Forwarded from بيدارزنى
🟣 انجمن زنان مریوان: «این صدا، صدای آزادی است، این ندا، طغیان آگاهی است»
▪️تجمع فعالان حقوق زنان، ۲۲ خرداد ۱۳۸۴ مقابل دانشگاه تهران
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتصاب_سراسری
#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
@bidarzani
▪️تجمع فعالان حقوق زنان، ۲۲ خرداد ۱۳۸۴ مقابل دانشگاه تهران
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتصاب_سراسری
#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 چرا زنان در سوریه، ناپدید می‌شوند؟
از متن: «سامی کایال، می‌گوید آنچه زنان در حمص، حماه و منطقه ساحلی تجربه می‌کنند را نمی‌توان از اشکال دیگر خشونت جدا دانست. این خشونت‌ها با هدف از بین بردن همبستگی اجتماعی در منطقه است. در تاریخ ۷ و ۸ مارس در منطقه ساحلی، قتل‌عام‌هایی رخ داد که سازمان عفو بین‌الملل آن‌ها را «کشتار جمعی» خواند.
عفو بین‌الملل «شبه‌نظامیان نزدیک به دولت جدید سوریه» را مسئول دانست. احمد الشرع، رئیس‌جمهور سوریه یک کمیسیون تحقیق تشکیل داد و وعده داد که مسئولان را به پای میز محاکمه بکشاند، بدون اینکه خود تقصیر را بپذیرد.
کایال می‌گوید:
آدم‌ربایی، ازدواج اجباری و تغییر دین و همچنین اجبار به انکار وقایع، نه تنها اقدام‌های مجرمانه، بلکه ابزارهای سیستماتیک برای نابودی ساختار اجتماعی جامعه علوی هستند.
کایال خشونت علیه زنان را ابزاری برای تحقیر می‌داند که افزون بر آن می‌تواند به ابزاری برای «نسل‌کشی فرهنگی» نیز تبدیل شود. به‌گفته او، در یک ساختار پدرسالارانه، زنان به‌عنوان افراد مستقل در نظر گرفته نمی‌شوند، بلکه ازدواج با زنان ربوده‌شده ابزاری برای انکار تعلق اجتماعی آن‌ها و از بین بردن هویت و جایگاه آن‌هاست.
کایال دولت موقت را مستقیماً مسئول می‌داند: «این قدرت دولتی است که این جنایت‌ها را مرتکب می‌شود.» او می‌گوید که دولت جدید از استدلال دولت مرکزی و انحصار خشونت برای بی‌اعتبار کردن مخالفان استفاده می‌کند. «اما این لفاظی شایسته یک دولت نیست، بلکه با منطق ائتلافی از گروه‌های مسلح مطابقت دارد.»
به‌گفته کایال، شبه‌نظامیان در سوریه «از قدرت خود برای حذف زنان از فضای عمومی و از بین بردن وجود آن‌ها به‌عنوان سوژه‌های عامل استفاده می‌کنند.» به‌نظر کایال، حامیان دولت به دلیل سکوت و دورویی خود شریک جرم هستند: «اگرچه بسیاری می‌دانند که آنچه با علویان انجام می‌شود جنایت است، اما روایت دولت را تکرار می‌کنند» و این به آن‌ها احساس برتری می‌دهد.»
♦️متن کامل را در لینک زیر بخوانید:
https://shorturl.at/SJNZx
#ژن_ژيان_ئازادی
@bidarzani
از متن: «سامی کایال، می‌گوید آنچه زنان در حمص، حماه و منطقه ساحلی تجربه می‌کنند را نمی‌توان از اشکال دیگر خشونت جدا دانست. این خشونت‌ها با هدف از بین بردن همبستگی اجتماعی در منطقه است. در تاریخ ۷ و ۸ مارس در منطقه ساحلی، قتل‌عام‌هایی رخ داد که سازمان عفو بین‌الملل آن‌ها را «کشتار جمعی» خواند.
عفو بین‌الملل «شبه‌نظامیان نزدیک به دولت جدید سوریه» را مسئول دانست. احمد الشرع، رئیس‌جمهور سوریه یک کمیسیون تحقیق تشکیل داد و وعده داد که مسئولان را به پای میز محاکمه بکشاند، بدون اینکه خود تقصیر را بپذیرد.
کایال می‌گوید:
آدم‌ربایی، ازدواج اجباری و تغییر دین و همچنین اجبار به انکار وقایع، نه تنها اقدام‌های مجرمانه، بلکه ابزارهای سیستماتیک برای نابودی ساختار اجتماعی جامعه علوی هستند.
کایال خشونت علیه زنان را ابزاری برای تحقیر می‌داند که افزون بر آن می‌تواند به ابزاری برای «نسل‌کشی فرهنگی» نیز تبدیل شود. به‌گفته او، در یک ساختار پدرسالارانه، زنان به‌عنوان افراد مستقل در نظر گرفته نمی‌شوند، بلکه ازدواج با زنان ربوده‌شده ابزاری برای انکار تعلق اجتماعی آن‌ها و از بین بردن هویت و جایگاه آن‌هاست.
کایال دولت موقت را مستقیماً مسئول می‌داند: «این قدرت دولتی است که این جنایت‌ها را مرتکب می‌شود.» او می‌گوید که دولت جدید از استدلال دولت مرکزی و انحصار خشونت برای بی‌اعتبار کردن مخالفان استفاده می‌کند. «اما این لفاظی شایسته یک دولت نیست، بلکه با منطق ائتلافی از گروه‌های مسلح مطابقت دارد.»
به‌گفته کایال، شبه‌نظامیان در سوریه «از قدرت خود برای حذف زنان از فضای عمومی و از بین بردن وجود آن‌ها به‌عنوان سوژه‌های عامل استفاده می‌کنند.» به‌نظر کایال، حامیان دولت به دلیل سکوت و دورویی خود شریک جرم هستند: «اگرچه بسیاری می‌دانند که آنچه با علویان انجام می‌شود جنایت است، اما روایت دولت را تکرار می‌کنند» و این به آن‌ها احساس برتری می‌دهد.»
♦️متن کامل را در لینک زیر بخوانید:
https://shorturl.at/SJNZx
#ژن_ژيان_ئازادی
@bidarzani
Telegraph
🟣 چرا زنان در سوریه، ناپدید می‌شوند؟
پنج‌شنبه‌ای در ماه فوریه، سمیه*، مادر ۳۸ ساله سه فرزند از حومه حماه، برای درمان هفتگی لیشمانیوز (سالک) به یک کلینیک دولتی می‌رود. ساعت هشت صبح او طبق معمول با اتوبوس به کلینیک می‌رود و منتظر تزریق خود می‌ماند. از آن زمان هیچ اثری از او نیست. برادرش در گفت‌وگو…
🟣 شش زن بهائی در همدان مجموعا به ۳۸ سال و ۱۱ ماه حبس محکوم شدند
ندا محبی، عاطفه زاهدی، فریده ایوبی، نورا ایوبی، زرین‌دخت احدزاده و ژاله رضایی، شش زن بهائی ساکن همدان، توسط شعبه دوم دادگاه انقلاب این شهر مجموعاً به ۳۸ سال و ۱۱ ماه حبس محکوم شدند. عضویت در جامعه بهائی و آموزش و تبلیغ مخل شرع، از جمله اتهامات مطروحه علیه این افراد عنوان شده است.
♦️پیشتر نیز در اصفهان، طی سه بازداشت گروهی گسترده، تعداد ۵۰ زن بهایی با توقیف اموال، پرونده‌سازی امنیتی و صدور احکام طولانی‌مدت حبس مواجه شدند.
