Forwarded from صدای مستقل کارگران گروه ملی فولاد
⭕️ اعتصاب کارگران گروه ملی فولاد در ششمین روز خود با قدرت و اتحاد ادامه دارد
راهپیمایی اعتراضی کارگران گروه ملی صنعتی فولاد
خیابان های اهواز زیر گام های استوار کارگران معترض فولاد به لرزه در آمد
ما کارگران فولاد علیه ظلم و بیداد
میجنگیم میجنگیم
http://t.me/sedayemostaghelfolad
راهپیمایی اعتراضی کارگران گروه ملی صنعتی فولاد
خیابان های اهواز زیر گام های استوار کارگران معترض فولاد به لرزه در آمد
ما کارگران فولاد علیه ظلم و بیداد
میجنگیم میجنگیم
http://t.me/sedayemostaghelfolad
بيدارزنى
Photo
🟣 بیانیه جمعی از زندانیان زندان قزلحصار: این بار هم
سه‌شنبه به دار آویخته شدیم
خطر اعدام قریب‌الوقوع محسن مظلوم، وفا آذربار، محمد فرامرزی و پژمان فاتحی، چهار زندانی سیاسی کورد جدی‌تر از همیشه شده است. جمعی از زندانیان زندان قزلحصار در بیانیه‌ای نوشته‌اند: «پیوسته خبر جگرسوز آخرین ملاقات داده‌شده به یکی از همبندیان و یا هم سلولی‌هایمان را می‌شنویم و به دنبال آن و با طلوع صبح صدای آمبولانس وحمل پیکرِ پاک و بی‌جان عزیزان‌مان برای تحویل به خانواده‌های‌شان.»
متن بیانیه: «روزگاری می‌خواندیم و می‌شنیدیم که فقط در روزهای جمعه «خون جای بارون می‌چکد».
از دهه شصت اغلب روزها و اکنون تمام روزهای هفته است که از پیکر این سرزمین و مردمش خون می‌چکد. تمام سحرگاهان، همه بامدادان و هر بانگ نماز را به خون آغشته و رنگین کرده‌اند و ما که در زندان قزلحصار در مرکز این کشتار و قتل عام سراسری قرار داریم، همه روزه (و عموما) روزهای سه‌شنبه وچهارشنبه با اعدامِ هم سلولی‌ها و همبندی‌هایمان روز را آغاز می‌کنیم.
پیوسته خبر جگرسوز آخرین ملاقات داده‌شده به یکی از همبندیان و یا هم سلولی‌هایمان را می‌شنویم و به دنبال آن و با طلوع صبح صدای آمبولانس وحمل پیکرِ پاک و بی‌جان عزیزان‌مان برای تحویل به خانواده‌های‌شان.
در سراسر دنیا حکومت‌ها نمادهایی چون شاهین و شیر و عقاب و غیره را بعنوان نماد قدرت و اقتدار خود برگزیده‌اند. ولی این حکومتِ سرداران و مشایخ اعدام «حلقه طناب دار» را به نماد قدرت خود تبدیل کرده است… وحقوق بشر را هم با طناب دار حلق‌آویز و یا به سنگسار کشیده‌اند…!
ولی زهی افتخار و شرف و سربلندی برای این مردم وجوانانِ پاکبازش که در چنین شرایط کشتار و اختناقی چهره‌هایی چون ژینا و سارینا، نوید افکاری ومیلاد زهره‌وند، محسن شکاری، مهدی کرمی و قاسم و ایوب و حال محمد قبادلو و فرهاد سلیمی را نماد و سمبلی بر پرچم‌های خود انتخاب میکنند؛ تا از این پس چهره‌های پاک و معصوم این قهرمانان باشد که برای کوهها نماد مقاومت و ایستادگی، برای بهار سرمشق زندگی، برای مشعل الگوی شعله‌وری، برای قلب‌ها نماد عشق و برای پرچم نماد هویّت و افتخار باشند تا چهره و رخساره آنها برای فداکاری و ایثار مصداقی عینی باشد و برای همیشه تاریخ در اهتزاز.
یادشان گرامی وراهشان پر رهرو
جمعی از زندانیان زندان قزلحصار - بهمن ماه ۱۴۰۲»
#اعدام_قتل_عمد_حکومتی_است
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
سه‌شنبه به دار آویخته شدیم
خطر اعدام قریب‌الوقوع محسن مظلوم، وفا آذربار، محمد فرامرزی و پژمان فاتحی، چهار زندانی سیاسی کورد جدی‌تر از همیشه شده است. جمعی از زندانیان زندان قزلحصار در بیانیه‌ای نوشته‌اند: «پیوسته خبر جگرسوز آخرین ملاقات داده‌شده به یکی از همبندیان و یا هم سلولی‌هایمان را می‌شنویم و به دنبال آن و با طلوع صبح صدای آمبولانس وحمل پیکرِ پاک و بی‌جان عزیزان‌مان برای تحویل به خانواده‌های‌شان.»
متن بیانیه: «روزگاری می‌خواندیم و می‌شنیدیم که فقط در روزهای جمعه «خون جای بارون می‌چکد».
از دهه شصت اغلب روزها و اکنون تمام روزهای هفته است که از پیکر این سرزمین و مردمش خون می‌چکد. تمام سحرگاهان، همه بامدادان و هر بانگ نماز را به خون آغشته و رنگین کرده‌اند و ما که در زندان قزلحصار در مرکز این کشتار و قتل عام سراسری قرار داریم، همه روزه (و عموما) روزهای سه‌شنبه وچهارشنبه با اعدامِ هم سلولی‌ها و همبندی‌هایمان روز را آغاز می‌کنیم.
پیوسته خبر جگرسوز آخرین ملاقات داده‌شده به یکی از همبندیان و یا هم سلولی‌هایمان را می‌شنویم و به دنبال آن و با طلوع صبح صدای آمبولانس وحمل پیکرِ پاک و بی‌جان عزیزان‌مان برای تحویل به خانواده‌های‌شان.
