌‌گردانند


پزشکی قانونی با تمدید مرخصی #نسرین_ستوده به مدت دو هفته دیگر موافقت کرد اما مسئولان زندان اعلام کردند او باید به زندان قرچک بازگردد.

نسرین ستوده، زندانی سیاسی و وکیل دادگستری به‌ دلیل عوارض ناشی از اعتصاب غذای طولانی به چند بیماری از جمله ناراحتی قلبی دچار شده است. شنبه ۱۷ آبان دادیار ناظر بر زندان قرچک با مرخصی نسرین ستوده موافقت کرد. رضا خندان، همسر این زندانی سیاسی ۱۲ آذر با انتشار پیامی در تویبتر اعلام کرد با وجود آنکه پزشکی قانونی مرخصی نسرین ستوده را به مدت دو هفته دیگر تمدید کرده بود اما مسئولان زندان اعلام کردند که او باید به زنذان قرچک بازگردد.

نسرین ستوده آخرین بار در ۲۳ خرداد ۱۳۹۷ بازداشت و به زندان منتقل شد. او در اسفند ۹۷ با مجموعاً هفت عنوان اتهامی به ۳۳ سال حبس و ۱۴۸ ضربه شلاق محکوم شد. از جمله اتهامات او در دادگاه «تشویق به فساد و فحشا» از طریق بر عهده گرفتن وکالت پرونده «دختران خیابان انقلاب»، «عضویت مؤثر در گروهک غیرقانونی و ضدامنیتی کانون مدافعان حقوق بشر لگام و شورای ملی صلح»، «ظاهر شدن بدون حجاب شرعی در محل شعبه بازپرسی»، «نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی» و «تبلیغ علیه نظام» عنوان شد.

@bidarzani https://t.me/iv?url=https://www.radiozamaneh.com/557672&rhash=eec6b76cb50965

▫️ دهکده‌ی‌ زنان: ژنوار
▫️ برگرفته از: وبسایت کمون انترناسیونالیست

ترجمه‌ی: سروناز احمدی



متن پیش‌رو جنبه‌های مختلفی از کار و زندگی در یک دهکده‌ی زنان در شمال سوریه به نام ژنوار را توصیف کرده است. فضاهایی از این دست اغلب جهت احیای خودباوری زنان بنا می‌شوند، به‌ویژه زنانی که نوعی تروما مانند جنگ را تجربه کرده‌اند. این امر عموماً از طریق درهم شکستن کلیشه‌‌‌ای صورت می‌گیرد که بنا به آنْ زنان در نظام پدرسالاری نمی‌توانند فعالیت‌های معینی را انجام بدهند، با این‌که زنان در نظام مادرسالاری در مدت‌‌زمانی طولانی ثابت کرده‌اند که در این حوزه‌های فعالیت سرآمد بوده‌اند. بر همین اساس ژنوار فضای طرد مردان نیست، بلکه به‌وجود آوردن فرصتی برای زنان است تا بدون زنجیرهای وابستگی نظام پدرسالار بتوانند یک زندگی جمعی را اداره کنند. به عبارتی دیگر آنچه این زنان طرد می‌کنند نظام پدرسالار در تمامی ابعاد آن است، نه مردان. شاید بتوان گفت در ژنوار شکلی از کمون مادرسالار بازسازی شده است که در مقابل افسانه‌ی فرودستی ازلی زنان می‌ایستد و به همین جهت هم می‌تواند الهام‌بخش باشد و هم به زنان در بازپس‌گیری قدرتشان یاری رساند. نباید فراموش کرد که ژنوار بخشی از چشم‌اندازی بزرگتر است که این زنان و هم‌سنگران‌شان برای آن مبارزه می‌کنند. زنان ژنوار برای دستیابی به آرمان زندگی اشتراکیِ آزاد در جهانی برابر صرفا به حفظ دهکده‌شان در جهانی نابرابر بسنده نمی‌کنند و همچنین آگاهند که در پیوند با مبارزه علیه دیگر نظام‌های سلطه قرار دارند. آشنایی با این طرح‌ها و نقد و بررسی‌ هرچه بیشترشان می‌تواند گامی باشد در راستای توسعه‌ی بدیلی برای ساختارهای پدرسالار فعلی که موجب انقیادند.


