Forwarded from سازندگی و توسعه همدان
✅ سرمقاله: #به_نام_نان
✍: میلاد وندائی
سرپرست #سازندگی_همدان
1⃣ «اسفند 1240، #ناصر_الدین_شاه، بعد از چند روز گردش و شکار، از جاجرود باز می گشت و لابد خیال به نیش کشیدن گوشت کَلی را داشت که شکار کرده بود، اما به ارگ نرسیده، صدای هیاهویی عجیب را شنید. هیاهوی آن جمعیت سیاه پوشی که در مقابل ارگ جمع شده بودند، رویای گوشت و بازگشت به حرم را در هم شکست. از باب همایون تا ارگ، تا چشم کار می کرد، سیاهی موج می زد. جلوتر که رفت، صورت ها را دید؛ هزاران زن با چادر کمری و پیچه های بالازده، راه او همراهانش را بسته بودند. انگار قیامت شده بود که این همه زن چاقچوری یک باره حصار بسته ی خانه خود را رها کرده بودند و با دیدن کالسکه او، به سمتش می آمدند. شاه میان هیاهوی زنان یک کلمه می شنید: «نان... نان...».
45 سال پس از آن، یعنی 14 مرداد 1285 فرمان مشروطیت به قلم «احمد قوام» و به امضاء «مظفرالدین شاه قاجار» ایران را از کشوری سنتی تبدیل به کشوری کرد که قدم در مسیر دموکراسی خواهی و آزادی برداشت و اکنون با گذار بیش از ۱۱۳ سال از این امضاء، سرزمین ایران هنوز هم صحنه های اعتراضات خیابانی و شورش های مردمی را به بهانه های اقتصادی و سیاسی گهگاهی به خود می بیند؛ اما اعتراضات مردم و اصناف و اقشار طی یک سال گذشته رنگ و بویی متفاوت از جنس « #به_نام_نان» را به خود گرفته است.
2⃣ با ورود تکنولوژی، ما این روزها با پدیده مجازی شدن سیاست در ایران مواجهیم و این راهی است که مخالفان اصلاحات با ایجاد محدودیت برای سیاست واقعی، گشوده اند. در نبود احزاب و حذف و به حاشیه رفتن چهره های سیاست واقعی از عرصه سیاست ایران، حالا این چهره های مجازی اند که غاصب صندلی خالی مانده ی آن ها شده اند و تلگرام و اینستاگرام مهمترین بازیگر این دنیای به اصطلاح مدرن شده است. شورش ها و اعتراضات مردمی پیامد زوال نهاد دولت و بوروکراسی در ایران است و نمادی از بی اعتمادی به مسیر صندوق های رای برای رسیدن به #دموکراسی است. تلگرام به مردمان ناراضی از قیمت #تخم_مرغ، در دی ماه 96 شجاعت داد؛ شجاعت، شاید گاه فضیلت باشد، اما نه آن گاهی که سیاست را به صحنه ی تخلیه ی عواطف بدل سازد. سیاست نه عرصه ی تمکین یا شورش، که عرصه ی ائتلاف برای ساختن، و نه عرصه ی طرح های بزرگ، که عرصه اقدامات بزرگ است. شورش های اجتماعی هر چقدر طولانی تر و تکرارشونده تر، راه رسیدن به دموکراسی و توسعه در آخرین گام طولانی تر خواهد شد. نهاد دولت در ایران امروز بیش از هر زمان دیگری محتاج برداشتن یک گام بلند به سوی عقلانیت است، و از خود باید پرسید که آیا اکنون زمان آن است که سرنوشت خود و فرزندانمان را به عواطف بسپاریم؟
تاریخ ایران به ما نشان داده است که سیاست ورزی در این سرزمین به شکل ناخواسته ایی ریشه در تاریخ و زیر ساخت های اجتماعی سنتی دارد، و این سخن #هگل اینجا بیشتر به چشم می آید که «سیاست مفهوم تاریخی سیاست است که در قالب دولت تبلور یافته است»؛ در تاریخی بودن مساله، ماهیت انسان نیست، بلکه ماهیت دولت است. عملکرد دولت #هگلی، با حفظ و بقای انسان کالبدی نیست بلکه شکل دادن به موجودیت معنوی انسان یعنی آزادی است؛ و شاید بتوان گفت از تعجیل سیاسی ماست که ۱۱۳ سال پس از #مشروطیت، ما هنوز به حاکمیت قانون و دولتی با بوروکراسی خود بنیاد و قوی نرسیده ایم و به جای حاکمیت قانون، هنوز این افرادند که با استفاده از قانون حاکم می شوند، بر همین اساس است که جامعه به صورت ناخواسته گهگاهی دست به اعتراضات و شورش هایی می زند که در بعضی مواقع حتی ریشه اعتراضات را به طور دقیق نمی دانند و حتی به خشونت ناخواسته نیز کشیده می شود.