در سراسر دنیا حکومت‌ها نمادهایی چون شاهین و شیر و عقاب و غیره را بعنوان نماد قدرت و اقتدار خود برگزیده‌اند. ولی این حکومتِ سرداران و مشایخ اعدام «حلقه طناب دار» را به نماد قدرت خود تبدیل کرده است… وحقوق بشر را هم با طناب دار حلق‌آویز و یا به سنگسار کشیده‌اند…!
ولی زهی افتخار و شرف و سربلندی برای این مردم وجوانانِ پاکبازش که در چنین شرایط کشتار و اختناقی چهره‌هایی چون ژینا و سارینا، نوید افکاری ومیلاد زهره‌وند، محسن شکاری، مهدی کرمی و قاسم و ایوب و حال محمد قبادلو و فرهاد سلیمی را نماد و سمبلی بر پرچم‌های خود انتخاب میکنند؛ تا از این پس چهره‌های پاک و معصوم این قهرمانان باشد که برای کوهها نماد مقاومت و ایستادگی، برای بهار سرمشق زندگی، برای مشعل الگوی شعله‌وری، برای قلب‌ها نماد عشق و برای پرچم نماد هویّت و افتخار باشند تا چهره و رخساره آنها برای فداکاری و ایثار مصداقی عینی باشد و برای همیشه تاریخ در اهتزاز.
یادشان گرامی وراهشان پر رهرو
جمعی از زندانیان زندان قزلحصار - بهمن ماه ۱۴۰۲»
#اعدام_قتل_عمد_حکومتی_است
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
🟣 حمله گارد ویژه و ضرب‌وشتم زندانیان سیاسی بند ۴ قزلحصار و مصدومیت تعدادی از زندانیان
همزمان با اعزام ۴ زندانی سیاسی کورد از اوین به قزلحصار جهت اجرای حکم اعدام، گارد ویژه زندان در ساعت ۲ ظهر، به بند ۴ این زندان حمله کرد و با ضبط وسایل آنها، اقدام به ضرب‌وشتم آنها نمود.
به گزارش هرانا: «درگیری‌های خشن و تنش‌زا بین مسئولان زندان قزلحصار کرج با زندانیان سیاسی، به آسیب دیدن دست‌کم پنج زندانی منجر شده است. فضای زندان همچنان پرتنش گزارش می شود».
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
همزمان با اعزام ۴ زندانی سیاسی کورد از اوین به قزلحصار جهت اجرای حکم اعدام، گارد ویژه زندان در ساعت ۲ ظهر، به بند ۴ این زندان حمله کرد و با ضبط وسایل آنها، اقدام به ضرب‌وشتم آنها نمود.
به گزارش هرانا: «درگیری‌های خشن و تنش‌زا بین مسئولان زندان قزلحصار کرج با زندانیان سیاسی، به آسیب دیدن دست‌کم پنج زندانی منجر شده است. فضای زندان همچنان پرتنش گزارش می شود».
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 چگونه بی«دار» شویم؟ وقتی که بیدار شویم
بامداد امروز ۹ بهمن‌ماه، ۴ زندانی سیاسی کورد (وفا آذربار، پژمان فاتحی، محمد فرامرزی و محسن مظلوم)، در زندان قزلحصار کرج اعدام شدند.
جمهوری اسلامی با تمام قوا در حال اجرایی‌سازی احکام اعدام است. «اعدام» این اهرم سرکوب و تداوم حکمرانی، پشتوانه‌ی قدرت حاکمیت از آغاز قدرت‌گیری تا به‌امروز بوده است.
اعدام چهار زندانی سیاسی کورد در حالی صورت گرفت که - به‌سیاق کارنامه‌ی خونین حاکمیت در تضییع حقوق قضایی و انسانی زندانیان- آنها طی شکنجه‌های جسمی و روانی، با پرونده‌سازی سنگین امنیتی روبه‌رو شده بودند.
⚪️ روز گذشته مادران این چهار زندانی سیاسی برای بار دوم و پس از ملاقات آخر با فرزندان خود، مقابل زندان اوین تجمع کردند. اعدام وفا آذربار، پژمان فاتحی، محمد فرامرزی و محسن مظلوم، داغی بر دل مادران و همسران و خشمی توامان در وجود جامعه‌ی دادخواهان است.
مادرانی هراسان و مستاصل مقابل درب زندان‌ها، زنانی ایستاده و حق‌طلب که با تمام وجود، ضرورت آزادی و آزادگی فرزندان و همسران خود را فریاد زدند…
⚪️ جمهوری اسلامی، باز هم «فرزندان آفتاب و باد» را کشت، اما روزی فرا می‌رسد که تنها «نفرین دوزخ» چاره‌ساز نباشد و «مادران سیاه‌پوش و دادخواه»، آزادی و تحقق عدالت را به‌چشم ببینند. روزی که خلق نمی‌شود، جز با بیداری.
#نه_می‌بخشیم_نه_فراموش_می‌کنیم
#قیام_علیه_اعدام
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
بامداد امروز ۹ بهمن‌ماه، ۴ زندانی سیاسی کورد (وفا آذربار، پژمان فاتحی، محمد فرامرزی و محسن مظلوم)، در زندان قزلحصار کرج اعدام شدند.
جمهوری اسلامی با تمام قوا در حال اجرایی‌سازی احکام اعدام است. «اعدام» این اهرم سرکوب و تداوم حکمرانی، پشتوانه‌ی قدرت حاکمیت از آغاز قدرت‌گیری تا به‌امروز بوده است.
