بيدارزنى
4.21K subscribers
5.67K photos
1.27K videos
180 files
4.28K links
«بیدارزنی» رسانه‌ای گروهی از کنشگران حقوق زنان است که در زمینه‌ی ارتقای آگاهی جامعه نسبت به برابری جنسیتی و احقاق حقوق زنان فعالیت می‌کنند.

تماس با ما:
@bidarzanitel
Download Telegram
Forwarded from مدرسه‌ رهایی
اسامی_کودکان_و_نوجوانان_کشته_۱۰_آبان.pdf
173.6 KB
🔴اسامی کودکان و نوجوانان کشته شده توسط نیروهای نظامی و امنیتی ایران
(از آغاز «قیام ژینا» تا ۱۰ آبان ۱۴۰۱)


بر اساس اطلاعات و منابع موثق، کانال تلگرامی «مدرسهرهایی» قتل حکومتی ۴۸ دانش‌آموز، کودک و نوجوان زیر ۱۸ سال را تايید می‌کند. از این اسامی ۳ نفر (موارد ۱ تا ۳ در لیست زیر) از مهاجران افغانستانی هستند که در ایران به قتل رسیده‌اند. دو نفر از کشته شده‌های بلوچ فاقد شناسنامه بوده و هم‌چنین یک کودک، یعنی وانیار رحمانی، طفل دو روزه‌ای که در حمله موشکی سپاه به اردوگاه احزاب کردستانی در اقلیم کردستان کشته شد، خارج از مرزهای ایران به قتل رسیده است. بر اساس این لیست، بیشترین تعداد کشته شده‌ها از کودکان و نوجوانان بلوچ و کورد هستند: ۱۸ بلوچ و ۱۲ کورد (۳۰ نفر از مجموع ۴۸ نفر، یعنی ۵/۶۲ درصد کل کودکان به قتل رسیده).
اصلاعات این لیست توسط کانال تلگرامی «مدرسهرهایی»، و بر اساس اطلاعاتِ منابع گوناگون و نیز بر اساس اطلاعات دسته اول مطلعین محلی گردآوری شده است. اطلاعات این لیست در حال به روز رسانی است.
#مدرسه_رهایی

🔻🔻🔻
🆔 @edalatxah
Forwarded from مدرسه‌ رهایی
⭕️ «مدرسهرهایی» نام جدید کانال «معلمان عدالت‌خواه»است.

این کانال انعکاس صدای آزادی‌ و عدالت‌‌خواهی دانش‌آموزان و معلمان است.

این کانال می‌کوشد در حد توان صدای محذوفان، کارگران، زنان و تمام افراد تحت ستم و استثمار باشد.

لطفا کانال ما را به دوستان و رفقای خود معرفی نمایید

________

لینک عضویت در #مدرسه_رهایی 👇👇👇

https://t.me/edalatxah
Forwarded from مدرسه‌ رهایی
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
⭕️ نامه به #هستی

نامه #کامیار_فکور ، زندانی سیاسی به #هستی، دختر #احمد_حائری زندانی محبوس در زندان #قزلحصار

بخشی از نامه :

...
یه روز بال پرواز
یه روز قفس
اما اونی برندس
که واسه #ماهی‌سیاه کوچیکای رویاش
جایی باشه مثل ارس
...
"

تقدیم به تمام فرزندانی که دلتنگ مادران و پدران اسیرشان هستند.

#زندان_اوین آذر ۱۴۰۲

#تبعیدگاه_قزلحصار
#زندانیان_سیاسی

#ژن_ژیان_ئازادی

🔻🔻🔻

لینک عضویت در #مدرسه_رهایی

https://t.me/edalatxah
Forwarded from مدرسه‌ رهایی
بيدارزنى
Photo
#معلمان_جان‌باختهٔ راه آزادی و برابری
دربارهٔ #مینو_مجیدی

در آستانهٔ سال تحصیلی جدید شایسته است یادی کنیم از تمام جان‌باختگان راه آزادی و برابری، از جمله معلمانی که جان خود را در راه مردم فدا کردند.