@bidarzani
@naghd_com
🔹متن کامل این نوشتار را در لینک زیر بخوانید:

https://wp.me/p9vUft-1QZ

🌀برای کمک به زنانی که از خشونت اقتصادی رنج می‌برند چه کارهایی می‌توانیم انجام دهیم؟


۱- کمک کنید تا اعتماد بنفس لازم برای حرکت به سمت تغییر را به دست آورند. این کار را نه با تعریف‌های توخالی که با دیدن و نشان دادن توانایی‌ها و فرصت‌های بالقوه انجام دهید.

۳- فرصت‌های مهارت‌آموزی، و آموزشی در زمینه‌های مورد علاقه این افراد را به آنها معرفی کرده و تشویق‌شان کنید از آنها استفاده کنند.

۳- اغراق نکنید. وعده موفقیت بزرگ و سریع ندهید.

۴- اگر کمک کوچکی از دست‌تان برمی‌آید در همان حد اعلام آمادگی کنید. مثلا اگر می‌توانید در نگهداری بچه‌ها یک روز در هفته به چنین زنی کمک کنید بسیار عالی خواهد بود. سعی نکنید به خودتان فشار بیش از حد برای کمک وارد کنید، چون در این صورت خیلی زود سرخورده و بی‌حوصله خواهید شد که این خودش یک مشکل جدید برای این زن خواهد بود.

۵- شکست خوردن برای آدمی که تجربه خشونت دارد می‌تواند بسیار دردناک‌تر باشد. در این موارد سعی کنید در کنارشان باشید و توضیح بدهید که یادگیری و شکست‌های گاه به گاه جزئی از روند فعالیت اقتصادی هستند.

۶- اگر فرصت شغلی یا کسب درآمدی دیدید که قابل استفاده برای این فرد بود حتما او را معرفی کنید.

۷- وقتی قصد خرید یک کار یا استفاده از خدمتی را دارید که توسط کسب و کارهای کوچک زنان عرضه می‌شود، در صورت امکان از این کسب و کارها خرید کنید.

۸- اگر صاحب کسب و کاری هستید در صورت امکان برای نیروی کار تبعیض مثبتی برای استخدام این افراد در نظر بگیرید.

۹- اگر صاحب کسب و کاری هستید و چنین زنانی برای شما کار می‌کنند با انعطاف‌پذیر کردن شرایط کار به آنها کمک کنید.

۱۰- اگر از خدمات دولتی و سازمانی که به زنان برای شروع کسب و کارشان داده می‌شود مطلع هستید این اطلاعات را در اختیار ایشان قرار دهید.

۱۱- اگر سازمان غیردولتی می‌شناسید که در زمینه خشونت علیه زنان فعالیت می‌کند یا فعالیت‌های عام‌المنفعه برای حمایت اقتصادی از کسب و کارهای زنان دارد، به آنها معرفی کنید.

۱۲- اگر صندوق قرض‌الحسنه‌ محلی یا خیریه‌ای را می‌شناسید که وام‌های کم‌بهره و بدون ضامن به افراد می‌دهند شرایط را برام وام‌گیری این زنان و شروع فعالیت اقتصادیشان فراهم کنید.

#خشونت_علیه_زنان

@bidarzani
@dastadast

📍سنندج؛ قتل یک زن جوان توسط دو برادرش به بهانه ناموس

🔸طی روزهای اخیر خبر قتل یک زن اهل سنندج توسط برادرانش در رسانه‌های جمعی منتشر شده است. بنا به اطلاع شبکه حقوق بشر کردستان، این زن که سرگل حبیبی نام دارد روز شنبه، ۸ آذر همراه یک مرد توسط نیروهای انتظامی در شهر سنندج بازداشت و پس از اطلاع به خانواده توسط برادرانش تحویل گرفته می‌شود. مسئولان انتظامی بدون توجه به خطرات احتمالی که در انتظار این زن است وی را به برادرانش تحویل می‌دهند. اما سرگل روز بعد توسط دو برادرش با ضربات چاقو کشته می‌شود. جسد این زن جوان بدون انجام هیچ مراسمی به خاک سپرده شده است.

🔸سرگل حبیبی ۳۱ ساله، متاهل و مادر دو فرزند بوده است. گفته می‌شود دو برادر وی پس از قتل خود را به کلانتری محل معرفی کرده‌اند.