اعدام چهار زندانی سیاسی کورد در حالی صورت گرفت که - به‌سیاق کارنامه‌ی خونین حاکمیت در تضییع حقوق قضایی و انسانی زندانیان- آنها طی شکنجه‌های جسمی و روانی، با پرونده‌سازی سنگین امنیتی روبه‌رو شده بودند.
⚪️ روز گذشته مادران این چهار زندانی سیاسی برای بار دوم و پس از ملاقات آخر با فرزندان خود، مقابل زندان اوین تجمع کردند. اعدام وفا آذربار، پژمان فاتحی، محمد فرامرزی و محسن مظلوم، داغی بر دل مادران و همسران و خشمی توامان در وجود جامعه‌ی دادخواهان است.
مادرانی هراسان و مستاصل مقابل درب زندان‌ها، زنانی ایستاده و حق‌طلب که با تمام وجود، ضرورت آزادی و آزادگی فرزندان و همسران خود را فریاد زدند…
⚪️ جمهوری اسلامی، باز هم «فرزندان آفتاب و باد» را کشت، اما روزی فرا می‌رسد که تنها «نفرین دوزخ» چاره‌ساز نباشد و «مادران سیاه‌پوش و دادخواه»، آزادی و تحقق عدالت را به‌چشم ببینند. روزی که خلق نمی‌شود، جز با بیداری.
#نه_می‌بخشیم_نه_فراموش_می‌کنیم
#قیام_علیه_اعدام
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
🟣 تینا دلجو، دانشجوی دکتری علوم‌سیاسی، برای گذراندن دوران حبس راهی زندان لاکان رشت شد
صبح دوشنبه نهم بهمن‌ماه، تینا دلجو فعال سیاسی_اجتماعی گیلان و دانشجوی دکتری علوم‌سیاسیِ ساکن رشت، برای گذراندان دوران حبس یک‌ساله خود راهی زندان لاکان رشت شد.
وی پیشتر به اتهام «تبلیغ علیه نظام» در شعبه سوم دادگاه انقلاب رشت به یک‌سال حبس تعزیری محکوم شده بود.
#اعتراضات_سراسری
#ژن_ژیان_ئازادی
@bidarzani
صبح دوشنبه نهم بهمن‌ماه، تینا دلجو فعال سیاسی_اجتماعی گیلان و دانشجوی دکتری علوم‌سیاسیِ ساکن رشت، برای گذراندان دوران حبس یک‌ساله خود راهی زندان لاکان رشت شد.
وی پیشتر به اتهام «تبلیغ علیه نظام» در شعبه سوم دادگاه انقلاب رشت به یک‌سال حبس تعزیری محکوم شده بود.
#اعتراضات_سراسری
#ژن_ژیان_ئازادی
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 ۵۷ روز بازداشت و قریب به یک ماه بی‌خبری مطلق از وضعیت شریفه محمدی در زندان سنندج
شریفه محمدی فعال کارگری در ۲۵ روز گذشته هیچ‌گونه تماسی با بیرون از زندان نداشته است و با گذشت نزدیک به دوماه از بازداشت، بازپرس پرونده همچنان از پاسخ دادن به خانواده‌ی او امتناع می‌کند.
علی‌رغم پیگیری‌های بسیار و مراجعه‌های مکرر خانواده‌ی این زندانی به بازپرسی و زندان، کماکان از موارد اتهامی، مدت زمان تمدید قرار بازداشت و روند پرونده‌ی او اطلاعی در دست نیست.
▪️علاوه بر این در طول این مدت، بازپرسی شعبه ۴ رشت درباره حق ملاقات و حق تماس این فعال کارگری نیز اظهار نظری نکرده است، چنانچه از حضور همسر وی را نیز جلوگیری کرده‌اند.
⚪️ در چنین وضعیتی، برای «سیروس فتحی»، همسر شریفه محمدی نیز، پرونده‌ای تشکیل شده است که دلیل آن، پیگیری وضعیت همسرش و تلاش جهت آگاهی از روند بازداشت و پرونده‌سازی امنیتی علیه او بوده است.
⚪️ در هفته‌ی گذشته، اخباری از زندان سنندج مبنی بر دیده‌شدن آثار ضرب و شتم بر صورت شریفه محمدی و عفونت انگشت وی منتشر شده بود که نگرانی خانواده را افزایش داده است.
▪️در شرایطی که تلفن‌های زندان‌های کردستان از جمله سنندج (در پی سرکوب‌های گسترده پس از اعدام چهار زندانی سیاسی کورد در زندان قزلحصار کرج) قطع است، نگرانی‌ها شدت یافته است.
شریفه محمدی فعال کارگری ساکن رشت روز ۱۴ آذر در این شهر بازداشت شد و مدتی بعد به زندان سنندج برای بازجویی منتقل شد.
عدم دسترسی به تلفن، ملاقات، ضرب و شتم در زمان بازجویی و تهدید خانواده با تشکیل پرونده قضایی از جمله موارد نقض حقوق قانونی شریفه محمدی است که مسئولیت آن با مقامات قضایی استان گیلان می‌باشد.
#بی‌خبری_شکنجه_است
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
شریفه محمدی فعال کارگری در ۲۵ روز گذشته هیچ‌گونه تماسی با بیرون از زندان نداشته است و با گذشت نزدیک به دوماه از بازداشت، بازپرس پرونده همچنان از پاسخ دادن به خانواده‌ی او امتناع می‌کند.
علی‌رغم پیگیری‌های بسیار و مراجعه‌های مکرر خانواده‌ی این زندانی به بازپرسی و زندان، کماکان از موارد اتهامی، مدت زمان تمدید قرار بازداشت و روند پرونده‌ی او اطلاعی در دست نیست.
▪️علاوه بر این در طول این مدت، بازپرسی شعبه ۴ رشت درباره حق ملاقات و حق تماس این فعال کارگری نیز اظهار نظری نکرده است، چنانچه از حضور همسر وی را نیز جلوگیری کرده‌اند.
