🟣 #بیدارزنی : زنان افغانستان، ایستاده در برابر ارتجاع و بیانیه‌های طالبان

طی روزهای گذشته، «تخار» و «بدخشان» هم به‌دست طالبان افتاد. ولایت تخار و بدخشان برای مردم افغانستان وجهی نمادین دارد چرا که در زمان تسلط طالبان بر افغانستان در دهه ۹۰ میلادیْ این منطقه، دژ نفوذ‌ناپذیر ائتلاف شمال برای مبارزه با طالبان بود و احمد شاه مسعود، فرمانده مجاهدین از همین منطقه فعالیت‌های جنگی را رهبری می‌کرد. طالبان به رغم تلاش بسیار هیچ گاه تا پیش از این نتوانسته‌ بود به این منطقه رخنه کند.
مادامی که بیش از ۳۰۰ نفر از نیروهای امنیتی افغانستان برای فرار از دست جنگجویان طالبان از طریق مرزهای تاجیکستان فرار کردند، این زنان هستند که خطاب به طالبان اعلام کردند: «در برابر شما خواهیم جنگید».

روز گذشته، زنان افغان در شبکه‌های اجتماعی خود، تصویری از اعلامیه‌ی جدید طالبان را منتشر کردند. طالبان به زنان ولایت‌های شمالی هشدار داده است که بدون حجاب اسلامی و داشتن محرم از خانه خارج نشوند!
در کنار زنان شهری و ولایات کوچک افغانستان که در برابر طالبان، مسلح شدند، زنان ژورنالیست و فعالان حقوق زنان این کشور نیز متحدانه، ایستادگی را تنها راه دفاع از دستاوردهای دو دهه‌ی اخیر خود می‌دانند.

#زنان_علیه_ارتجاع

@bidarzani

🟣 «سهیلا حجاب» و «صبا کردافشاری»، زندانیان سیاسی محبوس در زندان قرچک ورامین، از روز دوشنبه ۱۴ تیرماه در اعتراض به محرومیت از حقوق‌شان در راهروی این زندان اقدام به تحصن کردند.

سهیلا حجاب از داشتن کارت تلفن و حق تماس و صبا کردافشاری نیز از حق تماس تلفنی و ملاقات بین زندان با مادر خود، «راحله احمدی» محروم هستند.
روز گذشته صبا کردافشاری و مادرش راحله احمدی، فعالین مدنی و مخالف حجاب اجباری در زندان‌های قرچک ورامین و بند زنان زندان اوین در اعتراض به عدم امکان ملاقات و تماس بین زندان‌ها، از رفتن به سالن ملاقات خودداری کردند.
امکان ملاقات و تماس بین زندان این مادر و فرزند با مخالفت «امین وزیری»، دادیار ناظر بر زندانیان سیاسی و بازجوی پرونده صبا کردافشاری از آنها سلب شده است. پیشتر خبرگزاری فارس (نزدیک به نهادهای امنیتی) در تاریخ ۱۷ تیرماه نیز با انتشار گزارشی میزان محکومیت سهیلا حجاب را ۱۲ سال زندان عنوان کرده‌ بود.

منبع: رادیو زمانه

#زنان_زندانی_سیاسی

@bidarzani

🟣 وضعیتی به‌درازای تاریخ سرکوب و تبعیض: «اینجا هیچ‌کس نیست، امروز یک زن عصبانی اینجاست».


▪️برای "یک زنِ عصبانی" در گرگان


حال می‌پرسم یک اگر با یک برابر بود
نان و مال مفت‌خواران از کجا آماده می‌گردید؟
یا چه‌کس دیوار چین‌ها را بنا می‌کرد؟

یک اگر با یک برابر بود
پس که پشتش زیر بار فقر خم می‌شد؟
یا که زیر ضربت شلاقْ لِه می‌گشت؟

یک اگر با یک برابر بود
پس چه‌کس آزادگان را در قفس می‌کرد؟

معلم ناله‌آسا گفت:
بچه‌ها در جزوه‌های خویش بنویسید:

یک با یک برابر نیست».