#قتل_ناموسی
#زن_کشی

@bidarzani
http://kurdistanhumanrights.org/fa/?p=14856

#بیدارزنی: گزارش بیدارزنی از هفته‌ی خشونت‌بار علیه زنان

🔸هم‌زمان با صحبت از روز ۲۵ نوامبر (روز جهانی منع خشونت علیه زنان) و ارائه‌ی راه‌کارهای جمعی علیه ملغی‌سازی قوانین و رفتارهای آسیب‌زا، هفته‌ی گذشته یکی از خشونت‌بارترین روزها علیه زنان بوده است. خشونت علیه زنان که دامنه‌ی آن شامل انواع خشونت جسمی، کلامی، جنسی، اقتصادی (عدم امنیت مالی، عدم امنیت جانی و نابرابری دستمزد)، اجتماعی و مجموع قوانین نابرابر و تبعیض‌آمیز می‌شود، به قوت خود باقی است.

▪️روز یکشنبه ۹۹/۹/۹، یک زن جوان ۳۱ ساله به‌نام «سرگل حبیبی» ساکن روستای سرخه‌دزج سنندج به بهانه‌ی «ناموسی» توسط برادران خود با ضربات متعدد چاقو، مجروح و سپس سر بریده شد. این زن که دارای دو کودک خردسال نیز بود، پس از مراجعه‌ی برادران به کلانتری و اعتراف به قتل، بدون هیچ مراسمی در قبرستان محمدی سنندج به خاک سپرده شد.

▪️روز دوشنبه ۱۰ آذرماه، «سایه حسامی» ۲۳ ساله و ساکن شهرستان میاندواب، در پی فقر و عدم توانایی در پرداخت هزینه‌های زندگی خود و فرزند دو ساله‌اش، دست به خودکشی زد. او که از حمایت خانواده، شریک زندگی و منابع مالی ثابت کاری محروم مانده بود، به خودکشی روی آورد.


▪️روز یکشنبه ۲ آذر، «روژین خدری» ۱۷ ساله اهل روستای «کوزه رش» در شهرستان سلماس، پس از ضرب و‌ شتم توسط پدر خود، خودکشی کرد و جان باخت. عصر روز قبل، وی به شدت از طرف پدرش مورد ضرب و شتم قرار گرفت و شدت این ضرب و شتم به حدی بود که در برخی قسمتهای بدنش آثار کبودی مشهود بود. روز یکشنبه حدود ساعت ۹ صبح روژین با مراجعه به خانه همسایه‌شان از آنها درخواست کمک کرده بود. در پی بی توجهی همسایه آنها به این موضوع، روژین به خانه بازگشته و ساعاتی بعد با حلق آویز کردن خود به زندگی‌اش پایان داد. پدر و مادر این کودک سال‌ها پیش از هم جدا شده بودند و وی به همراه پدرش زندگی می‌کرد.


▪روزشنبه ۸ آذر ماه، فرمانده انتظامی استان سمنان از مرگ یک زن کارگر در شهرستان شاهرود خبر داد. عبدالله حسنی گفت: حادثه منجر به مرگ یک زن کارگر ۳۹ ساله شاغل در یک واحد تولیدی در شهرستان شاهرود شد که در «فقدان ایمنی در محیط‌کار» و بی ‌احتیاطی همکارش به وقوع پیوسته است.

مصوبات عجیب و نقض استقلال کانون وکلای دادگستری در پی تاسیس اداره کل نظارت بر وکلا، شامل پیگرد قضایی وکلای زن، در صورت عدم رعایت حجاب، حتی در فضای مجازی شد.
صدور دستورات معاونت حقوقی قوه قضاییه در اجرای بخشنامه رئیس این قوه به دنبال تشکیل اداره کل نظارت بر وکلا اعتراضات وکلای دادگستری و حقوقدانان را در پی داشته است. بر اساس این بخشنامه تردید در التزام عملی وکلای دادگستری به اسلام، نظام جمهوری اسلامی و یا ولایت فقیه می‌تواند منجر به سلب پروانه وکالت شود. همچنین عدم رعایت حجاب اسلامی در مجامع قضایی و حتی فضای مجازی توسط وکلای زن مجازات یکسانی برای وکلا در پی دارد و می‌تواند منجر به تعقیب قضایی آنان شود.

هنگامی که از خشونت و تبعیض ساختاری علیه زنان صحبت می‌کنیم، اذهان عمومی به سمت خشونت فیزیکی و بعضا آزارهای خیابانی معطوف می‌شود. به مدد تلاش‌های کارگروه‌های فمینیستی و فعالان زنان طی سال‌های گذشته، وجوه دیگری از این خشونت، مورد تعریف و پرداخت حقوقی قرار گرفته است.