⚪️ در چنین وضعیتی، برای «سیروس فتحی»، همسر شریفه محمدی نیز، پرونده‌ای تشکیل شده است که دلیل آن، پیگیری وضعیت همسرش و تلاش جهت آگاهی از روند بازداشت و پرونده‌سازی امنیتی علیه او بوده است.
⚪️ در هفته‌ی گذشته، اخباری از زندان سنندج مبنی بر دیده‌شدن آثار ضرب و شتم بر صورت شریفه محمدی و عفونت انگشت وی منتشر شده بود که نگرانی خانواده را افزایش داده است.
▪️در شرایطی که تلفن‌های زندان‌های کردستان از جمله سنندج (در پی سرکوب‌های گسترده پس از اعدام چهار زندانی سیاسی کورد در زندان قزلحصار کرج) قطع است، نگرانی‌ها شدت یافته است.
شریفه محمدی فعال کارگری ساکن رشت روز ۱۴ آذر در این شهر بازداشت شد و مدتی بعد به زندان سنندج برای بازجویی منتقل شد.
عدم دسترسی به تلفن، ملاقات، ضرب و شتم در زمان بازجویی و تهدید خانواده با تشکیل پرونده قضایی از جمله موارد نقض حقوق قانونی شریفه محمدی است که مسئولیت آن با مقامات قضایی استان گیلان می‌باشد.
#بی‌خبری_شکنجه_است
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 محکومیت مریم جوادی (دانشجوی حقوق دانشگاه سپنزای رم) به پنج سال و هشت ماه حبس تعزیری
به گزارش کمیته پیگیری وضعیت بازداشت‌شدگان: «مریم جوادی، دانشجوی حقوق دانشگاه سپینزای رم توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب، به پنج سال و هشت‌ماه زندان و منع استفاده از تلفن هوشمند به مدت دو سال و سایر مجازات‌های تکمیلی محکوم شد.
او سال گذشته هنگامی که برای ملاقات با خانواده‌اش به ایران سفر کرده بود با تشکیل پرونده قضایی مواجه شد. تلفن همراه و پاسپورت‌اش در فرودگاه ضبط و در طی اقامتش در کشور چندین‌بار مورد بازجویی قرار گرفت. او در نهایت پس از بازپس‌گیری پاسپورت‌اش توانست مجددا به محل تحصیل خود در ایتالیا برگردد.
مریم جوادی در این پرونده با اتهامات «تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی» و «اغوا یا تحریک مردم به جنگ و کشتار با یکدیگر به قصد برهم زدن امنیت کشور» مورد محاکمه قرار گرفت.
⚪️ او در صفحه اینستاگرامش در مورد حکم صادره نوشته است: «به خاطر در دست داشتن شعار "نان، کار، آزادی، پوشش اختیاری" در خیابان‌های برلین، در بی‌دادگاه‌های ایران به پنج‌سال و هشت‌ماه حبس و مجازات‌های تکمیلی محکوم شدم.»
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
به گزارش کمیته پیگیری وضعیت بازداشت‌شدگان: «مریم جوادی، دانشجوی حقوق دانشگاه سپینزای رم توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب، به پنج سال و هشت‌ماه زندان و منع استفاده از تلفن هوشمند به مدت دو سال و سایر مجازات‌های تکمیلی محکوم شد.
او سال گذشته هنگامی که برای ملاقات با خانواده‌اش به ایران سفر کرده بود با تشکیل پرونده قضایی مواجه شد. تلفن همراه و پاسپورت‌اش در فرودگاه ضبط و در طی اقامتش در کشور چندین‌بار مورد بازجویی قرار گرفت. او در نهایت پس از بازپس‌گیری پاسپورت‌اش توانست مجددا به محل تحصیل خود در ایتالیا برگردد.
مریم جوادی در این پرونده با اتهامات «تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی» و «اغوا یا تحریک مردم به جنگ و کشتار با یکدیگر به قصد برهم زدن امنیت کشور» مورد محاکمه قرار گرفت.
⚪️ او در صفحه اینستاگرامش در مورد حکم صادره نوشته است: «به خاطر در دست داشتن شعار "نان، کار، آزادی، پوشش اختیاری" در خیابان‌های برلین، در بی‌دادگاه‌های ایران به پنج‌سال و هشت‌ماه حبس و مجازات‌های تکمیلی محکوم شدم.»
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
Forwarded from کانال شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
قیام علیه اعدام: چگونه می‌توان ماشین اعدام را متوقف کرد؟ گفتن "نه مطلق به اعدام"
همزمان با موج اعدام‌های اخیر، رادیو زمانه به بهانه انتشار دو بیانه از سوی تشکلهای صنفی و کارگری و گروهی از فمینیست‌ها درباره لغو اعدام با شیوا عاملی‌راد، فعال صنفی معلمان و فمینیست گفت‌وگو کرده‌است.
بخش‌هایی از این مصاحبه:
تفکیک اعدام به سیاسی و غیرسیاسی آسیب‌زا است و به نفع حاکمیت و قربانیان اعدام فرودستان و به حاشیه‌رانده‌شدگان هستند.
وقتی ما از اعدام حرف می‌زنیم، لازم است با ارجاع به تمامی اعدام‌ها، آن را یک قانون غیرانسانی، قتل حکومتی و قتل عمد بدانیم؛ پس تفکیک اعدام به سیاسی و غیرسیاسی، مذهبی یا [مرتبط با جرایم] مواد مخدر ما را از اصل مساله و غیرانسانی بودن اعدام منحرف می‌کند. ضروری است که نه مطلق به اعدام گفته شود.
نمی‌توان با اعدام مخالف بود بدون اینکه قائل بودن به اینکه اعدام سازوکاری طبقاتی، ملی، مذهبی دارد و در کل یک ساز و کار آپارتایدی است.