خانم مینو مجیدی متولد روز ۲۰ تیر ۱۳۳۹ در شهرستان قصرشیرین استان کرمانشاه است. او دوران کودکی و بزرگسالی را در کرمانشاه گذراند. خانم مجیدی، فارغ‌التحصیل مرکز تربیت معلم تبریز بود و در سال ۱۳۶۰ موفق به دریافت مدرک کاردانی تربیت معلم در رشتهٔ علوم تجربی شد. به گفتهٔ فرزندانش، او بعد از «انقلاب فرهنگی» #پاکسازی شد و دیگر نتوانست تدریس کند اما مدتی مربی تنیس روی میز ناشنوایان و کم شنوایان بود.

خانم مجیدی به مسائل سیاسی و اجتماعی حساس بود و به گفتهٔ فرزندش رویا پیرایی «همیشه به آزادی باور داشت و به آدم‌ها اهمیت می‌داد. با همه مهربان بود و شخصیت حمایت‌گری داشت.» خانم پیرایی، می‌گوید: «مادرم زندگی‌اش را در راهی گذاشت که به آن باور داشت. او در تلاش برای آزادی بود و به دنبال عدالت برای مهسا و همهٔ نسل جوان، کسانی مثل من بود.» 

وی همچنین به ورزش، ادبیات و برای مدتی به اسب‌سواری علاقه‌مند بود. «او پر از انرژی و شور زندگی بود و با محبت سرشار تکیه‌گاه خانواده بود. با مادر ژینا امینی احساس همدردی می‌کرد و نمی‌خواست جوانان معترض را تنها بگذارد. آن روز عصر از شوهرش جدا شد تا به معترضان بپیوندد.»

خانم مجیدی در زمان به قتل رسیدن ساکن کرمانشاه بود. او سه روز بعد از قتل ژینا امینی در اعتراضات مربوط به آن شرکت کرد. او روز حادثه پیش از جدا شدن از همسرش و پیوستن به تظاهرات در پاسخ به نگرانی او گفته بود: «من نروم، شما نروید، جوان مردم بروند و کشته شوند و بعد از سقوط بگوییم ما انقلاب کردیم؟»

📌📌📌

اینستاگرام #مدرسه_رهایی

https://www.instagram.com/freedomschool__?igsh=MTY1ZW9qYXV3cHhldQ==

🆔 @edalatxah
Forwarded from مدرسه‌ رهایی
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
⭕️ #ترانه‌های_بی‌هنگام
کاری از #گروپ_یوروم

به یاد کارگران جان‌باخته قربانی سرمایه‌داری از  ترکیه تا ایران

📌📌📌

اینستاگرام #مدرسه_رهایی

https://www.instagram.com/freedomschool__?igsh=MTY1ZW9qYXV3cHhldQ==

🆔 @edalatxah
Forwarded from مدرسه‌ رهایی
🔴 علیه اعدام؛ سنت ستمگران
به مناسبت دهم اکتبر، روز جهانی مبارزه با اعدام
#یادداشت_روز، پنجشنبه 19 مهر 1403

انسان محکوم ‌به اعدام متولد نمی‌شود؛ انسان برای اعدام شدن آموزش نمی‌بیند؛ برای اعدام شدن میل نمی‌ورزد.جامعه توسط قدرتمندان که رویه استبدادی و بهره‌کشی از انسان را آیین خودساخته‌اند به تباهی کشیده می‌شود.انسانی که به اعدام محکوم می‌شود محصول مناسبات اجتماعی قدرتمندان، صاحبان سرمایه نامشروع و قوانینی است که برای بقا و بازتولید این منطق وضع می‌شود.
هر اعدامی که رخ می‌دهد بستر آن را نه عدالت، که حاکمان از قبل فراهم کرده‌اند: با فقیر سازی جامعه، با ساختن وضعیتی استثنائی که در آن‌همه مجرم‌اند، با برساختن منطقی غیرانسانی که در آن ستمگری عادی‌سازی شده است، با طرد دیگران از زندگی حداقلی و با جنگ همه علیه همه.
خاستگاه اعدام اندیشه‌ای است که از قبل انسان را برای مطامع ناروای خود قربانی فرض کرده است. اندیشه‌ای که اول می کُشد، سپس به زندگی فرامی‌خواند. این سنت ستمگران است که انسانِ ترازِ اعدام می‌سازند. این سنت ستمگران در جهان ما برچیده نمی‌شود مگر بااراده و خواست همگانی، با اندیشیدن در مدار زندگی خواهی و آزادگی و برابری طلبی.
برای داشتن جهانی عاری از خواست اعدام و اندیشه‌هایی که بستر کشتن به نام اعدام در لوای قانون!! را ترویج می‌کنند. باید اندیشید، عمل کرد و جانب انسان را گرفت. بهای بقای کین‌توزی حاکمان را به نرخ اعدام دیگران پرداخت نکنیم. اعدام امری طبیعی نیست، تاریخ‌مند است، وجه مشترک دیکتاتورهای بازمانده از قرون وسطی است.
ما حق‌داریم با آگاهی از خویش، جهانی عاری از اعدام داشته باشیم، توان ما فراتر از خواست اقلیتی است که شکننده‌تر از آن‌اند، که در سر پرورانده‌اند.

در ایران تلاش‌هایی برای اعتراض به اعدام تاکنون صورت گرفته است اما یکی از مهم‌ترین آن‌ها #کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام است که بهمن‌ماه 1402 توسط زندانیان سیاسی تبعیدی به #قزل‌حصار شکل گرفت و به‌مرور زندانی‌های بیشتری در زندان‌های کشور به آن پیوستند سه‌شنبه گذشته سی و هفتمین سه‌شنبه متوالی بود که در 22 زندان اعتصاب ادامه یافت. آنگونه که از بیانیه های مشخص است این کارزار به دنبال صدا دادن به زندانیان محکوم به اعدام ازجمله زندانیان غیرسیاسی و گمنام است. این کارزار ماه‌ها توسط نهادهای مدعی حقوق بشری و فعالان صنعت حقوق بشر نادیده گرفته و بایکوت شد اما با ایستادگی زندانیان مبارز و مقاوم، کارزار امروز جهانی شده است. به خاطر همین کاسبان حقوق بشر امروز از آن حرف می‌زنند بی‌آنکه توضیح دهند در ماهه‌های گذشته چرا صدای این کارزار را خفه کرده و آن را بایکوت کردند و حالا که کارزار جهانی شده است با ارجاع به کارزار برای خود به دنبال رزومه هستند. برخی از این فاندبگیران و جایزه‌بگیران و متاسفانه برخی زندانیان به اصطلاح سیاسی هنوز هم می‌کوشند صدای کارزار را خاموش کنند. چراکه در کارزار که عمل جمعی زندانیان سیاسی است صدای فردی آنان شاید کمتر شنیده شود.
به‌راستی بشر برای اینان چه کسانی هستند؟ آیا زندانیان گمنام در زندان خرم‌آباد یا خوی یا زندانیان بلوچ محبوس در قزلحصار که به این کارزار پیوسته اند از نظر این مدعیان، بشر هستند و حقوقی دارند؟
در پایان بر وظیفه معلمان پیشرو در برابر ماشین اعدام و سرکوب تاکید می کنیم. معلمان پیشرو باید پرچم‌دار مبارزه با هر خشونت از جمله خشونت حکومتی،اعدام، باشند. دانش آموزان باید بدانند اعدام راهکار حل مشکلات نیست. اگر اعدام راهکار بود با اعدام متهمان به قتل و مواد مخدر باید جامعه ما عاری از قتل و قاچاق و مصرف مواد مخدر می شد.
وقتی کلان دزدان و برهم زنان امنیت جامعه در  حاشیه امنیت هستند. حکم محاربه و اعدام برای معترضان و حتی آن سارقی که ایجاد رعب نموده بی معناست. کلان دزدان علت معضل هستند و آن سارق معلول شرایط کلان اقتصادی.
باید آگاهی بخشید، اتحاد و همبستگی جمعی و عملی برای توقف اعدام را گسترش داد و نسبت به کاسبان حقوق بشر توهمی نداشت.