«تد رابرت گِر» از محققان برجسته قومی در یک نگاه کلی سه نوع خشونت سیاسی را بر می شمارد: «آشوب، توطئه و جنگ های داخلی». او منبع اولیه خشونت جمعی را «محرومیت نسبی» می داند که باعث به وجود آمدن فاصله میان انتظارات ارزشی و توانایی های ارزشی، یعنی به وجود آمدن محرومیت نسبی می داند که این باعث ناکامی، ستیزه جویی و در نتیجه خشونت جمعی می شود؛ بیکاری نسل جوان، فقر، حاشیه نشینی و عدم تحقق به شعارهایی که به ویژه در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶، آینده ی روشن اما مبهمی را نوید می داد را می توان دلایل اصلی این خشونت در نارضایتی های دو سال اخیر دانست. اما شکل اعتراض و خشونت در ایران نسبت به تمامی اعتراضات در دنیا نیز متفاوت است، از این نظر که شاید بتوان تنها در ایران شاهد این پارادوکس بود که یک بورژوا هم عاصی، نافی و به تعبیر «شاملو»، عدوی وضع موجود است. این طنز تاریخی ماست که کسی که ویلا دارد و #بنز و #پورشه سوار می شود یا به سفرهای خارجی می رود، هرگاه از او نظر خواهی شود، وضع موجود را تایید نمی کند و در قالب نافی و عدوی وضع موجود ظاهر می شود.
🔹ادامه در پست دوم 👇
#سازندگی_همدان
@hmsazandegi
✍: میلاد وندائی
سرپرست #سازندگی_همدان
1⃣ «اسفند 1240، #ناصر_الدین_شاه، بعد از چند روز گردش و شکار، از جاجرود باز می گشت و لابد خیال به نیش کشیدن گوشت کَلی را داشت که شکار کرده بود، اما به ارگ نرسیده، صدای هیاهویی عجیب را شنید. هیاهوی آن جمعیت سیاه پوشی که در مقابل ارگ جمع شده بودند، رویای گوشت و بازگشت به حرم را در هم شکست. از باب همایون تا ارگ، تا چشم کار می کرد، سیاهی موج می زد. جلوتر که رفت، صورت ها را دید؛ هزاران زن با چادر کمری و پیچه های بالازده، راه او همراهانش را بسته بودند. انگار قیامت شده بود که این همه زن چاقچوری یک باره حصار بسته ی خانه خود را رها کرده بودند و با دیدن کالسکه او، به سمتش می آمدند. شاه میان هیاهوی زنان یک کلمه می شنید: «نان... نان...».
45 سال پس از آن، یعنی 14 مرداد 1285 فرمان مشروطیت به قلم «احمد قوام» و به امضاء «مظفرالدین شاه قاجار» ایران را از کشوری سنتی تبدیل به کشوری کرد که قدم در مسیر دموکراسی خواهی و آزادی برداشت و اکنون با گذار بیش از ۱۱۳ سال از این امضاء، سرزمین ایران هنوز هم صحنه های اعتراضات خیابانی و شورش های مردمی را به بهانه های اقتصادی و سیاسی گهگاهی به خود می بیند؛ اما اعتراضات مردم و اصناف و اقشار طی یک سال گذشته رنگ و بویی متفاوت از جنس « #به_نام_نان» را به خود گرفته است.