#ژن_ژيان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
ندا محبی، عاطفه زاهدی، فریده ایوبی، نورا ایوبی، زرین‌دخت احدزاده و ژاله رضایی، شش زن بهائی ساکن همدان، توسط شعبه دوم دادگاه انقلاب این شهر مجموعاً به ۳۸ سال و ۱۱ ماه حبس محکوم شدند. عضویت در جامعه بهائی و آموزش و تبلیغ مخل شرع، از جمله اتهامات مطروحه علیه این افراد عنوان شده است.
♦️پیشتر نیز در اصفهان، طی سه بازداشت گروهی گسترده، تعداد ۵۰ زن بهایی با توقیف اموال، پرونده‌سازی امنیتی و صدور احکام طولانی‌مدت حبس مواجه شدند.
#ژن_ژيان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 تنها یک تماس تلفنی در ۴ ماه، وضعیت ارغوان فلاحی، بحرانی است
ارغوان فلاحی، زندانی سیاسی که چهارمین ماه بازداشت موقت خود را در بند ۲۰۹ زندان اوین می‌گذراند، همچنان تحت فشار بازجویی و محروم از حق تماس با خانواده و وکیل است.
یک منبع مطلع نزدیک به خانواده در گفتگو به خبرگزاری هرانا اعلام کرده است: «ارغوان بیش از چهار ماه است که در بازداشت به‌سر می‌برد و در وضعیت بلاتکلیف در زندان اوین نگهداری می‌شود. او حدود یک ماه پیش با خانواده‌اش تماس داشته و اعلام کرده که در بند ۲۰۹ این زندان محبوس است. تاکنون هیچ اطلاعاتی درباره اتهامات مطرح‌شده علیه او در دست نیست و هنوز مقدمات آزادی موقت وی فراهم نشده است.»
ارغوان فلاحی پیشتر همراه با پدرش نصرالله فلاحی و برادرش اردوان، با اتهامات «عضویت سازمان در مجاهدین خلق»، «اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم بر ضد امنیت داخلی و خارجی» و «تبلیغ علیه نظام» توسط قاضی ایمان افشاری محاکمه شده بود.
♦️ محرومیت ارغوان فلاحی از تماس با خانواده، حق ملاقات و ارتباط با وکیل، همچنین تداوم بیش از ۴ ماه حضور در بند امنیتی ۲۰۹ زندان اوین، نگرانی‌ها پیرامون وضعیت سلامتی و پرونده‌سازی‌های امنیتی علیه او را افزایش داده است.
#ژن_ژيان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
ارغوان فلاحی، زندانی سیاسی که چهارمین ماه بازداشت موقت خود را در بند ۲۰۹ زندان اوین می‌گذراند، همچنان تحت فشار بازجویی و محروم از حق تماس با خانواده و وکیل است.
یک منبع مطلع نزدیک به خانواده در گفتگو به خبرگزاری هرانا اعلام کرده است: «ارغوان بیش از چهار ماه است که در بازداشت به‌سر می‌برد و در وضعیت بلاتکلیف در زندان اوین نگهداری می‌شود. او حدود یک ماه پیش با خانواده‌اش تماس داشته و اعلام کرده که در بند ۲۰۹ این زندان محبوس است. تاکنون هیچ اطلاعاتی درباره اتهامات مطرح‌شده علیه او در دست نیست و هنوز مقدمات آزادی موقت وی فراهم نشده است.»
ارغوان فلاحی پیشتر همراه با پدرش نصرالله فلاحی و برادرش اردوان، با اتهامات «عضویت سازمان در مجاهدین خلق»، «اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم بر ضد امنیت داخلی و خارجی» و «تبلیغ علیه نظام» توسط قاضی ایمان افشاری محاکمه شده بود.
♦️ محرومیت ارغوان فلاحی از تماس با خانواده، حق ملاقات و ارتباط با وکیل، همچنین تداوم بیش از ۴ ماه حضور در بند امنیتی ۲۰۹ زندان اوین، نگرانی‌ها پیرامون وضعیت سلامتی و پرونده‌سازی‌های امنیتی علیه او را افزایش داده است.
#ژن_ژيان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
Forwarded from کارزار سهشنبههای نه به اعدام
کارزار سهشنبههای نه به اعدام
Photo
تداوم کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» در هفته هفتاد و سوم در ۴۷ زندان مختلف
مردم ایران درگیر جنگی شده‌اند که به هیچ وجه خواهان آن نبوده و نیستند.
جنگ و اعدام دو روی یک سکه هستند که از انسان‌ها حق حیات را سلب می‌کند. ما با تمام افراد جانباخته غیرنظامی اعلام همدردی میکنیم و بر همبستگی جمعی در شرایط خاص که بر ما از سوی دو رژیم جنگ‌طلب تحمیل شده‌است تاکید میکنیم.
با وجود شرایط خاص و بحرانی ناشی از جنگ اما ماشین مرگ و کشتار لحظه‌ای توقف نمی‌کند و همچنان حکومت مستبد در حال اعدام شهروندان است ؛ بطوری که از آغاز خردادماه تاکنون دست‌کم ۱۲۶ تن را اعدام کرده و تنها در روز ۲۰ خرداد، ۱۲ تن از زندانیان به چوبه دار سپرده شده‌اند.
همچنین روز دوشنبه ۲۶ خرداد زندانی امنیتی اسماعیل فکری به اتهام جاسوسی در زندان قزلحصار در بی‌خبری تمام به دار آویخته شد. این آمار تکان‌دهنده اعدام‌ها تنها یک عدد نیست؛ روایت تلخ جان‌هایی‌ست که با بی‌عدالتی گرفته شدند.
بیشتر این اعدام‌ها، بدون اطلاع‌رسانی شفاف، بدون روند قضایی منصفانه و در سکوت خبری رخ می‌دهند. بسیاری از این قربانیان از محرومان، پیروان سایر مذاهب و ادیان، و زندانیان سیاسی هستند؛ انسان‌هایی که تنها گناه‌شان مطالبه‌ی عدالت، آزادی یا تلاش برای زنده ماندن بوده است.
یکی از آنان زندانی سیاسی مجاهد کورکور بود که در قیام ۱۴۰۱ دستگیر و بعد از حدود دوسال و نیم زندان و شکنجه متاسفانه هفته گذشته مظلومانه به دار آویخته شد.
ما اعضای کارزار "سهشنبههای نه به اعدام" در هفته هفتاد و سوم این کارزار، بار دیگر تأکید میکنیم:
اعدام یک مجازات نیست؛ اعدام جنایت است و تمامی احکام اعدام با هر اتهامی که باشد را شدیدا محکوم میکنیم و در مقابله با آن ایستادگی میکنیم. این اعدام‌ها یک قتل حکومتی است.ماهرگز جانباختگان را فراموش نمی‌کنیم ، سکوت نمی‌کنیم و کنار نمی‌کشیم.
قابل توجه مردم و جوامع بین‌المللی در این روزهای خطیر ناشی از جنگ، که خطر مرگ، بسیاری از زندانیان سیاسی و اجتماعی را تهدید می‌کند مشابه آنچه که شب گذشته در زندان دیزل‌آباد کرمانشاه رخ داد که هم هدف بمباران و هم مورد هجوم مرگبار گارد سرکوبگر زندان قرار گرفت ؛ حضور و همبستگی مردم بیش از همیشه اهمیت دارد. شما، مردم آگاه و آزاده، تنها تکیه‌گاه و صدای ما زندانیان هستید.