می‌دانیم و تکرار می‌کنیم اعدام وحشیانه‌ترین قانون در سیستم قضایی کشور است، که مستقیم به زندگی هزاران انسان ربط دارد، انسان‌هایی که محصول ستم‌های چند لایه هستند. در بیانیه تشکل‌ها، روند کلی پیگیری اعدام‌ها و واکنشهای عمومی، در جاهایی کم و جاهایی زیاد یک تمایل‌هایی بر لایه‌های مختلف ستم دارد. اما در بیانیه فمینیست‌ها خیلی به درستی و دقیق گفته شده بود: "گذر نمی‌کنیم از این حقیقت اکثر آنهایی که با اجرای حکم اعدام مواجهه‌اند به طبقات فرودست، به ملیت‌های تحت ستم، جمعیت مهاجران و کودک همسرانی تعلق دارند که نه به وکیل دسترسی پیدا میکنند و نه بدیهی‌ترین حقوقی که یک متهم در روند دادرسی طی می‌کند." این پاراگراف خیلی دقیق است و به درستی به این مسئله اشاره کرده است. ما در جنبش ژن، ژیان، ئازادی دیدیم جنبه‌هایی که فمینیست‌ها می‌دیدند، تشکلهای کارگری و صنفی خیلی بر آن تاکید نداشتند و حتی می‌توان گفت گاهی بی‌توجه به آن بودند. اما این جنبش باید این تغییرات را ایجاد کرده باشد و نگاه را انقدر عمق داده باشد که اگر رویکردی تقاطعی نداشته باشیم دیگر نمی‌توانیم به مبارزه در هیچ مسیری امیدوار باشیم.
اعدام‌ها مداوم و پیوسته هستند اما هیچ جنبشی سراسری و پروسه‌ای مداوم برای ممانعت یا ابراز مخالفت با این مساله نداریم. نیز به جای امید واهی به دولت‌های غربی، باید امیدمان به افراد و گروه‌های مترقی جوامع مختلف باشد که با ما همراه شوند و دولت‌هایشان ناچار شوند که در راستای خواسته‌های ما تبعیت و اقدام کنند. واکنشهای بین‌المللی تا حدودی صورت می‌گیرد اما آیا کافی است؟ نه! ما می‌بینیم که نرخ اعدام‌ها همچنان بالا می‌رود. کمیته حقیقت یاب شکل می‌گیرد و اعدام‌ها ثبت می‌شوند اما در واقع سازمان ملل مشخصا ثابت کرده است که با مردم ایران نیست.
ما این را در بیانیه‌هایمان می‌گوییم اما برگردیم به واقعیت؛ کجا این مساله به واقعیت پیوسته؟ در یک سال گذشته روزانه به صورت میانگین دو اعدام در ایران انجام شده است. کجا در تمام این روزها مانند امروز (اشاره به روز بعد از اعدام فرهاد سلیمی و محمد قبادلو) یا تمام آن روزهایی که افرادی که جانشان گرفته شده است متاثر شدیم؟ کجا مردم آمدند به تمام اعدام‌ها واکنش نشان دادند؟ کجا همین تشکل‌ها و همین فمینیست‌ها که بیانیه‌شان خیلی به‌جا است، علیه تمامی اعدام‌ها بیانیه داده‌اند !!.
اعتراض‌های کارگری، صنفی معلمان و بازنشستگان را بصورت روزانه در سطح کشوری داریم، بازنشستگان هر سه‌شنبه تجمع داشته‌اند و اعتراضات کارگران هم تقریبا روزانه است، در کجای این اعتراضات "نه به اعدام" به عنوان یک مطالبه اصلی تکرار شده است؟ آیا باید منتظر شد اعدامی که سیاسی خوانده می‌شود اجرا شود و بعد چند روز به اعتراض به آن واکنش نشان بدهیم؟!ضروری است که "نه مطلق به اعدام" به یک مطالبه عمومی برای همه تشکل‌ها در تمامی تجمعات آنان تبدیل گردد.
و در پایان همانطور که در بیانیه فمینیست‌ها آمده بود: «اعدام هرگز و برای هیچ‌کس» و هیچ دستگاه قضایی صلاحیت تصمیم‌گیری درباره زندگی، این رمز مبارزه ما را ندارد.
متن صوتی و نوشتاری کامل این مصاحبه را در لینک زیر بخوانید:
bit.ly/48SwlA0
#نه_به_اعدام
#ژن_ژیان_ئازادی
#خیابان_از_آن_ماست
#ما_خاموش_شدنی_نیستیم
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
همزمان با موج اعدام‌های اخیر، رادیو زمانه به بهانه انتشار دو بیانه از سوی تشکلهای صنفی و کارگری و گروهی از فمینیست‌ها درباره لغو اعدام با شیوا عاملی‌راد، فعال صنفی معلمان و فمینیست گفت‌وگو کرده‌است.
بخش‌هایی از این مصاحبه:
تفکیک اعدام به سیاسی و غیرسیاسی آسیب‌زا است و به نفع حاکمیت و قربانیان اعدام فرودستان و به حاشیه‌رانده‌شدگان هستند.
وقتی ما از اعدام حرف می‌زنیم، لازم است با ارجاع به تمامی اعدام‌ها، آن را یک قانون غیرانسانی، قتل حکومتی و قتل عمد بدانیم؛ پس تفکیک اعدام به سیاسی و غیرسیاسی، مذهبی یا [مرتبط با جرایم] مواد مخدر ما را از اصل مساله و غیرانسانی بودن اعدام منحرف می‌کند. ضروری است که نه مطلق به اعدام گفته شود.
نمی‌توان با اعدام مخالف بود بدون اینکه قائل بودن به اینکه اعدام سازوکاری طبقاتی، ملی، مذهبی دارد و در کل یک ساز و کار آپارتایدی است.