2⃣ با ورود تکنولوژی، ما این روزها با پدیده مجازی شدن سیاست در ایران مواجهیم و این راهی است که مخالفان اصلاحات با ایجاد محدودیت برای سیاست واقعی، گشوده اند. در نبود احزاب و حذف و به حاشیه رفتن چهره های سیاست واقعی از عرصه سیاست ایران، حالا این چهره های مجازی اند که غاصب صندلی خالی مانده ی آن ها شده اند و تلگرام و اینستاگرام مهمترین بازیگر این دنیای به اصطلاح مدرن شده است. شورش ها و اعتراضات مردمی پیامد زوال نهاد دولت و بوروکراسی در ایران است و نمادی از بی اعتمادی به مسیر صندوق های رای برای رسیدن به #دموکراسی است. تلگرام به مردمان ناراضی از قیمت #تخم_مرغ، در دی ماه 96 شجاعت داد؛ شجاعت، شاید گاه فضیلت باشد، اما نه آن گاهی که سیاست را به صحنه ی تخلیه ی عواطف بدل سازد. سیاست نه عرصه ی تمکین یا شورش، که عرصه ی ائتلاف برای ساختن، و نه عرصه ی طرح های بزرگ، که عرصه اقدامات بزرگ است. شورش های اجتماعی هر چقدر طولانی تر و تکرارشونده تر، راه رسیدن به دموکراسی و توسعه در آخرین گام طولانی تر خواهد شد. نهاد دولت در ایران امروز بیش از هر زمان دیگری محتاج برداشتن یک گام بلند به سوی عقلانیت است، و از خود باید پرسید که آیا اکنون زمان آن است که سرنوشت خود و فرزندانمان را به عواطف بسپاریم؟
تاریخ ایران به ما نشان داده است که سیاست ورزی در این سرزمین به شکل ناخواسته ایی ریشه در تاریخ و زیر ساخت های اجتماعی سنتی دارد، و این سخن #هگل اینجا بیشتر به چشم می آید که «سیاست مفهوم تاریخی سیاست است که در قالب دولت تبلور یافته است»؛ در تاریخی بودن مساله، ماهیت انسان نیست، بلکه ماهیت دولت است. عملکرد دولت #هگلی، با حفظ و بقای انسان کالبدی نیست بلکه شکل دادن به موجودیت معنوی انسان یعنی آزادی است؛ و شاید بتوان گفت از تعجیل سیاسی ماست که ۱۱۳ سال پس از #مشروطیت، ما هنوز به حاکمیت قانون و دولتی با بوروکراسی خود بنیاد و قوی نرسیده ایم و به جای حاکمیت قانون، هنوز این افرادند که با استفاده از قانون حاکم می شوند، بر همین اساس است که جامعه به صورت ناخواسته گهگاهی دست به اعتراضات و شورش هایی می زند که در بعضی مواقع حتی ریشه اعتراضات را به طور دقیق نمی دانند و حتی به خشونت ناخواسته نیز کشیده می شود.