آزادی کلیه زندانیان سیاسی و عقیدتی و لغو فوری تمام احکام اعدام باید به یک مطالبه عمومی تبدیل گردد چون جان زندانیان سیاسی و محکومان به اعدام در خطر جدی است و بیم آن می‌رود که حکومت چون گذشته برای تشدید سرکوب و ارعاب محکومان را به مسلخ ببرد.
کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» در هفته هفتاد سوم سه‌شنبه ۲۷ خرداد در ۴۷ زندان زیر در اعتصاب غذا خواهند بود:
زندان اوین (بند زنان ،بند ۴و ۸)، زندان قزلحصار(واحد ۳و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان فردیس کرج، زندان تهران بزرگ، زندان خورین ورامین، زندان چوبیندر قزوین، زندان اهر، زندان اراک، زندان خرم آباد، زندان یاسوج، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان سپیدار اهواز(بند زنان و مردان)، زندان نظام شیراز ، زندان عادل آباد شیراز(بند زنان و مردان)، زندان فیروز آباد فارس، زندان زاهدان (بند زنان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بهبهان، زندان بم، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان مشهد، زندان گنبدکاووس، زندان قائمشهر، زندان رشت (بند مردان و زنان )، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان ازبرم لاهیجان، زندان دیزل آباد کرمانشاه، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان میاندوآب، زندان مهاباد، زندان بوکان، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان سنندج و زندان کامیاران
هفته هفتاد و سوم
سه‌شنبه ۲۷خرداد ۱۴۰۴
#کارزار_سهشنبههای_نه_به_اعدام
#کارزار_سه_شنبه_های_نه_به_اعدام
#نه_به_اعدام
مردم ایران درگیر جنگی شده‌اند که به هیچ وجه خواهان آن نبوده و نیستند.
جنگ و اعدام دو روی یک سکه هستند که از انسان‌ها حق حیات را سلب می‌کند. ما با تمام افراد جانباخته غیرنظامی اعلام همدردی میکنیم و بر همبستگی جمعی در شرایط خاص که بر ما از سوی دو رژیم جنگ‌طلب تحمیل شده‌است تاکید میکنیم.
با وجود شرایط خاص و بحرانی ناشی از جنگ اما ماشین مرگ و کشتار لحظه‌ای توقف نمی‌کند و همچنان حکومت مستبد در حال اعدام شهروندان است ؛ بطوری که از آغاز خردادماه تاکنون دست‌کم ۱۲۶ تن را اعدام کرده و تنها در روز ۲۰ خرداد، ۱۲ تن از زندانیان به چوبه دار سپرده شده‌اند.
همچنین روز دوشنبه ۲۶ خرداد زندانی امنیتی اسماعیل فکری به اتهام جاسوسی در زندان قزلحصار در بی‌خبری تمام به دار آویخته شد. این آمار تکان‌دهنده اعدام‌ها تنها یک عدد نیست؛ روایت تلخ جان‌هایی‌ست که با بی‌عدالتی گرفته شدند.
بیشتر این اعدام‌ها، بدون اطلاع‌رسانی شفاف، بدون روند قضایی منصفانه و در سکوت خبری رخ می‌دهند. بسیاری از این قربانیان از محرومان، پیروان سایر مذاهب و ادیان، و زندانیان سیاسی هستند؛ انسان‌هایی که تنها گناه‌شان مطالبه‌ی عدالت، آزادی یا تلاش برای زنده ماندن بوده است.
یکی از آنان زندانی سیاسی مجاهد کورکور بود که در قیام ۱۴۰۱ دستگیر و بعد از حدود دوسال و نیم زندان و شکنجه متاسفانه هفته گذشته مظلومانه به دار آویخته شد.
ما اعضای کارزار "سهشنبههای نه به اعدام" در هفته هفتاد و سوم این کارزار، بار دیگر تأکید میکنیم:
اعدام یک مجازات نیست؛ اعدام جنایت است و تمامی احکام اعدام با هر اتهامی که باشد را شدیدا محکوم میکنیم و در مقابله با آن ایستادگی میکنیم. این اعدام‌ها یک قتل حکومتی است.ماهرگز جانباختگان را فراموش نمی‌کنیم ، سکوت نمی‌کنیم و کنار نمی‌کشیم.
قابل توجه مردم و جوامع بین‌المللی در این روزهای خطیر ناشی از جنگ، که خطر مرگ، بسیاری از زندانیان سیاسی و اجتماعی را تهدید می‌کند مشابه آنچه که شب گذشته در زندان دیزل‌آباد کرمانشاه رخ داد که هم هدف بمباران و هم مورد هجوم مرگبار گارد سرکوبگر زندان قرار گرفت ؛ حضور و همبستگی مردم بیش از همیشه اهمیت دارد. شما، مردم آگاه و آزاده، تنها تکیه‌گاه و صدای ما زندانیان هستید.
آزادی کلیه زندانیان سیاسی و عقیدتی و لغو فوری تمام احکام اعدام باید به یک مطالبه عمومی تبدیل گردد چون جان زندانیان سیاسی و محکومان به اعدام در خطر جدی است و بیم آن می‌رود که حکومت چون گذشته برای تشدید سرکوب و ارعاب محکومان را به مسلخ ببرد.
کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» در هفته هفتاد سوم سه‌شنبه ۲۷ خرداد در ۴۷ زندان زیر در اعتصاب غذا خواهند بود:
زندان اوین (بند زنان ،بند ۴و ۸)، زندان قزلحصار(واحد ۳و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان فردیس کرج، زندان تهران بزرگ، زندان خورین ورامین، زندان چوبیندر قزوین، زندان اهر، زندان اراک، زندان خرم آباد، زندان یاسوج، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان سپیدار اهواز(بند زنان و مردان)، زندان نظام شیراز ، زندان عادل آباد شیراز(بند زنان و مردان)، زندان فیروز آباد فارس، زندان زاهدان (بند زنان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بهبهان، زندان بم، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان مشهد، زندان گنبدکاووس، زندان قائمشهر، زندان رشت (بند مردان و زنان )، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان ازبرم لاهیجان، زندان دیزل آباد کرمانشاه، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان میاندوآب، زندان مهاباد، زندان بوکان، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان سنندج و زندان کامیاران
هفته هفتاد و سوم
سه‌شنبه ۲۷خرداد ۱۴۰۴
#کارزار_سهشنبههای_نه_به_اعدام
#کارزار_سه_شنبه_های_نه_به_اعدام
#نه_به_اعدام
بيدارزنى
Photo
🟣 حمله اسرائیل به زندان، دادگاه و دادسرای اوین حضور خانواده‌های زندانیان مقابل این زندان
دقایقی پیش، در پی حملات گسترده به شمال و شمال شرق تهران و اطراف زندان اوین، سردر این زندان و همچنین شیشه‌های بند زنان اوین، همراه با دادسرا و بخش اداری فرو ریخته است. برخی خبرگزاری‌ها از تخریب ورودی دادسرای اوین، خبر داده‌اند.
🟣همچنین بنا بر اطلاع‌رسانی خانواده‌ها: «چند زندانی زخمی شدند» که هنوز اسامی آنان گزارش نشده است.
ایران و سراسر زندان‌های کشور، مصون از حملات موشک و پهبادهای اسرائیل نیست. طبق‌مصوبه شماره ۲۱۱ شورای عالی قضایی در ۲۲ دی ۱۳۶۵ در وضعیت‌های اضطراری جنگی، قوه قضاییه موظف است با استفاده از ابزارهای قانونی مانند تبدیل قرار، آزادی مشروط، پذیرش وثیقه یا کفالت و انتقال زندانیان، نسبت به حفظ جان زندانیان اقدام کند.