#خسرو_گلسرخی

@Blackfishvoice
@bidarzani

🟣 «یاسمن آریانی»، فعال مدنی و از معترضان به حجاب اجباری از زندان کچویی کرج به مرخصی ۷ روزه اعزام شد

▪️از صفحه‌ی اینستاگرام مادر وی «منیره عربشاهی»

#زنان_زندانی_سیاسی

@bidarzani

▫️ درنگی بر ضرورت واژگونی
▫️ ازدواج و خانواده

نوشته‌ی: آرش سیفی

3 ژوئن 2020

🔸 از متن: «اجازه دهید در زمینه‌ی این مقدمات، این پرسش بنیادین اما قدیمی را تکرار کنم: چگونه می‌توانیم تمام امکانات خود را در دست گیریم و آن‌چه «ممکن» است را محقق کنیم؟ شاید وقت آن رسیده که پیش‌ از هر مفهوم‌پردازی رادیکالی، گوش‌هایمان را از نصایح ملال‌آور محافظه‌کارها خلاص کنیم، و سنت درازمدت دفاع از قداست نهاد‌ها و مفاهیم اجتماعیِ برساخته هم‌چون #خانواده ، #دولت و #مذهب را به چالش بکشانیم؛ این مهم، نه راه حلی جامع و نهایی، که راهگشای آینده و مجرای پاسخ‌های احتمالی‌ به اهم مسائل پیش‌روی‌مان خواهد بود. دیگر این‌که، هرچند قداستِ برخی از ساختارها و نهادها – بیش‌و‌کم و گه‌گاه – مورد اصابت ترکش‌های نقد مصلحان و نواندیشان قرار گرفته‌اند، اما به قداست «خانواده» کم‌تر لطمه‌ای وارد آمده. این واقعیت که شوربختانه در مورد خانواده، کم‌تر تلاش جدی و پیگیرانه‌ای برای نقد و واژگونی آن وجود داشته، علامت مرضی‌ست که محافظه‌کاری کوشش می‌کند آن را «طبیعی» جلوه بدهد.

🔸 خانواده شالوده‌ی ستم بر آن‌هاست که جنسیت یا گرایش جنسی‌شان با هنجار دگرجنس‌خواهیِ موجود در خانواده انطباق ندارد. بنیانِ خانواده، یا آن‌گونه که محافظه‌کارها به ما می‌گویند، پایه‌های این دژ مستحکم «تمدن و ثبات اجتماعی»، از ستم بر بدن‌های نامشروع، غیرواقعی و نامفهوم ساخته شده است. بدن‌هایی که نتوانسته‌اند رابطه‌ای ذاتی و پیوسته میان #جنس (sex)، #جنسیت (gender) و #تمایل‌جنسی (sexuality) برقرار کنند. ماتریکس فرهنگی‌ای که «خانواده» را در مرکز خود قرار می‌دهد، نیازمند آن است که انواعی از «هویت‌ها» نتوانند موجودیت یابند چرا که هویت جنسی‌شان قابل فهم نمی‌گردد؛ همان هویت‌هایی که در آن جنسیت از جنس پیروی نمی‌کند و کنش‌های میل از جنس و جنسیت، هر دو. این پیروی، امری سیاسی‌ست که به نهادینه‌شدن توسط قوانین فرهنگی و تنظیم تمایل جنسی در ساحت اجتماعی نیازمند است. هم‌نوا با باتلر، بر این باورم که وظیفه‌ی ما، افشای محدودیت‌های «ماتریکس فهم‌پذیری» و ایجاد ماتریکس‌هایی واژگون‌کننده متشکل از بی‌نظمی و آشفتگی جنسیتی است.

🔸 گرفتاری‌های ‌ما فقط به کشورهای پیرامونی، هم‌چون ایران، و به‌طور کلی به «جنوبِ جهانی» خلاصه نمی‌شود. حتی در پیشرفته‌ترین جوامع، احساس مسئولیت نسبت به خانه و فرزندان هم‌چنان به‌شدت متوجهِ #زنان است. تبعات این امر در عرصه‌ی عمومی وقتی قابل فهم‌تر می‌شود که بدانیم بیش‌تر شغل‌ها و مسئولیت‌های مراقبتی در بیش‌تر کشورها به‌طور قابل مشاهده‌ای به زنان سپرده می‌شود. ما با یک رابطه‌ی علت و معلولی دوطرفه روبرو هستیم: از یک سو، شیوه‌ی فهمِ ارتباط‌گیری جامعه‌پسند و ازدواج، و خودِ وجود عرصه‌ی خانواده و تعریف آن، حاصل تصمیمات عرصه‌ی عمومی است که به شکلی رسمی یا غیررسمی در مجالس قانون‌گذاری، دستگاه بوروکراسی دولتی، با هم‌دستیِ دادگاه‌ها، اداره‌ها و رسانه‌ها گرفته شده است. از سوی دیگر، کنش‌ها و نگرش‌های خانوادگی، بر روابط قدرت در عرصه‌ی عمومی کارگر هستند. فراموش نکنیم که شخصیت آن‌ها که عرصه‌ی سیاست مستقر را تشکیل می‌دهند، از رأی دهندگان تا قانون‌گذاران، در محیط خانه و روابط خویشاوندی، شکل می‌گیرد.


🔹متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:

https://wp.me/p9vUft-1tm


🖋@naghd_com

@bidarzani

🟣 #بیدارزنی : ۱۸ تیر، تاریخی از سرکوب و مقاومت

از روزهای خونین ۱۸ تا ۲۳ تیر ۷۸، تصاویر زیادی به‌جای مانده است. روزهایی که ساحت دانشگاه و دانشجویان پس از قریب به دو دهه از انقلاب (انهدام) فرهنگی باز هم به خون کشیده شد. در کنار صدها تن از بازداشت‌شدگان و مجروحان، هویت دو تن از کشته‌شدگان از مجموع ۷ کشته احراز هویت شده است: «فرشته علیزاده» و «عزت‌الله ابراهیم‌نژاد». در این بین کسی چون «اکرم نقابی»، ۲۲ سال است که در جستجوی یافتن یک نشانی از قبر و یا تحویل وسایل شخصی فرزند خود، «سعید زینالی» است. به‌راستی #سعید_زینالی_کجاست ؟

۱۰ سال پس از ۱۸ تیر ۷۸، در کنار زندان و بازداشت‌گاه‌های امنیتی، شکنجه‌گاهی چون «کهریزک» و «خانه‌های امن اطلاعات» نیز معنای دیگری پیدا کرد. محسن روح‌الامینی، امیر جوادی‌فر، محمد کامرانی، رامین قهرمانی و احمد نجاتی کارگر همگی در پی شکنجه‌های اعمال شده در «قفس‌های کهریزک» کشته شدند. در این میان دو پزشک شریف کهریزک به‌دلیل ایستادگی علیه تکذیب انواع شکنجه، شکستگی جمجمه، کشیدن ناخن، خرد شدن ستون فقرات و تجاوز به بازداشت‌شدگان حاضر در کهریزک، پس از ماه‌ها تهدید به قتل، کشته شدند. «دکتر رامین پور اندرجانی» در ۱۹ آبان ۸۸ با مسمویت دارویی و «دکتر علیرضا سودبخش» در ۳۰ شهریور ۸۹ با ضرب گلوله‌ی افراد ناشناس، مقابل مطلب خود کشته شد.

▪️«عالیه مطلب‌زاده»، عکاس و فعال حقوق زنان، مجموعه عکسی از فردای ۱۸ تیر ۷۸ و تخریب تمام‌قد کوی دانشگاه به‌ثبت رسانده است. دیوار نوشته‌های دانشجویان و خون به‌جای مانده بر دیوار اتاق‌ها، گویی تاریخ بصری مقاومتی است که به موازات سرکوب‌ها و کشتارها، در موقعیتی بی‌زمان، تکثیر می‌شود.
عالیه مطلب‌زاده هم‌اکنون در بند زنان اوین است. وی پیشتر در سال ۹۶ توسط دادگاه انقلاب تهران به ۳ سال حبس تعزیری محکوم شد. با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۲ سال حبس تعزیری برای وی اجرایی شده است.

@bidarzani

📌 زنان تشنه‌ی محبت

✍🏽 بنفشه جمالی

از متن: «زنان در سریال‌های پررنگ و لعاب این روزهای شبکه نمایش خانگی زنانی تشنه محبت مردان هستند. زنانی که گویی بدون داشتن سایه مردی بالای سر نمی‌توانند زندگی کنند.