🔸در واقع، با رویه‌ی «زن کشی»، «قتل‌های ناموسی» و «مجموع قوانین نابرابر و جنسیت زده‌ی حاکم در قانون اساسی»، چه عمده‌ی زنان محروم و فرودست و چه خوانش کلی حاکم در جامعه با رویت این میزان از حذف ساختاری و عیان، فرصت بازتعریف دیگری را به جامعه نداده است.
«سرگل حبیبی» همانند فاجعه‌ی زن کشی در خردادماه سال جاری، پس از قتل توسط نزدیکان خود، به یک تیتر خبری کوتاه‌مدت تبدیل شد. از طرفی، بستر امن پناه بردن قاتلان به نهادهای قضایی و زیر چتر حمایتی «قانون نابرابر» به برادران وی فرصت داد تا پس از انجام جنایت، سرافرازانه خود را به کلانتری معرفی کنند.
خودکشی‌های صورت گرفته با علل بن‌بست اقتصادی و اعمال خشونت توسط پدر، با نام «خودکشی» رسته‌بندی می‌شوند، اما در واقعیت، این خودکشی‌ها نقطه‌ی آخر مجموع خشونت‌ها در زندگی زنان قربانی بوده‌اند.
فقدان قراردادهای کاری ثابت، عدم وجود دورنمای شغلی، نبود ایمنی در محیط کار و فقدان بیمه، زنان بسیاری را وادار به پذیرش این شرایط غیرانسانی و تن دادن به کار جهت گذران زندگی وا داشته است. این عدم ثبات، باعث شده است که کوچکترین اعتراض با اخراج همراه شود و همان شغل و دستمزد نابرابر به تنها راه گذران مخارج زندگی زنان تبدیل شود.

شاید در نگاه کلی، جامعه‌ی وکلا و آگاهی آنان از حقوق و قوانین، تصویری از حاشیه‌ی امن آنان در فعالیت و زندگی شخصی را ارائه دهد، اما محدودسازی وکلا و از همه بیشتر، اعمال رصد فضای خصوصی وکلای زن حتی در فضای مجازی، از موارد گستره‌ی قوانین و اوامر خشونت‌آمیز علیه زنان است.


#خشونت_علیه_زنان

@bidarzani

📌عقیم‌سازی، نوعی «خشونت سیستمی» علیه دختران دارای ناتوانی

✍🏽برگردان: جلوه جواهری


بیدارزنی: تابستان ۱۹۵۵، لیلانی مویر-اومالی تقریباً یازده‌ساله بود که مادرش او را در پله‌های مدرسه آموزشی ایالتی مخصوص معلولان ذهنی در شهر رد دیر (از ایالت آلبرتا در کانادا) ترک کرد. او در طول دوران جوانی توسط مادری که هرگز دختر نمی‌خواست مورد بی‌مهری و غفلت بود.

🔺مویر-اومالی ده سال را در موسسه‌ای گذراند که چند سال قبل از مرخص شدن، با یک آزمایش هوش، او را کم‌عقل تشخیص داده بودند. هیئت‌مدیره اصلاح نژادی ایالت آلبرتا او را «خطری برای انتقال معلولیت یا ناتوانی ذهنی، همچنین محجور از والدین باهوش» دانست.

🔺هنگامی که مویر-اومالی ازدواج کرد و فهمید مشکل باروری دارد، در مراجعه به پزشک متوجه شد که در دوران نوجوانی عقیم شده است و دیگر نمی‌تواند فرزندان خود را داشته باشد.

🔺دختران و زنان جوان دارای ناتوانی به دلایل مختلف از جمله اصلاح نژادی، مدیریت قاعدگی و پیشگیری از بارداری به طور نامناسبی در معرض عقیم‌سازی اجباری و غیرارادی قرار می‌گیرند.» «مطالعات نشان می‌دهد که عقیم‌سازی زنان و دختران دارای ناتوانی همچنان رواج دارد و تا سه برابر بیشتر از نرخ آن در جمعیت عمومی است».

#خشونت_سیستماتیک

👈🏾ادامه‌ی مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏾

https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/29567&rhash=3ec4f87be6d7d1