جمهوری اسلامی به موازات قریب بر ۵۰ سال سرکوب، کارشکنی قوانین داخلی و بین‌المللی و … هیچ‌گونه ارزشی برای جان تک به تک زندانیان اعم از جرایم عمومی و سیاسی، قائل نیست .
هم‌اینک خانواده‌های زندانیان حاضر در بند زنان اوین، مقابل این زندان حضور به دارند و جز فحاشی و متفرق کردن آنان، عملی صورت نگرفته است.
به فریادشان برسیم.
#ژن_ژيان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
دقایقی پیش، در پی حملات گسترده به شمال و شمال شرق تهران و اطراف زندان اوین، سردر این زندان و همچنین شیشه‌های بند زنان اوین، همراه با دادسرا و بخش اداری فرو ریخته است. برخی خبرگزاری‌ها از تخریب ورودی دادسرای اوین، خبر داده‌اند.
🟣همچنین بنا بر اطلاع‌رسانی خانواده‌ها: «چند زندانی زخمی شدند» که هنوز اسامی آنان گزارش نشده است.
ایران و سراسر زندان‌های کشور، مصون از حملات موشک و پهبادهای اسرائیل نیست. طبق‌مصوبه شماره ۲۱۱ شورای عالی قضایی در ۲۲ دی ۱۳۶۵ در وضعیت‌های اضطراری جنگی، قوه قضاییه موظف است با استفاده از ابزارهای قانونی مانند تبدیل قرار، آزادی مشروط، پذیرش وثیقه یا کفالت و انتقال زندانیان، نسبت به حفظ جان زندانیان اقدام کند.
جمهوری اسلامی به موازات قریب بر ۵۰ سال سرکوب، کارشکنی قوانین داخلی و بین‌المللی و … هیچ‌گونه ارزشی برای جان تک به تک زندانیان اعم از جرایم عمومی و سیاسی، قائل نیست .
هم‌اینک خانواده‌های زندانیان حاضر در بند زنان اوین، مقابل این زندان حضور به دارند و جز فحاشی و متفرق کردن آنان، عملی صورت نگرفته است.
به فریادشان برسیم.
#ژن_ژيان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 گزارش تکمیلی از وضعیت زندان اوین در پی حملات اسرائیل
ظهر امروز ۲ تیرماه ۱۴۰۴، ساختمان‌های اداری، دادسرا، سالن ملاقات، #بهداری، سردر زندان اوین و خاصه بندهای ۸ و زنان این زندان، بیشترین آسیب را دید.
بنا بر اطلاع‌رسانی خانواده‌های حاضر در این بندها: «در بند زنان اوین، دیوار، بخشی از سقف و شیشه‌های این بند تخریب شده، اما در صورت زخمی شدن زندانیان نیز، در فقدان بهداری و عدم اعزام به بیمارستان، هیچ‌گونه خبری مبنی بر سلامت جانی و روانی این زندانیان به‌صورت کامل در دست نیست.
همچنین در بند ۸، با وجود زخمی شدن شماری از زندانیان، گارد زندان با حمله به زندانیان، مانع از تلاش آنان برای خروج از وضعیت دهشتناک حمله شده است.
♦️ همچنین بنا بر برخی گزارشات اعلام شده - که نیازمند تایید خانواده‌های این زندانیان است - بازداشت‌شدگان بند امنیتی ۲۰۹ به مکانی خارج از زندان منتقل شدند.
خبرگزاری قوه قضاییه نیز با چندین ساعت تاخیر، اعلام کرد که در پی این حملات، «چند تن از کارمندان زندان» کشته شدند و شرایط زندان را عادی اعلام کرد. این در حالی است که فاجعه‌ی آتش‌سوزی۲۳ مهر ۱۴۰۱ (همچنین آتش‌سوزی زندان لاکان رشت) در آغاز قیام ژینا را هرگز از خاطر نبردیم.
ورود نیروهای ضدشورش، تیراندازی به زندانیان، قطع و محدودیت دسترسی به تلفن، عدم اعزام مجروحین به بیمارستان‌های مجهز و دست آخر ثبت پرونده‌سازی‌های جدید، کارویژه‌ی سازمان امور زندان‌ها به وقت «حملات داخلی» بوده است.
حالا به وقت «حمله و جنگ خارجی» با اسرائیل نیز مسئولیت حفظ جان و امنیت روانی و تسهیل در آزادی زندانیان، بیش از پیش و تماما بر عهده‌ی این سازمان، قوه قضاییه و تمامی نهادهای ذی‌ربط امنیتی و اطلاعاتی است.
صدای زندانیان محبوس در زندان‌های کشور باشیم.
#ژن_ژيان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
ظهر امروز ۲ تیرماه ۱۴۰۴، ساختمان‌های اداری، دادسرا، سالن ملاقات، #بهداری، سردر زندان اوین و خاصه بندهای ۸ و زنان این زندان، بیشترین آسیب را دید.
بنا بر اطلاع‌رسانی خانواده‌های حاضر در این بندها: «در بند زنان اوین، دیوار، بخشی از سقف و شیشه‌های این بند تخریب شده، اما در صورت زخمی شدن زندانیان نیز، در فقدان بهداری و عدم اعزام به بیمارستان، هیچ‌گونه خبری مبنی بر سلامت جانی و روانی این زندانیان به‌صورت کامل در دست نیست.
همچنین در بند ۸، با وجود زخمی شدن شماری از زندانیان، گارد زندان با حمله به زندانیان، مانع از تلاش آنان برای خروج از وضعیت دهشتناک حمله شده است.
♦️ همچنین بنا بر برخی گزارشات اعلام شده - که نیازمند تایید خانواده‌های این زندانیان است - بازداشت‌شدگان بند امنیتی ۲۰۹ به مکانی خارج از زندان منتقل شدند.
خبرگزاری قوه قضاییه نیز با چندین ساعت تاخیر، اعلام کرد که در پی این حملات، «چند تن از کارمندان زندان» کشته شدند و شرایط زندان را عادی اعلام کرد. این در حالی است که فاجعه‌ی آتش‌سوزی۲۳ مهر ۱۴۰۱ (همچنین آتش‌سوزی زندان لاکان رشت) در آغاز قیام ژینا را هرگز از خاطر نبردیم.
ورود نیروهای ضدشورش، تیراندازی به زندانیان، قطع و محدودیت دسترسی به تلفن، عدم اعزام مجروحین به بیمارستان‌های مجهز و دست آخر ثبت پرونده‌سازی‌های جدید، کارویژه‌ی سازمان امور زندان‌ها به وقت «حملات داخلی» بوده است.
حالا به وقت «حمله و جنگ خارجی» با اسرائیل نیز مسئولیت حفظ جان و امنیت روانی و تسهیل در آزادی زندانیان، بیش از پیش و تماما بر عهده‌ی این سازمان، قوه قضاییه و تمامی نهادهای ذی‌ربط امنیتی و اطلاعاتی است.
صدای زندانیان محبوس در زندان‌های کشور باشیم.
#ژن_ژيان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
Forwarded from کارزار سهشنبههای نه به اعدام
تداوم کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» در هفتهٔ هفتادوچهارم در ۴۷ زندان مختلف
حمله به مراکز غیرنظامی و زندان‌ها و
تشدید سرکوب در سایهٔ جنگ را به شدت محکوم میکنیم.