هما حقی دختری سی و چند ساله و تحصیلکرده که در اوج فضای بسته دهه شصت دوست پسر دارد و عاشقانه دوست پسر خود را دوست دارد و باهم قرار ازدواج گذاشته‌اند، برای جلوگیری از اعدام پدر در آستانه‌ی اعدام او با امیر شایگان مردی متاهل و قدرتمند آشنا می‌شود. مردی که برای حل مشکلش به او پیشنهاد ازدواج می‌دهد. هما به ناچار ازدواج را می‌پذیرد و به خانه مردی می‌رود که به‌واسطه جایگاه قدرتی که دارد تن و جسم هما را از آن خود می‌کند. واکنش هما حقی اما در برابر چنین مرد متجاوز و خشونتگری چیست؟ دل باختن و حامله شدن از مرد آن‌هم در کمتر از یک ماه است...

▪️شبکه نمایش خانگی که در حال حاضر تحت نظارت صدا و سیما قرار گرفته است، صداوسیمایی که به نظر می‌آید بعد از شکست در جذب مخاطب، با راه‌اندازی #سازمان_ساترا این بار به شیوه هوشمندانه‌تر و با همدستی سلبریتی‌هایی که هیچ اصول و خط قرمزی ندارند، در شبکه نمایش خانگی مشغول ترویج تفکرات حکومتی خود است.

▪️زنانی که عاملیتشان را این روزها در کوچه و خیابان مدام می‌بینیم. زنانی که بسیاری‌شان امروز با به بهانه‌های امنیتی و به دلیل اعتراض به #قوانین_نابرابر و #تبعیض‌آمیز با احکام سنگین در پشت میله‌های زندان به سر می‌برند. این زنان هیچ جایی در سریال‌های شبکه نمایش خانگی که قرار است الگویی باشند برای نسل جوان ندارند. زن طغیانگر و هنجارشکن زن مطلوبی نیست که صدا و سیما و سازمان‌های وابسته به آن بخواهند در پروژه‌های امنیتی‌شان آن را به تصویر بکشند.


#صداوسیما #شبکه‌های_خانگی #عادی‌سازی_از_خشونت

https://bidarzani.com/42855


@bidarzani

🟣 #بیدارزنی : الهیان، عضو کمیسیون زن و خانواده مجلس: «ویروس ولنگاری و بی‌بندوباری در غرب کشنده‌تر از ویروس کرونا شده است».

طی گذران دو سال از پاندمی کرونا و تبعات خصوصی‌سازی بهداشت و درمان، با افزایش فقر در جمعیت کارگران و بی‌ثبات‌‌کاران نیز، حق حیات، تحصیل و جان آنان با مرگ همراه شده است.
در این میان، درصد اخراج زنان شاغل از اسفند ۱۳۹۸ تا پاییز ۱۳۹۹، یعنی در طول یک سال پاندمی کرونا، ۱۴ برابر بیش از اخراج مردان بوده است. طی این مدت، از هر شش زن شاغل، یک زن شغلش را از دست داده است‌.

با ناتوانی جمهوری اسلامی در خط تولید همگانی واکسن داخلی و موج‌های پنج و ششم کرونا، «سیستان و بلوچستان» نیز به گورستانی بزرگ تبدیل شده است.
وجود تنها یک متخصص بیماری‌های عفونی در این استان، فقدان تخت خالی، پر شدن سردخانه‌ها، فروش کفن در میادین و انتظار روزانه جهت دریافت قبر قالی در سیستان و بلوچستان، گویی به امری همیشگی بدل شده است. حالا این سونامی مرگ با عادی‌سازی و تقلیل فاجیع ناشی از آن به جمله‌سازی با کشندگی ویروس ولنگاری در برابر واقعیت جاری «ویروس کرونا» در کشور بدل شده است. جایی که با تضییع تمامی حقوق انسانی، قضایی و حق اشتغال زنان، «الگوی ایدئولوژیک حجاب» و‌ «کنترل بدن زنان» را به‌عنوان اصلی‌ترین کارویژه‌ی خود اعلام می‌کنند.

این نماینده مجلس در حالی از ویروس ولنگاری می‌گوید که طبق آمارهای دولتی تا کنون بیش از ۸۵ هزار نفر با کرونا جان‌باخته‌اند. همچنین با وجود آنکه نزدیک به ۵‌ ماه از آغاز واکسیناسیون کرونا در ایران می‌گذرد، تنها ۶میلیون و ۷۲۶هزار و ۸۰۱ دوز واکسن کرونا تزریق شده است.


#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت

@bidarzani