🔸درباره روز ده اکتبر : مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال ۲۰۰۷ روز ۱۰ اکتبر را به‌عنوان روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام به تصویب رساند. از آن‌ پس هر ساله تجمعات و کنفرانس‌ها و جلسات علیه اعدام  و ضرورت لغو این مجازات غیرانسانی در سراسر دنیا برگزار می گردد. تعدادی از کشورها مجازات اعدام را در قانون یا در عمل لغو کرده‌اند. ۱۱۳ کشور از سال 2024 مجازات اعدام را برای همه جرائم لغو کرده‌اند، 65 کشور آن را برای جرائم خاص، مانند جنایات علیه دولت یا در زمان جنگ، حفظ کرده‌اند. در ۵۰ کشور مجازات اعدام علیرغم اینکه هنوز قانونا آنرا لغو نکرده اند ولی متوقف شده و استفاده نمی‌کنند. در ۳۶ کشور و از جمله ایران مجازات اعدام قانونی و مورداستفاده است.

📌📌📌
#مدرسه_رهایی

🆔 @edalatxah
Forwarded from مدرسه‌ رهایی
⭕️ شش متهم پرونده “شهرک اکباتان” به اعدام محکوم شدند.

میلاد آرمون، علیرضا کفایی، امیرمحمد خوش اقبال، نوید نجاران، حسین نعمتی و علیرضا برمرزپورناک، متهمان پرونده موسوم به “#شهرک_اکباتان” هر یک با حکم شعبه ۱۳ دادگاه کیفری تهران، به اعدام محکوم شدند.


بابک پاکنیا وکیل دادگستری با انتشار این خبر نوشت: “در پرونده اکباتان، در خصوص میلاد آرمون، علیرضا کفایی، امیرمحمد خوش اقبال، نوید نجاران، حسین نعمتی و علیرضا برمرزپورناک، با رای مستشاران شعبه سیزدهم دادگاه کیفری حکم به قصاص نفس صادر شد رییس شعبه با این حکم‌ مخالف بود و رای اقلیت صادرنمود این حکم قابل فرجام خواهی است”.

📌📌📌

اینستاگرام #مدرسه_رهایی

https://www.instagram.com/freedomschool__?igsh=MTY1ZW9qYXV3cHhldQ==

🆔 @edalatxah
Forwarded from مدرسه‌ رهایی
بيدارزنى
Photo
🔴 بیانیه جمعی از زندانیان سیاسی اوین در اعتراض به صدور حکم اعدام برای شش زندانی سیاسی

قیام ۱۴۰۱ به عنوان یکی از سرفصل‌های مهم در مبارزات آزادی‌خواهانه مردم ایران، پایه‌های حکومت مستقر را چنان متزلزل ساخته است که چاره‌ای جز تشدید سرکوب به اشکال مختلف نمی‌بیند.
روند تصاعدی صدور و اجرای احکام متعدد اعدام، برای زندانیان سیاسی در طول دو سال گذشته، ضمن اینکه یادآور سرکوب‌های حاکمیتی در دهه شصت است، نشانه‌ای از هراس و وحشت فرادستان سیاسی از پیشروی جامعه به‌پاخاسته و حق‌طلب ایران است.
حکم اعدام جمعی برای شش تن از زندانیان سیاسی به نام‌های ابوالحسن منتظر، پویا قبادی، وحید بنی‌عامریان، بابک علیپور، محمد تقوی و اکبر (شاهرخ) دانشورکار، درحالی صادر شده که چندی پیش نیز جمعی از فرزندان جوان این سرزمین در پرونده‌ای موسوم به بچه‌های اکباتان با حکم اعدام مواجه شدند.
علاوه بر این احکام اعدام جمعی، از آغاز سال ۱۴۰۳ تا به امروز، زندانیان سیاسی دیگر، همچون پخشان عزیزی، وریشه مرادی، شهریار بیات، بهروز احسانی، مهدی حسنی و محمدجواد وفایی‌ثانی هم درحالی در زندان به‌سر می‌برند که حکم اعدام مواجه شده‌اند.
ما جمعی از زندانیان سیاسی زندان اوین، ضمن مخالفت ریشه‌ای با اصل مجازات اعدام، پشتیبانی خود را از همه زندانیان سیاسی و عقیدتی که با مجازات اعدام مواجه شده‌اند، اعلام می‌کنیم.
ما معتقدیم که مبارزات آزادی‌خواهانه، نیازمند همبستگی جمعی در دفاع از موازین حقوق بشر و از جمله شکل‌گیری یک مقاومت اجتماعی در مقابل صدور حکم اعدام است.
ما از همه مردم ایران، از اقشار مختلف اجتماعی درخواست می‌کنیم که همراه با زندانیان سیاسی، به هر شکل ممکن به صدور چنین احکام غیرانسانی و ارتجاعی اعتراض کنند.
امروز زمان صف کشیدن در خیابان در برابر اعدام است. زمان نجات جان زندانیان سیاسی، زمان «نه به اعدام» است.