⭕️ در هفتهٔ هفتادوسوم اعتصاب کارزار سهشنبههای نه به اعدام اعلام کردیم جنگ و اعدام دو روی سکهٔ کشتار و سرکوب حکومت‌ها هستند و هشدار دادیم که جان زندانیان در خطر است و ممکن است روند اعدام‌ها افزایش یابد. با اینکه اینترنت توسط حاکمیت قطع شد، بنابر اخبار منتشر شده، متأسفانه پیش‌بینی ما درست از آب درآمد.
اسرائیل در موج حملات و بمباران‌های خود حتی از زندان اوین صرف‌نظر نکرد و زندانیانی که اسیر حاکمیت استبدادی هستند را مورد حمله قرار داد. تا این لحظه از میزان خسارت و تلفات جانی اطلاع دقیقی در دست نیست. اما طبق اخبار منتشر شده به تمام بندهای عمومی زندان شامل بندهای زنان، ۴ و ۷ و ۸ آسیب جدی وارد شده و زندانیان در بندهای عمومی تحت محاصرهٔ گارد زندان، بدون آب و غذا و در وضعیت بسیار وحشتناکی هستند؛ آنان توسط رئیس زندان و عوامل سرکوبگر برای انتقال به زندان تهران بزرگ به صورت فوری تحت فشار هستند.
همچنین زندانیان سیاسی توسط نیروهای امنیتی از بند امنیتی ۲۰۹ متعلق به وزارت اطلاعات و بند دو الف متعلق به اطلاعات سپاه به مکان نامعلومی منتقل شده‌اند. متأسفانه تعدادی از زندانیان در بند زنان و بندهای ۷ و ۸ و ۴ زخمی شده‌اند.
در روزهای اخیر علیرغم شرایط بحرانی و جنگ، ماشین اعدام بی‌وقفه در حال قربانی گرفتن است، به طوری که در خردادماه حداقل ۱۴۰ تن اعدام شده‌اند که ۵ تن محکومان زن بوده‌اند. در طی هفتهٔ گذشته حداقل احکام اعدام علیه دو زندانی سیاسی به نام‌های محمددرویش نارویی و یاسین کبدانی با اتهامات واهی محاربه و بغی و بدون دادرسی عادلانه صادر گردید و حکم اعدام دو زندانی با اتهام جاسوسی به نام‌های مجید مسیبی و محمدامین مهدوی شایسته به اجرا درآمد. ده‌ها نفر نیز در شهرهای مختلف در بی‌خبری دستگیر شده‌اند که ممکن است در شرایط جنگی بدون دادرسی عادلانه محاکمه و اعدام شوند.
حملهٔ هوایی به زندان و در خطر قرار دادن جان زندانیان بی‌پناه نقض آشکار تمام موازین بین‌المللی و حقوق‌بشری است. کارزار سهشنبههای نه به اعدام حمله به مراکز غیرنظامی از جمله بیمارستان‌ها و زندان‌ها را به شدت محکوم می‌کند. در عین حال مسئولیت محافظت از زندانیان بر عهدهٔ حاکمیت است؛ اما به جای صیانت از زندانیان، شاهد گسترش اقدامات سرکوبگرانهٔ حکومت ولایت فقیه علیه زندانیان هستیم. ما خواهان فوری آتش‌بس و آزادی کلیهٔ زندانیان از جمله زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم.
کارزار سهشنبههای نه به اعدام از همهٔ مخالفان جنگ و اعدام می‌خواهد اجازه ندهند در سایهٔ شوم جنگ، افراد بیشتری قربانی و اعدام شوند. ما تمام مجامع بین‌المللی و حقوق بشری را برای فشار به طرفین برای توقف جنگ فرا می‌خوانیم.
ما نگرانی عمیق خود را از وضعیت زندانیان محبوس در زندان‌ها به خصوص در زندان اوین و محکومان به اعدام که معلوم نیست در چه وضعیتی بوده و به کجا منتقل خواهند شد اعلام میکنیم. ما جابجایی اجباری زندانیان بی‌دفاع و تحت تدابیر امنیتی و سرکوبگرانه و به صورت ناگهانی را به شدت محکوم میکنیم.
با توجه به وضعیت جنگی، جان زندانیان در خطر جدی است و از مردم عزیز و شریف میخواهیم که به هر وسیلهٔ ممکن خواستار آزادی زندانیان شوند. به‌خصوص با تجمع مقابل زندان‌ها زندانیان را در این شرایط خطیر تنها نگذارند.
کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» در هفتهٔ هفتادوچهارم، سه‌شنبه دوم تیرماه، ۴۷ زندان زیر در اعتصاب غذا خواهند بود:
زندان اوین (بند زنان ،بند ۴و ۸)، زندان قزلحصار(واحد ۳و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان فردیس کرج، زندان تهران بزرگ، زندان خورین ورامین، زندان چوبیندر قزوین، زندان اهر، زندان اراک، زندان خرم‌آباد، زندان یاسوج، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان سپیدار اهواز(بند زنان و مردان)، زندان نظام شیراز، زندان عادل آباد شیراز(بند زنان و مردان)، زندان فیروز آباد فارس، زندان زاهدان (بند زنان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بهبهان، زندان بم، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان مشهد، زندان گنبدکاووس، زندان قائمشهر، زندان رشت (بند مردان و زنان )، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان ازبرم لاهیجان، زندان دیزل‌آباد کرمانشاه، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان میاندوآب، زندان مهاباد، زندان بوکان، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان سنندج و زندان کامیاران
هفتهٔ هفتادوچهارم
سه‌شنبه، دوم تیرماه ۱۴۰۴
#کارزار_سهشنبههای_نه_به_اعدام
#کارزار_سه_شنبه_های_نه_به_اعدام
#نه_به_اعدام
حمله به مراکز غیرنظامی و زندان‌ها و
تشدید سرکوب در سایهٔ جنگ را به شدت محکوم میکنیم.
⭕️ در هفتهٔ هفتادوسوم اعتصاب کارزار سهشنبههای نه به اعدام اعلام کردیم جنگ و اعدام دو روی سکهٔ کشتار و سرکوب حکومت‌ها هستند و هشدار دادیم که جان زندانیان در خطر است و ممکن است روند اعدام‌ها افزایش یابد. با اینکه اینترنت توسط حاکمیت قطع شد، بنابر اخبار منتشر شده، متأسفانه پیش‌بینی ما درست از آب درآمد.
اسرائیل در موج حملات و بمباران‌های خود حتی از زندان اوین صرف‌نظر نکرد و زندانیانی که اسیر حاکمیت استبدادی هستند را مورد حمله قرار داد. تا این لحظه از میزان خسارت و تلفات جانی اطلاع دقیقی در دست نیست. اما طبق اخبار منتشر شده به تمام بندهای عمومی زندان شامل بندهای زنان، ۴ و ۷ و ۸ آسیب جدی وارد شده و زندانیان در بندهای عمومی تحت محاصرهٔ گارد زندان، بدون آب و غذا و در وضعیت بسیار وحشتناکی هستند؛ آنان توسط رئیس زندان و عوامل سرکوبگر برای انتقال به زندان تهران بزرگ به صورت فوری تحت فشار هستند.
همچنین زندانیان سیاسی توسط نیروهای امنیتی از بند امنیتی ۲۰۹ متعلق به وزارت اطلاعات و بند دو الف متعلق به اطلاعات سپاه به مکان نامعلومی منتقل شده‌اند. متأسفانه تعدادی از زندانیان در بند زنان و بندهای ۷ و ۸ و ۴ زخمی شده‌اند.
در روزهای اخیر علیرغم شرایط بحرانی و جنگ، ماشین اعدام بی‌وقفه در حال قربانی گرفتن است، به طوری که در خردادماه حداقل ۱۴۰ تن اعدام شده‌اند که ۵ تن محکومان زن بوده‌اند. در طی هفتهٔ گذشته حداقل احکام اعدام علیه دو زندانی سیاسی به نام‌های محمددرویش نارویی و یاسین کبدانی با اتهامات واهی محاربه و بغی و بدون دادرسی عادلانه صادر گردید و حکم اعدام دو زندانی با اتهام جاسوسی به نام‌های مجید مسیبی و محمدامین مهدوی شایسته به اجرا درآمد. ده‌ها نفر نیز در شهرهای مختلف در بی‌خبری دستگیر شده‌اند که ممکن است در شرایط جنگی بدون دادرسی عادلانه محاکمه و اعدام شوند.
حملهٔ هوایی به زندان و در خطر قرار دادن جان زندانیان بی‌پناه نقض آشکار تمام موازین بین‌المللی و حقوق‌بشری است. کارزار سهشنبههای نه به اعدام حمله به مراکز غیرنظامی از جمله بیمارستان‌ها و زندان‌ها را به شدت محکوم می‌کند. در عین حال مسئولیت محافظت از زندانیان بر عهدهٔ حاکمیت است؛ اما به جای صیانت از زندانیان، شاهد گسترش اقدامات سرکوبگرانهٔ حکومت ولایت فقیه علیه زندانیان هستیم. ما خواهان فوری آتش‌بس و آزادی کلیهٔ زندانیان از جمله زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم.
کارزار سهشنبههای نه به اعدام از همهٔ مخالفان جنگ و اعدام می‌خواهد اجازه ندهند در سایهٔ شوم جنگ، افراد بیشتری قربانی و اعدام شوند. ما تمام مجامع بین‌المللی و حقوق بشری را برای فشار به طرفین برای توقف جنگ فرا می‌خوانیم.
ما نگرانی عمیق خود را از وضعیت زندانیان محبوس در زندان‌ها به خصوص در زندان اوین و محکومان به اعدام که معلوم نیست در چه وضعیتی بوده و به کجا منتقل خواهند شد اعلام میکنیم. ما جابجایی اجباری زندانیان بی‌دفاع و تحت تدابیر امنیتی و سرکوبگرانه و به صورت ناگهانی را به شدت محکوم میکنیم.
با توجه به وضعیت جنگی، جان زندانیان در خطر جدی است و از مردم عزیز و شریف میخواهیم که به هر وسیلهٔ ممکن خواستار آزادی زندانیان شوند. به‌خصوص با تجمع مقابل زندان‌ها زندانیان را در این شرایط خطیر تنها نگذارند.
کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» در هفتهٔ هفتادوچهارم، سه‌شنبه دوم تیرماه، ۴۷ زندان زیر در اعتصاب غذا خواهند بود:
زندان اوین (بند زنان ،بند ۴و ۸)، زندان قزلحصار(واحد ۳و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان فردیس کرج، زندان تهران بزرگ، زندان خورین ورامین، زندان چوبیندر قزوین، زندان اهر، زندان اراک، زندان خرم‌آباد، زندان یاسوج، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان سپیدار اهواز(بند زنان و مردان)، زندان نظام شیراز، زندان عادل آباد شیراز(بند زنان و مردان)، زندان فیروز آباد فارس، زندان زاهدان (بند زنان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بهبهان، زندان بم، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان مشهد، زندان گنبدکاووس، زندان قائمشهر، زندان رشت (بند مردان و زنان )، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان ازبرم لاهیجان، زندان دیزل‌آباد کرمانشاه، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان میاندوآب، زندان مهاباد، زندان بوکان، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان سنندج و زندان کامیاران
هفتهٔ هفتادوچهارم
سه‌شنبه، دوم تیرماه ۱۴۰۴
#کارزار_سهشنبههای_نه_به_اعدام
#کارزار_سه_شنبه_های_نه_به_اعدام
#نه_به_اعدام
بيدارزنى
Photo
🟣 گزارشی از وضعیت زنان زندانی سیاسی اوین که به زندان قرچک منتقل شدند
سه روز از انتقال بند زنان سیاسی و بندهای ۸ و ۴ زندان اوین به زندان‌های قرچک و تهران بزرگ می‌گذرد. این انتقال در پی تخریب گسترده زندان بر اثر حملات موشکی اسراییل به بخش‌های مختلف این زندان صورت پذیرفته است. پس از ۳ روز بی‌خبری و عدم برخورداری از حق تماس، شماری از زندانیان توانستند با خانواده‌های خود صحبت کنند.
زندان قرچک ورامین که در خود هزاران زن با جرائم عمدتا عمومی و…را جای داده، از منظر امکانات رفاهی، آب شرب سالم، جیره‌بندی سالم و ارزان مواد غذایی، تهویه و سیستم گرمایش/سرمایش، سالن‌های ورزشی امن، کتابخانه‌ی مجهز و حتی دستگاه‌های تلفن سالم، یکی از فجیع‌ترین زندان‌های کشور است.
برای زنان جرائم عمومی، مواد، قتل و… که با احکام طولانی مدت حبس، سالهاست که در بندهای این زندان، دوران محکومیت خود را می‌گذرانند، قرارگیری در یک سوتغذیه‌ی مداوم، گرانی سرسام‌آور اقلام و وسایل بهداشتی و ضروری در فروشگاه‌های زندان و تبعیض‌هایی نظیر زمان کوتاه برخورداری از تلفن، سیگار، نوع پوشش و همچنین برخورد ماموران زندان -خاصه در دفتر افسر نگهبانی- یک کابوس استمراری و ضجری هر روزه است.
در زندان قرچک - همچون دیگر زندان‌ها- برخورداری از پول، به معنای خرید بیشتر و رفاه بیشتر است و این مسئله خود حاکی از وضعیت بی‌شمار زنان فقیر، محروم از خانواده‌های حمایتگر یا زنان سرپرست خانواری است که با ۱۲ ساعت کار در کارگاه‌ها، نان‌آور خانواده‌های خود نیز هستند.
از سه روز گذشته، بند زنان سیاسی زندان اوین، بدون مهلتی برای جمع‌آوری وسایل خود، به زندان قرچک منتقل شدند. #آنیشا_اسداللهی در تماسی کوتاه ضمن اطلاع از سلامت خود و دیگر زندانیان، اعلام کرده است که همگی زنان بند در کنار هم هستند. همچنین #ریحانه_انصاری‌فر، شرایط حاضر در قرچک را «بسیار فاجعه‌بار» توصیف کرده است.
♦️برای مسئولین سازمان امور زندان‌ها که مدت‌هاست به‌دنبال تعطیلی بند زنان اوین و انتقال آنان به زندان قرچک ورامین بودند، حمله‌ی اسراییل و کشتار بی‌شمار سرباز وظیفه، خانواده‌های زندانیان حاضر در سالن ملاقات، رهگذران خیابان و کارمندان این زندان، مجرایی برای تحقق فوری این امر بوده است.
تا کنون اسامی زندانیان بند سیاسی زنان اوین در این زندان ثبت نشده است و هیچ‌گونه قطعیت یا چشم‌اندازی مبنی بر انتقال مجدد آنان به اوین - پس از بازسازی زندان- یا تداوم حضور آنان در قرچک وجود ندارد. هم‌اینک #صغری_خدادادی رئیس زندان قرچک ورامین، سازمان امور زندان‌ها و قوه قضاییه، مسئول جان زندانیان بند سیاسی زنان اوین نیز هستند که در بلاتکلیفی کامل و بهت ناشی از انفجار و تخریب بند بر پیکره‌شان، تنها از زندانی به زندانی دیگر منتقل شدند.
#ژن_ژيان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
سه روز از انتقال بند زنان سیاسی و بندهای ۸ و ۴ زندان اوین به زندان‌های قرچک و تهران بزرگ می‌گذرد. این انتقال در پی تخریب گسترده زندان بر اثر حملات موشکی اسراییل به بخش‌های مختلف این زندان صورت پذیرفته است. پس از ۳ روز بی‌خبری و عدم برخورداری از حق تماس، شماری از زندانیان توانستند با خانواده‌های خود صحبت کنند.
زندان قرچک ورامین که در خود هزاران زن با جرائم عمدتا عمومی و…را جای داده، از منظر امکانات رفاهی، آب شرب سالم، جیره‌بندی سالم و ارزان مواد غذایی، تهویه و سیستم گرمایش/سرمایش، سالن‌های ورزشی امن، کتابخانه‌ی مجهز و حتی دستگاه‌های تلفن سالم، یکی از فجیع‌ترین زندان‌های کشور است.
برای زنان جرائم عمومی، مواد، قتل و… که با احکام طولانی مدت حبس، سالهاست که در بندهای این زندان، دوران محکومیت خود را می‌گذرانند، قرارگیری در یک سوتغذیه‌ی مداوم، گرانی سرسام‌آور اقلام و وسایل بهداشتی و ضروری در فروشگاه‌های زندان و تبعیض‌هایی نظیر زمان کوتاه برخورداری از تلفن، سیگار، نوع پوشش و همچنین برخورد ماموران زندان -خاصه در دفتر افسر نگهبانی- یک کابوس استمراری و ضجری هر روزه است.
در زندان قرچک - همچون دیگر زندان‌ها- برخورداری از پول، به معنای خرید بیشتر و رفاه بیشتر است و این مسئله خود حاکی از وضعیت بی‌شمار زنان فقیر، محروم از خانواده‌های حمایتگر یا زنان سرپرست خانواری است که با ۱۲ ساعت کار در کارگاه‌ها، نان‌آور خانواده‌های خود نیز هستند.
از سه روز گذشته، بند زنان سیاسی زندان اوین، بدون مهلتی برای جمع‌آوری وسایل خود، به زندان قرچک منتقل شدند. #آنیشا_اسداللهی در تماسی کوتاه ضمن اطلاع از سلامت خود و دیگر زندانیان، اعلام کرده است که همگی زنان بند در کنار هم هستند. همچنین #ریحانه_انصاری‌فر، شرایط حاضر در قرچک را «بسیار فاجعه‌بار» توصیف کرده است.
♦️برای مسئولین سازمان امور زندان‌ها که مدت‌هاست به‌دنبال تعطیلی بند زنان اوین و انتقال آنان به زندان قرچک ورامین بودند، حمله‌ی اسراییل و کشتار بی‌شمار سرباز وظیفه، خانواده‌های زندانیان حاضر در سالن ملاقات، رهگذران خیابان و کارمندان این زندان، مجرایی برای تحقق فوری این امر بوده است.
تا کنون اسامی زندانیان بند سیاسی زنان اوین در این زندان ثبت نشده است و هیچ‌گونه قطعیت یا چشم‌اندازی مبنی بر انتقال مجدد آنان به اوین - پس از بازسازی زندان- یا تداوم حضور آنان در قرچک وجود ندارد. هم‌اینک #صغری_خدادادی رئیس زندان قرچک ورامین، سازمان امور زندان‌ها و قوه قضاییه، مسئول جان زندانیان بند سیاسی زنان اوین نیز هستند که در بلاتکلیفی کامل و بهت ناشی از انفجار و تخریب بند بر پیکره‌شان، تنها از زندانی به زندانی دیگر منتقل شدند.
#ژن_ژيان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
🟣 درد ما درد شماست، مردم به ما ملحق شوید
«مردم شریف و آگاه ایران!
علیرغم بحران جنگ، فرزندان شما در گیلان، سنگر کف خیابان را ترک نگفته و طی دو هفته گذشته با افتخار، پرچم مطالبه‌گری را در اهتزاز نگهداشتند.
بنابراین دگربار به یکشنبه‌های اعتراضی سراسری پیوسته و کف خیابان را از آن خود کرده و فریاد " کارگر- معلم- کشوری- لشکری /اتحاد اتحاد " را با شعار محوری " «درد ما درد شماست مردم به ما ملحق شوید» پیوند زده بلکه زینهاری باشد برای تصمیم‌سازان نابخرد.
" کارگر زندانی، معلم زندانی آزاد باید گردد"
"ماده‌های ۹۶ و ۵۴ اجرا باید گردد"
"فقط کف خیابون/ بدست میاد حقمون"
زمان: یکشنبه ۸/تیر/۴۰۴ ساعت ۱۰/۳۰
مکان: رشت، گلسار،مقابل اداره کل تامین اجتماعی استان گیلان»
#ژن_ژيان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
«مردم شریف و آگاه ایران!
علیرغم بحران جنگ، فرزندان شما در گیلان، سنگر کف خیابان را ترک نگفته و طی دو هفته گذشته با افتخار، پرچم مطالبه‌گری را در اهتزاز نگهداشتند.
بنابراین دگربار به یکشنبه‌های اعتراضی سراسری پیوسته و کف خیابان را از آن خود کرده و فریاد " کارگر- معلم- کشوری- لشکری /اتحاد اتحاد " را با شعار محوری " «درد ما درد شماست مردم به ما ملحق شوید» پیوند زده بلکه زینهاری باشد برای تصمیم‌سازان نابخرد.
" کارگر زندانی، معلم زندانی آزاد باید گردد"
"ماده‌های ۹۶ و ۵۴ اجرا باید گردد"
"فقط کف خیابون/ بدست میاد حقمون"
زمان: یکشنبه ۸/تیر/۴۰۴ ساعت ۱۰/۳۰
مکان: رشت، گلسار،مقابل اداره کل تامین اجتماعی استان گیلان»
#ژن_ژيان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
Forwarded from مدرسه رهایی
مدرسه رهایی
Photo
🔴 حسنیه کل‌کلی، نماد سرکوب طبقاتی، جنسیتی و ستم ملی
#یادداشت_روز، جمعه ۶ تیر ۱۴۰۴
او مادر چهار فرزند و معلمی فداکار بود. به تنهایی فرزندانش را بزرگ می‌کرد و سال‌ها یار و یاور دانش‌آموزانی بود که در محروم‌ترین منطقهٔ کشور برای تحصیل به او نیاز داشتند. او معلمی بود که در شرایط دشوار اقتصادی و اجتماعی بلوچستان، به‌ویژه در روستاهای دورافتاده، تلاش می‌کرد تا دنیای بهتری برای کودکان ابتدایی بسازد.
اما در شامگاه پنجشنبه ۲۹ خرداد، قربانی «خطای انسانی» نیروهای امنیتی شد. نزدیک فلکهٔ شهرک ارتش ایرانشهر، در انتظار دختر و دختر برادرش بود که از چابهار با اتوبوس می‌آمدند که ناگهان گلوله‌ای او را از پا در آورد. پلیس‌ها در حال تعقیب و گریز با یک پژو بودند و به اشتباه او را هدف تیراندازی قرار دادند. بعد از شش شب درد و رنج، حسنیه جان خود را از دست داد.