📌فریاد خاموش زنان فرودست


بیست‌وپنج نوامبر روز جهانی توجه و افشای انواع خشونت علیه زنان و تلاش برای محو آن‌هاست. با تعیین چنین روزی مقرر شد نهادهای مربوطه، از جمله حکومت‌ها، متعهد به بهبود زندگی زنان و حذف خشونت علیه آنان شوند، همچنین جنبش‌ زنان هر ساله در سراسر جهان هر یک به نحوی علیه خشونت برنامه‌هایی برگزار می‌کنند تا توجه همگان را متوجه این مشکل بزرگ کنند. چون به‌رغم راه طولانیِ طی شده دستاوردها چنان نیست که منعی برای خشونت باشد و هنوز راهی طولانی پیش روی زنان است. البته بدیهی است زنان تنها به همین یک روز مبارزه برای محو انواع خشونت علیه زنان بسنده نکرده و نمی‌‍‌کنند، چون آن‌چه تا کنون برای منع خشونت علیه زنان انجام شده ناچیز است و مشکل خشونت به وسعت جهان همچنان وجود دارد. زنان جهان به خوبی آگاهند که تا محو انواع ستم، باید مبارزات پی‌گیر و خستگی‌ناپذیر خود را علیه مردسالاری، سرمایه سالاری و مناسبات قدرت که عامل تمامی ستم‌هاست ادامه دهند و راه درازی در پیش است.

محققان معتقدند خشونت علیه زنان، گسترده‌ترین نقض حقوق بشر در سراسر جهان است و اشکال مختلفی دارد. تقریبا تمام زنان از اشکال مختلف خشونت رنج می‌برند که بیش از یک سوم آنان تحت خشونت فیزیکی هستند، به‌ویژه در خاورمیانه و شمال آفریقا که علاوه بر مرد – سرمایه سالاری، دیکتاتوری‌های مذهبی نیز مزید بر علت شده است. اما در بسیاری از موارد، به‌خصوص در میان زنان فرودست، این آسیب‌ها فلج کننده‌تر و برون‌رفت از آن بسیار دشوارتر است. خشونت‌های ناشی از ساختارهای طبقاتی، سیاسی و حقوقی‌ که زن را در موقعیت فرودست تثبیت‌ کرده‌؛ ظرفیت رشد و بالندگی برابر را از او ربوده و کار خانگیِ بی‌مزد را بر او تحمیل کرده است. همچنین تحمیل بارداری و سقط اجباری، ممنوعیت سقط جنین، تعیین نوع پوشش، خشونت علیه تحصیل، کار و تصمیم برای بدن و روی و موی زنان مصداق خشونت علیه آنان است.

در اینجا نه قصد داریم از انواع خشونت نام ببریم که بی‌شمارند و نه به اعتراضات و جنبش‌های یکی دو دهه اخیر علیه خشونتبپردازیم که در بسیاری موارد صرفا خشونت علیه زنان طبقات متوسط و بالا را هدف خود قرار داده‌اند.در میان این جنبش‌ها، به ویژه جنبش اخیر Me Too به‌قدر کافی رسانه‌ای و له و علیه آن‌ها نوشته شد….هدف ما در اینجا عمدتا طرح بحثی در مورد خشونت علیه زنان بی‌صدا و زنان در حاشیه است و شناختن خشونت‌هایی که جسم و جان زنان بیسواد، زاغه نشین، کارگر، کشاورز، دست‌فروش و سرپرست خانواده و …. را در خانه، خیابان و محل کار می‌آزارد، و پرداختنبه چگونگی گسترش جنبش‌های ضد خشونت به طبقات فرودست و پیدا کردن راهکاری برای ادغام جنبش‌ها و شنیدن صدای زنان در حاشیه.

طبق آمار، خشونت علیه زنان در تمامی جهان و در تمامی طبقات اعمال می‌شود، اما خشونت بر زنان در حاشیه نسبت به طبقه متوسط و بالا به مراتب بیشتر است و بسیار کم‌تر ثبت و گزارش می‌شود.

مسلماّ مساله فقر، بیسوادی، آلونک‌نشینی، نداشتن آب سالم و آب‌گرم و بهداشت کافی بدترین خشونت علیه زنان حاشیه‌نشین است. این زنان به لحاظ وضع بد معیشت و نیاز به درآمد و ضعف شدید اقتصادی، به کار خود وابسته‌اند و ناچار به انجام مشاغل سخت با پایین‌ترین دستمزد و کار در محیط‌های غیر استاندارد می‌باشند، همچنین کمتر بودن فرصت‌های شغلی، نابرابری در دستمزد، تحقیر و تعرض جنسی به زنان از جمله مصادیق خشونت علیه آنان در محیط کار است، در پاسخ به این مشکل جنبش‌های فراوانی در سراسر جهان برای مقابله با این پدیده ضد بشری به وجود آمده‌ است.


زنان آرزم (آورد رهایی زنان و مردان/١٢ آذر ١٣٩٩)

#خشونت_علیه_زنان

@bidarzani

ادامه‌ی مطلب ⬇️
http://roshangari.info/#/article/43543