اسامی امضاکنندگان به ترتیب حروف الفبا:
شیوا اسماعیلی، رضا اکبری‌منفرد، گلرخ ایرایی، مریم بانو نصیری، یدی بهاری، سکینه پروانه، حسین پیری، فروغ تقی‌پور، محمد حبیبی، مهران رئوف، رضا رضایی، داوود رضوی، خسرو رهنما، خشایار سفیدی،  مازیار سیدنژاد، حسین شنبه‌زاده، حسین شهسواری، زهرا صفایی، مولود صفایی، سپهر ضیایی، فاطمه ضیایی‌آزاد، مرضیه فارسی، فواد فتحی، نصرالله فلاحی،الهه فولادی، آذر کوروندی، اسماعیل گرامی، نرگس محمدی، امیرحسین مرادی، بابک مرادی، علی معزی، فرزاد معظمی‌گودرزی، محمدمسعود معینی، جواد منبری، محمد نجفی، طاهره نورى، اسدالله هادی، مریم یحیوی، علی یونسی، میریوسف یونسی

بند چهار و بند زنان زندان اوین
آذر ۱۴۰۳»

#نه_به_اعدام
📌📌📌

اینستاگرام #مدرسه_رهایی

https://www.instagram.com/freedomschool__?igsh=MTY1ZW9qYXV3cHhldQ==

🆔 @edalatxah
Forwarded from مدرسه‌ رهایی
🔴 به بهانه‌ی ۱۶ آذر

"استمداد از دانشجویان برای نجات جان‌های زیر حکم اعدام"

روزگاری کلاسهای آناتومی با تاریخچه‌ آن و نقاشی‌ها و مطالعات لئوناردو داوینچی شروع می‌شد. با آن تصاویر پرسپکتیوش در نمایش آناتومی بدن انسان.

همچنین می‌خواندیم از دانشجویان دانشگاه پدوآ "Pedoa" که در سالن تشریح با وجودی که استادان از رساله‌های جالینوس برای آنها می‌خواندند ولی دانشجویان آنچه را بر روی "میز تشریح" می‌دیدند، می‌پذیرفتند. همانطور که بر همان میز تشریح واضح بود. که تعداد دنده‌های قفسه سینه در مرد و زن برابر هستند و زن از یک دنده مرد ساخته نشده ...! و این را Vetalu به همه نشان داد.

تا ویلیام هاروی که کارکرد قلب و حجم خون در گردش را در بدن محاسبه کرد و گالوانی که با قورباغه‌هایش کارکرد الکتریسیته در بدن را به اثبات رساند و آنگاه که میکروسکوپ اختراع گردید. جهان با جزئیات بی‌سابقه به نمایش درآمد. واحد حیاتی، نامگذاری سلول و رنگ‌آمیزی آن و آشکار شدن تقسیم سلول و کروماتین‌ها و بعد کروموزوم و با کشف پرتوهای ایکس توسط فیزیکدان‌ها زمینه عکس‌برداری و شناخت ساختمان DNA فراهم گردید و این‌همه و انبوهی دیگر تلاش‌هایی برای نجات جان انسان‌ها بود.

از طرفی دیگر، اما پروژه منهتن در صدد ساختن بمب اتمی بود. که تنها با یک "Little boy" (پسر کوچولو) صدها ‌هزار نفر را به طور مستقیم و ملتی را (و شاید هم بشریت) را به طور غیرمستقیم به خاک و خون کشید. ولی بودند دانشجویان، پژوهشگران و دانشمندانی که چشم خود را نبسته بودند؛ از اعتراضات دانشجویی در آمریکا ، فرانسه و...، علیه جنگ ویتنام و نابرابری‌ها تا خروج از پروژه‌هایی مانند پروژه منهتن، افرادی چون موریس ویلیکینز که از پروژه هسته‌ای خارج و با به کارگیری فیزیک در زیست‌شناسی با استفاده از شکست مولکول و آشکار کردن ساختمان DNA همت گماشت و پایه‌گذار دوران جدیدی در علم پزشکی و نجات جان‌ها شد.

شاید مبالغه نباشد اگر بگوییم که امروز در میهن‌مان ایران، دسته‌ دسته انسان‌ها به طور مستقیم کشته و از زندگی محروم می‌گردند و بسا انسان‌های بیشمار دیگر که به طور غیرمستقیم سوژه این کشتار و محرومیت از زندگی می‌شوند و در اینجا نه با بمب هسته‌ای بلکه با طناب‌های دار و اعدام.

بمب اتم هم ابتدا به بهانه تضمین صلح و بازدارندگی ساخته شد(درست همانطور که حکم اعدام و قصاص را هم برای عبرت و بازدارندگی از جنایت می‌گویند) ولی خودش نفس جنایت گردید. چرا که وقتی بمب ساخته‌ می‌شود هم‌زمان بستر کشتارهای هیروشیما و ناکازاکی فراهم گردیده و دیگر فجایع متعاقب آن دور از انتظار نیست و به طریق اولی زمانی که اعدام و حلق‌آویز، پذیرفته و نص قانون می‌شود، بستر جنایت و کشتار و اعدام‌های دسته‌جمعی هم اجتناب ناپذیر می‌گردد.

خصوصاً توسط حکومتی که سرشت قرون وسطایی و جنایت‌کارانه‌اش بسا بسا خطرناکتر از بمب اتم است.(کافیست آمار کشته‌های بمب اتمی در هیروشیما را با آمار اعدام‌های این حکومت مقایسه‌ کرد)

کارزار و جنبشی که برای مقابله به خنثی کردن این "بمب فعال شده اعدام" به راه افتاده بسیار مهم‌تر و جدی‌تر از مخالفت آن دوران با بمب هسته‌ای است.

چون این "قانونی بودن حکم اعدام" زمینه ساز اعدام‌های دلبخواهی و انبوه است. خصوصاً که با شکست‌های غزه و لبنان و جدیداً سوریه ، موج اعدام‌ها به مثابه بمب‌هایی وحشی است که در جلوی چشم مردم را منفجر می‌کند تا مردم به جان آمده را مرعوب و بقای خود را تضمین کند.

اینجاست که از دانشجویان و اساتید و معلمان به عنوان آگاه‌ترین اقشار اجتماعی انتظار می‌رود که از پیشتازان حمایت از برچیدن حکم اعدام و کارزار "نه به اعدام" باشند، به‌عنوان یکی از مبرم‌ترین وظایف انسانی در میهن‌شان با هر آنچه در توان دارند ، اعم از :

سخنی و قلمی یا قدمی و عَلَمی

زندانی سیاسی #سعید_ماسوری
زندان قزلحصار ۱۵ آذر ۱۴۰۳

#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
#نه_به_اعدام
#اعدام_قتل_حکومتی
https://t.me/edalatxah/19076

📌📌📌

اینستاگرام #مدرسه_رهایی

https://www.instagram.com/freedomschool__?igsh=MTY1ZW9qYXV3cHhldQ==

🆔 @edalatxah
Forwarded from مدرسه‌ رهایی
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔴 صدای زیبای آواز  پخشان عزیزی

زینب بایزیدی، زندانی سیاسی سابق و‌ از دوستان دوران دانشگاه  «پخشان عزیزی» ویدیویی از این زندانی محکوم به اعدام منتشر کرده که در حال خواندن سرودی درباره زنان کرد است.