حسینیه کل‌کلی، زنی از روستای سوراب در بلوچستان بود، منطقه‌ای که سالهاست زندگی در آن به خودیِ خود مجازات است. بلوچستان، جغرافیایی است که در آن زیرساخت‌ها و خدمات اجتماعی و اقتصادی شدیداً محدودند و مردم آن به ویژه زنان، کارگران و اقلیت‌های مذهبی، همواره از حقوق اولیهٔ خود محروم بوده‌اند.
ناامنی‌های اجتماعی و اقتصادی بلوچستان، پیامد مستقیم سیاست‌های سرمایه‌دارانه‌اند. متمول‌ترها در مناطق امن‌تری از استان زندگی می‌کنند، اما فقیرترین اقشار جامعه، از جمله روستاییان و کارگران، در مناطق ناامن این استان گرفتار می‌شوند. در این وضعیت، بسیاری از افراد به شغل‌هایی مانند سوختبری و کولبری روی می‌آورند که در شرایط جنگی و امنیتی، بیش از پیش جرم‌انگاری می‌شوند؛ حال آنکه این افراد هیچ راه دیگری برای امرار معاش ندارند. اگر شلیک اشتباهی به حسنیه درنتیجهٔ شرایط جنگی و جرم‌انگاری کولبری بوده‌باشد، حقیقت کریه و ظالمانهٔ نظام سرمایه‌داری و ستم طبقاتی بار دیگر بر ما آشکار می‌شود.
در این شرایط، حسنیه، معلم کارگر و زن بلوچ، نماد مقاومت و فداکاری بود. او نه تنها در برابر دشواری‌های اقتصادی و اجتماعی ایستادگی می‌کرد، بلکه در تلاش بود تا به نسل‌های آینده امید و آگاهی بدهد. با این حال، مرگ او به دست نیروهای امنیتی و به دلیل «خطای انسانی» که در واقع ناشی از بی‌دقتی و بی‌مسئولیتی در عملکرد نیروهای مسئول بود، نشان‌دهندهٔ فاجعه‌ای است که روزانه در این مناطق رخ می‌دهد.
چرا وزیر آموزش و پرورش که این روزها مدام از جان‌باختن معلمان شهید در جنگ ایران و اسرائیل سخن می‌راند، نام حسنیه کل‌کلی را در زمرهٔ قربانیان این سرزمین سرمایه‌سالار نمی‌برد؟ این سکوت، معنادار است. این سکوت می‌گوید که مرگ حسنیه، تراژدی شخصی نیست، بلکه نمادی از ستم سیستماتیک مرکزگرا است که زحمت‌کشان حاشیه (بلوچستان) به‌خاطر سیاست‌های تبعیض‌آمیز طبقاتی، اجتماعی و امنیتی با آن روبه‌رو هستند.
نام و یاد حسنیه، زنِ معلمِ کارگرِ بلوچ بر حافظهٔ ستمدیدگان این سرزمین حک خواهد شد و تیشه‌ای خواهد بود بر ریشهٔ ظالمان زمان.
📌📌📌
اینستاگرام #مدرسه_رهایی
https://www.instagram.com/freedomschool__?igsh=MTY1ZW9qYXV3cHhldQ==
🆔 @edalatxah
✉️ ارتباط با ادمین مدرسه رهایی
@FreedomContact
#یادداشت_روز، جمعه ۶ تیر ۱۴۰۴
او مادر چهار فرزند و معلمی فداکار بود. به تنهایی فرزندانش را بزرگ می‌کرد و سال‌ها یار و یاور دانش‌آموزانی بود که در محروم‌ترین منطقهٔ کشور برای تحصیل به او نیاز داشتند. او معلمی بود که در شرایط دشوار اقتصادی و اجتماعی بلوچستان، به‌ویژه در روستاهای دورافتاده، تلاش می‌کرد تا دنیای بهتری برای کودکان ابتدایی بسازد.
اما در شامگاه پنجشنبه ۲۹ خرداد، قربانی «خطای انسانی» نیروهای امنیتی شد. نزدیک فلکهٔ شهرک ارتش ایرانشهر، در انتظار دختر و دختر برادرش بود که از چابهار با اتوبوس می‌آمدند که ناگهان گلوله‌ای او را از پا در آورد. پلیس‌ها در حال تعقیب و گریز با یک پژو بودند و به اشتباه او را هدف تیراندازی قرار دادند. بعد از شش شب درد و رنج، حسنیه جان خود را از دست داد.
حسینیه کل‌کلی، زنی از روستای سوراب در بلوچستان بود، منطقه‌ای که سالهاست زندگی در آن به خودیِ خود مجازات است. بلوچستان، جغرافیایی است که در آن زیرساخت‌ها و خدمات اجتماعی و اقتصادی شدیداً محدودند و مردم آن به ویژه زنان، کارگران و اقلیت‌های مذهبی، همواره از حقوق اولیهٔ خود محروم بوده‌اند.
ناامنی‌های اجتماعی و اقتصادی بلوچستان، پیامد مستقیم سیاست‌های سرمایه‌دارانه‌اند. متمول‌ترها در مناطق امن‌تری از استان زندگی می‌کنند، اما فقیرترین اقشار جامعه، از جمله روستاییان و کارگران، در مناطق ناامن این استان گرفتار می‌شوند. در این وضعیت، بسیاری از افراد به شغل‌هایی مانند سوختبری و کولبری روی می‌آورند که در شرایط جنگی و امنیتی، بیش از پیش جرم‌انگاری می‌شوند؛ حال آنکه این افراد هیچ راه دیگری برای امرار معاش ندارند. اگر شلیک اشتباهی به حسنیه درنتیجهٔ شرایط جنگی و جرم‌انگاری کولبری بوده‌باشد، حقیقت کریه و ظالمانهٔ نظام سرمایه‌داری و ستم طبقاتی بار دیگر بر ما آشکار می‌شود.
در این شرایط، حسنیه، معلم کارگر و زن بلوچ، نماد مقاومت و فداکاری بود. او نه تنها در برابر دشواری‌های اقتصادی و اجتماعی ایستادگی می‌کرد، بلکه در تلاش بود تا به نسل‌های آینده امید و آگاهی بدهد. با این حال، مرگ او به دست نیروهای امنیتی و به دلیل «خطای انسانی» که در واقع ناشی از بی‌دقتی و بی‌مسئولیتی در عملکرد نیروهای مسئول بود، نشان‌دهندهٔ فاجعه‌ای است که روزانه در این مناطق رخ می‌دهد.
چرا وزیر آموزش و پرورش که این روزها مدام از جان‌باختن معلمان شهید در جنگ ایران و اسرائیل سخن می‌راند، نام حسنیه کل‌کلی را در زمرهٔ قربانیان این سرزمین سرمایه‌سالار نمی‌برد؟ این سکوت، معنادار است. این سکوت می‌گوید که مرگ حسنیه، تراژدی شخصی نیست، بلکه نمادی از ستم سیستماتیک مرکزگرا است که زحمت‌کشان حاشیه (بلوچستان) به‌خاطر سیاست‌های تبعیض‌آمیز طبقاتی، اجتماعی و امنیتی با آن روبه‌رو هستند.
نام و یاد حسنیه، زنِ معلمِ کارگرِ بلوچ بر حافظهٔ ستمدیدگان این سرزمین حک خواهد شد و تیشه‌ای خواهد بود بر ریشهٔ ظالمان زمان.
📌📌📌
اینستاگرام #مدرسه_رهایی
https://www.instagram.com/freedomschool__?igsh=MTY1ZW9qYXV3cHhldQ==
🆔 @edalatxah
✉️ ارتباط با ادمین مدرسه رهایی
@FreedomContact