می‌دانیم و تکرار می‌کنیم اعدام وحشیانه‌ترین قانون در سیستم قضایی کشور است، که مستقیم به زندگی هزاران انسان ربط دارد، انسان‌هایی که محصول ستم‌های چند لایه هستند. در بیانیه تشکل‌ها، روند کلی پیگیری اعدام‌ها و واکنشهای عمومی، در جاهایی کم و جاهایی زیاد یک تمایل‌هایی بر لایه‌های مختلف ستم دارد. اما در بیانیه فمینیست‌ها خیلی به درستی و دقیق گفته شده بود: "گذر نمی‌کنیم از این حقیقت اکثر آنهایی که با اجرای حکم اعدام مواجهه‌اند به طبقات فرودست، به ملیت‌های تحت ستم، جمعیت مهاجران و کودک همسرانی تعلق دارند که نه به وکیل دسترسی پیدا میکنند و نه بدیهی‌ترین حقوقی که یک متهم در روند دادرسی طی می‌کند." این پاراگراف خیلی دقیق است و به درستی به این مسئله اشاره کرده است. ما در جنبش ژن، ژیان، ئازادی دیدیم جنبه‌هایی که فمینیست‌ها می‌دیدند، تشکلهای کارگری و صنفی خیلی بر آن تاکید نداشتند و حتی می‌توان گفت گاهی بی‌توجه به آن بودند. اما این جنبش باید این تغییرات را ایجاد کرده باشد و نگاه را انقدر عمق داده باشد که اگر رویکردی تقاطعی نداشته باشیم دیگر نمی‌توانیم به مبارزه در هیچ مسیری امیدوار باشیم.
اعدام‌ها مداوم و پیوسته هستند اما هیچ جنبشی سراسری و پروسه‌ای مداوم برای ممانعت یا ابراز مخالفت با این مساله نداریم. نیز به جای امید واهی به دولت‌های غربی، باید امیدمان به افراد و گروه‌های مترقی جوامع مختلف باشد که با ما همراه شوند و دولت‌هایشان ناچار شوند که در راستای خواسته‌های ما تبعیت و اقدام کنند. واکنشهای بین‌المللی تا حدودی صورت می‌گیرد اما آیا کافی است؟ نه! ما می‌بینیم که نرخ اعدام‌ها همچنان بالا می‌رود. کمیته حقیقت یاب شکل می‌گیرد و اعدام‌ها ثبت می‌شوند اما در واقع سازمان ملل مشخصا ثابت کرده است که با مردم ایران نیست.
ما این را در بیانیه‌هایمان می‌گوییم اما برگردیم به واقعیت؛ کجا این مساله به واقعیت پیوسته؟ در یک سال گذشته روزانه به صورت میانگین دو اعدام در ایران انجام شده است. کجا در تمام این روزها مانند امروز (اشاره به روز بعد از اعدام فرهاد سلیمی و محمد قبادلو) یا تمام آن روزهایی که افرادی که جانشان گرفته شده است متاثر شدیم؟ کجا مردم آمدند به تمام اعدام‌ها واکنش نشان دادند؟ کجا همین تشکل‌ها و همین فمینیست‌ها که بیانیه‌شان خیلی به‌جا است، علیه تمامی اعدام‌ها بیانیه داده‌اند !!.
اعتراض‌های کارگری، صنفی معلمان و بازنشستگان را بصورت روزانه در سطح کشوری داریم، بازنشستگان هر سه‌شنبه تجمع داشته‌اند و اعتراضات کارگران هم تقریبا روزانه است، در کجای این اعتراضات "نه به اعدام" به عنوان یک مطالبه اصلی تکرار شده است؟ آیا باید منتظر شد اعدامی که سیاسی خوانده می‌شود اجرا شود و بعد چند روز به اعتراض به آن واکنش نشان بدهیم؟!ضروری است که "نه مطلق به اعدام" به یک مطالبه عمومی برای همه تشکل‌ها در تمامی تجمعات آنان تبدیل گردد.
و در پایان همانطور که در بیانیه فمینیست‌ها آمده بود: «اعدام هرگز و برای هیچ‌کس» و هیچ دستگاه قضایی صلاحیت تصمیم‌گیری درباره زندگی، این رمز مبارزه ما را ندارد.
متن صوتی و نوشتاری کامل این مصاحبه را در لینک زیر بخوانید:
bit.ly/48SwlA0
#نه_به_اعدام
#ژن_ژیان_ئازادی
#خیابان_از_آن_ماست
#ما_خاموش_شدنی_نیستیم
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
Radiozamaneh
قیام علیه اعدام: چگونه می‌توان ماشین اعدام را متوقف کرد؟ ــ گفت‌وگو با شیوا عاملی‌راد
به بهانه انتشار دو بیانه از سوی تشکلهای صنفی و کارگری و گروهی از فمینیست‌ها درباره لغو اعدام با شیوا عاملی‌راد، فعال صنفی معلمان و فمینیست گفت‌وگو کرده‌ایم. او می‌گوید تفکیک اعدام به سیاسی و غیرسیاسی آسیب‌زا است و به نفع حاکمیت و قربانیان اعدام فرودستان…
🟣 محکومیت بهاره شیری، مادر دادخواه علی عباسی به شش سال حبس تعزیری
به گزارش کمیته پیگیری وضعیت بازداشت‌شدگان: «بهاره شیری مادر علی عباسی از جانباختگان قیام ژینا توسط شبعه اول دادگاه انقلاب سمیرم به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس و برای اتهام «تحریک مردم به جنگ و آشوب به قصد برهم زدن امنیت» به پنج سال حبس، و در مجموع به شش سال حبس تعزیری محکوم شد.
طبق ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد مندرج در دادنامه یعنی پنج سال حبس قابل اجرا خواهد بود.