«تد رابرت گِر» از محققان برجسته قومی در یک نگاه کلی سه نوع خشونت سیاسی را بر می شمارد: «آشوب، توطئه و جنگ های داخلی». او منبع اولیه خشونت جمعی را «محرومیت نسبی» می داند که باعث به وجود آمدن فاصله میان انتظارات ارزشی و توانایی های ارزشی، یعنی به وجود آمدن محرومیت نسبی می داند که این باعث ناکامی، ستیزه جویی و در نتیجه خشونت جمعی می شود؛ بیکاری نسل جوان، فقر، حاشیه نشینی و عدم تحقق به شعارهایی که به ویژه در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶، آینده ی روشن اما مبهمی را نوید می داد را می توان دلایل اصلی این خشونت در نارضایتی های دو سال اخیر دانست. اما شکل اعتراض و خشونت در ایران نسبت به تمامی اعتراضات در دنیا نیز متفاوت است، از این نظر که شاید بتوان تنها در ایران شاهد این پارادوکس بود که یک بورژوا هم عاصی، نافی و به تعبیر «شاملو»، عدوی وضع موجود است. این طنز تاریخی ماست که کسی که ویلا دارد و #بنز و #پورشه سوار می شود یا به سفرهای خارجی می رود، هرگاه از او نظر خواهی شود، وضع موجود را تایید نمی کند و در قالب نافی و عدوی وضع موجود ظاهر می شود.
🔹ادامه در پست دوم 👇
#سازندگی_همدان
@hmsazandegi
Forwarded from انتشارات ققنوس
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔊به مناسبت تجدید چاپ کتاب "تجدد آمرانه" و همچنین سالروز صدور "فرمان مشروطیت"، گفتوگوی زنده‌ای را با نویسنده‌ی این کتاب جناب آقای "تورج اتابکی" در روز سه‌شنبه ساعت ۲۲:۳۰ خواهیم داشت.🔊
.
✔️آقای تورج اتابکی نویسنده‌ی کتاب‌های "ایران و جنگ جهانی اول"، "تجدد آمرانه" و "دولت و فرودستان" است که در انتشارات ققنوس به چاپ رسیده‌اند.
فردی که در سال ۵۷، جوانی ۲۵ ساله و از طرفداران انقلاب بود که تحصیل خود را رها کرد و به ایران بازگشت.
.
📚کتاب «تجدد آمرانه» شامل مقالاتی درباره جامعه و دولت در دوره رضا شاه، خلافت، روحانیت و جمهوریت در ترکیه و ایران، ایران نو و زوال سیاست‌های حزبی در دوره رضا شاه و چند مقاله دیگر است.
این کتاب برای اولین بار مسئله برخورد سنت و مدرنیته را از زاویه‌ای جدید می‌کاود و به ریشه‌های تجدد آمرانه یا مدرنیت از بالا می‌پردازد.
.
در این گفتوگوی زنده همراه ما باشید...
.
#انتشارات_ققنوس #تورج_اتابکی #تجدد_آمرانه #زهره_حسین_زادگان #جنگ_جهانی #قاجاریه #مشروطیت #فرمان_مشروطیت #گفتگوی_زنده #دولت_و_فرودستان
@qoqnoospub
.
✔️آقای تورج اتابکی نویسنده‌ی کتاب‌های "ایران و جنگ جهانی اول"، "تجدد آمرانه" و "دولت و فرودستان" است که در انتشارات ققنوس به چاپ رسیده‌اند.
فردی که در سال ۵۷، جوانی ۲۵ ساله و از طرفداران انقلاب بود که تحصیل خود را رها کرد و به ایران بازگشت.
.
📚کتاب «تجدد آمرانه» شامل مقالاتی درباره جامعه و دولت در دوره رضا شاه، خلافت، روحانیت و جمهوریت در ترکیه و ایران، ایران نو و زوال سیاست‌های حزبی در دوره رضا شاه و چند مقاله دیگر است.
این کتاب برای اولین بار مسئله برخورد سنت و مدرنیته را از زاویه‌ای جدید می‌کاود و به ریشه‌های تجدد آمرانه یا مدرنیت از بالا می‌پردازد.
.
در این گفتوگوی زنده همراه ما باشید...
.
#انتشارات_ققنوس #تورج_اتابکی #تجدد_آمرانه #زهره_حسین_زادگان #جنگ_جهانی #قاجاریه #مشروطیت #فرمان_مشروطیت #گفتگوی_زنده #دولت_و_فرودستان
@qoqnoospub