‍ ‍ ✨🕊


💠 سخن #حجاب است.


مولانا سخن را در بازگو کردن احوال درونی عارفان، قاصر و ناتوان می داند. سخن هر قدر که فصیح و بلیغ باشد باز نمی تواند حقیقت را انعکاس دهد. گاه نیز سخن، عین حجاب حقیقت می شود.


حرف گفتن، بستنِ آن روزن است
عینِ اظهار سخن، پوشیدن است

بلبلانه نعره زن در روی گل
تا کنی مشغولشان از بوی گل

تا به قُل مشغول گردد گوششان
سوی روی گُل نَپَرّد هوششان

هر چه گویی ای دمِ هستی از آن
پرده ی دیگر بر او بستی بدان

کین حروفِ واسطه ای یار غار!
پیش واصل خار باشد خار، خار


#میناگر_عشق


✨🕊رهروان حقیقت

‍ ‍ ✨🕊


💠 تا #حجاب های نفسانی رفع نگردد حقیقت، مشهود نگردد.

پنبه ی وسواس بیرون کن ز گوش
تا به گوش ات آید از گردون، خروش

پاک کن دو چشم را از موی عیب
تا ببینی باغ و سروستان غیب

دفع کن از مغز و از بینی زکام
تا که ریحُ الله درآید در مَشام

پنبه اندر گوشِ حسِّ دون کنید
بند حس از چشم خود بیرون کنید

پنبه ی آن گوشِ سِر، گوش سَر است
تا نگردد این کر، آن باطن کر است


#میناگر_عشق


رهروان حقیقت



✨🕊