علی عباسی در جریان قیام ژینا، در روز ۲۵ آبان ۱۴۰۱ با شلیک نیروهای امنیتی به گردنش کشته شد. در ماه‌های گذشته تعداد قابل توجهی از خانوادههای دادخواه به حبسهای طولانی‌مدت محکوم شده‌اند.»
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
به گزارش کمیته پیگیری وضعیت بازداشت‌شدگان: «بهاره شیری مادر علی عباسی از جانباختگان قیام ژینا توسط شبعه اول دادگاه انقلاب سمیرم به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس و برای اتهام «تحریک مردم به جنگ و آشوب به قصد برهم زدن امنیت» به پنج سال حبس، و در مجموع به شش سال حبس تعزیری محکوم شد.
طبق ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد مندرج در دادنامه یعنی پنج سال حبس قابل اجرا خواهد بود.
علی عباسی در جریان قیام ژینا، در روز ۲۵ آبان ۱۴۰۱ با شلیک نیروهای امنیتی به گردنش کشته شد. در ماه‌های گذشته تعداد قابل توجهی از خانوادههای دادخواه به حبسهای طولانی‌مدت محکوم شده‌اند.»
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
🟣 بازداشت دایه شریفه در کامیاران
دایه شریفه، مادر دادخواه رامین حسین‌پناهی توسط ماموران امنیتی در کامیاران بازداشت شد.
وی که برای دومین بار همراه با دختر و دامادش برای دیدار با مادر «پژمان فاتحی» یکی از چهار زندانی سیاسی کورد اعدام شده، عازم کامیاران بود، توسط ماموران امنیتی بازداشت و به اداره اطلاعات سنندج، منتقل شده است.
به گزارش کولبر نیوز: «نیروهای اطلاعات سنندج، دایە شریفە را تهدید میکنند و بە طور شفاهی از ممنوع الخروج وی از محل سکونتش خبر میدهند و در ادامە اشارە میکنند کە تحت هیچ شرایطی نباید از قروچای یعنی محل سکونت خود خارج شود در غیر این صورت بازداشت و روانە زندان خواهد شد».
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
دایه شریفه، مادر دادخواه رامین حسین‌پناهی توسط ماموران امنیتی در کامیاران بازداشت شد.
وی که برای دومین بار همراه با دختر و دامادش برای دیدار با مادر «پژمان فاتحی» یکی از چهار زندانی سیاسی کورد اعدام شده، عازم کامیاران بود، توسط ماموران امنیتی بازداشت و به اداره اطلاعات سنندج، منتقل شده است.
به گزارش کولبر نیوز: «نیروهای اطلاعات سنندج، دایە شریفە را تهدید میکنند و بە طور شفاهی از ممنوع الخروج وی از محل سکونتش خبر میدهند و در ادامە اشارە میکنند کە تحت هیچ شرایطی نباید از قروچای یعنی محل سکونت خود خارج شود در غیر این صورت بازداشت و روانە زندان خواهد شد».
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 لغو مجازات اعدام به‌مثابه مسئله‌ای فمینیستی
| لورا هیویی | مترجم: محمدجواد فرخی
امان ای جوخه، ماشه را نچکان، هنوز اندکی شب است ... – بهرام اردبیلی
سخن کوتاهی با مخاطبان پیرامون تهیه‌ی ترجمه حاضر:
متن پیش رو نمایانگر گوشه کوچکی از تلاش‌های جمعی نسبت به لغو مجازات اعدام است. نگارنده مقاله، «لورا هیویی» جرم‌شناس و استاد گروه جامعه‌شناسی در دانشگاه «وسترن اُنتاریو» است. قصد و تلاش بر طرح، شناخت و پاسخ به حکم مذکور بوده و امید آنکه تاثیری در اندازه توان خود داشته باشم.
از متن: «فمینیست‌ها به‌شکل تاریخی نسبت به کارکرد تبعیض در ارتباط با جنسیت و اخیرا به‌علت تقاطع آن با مسائلی از قبیل «نژاد»/قومیت، طبقه، سکسوالیته و دیگر موقعیت‌های حاشیه‌سازی (دیگری‌سازی) شده دغدغه‌مند بوده‌اند. افزون بر این، فمینیست‌ها مدت‌هاست که درباره‌ی دامنه گسترده‌ای از مسائل بیرون از آنچه که می‌توان به‌سختی به‌عنوان دغدغه‌های زنان درنظر گرفت، از جمله درباره مسائل مرتبط با اقتصاد، توسعه و کارکرد نهادهایی نظیر سیستم عدالت کیفری بحث کرده‌اند.
ما به‌منظور دستیابی با هدف به‌وجود آوردن جامعه‌ای بر پایه‌ی برابری و علیه سیاست‌های جاری و نهادهایی که نابرابری و تاثیرات ویرانگر آن را تشدید میکنند، انتقاد کرده و مبارزه می‌کنیم و جایگزین‌هایی را پیشنهاد کرده‌ایم. بنابراین درمورد برابری در اجرای عدالت دغدغه‌مند هستیم و موظفیم هنگامی که مسائل مطرح شده در رابطه با مرگ خواهران و برادرانمان است، نه فقط در غرب، بلکه در سرتاسر جهان بیشتر نگران باشیم. این نگرانی باید تبدیل به خشمی شود که ما را برانگیزاند…»
⚪️ متن ارسالی به بیدارزنی
ادامه‌ی متن را در لینک زیر بخوانید:
https://shorturl.at/iwCQ4
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
| لورا هیویی | مترجم: محمدجواد فرخی
امان ای جوخه، ماشه را نچکان، هنوز اندکی شب است ... – بهرام اردبیلی
سخن کوتاهی با مخاطبان پیرامون تهیه‌ی ترجمه حاضر:
متن پیش رو نمایانگر گوشه کوچکی از تلاش‌های جمعی نسبت به لغو مجازات اعدام است. نگارنده مقاله، «لورا هیویی» جرم‌شناس و استاد گروه جامعه‌شناسی در دانشگاه «وسترن اُنتاریو» است. قصد و تلاش بر طرح، شناخت و پاسخ به حکم مذکور بوده و امید آنکه تاثیری در اندازه توان خود داشته باشم.