‏⁧ #پخشان_عزیزی
‏⁦ #PakhshanAziz

#نه_به_اعدام

📌📌📌

اینستاگرام #مدرسه_رهایی

https://www.instagram.com/freedomschool__?igsh=MTY1ZW9qYXV3cHhldQ==

🆔 @edalatxah
Forwarded from مدرسه‌ رهایی
بيدارزنى
Photo
🔴 حسنیه کل‌کلی، نماد سرکوب طبقاتی، جنسیتی و ستم ملی
#یادداشت_روز، جمعه ۶ تیر ۱۴۰۴

او مادر چهار فرزند و معلمی فداکار بود. به تنهایی فرزندانش را بزرگ می‌کرد و سال‌ها یار و یاور دانش‌آموزانی بود که در محروم‌ترین منطقهٔ کشور برای تحصیل به او نیاز داشتند. او معلمی بود که در شرایط دشوار اقتصادی و اجتماعی بلوچستان، به‌ویژه در روستاهای دورافتاده، تلاش می‌کرد تا دنیای بهتری برای کودکان ابتدایی بسازد.

اما در شامگاه پنجشنبه ۲۹ خرداد، قربانی «خطای انسانی» نیروهای امنیتی شد. نزدیک فلکهٔ شهرک ارتش ایرانشهر، در انتظار دختر و دختر برادرش بود که از چابهار با اتوبوس می‌آمدند که ناگهان گلوله‌ای او را از پا در آورد. پلیس‌ها در حال تعقیب و گریز با یک پژو بودند و به اشتباه او را هدف تیراندازی قرار دادند. بعد از شش شب درد و رنج، حسنیه جان خود را از دست داد.

حسینیه کل‌کلی، زنی از روستای سوراب در بلوچستان بود، منطقه‌ای که سال‌هاست زندگی در آن به خودیِ خود مجازات است. بلوچستان، جغرافیایی است که در آن زیرساخت‌ها و خدمات اجتماعی و اقتصادی شدیداً محدودند و مردم آن به ویژه زنان، کارگران و اقلیت‌های مذهبی، همواره از حقوق اولیهٔ خود محروم بوده‌اند.

ناامنی‌های اجتماعی و اقتصادی بلوچستان، پیامد مستقیم سیاست‌های سرمایه‌دارانه‌اند. متمول‌ترها در مناطق امن‌تری از استان زندگی می‌کنند، اما فقیرترین اقشار جامعه، از جمله روستاییان و کارگران، در مناطق ناامن این استان گرفتار می‌شوند. در این وضعیت، بسیاری از افراد به شغل‌هایی مانند سوختبری و کولبری روی می‌آورند که در شرایط جنگی و امنیتی، بیش از پیش جرم‌انگاری می‌شوند؛ حال آنکه این افراد هیچ راه دیگری برای امرار معاش ندارند. اگر شلیک اشتباهی به حسنیه درنتیجهٔ شرایط جنگی و جرم‌انگاری کولبری بوده‌باشد، حقیقت کریه و ظالمانهٔ نظام سرمایه‌داری و ستم طبقاتی بار دیگر بر ما آشکار می‌شود.

در این شرایط، حسنیه، معلم کارگر و زن بلوچ، نماد مقاومت و فداکاری بود. او نه تنها در برابر دشواری‌های اقتصادی و اجتماعی ایستادگی می‌کرد، بلکه در تلاش بود تا به نسل‌های آینده امید و آگاهی بدهد. با این حال، مرگ او به دست نیروهای امنیتی و به دلیل «خطای انسانی» که در واقع ناشی از بی‌دقتی و بی‌مسئولیتی در عملکرد نیروهای مسئول بود، نشان‌دهندهٔ فاجعه‌ای است که روزانه در این مناطق رخ می‌دهد.

چرا وزیر آموزش و پرورش که این روزها مدام از جان‌باختن معلمان شهید در جنگ ایران و اسرائیل سخن می‌راند، نام حسنیه کل‌کلی را در زمرهٔ قربانیان این سرزمین سرمایه‌سالار  نمی‌برد؟ این سکوت، معنادار است. این سکوت می‌گوید که مرگ حسنیه، تراژدی شخصی نیست، بلکه نمادی از ستم سیستماتیک مرکزگرا است که زحمت‌کشان حاشیه (بلوچستان) به‌خاطر سیاست‌های تبعیض‌آمیز طبقاتی، اجتماعی و امنیتی با آن روبه‌رو هستند.

نام و یاد حسنیه، زنِ معلمِ کارگرِ بلوچ بر حافظهٔ ستمدیدگان این سرزمین حک خواهد شد و تیشه‌ای خواهد بود بر ریشهٔ ظالمان زمان.


📌📌📌
اینستاگرام #مدرسه_رهایی
https://www.instagram.com/freedomschool__?igsh=MTY1ZW9qYXV3cHhldQ==
🆔 @edalatxah
✉️ ارتباط با ادمین مدرسه رهایی
@FreedomContact
Forwarded from مدرسه‌ رهایی
بيدارزنى
Photo
زندانی سیاسی آزاد باید گردد
#یادداشت_روز، شنبه ۷ خرداد ۱۴۰۴

زندانیان سیاسی و عقیدتی در چه وضعیتی هستند؟

پس از حمله جنایتکارانه اسرائیل به زندان اوین، که به گفته عفو بین‌الملل مصداق بارز #جنایت_جنگی است، حاکمیت ایران در اقدامی فوری و اجباری، زندانیان را به زندان‌های دیگر منتقل کرد. اما نگرانی‌های خانواده‌های زندانیان سیاسی و عقیدتی همچنان ادامه دارد، چرا که مکان دقیق این زندانیان و وضعیت آنها پس از انتقال همچنان نامعلوم است.

دو معلم زندانی فرانسوی، #سیسیل_کولر و #ژاک_پاریس، که در بندهای عمومی نبوده‌اند نیز همچنان در وضعیتی مبهم به سر می‌برند و اطلاعات دقیقی از شرایط آنها در دسترس نیست.

زندان‌های مانند زندان تهران بزرگ و قرچک، برای زندانیان (از جمله زندانیان سیاسی)، فاقد شرایط استاندارد و انسانی هستند. این در حالی است که برخی از زندانیان سیاسی، همچون #علی_یونسی و #حسین_میربهاری، که پیشتر در بندهای امنیتی زندان اوین نظیر بند ۲۰۹ و دو الف نگهداری می‌شدند، اکنون در وضعیت نامعلومی قرار دارند. این وضعیت، نگرانی‌های خانواده‌ها و فعالان سیاسی، صنفی و مدنی را دوچندان کرده است.

از سوی دیگر، وضعیت زندانیان زیر حکم اعدام نظیر #احمدرضا_جلالی، #پخشان_عزیزی، #وریشه_مرادی، #بابک_علیپور، #وحید_بنی‌عامریان و دیگران نیز قابل توجه است. هیچ اطلاعات دقیقی دربارهٔ شرایط آنها در دسترس نیست و نگرانی‌ها در خصوص احتمال اجرای اعدام‌ها، به ویژه در شرایط بحرانی کنونی، بیشتر از همیشه شده است.

زندان‌های #قرچک و #تهران_بزرگ با مشکلات جدی‌ای همچون کمبود فضا، نبود امکانات پزشکی و درمانی و شرایط غیرانسانی مواجه هستند. در چنین شرایطی، توقف فوری اعدام‌ها و آزادی بدون قید و شرط زندانیان سیاسی باید به مطالبه عمومی تبدیل شود. فعالان مدنی، صنفی و سیاسی باید برای تحقق این خواسته تلاش کنند و صدای زندانیان سیاسی را به گوش جهانیان برسانند.

شعار «زندانی سیاسی آزاد باید گردد» باید در هر کوی و برزن طنین‌انداز شود.


📌📌📌
اینستاگرام #مدرسه_رهایی
https://www.instagram.com/freedomschool__?igsh=MTY1ZW9qYXV3cHhldQ==
🆔 @edalatxah
✉️ ارتباط با ادمین مدرسه رهایی
@FreedomContact