از متن: «فمینیست‌ها به‌شکل تاریخی نسبت به کارکرد تبعیض در ارتباط با جنسیت و اخیرا به‌علت تقاطع آن با مسائلی از قبیل «نژاد»/قومیت، طبقه، سکسوالیته و دیگر موقعیت‌های حاشیه‌سازی (دیگری‌سازی) شده دغدغه‌مند بوده‌اند. افزون بر این، فمینیست‌ها مدت‌هاست که درباره‌ی دامنه گسترده‌ای از مسائل بیرون از آنچه که می‌توان به‌سختی به‌عنوان دغدغه‌های زنان درنظر گرفت، از جمله درباره مسائل مرتبط با اقتصاد، توسعه و کارکرد نهادهایی نظیر سیستم عدالت کیفری بحث کرده‌اند.
ما به‌منظور دستیابی با هدف به‌وجود آوردن جامعه‌ای بر پایه‌ی برابری و علیه سیاست‌های جاری و نهادهایی که نابرابری و تاثیرات ویرانگر آن را تشدید میکنند، انتقاد کرده و مبارزه می‌کنیم و جایگزین‌هایی را پیشنهاد کرده‌ایم. بنابراین درمورد برابری در اجرای عدالت دغدغه‌مند هستیم و موظفیم هنگامی که مسائل مطرح شده در رابطه با مرگ خواهران و برادرانمان است، نه فقط در غرب، بلکه در سرتاسر جهان بیشتر نگران باشیم. این نگرانی باید تبدیل به خشمی شود که ما را برانگیزاند…»
⚪️ متن ارسالی به بیدارزنی
ادامه‌ی متن را در لینک زیر بخوانید:
https://shorturl.at/iwCQ4
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
Telegraph
لغو مجازات اعدام به‌مثابه مسئله‌ای فمینیستی | لورا هیویی | مترجم: محمدجواد فرخی
امان ای جوخه، ماشه را نچکان، هنوز اندکی شب است ... – بهرام اردبیلی سخن کوتاهی با مخاطبان پیرامون تهیه‌ی ترجمه حاضر: متن پیش رو نمایانگر گوشه کوچکی از تلاش‌های جمعی نسبت به لغو مجازات اعدام است. نگارنده مقاله، «لورا هیویی» جرم‌شناس و استاد گروه جامعه‌شناسی…
بيدارزنى
Photo
🟣 محکومیت حوریه محسنی، شهروند بهائی ساکن مشهد به ۴ سال حبس
شعبه ۴ دادگاه تجدیدنظر استان خراسان رضوی حکم بدوی چهار سال حبس حوریه محسنی، شهروند بهائی ساکن مشهد را تایید کرد.
به گزارش خبرگزاری هرانا: «بر اساس حکمی که سه‌شنبه دهم بهمن، شعبه چهار دادگاه تجدیدنظر به حوریه محسنی ابلاغ کرده است، او به خاطر اتهام «عضویت در دسته‌ها و جمعیت‌ها با هدف برهم‌زدن امنیت کشور» به تحمل سه سال حبس تعزیری و به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به تحمل یک سال حبس تعزیری محکوم شده است.
با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی سه سال زندان قابل اجرا خواهد بود.
حوریه محسنی، آبان سال جاری، به شعبه ۹۰۳ دادسرای مشهد احضار شده بود. او را نهایتاً پس از تفهیم اتهام با تودیع وثیقه آزاد کرده بودند. در اوایل دی‌ماه سال جاری، شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی مشهد به ریاست هادی منصوری این شهروند بهائی را به چهار حبس محکوم کرده بود.
همچنین به گفته منبع مطلع هرانا، دادگاه انقلاب وکیل تعیینی محسنی را نپذیرفته بود. پیشتر نیز محمدهادی عرفیان کاسب، وکیل دادگستری با انتشار مطلبی در این رابطه اعلام کرده بود که با وجود اعلام وکالت از حوریه محسنی، دادگاه با استناد تبصره ماده ۴۸ از پذیرش وکالت او خودداری کرده بود».
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
شعبه ۴ دادگاه تجدیدنظر استان خراسان رضوی حکم بدوی چهار سال حبس حوریه محسنی، شهروند بهائی ساکن مشهد را تایید کرد.
به گزارش خبرگزاری هرانا: «بر اساس حکمی که سه‌شنبه دهم بهمن، شعبه چهار دادگاه تجدیدنظر به حوریه محسنی ابلاغ کرده است، او به خاطر اتهام «عضویت در دسته‌ها و جمعیت‌ها با هدف برهم‌زدن امنیت کشور» به تحمل سه سال حبس تعزیری و به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به تحمل یک سال حبس تعزیری محکوم شده است.
با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی سه سال زندان قابل اجرا خواهد بود.
حوریه محسنی، آبان سال جاری، به شعبه ۹۰۳ دادسرای مشهد احضار شده بود. او را نهایتاً پس از تفهیم اتهام با تودیع وثیقه آزاد کرده بودند. در اوایل دی‌ماه سال جاری، شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی مشهد به ریاست هادی منصوری این شهروند بهائی را به چهار حبس محکوم کرده بود.
همچنین به گفته منبع مطلع هرانا، دادگاه انقلاب وکیل تعیینی محسنی را نپذیرفته بود. پیشتر نیز محمدهادی عرفیان کاسب، وکیل دادگستری با انتشار مطلبی در این رابطه اعلام کرده بود که با وجود اعلام وکالت از حوریه محسنی، دادگاه با استناد تبصره ماده ۴۸ از پذیرش وکالت او خودداری کرده بود».
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani