تاریخ اندیش

📌قهرمان و مردم ( با نگاهی به وضعیت افغانستان و کنش احمد مسعود)
@mardomnameh
گرچه تطهیر طالب های ستیزه جو و زمینه سازی برای مشروعیت بخشی و بازگرداندن شان به قدرت از مدت ها پیش از سه هفته اخیر آغاز شده بود اما غلبه آرام و سریع آنها بر همه بخش های افغانستان رویدادی بهت آور برای مردم این کشور و جهان بود.
مردم افغانستان به این رویداد دو واکنش آنی نشان دادند: آنهایی که تابعیت دوگانه یا سابقه همکاری با نیروهای ائتلاف را داشتند، تلاش کردند که از طریق فرودگاه کابل بگریزند. همینطور است تلاش مردم برای مهاجرت به کشورهای همسایه: از پاکستان تا ایران.تلاشی که برای همه موفقیت آمیز نبود.
واکنش دوم اما از آن اکثریت مردم بود: اکثریت خاموشی که مستاصل مانده بود و هیچ راهی به گریز نمی دید. پس ترجیح داد به زندگی پنهانی روی آورد و یا دل خوش کند به اینکه طالب تغییر کرده و همینکه قتل عام را از دروازه های شهر آغاز نکرده، باید شاکر بود. گو اینکه می دانست نه چنین است.
در میان سیاستمداران هم واکنش ها مختلف و متفاوت بود: عده ای چون اشرف غنی، ژنرال دوستم، اسماعیل خان والی هرات و ... به تناسب روابط و مناسبات خود به کشورهای همسایه گریختند، عده ای چون عبدالله عبدالله و کرزی در پایتخت ماندند و عملا به ویترین فریب طالبان تبدیل شدند. اما تنها یک نفر راه سوم را برگزید. (بعدها امرالله صالح معاون ریاست جمهور پیشین به او پیوست)
یکی از معدود چهره های اثربخش سیاسی که به محض ورود طالبان به کابل، نه شبیه عوام رفتار کرد و نه مانند خواص عمل نمود. نه گریخت، نه منفعل ماند و نه تسلیم شد.
احمد مسعود جوان، حیات سیاسی خود را دو سال پیش، پس از به پایان رساندن دوره کارشناسی ارشد مدیریت جنگ و بازگشت از انگلستان به افغانستان آغاز کرد. گرچه شاید بسیاری در آغاز این دوره جدید از تاریخ افغانستان، او را وامدار پدر و بهره مند از نام و جایگاه او می دانستند ولی در همین روزهای اندک هم کاملا مشخص شده است که او علاوه بر نام پدر، برنامه، هدف و راه روشنی در ذهن دارد که در پاره ای امور کاملا مختص اوست. احمد مسعود نماینده طبقه جوان تحصیلکرده ای است که با درک مفهوم ملیت، تلاش می کند تا از تفاوت ها، اختلاف ها و تفرقه ها گذر کند و خود را ورای قومیت، مذهب و زبان تعریف کند. علم جدید را آموخته و مستقیم و بی واسطه با جهان ارتباط برقرار می کند. ضمن آشنایی با مدرنیته، آگاه و وفادار به سنت هاست و درک درستی از فرهنگ مردم خود دارد. لباس سنتی می پوشد، با درک نقش علمای دینی در جامعه افغانستان به گفته های آنها احترام می گذارد و با علم به کاستی ها و الزامات نبرد و موضع و سیاست قدرت های همسایه و جهان، از آغاز کردن جنگ سرباز می زند. گو اینکه نباید فراموش کرد که این کار برآمده از فرهنگ اسلامی نیز هست.
این ویژگی ها و بسیاری دیگر که جای طرح آن در این مجال نیست از او چهره قهرمانی ساخته است که برخلاف عموم مردم، یکه و تنها دست به کاری شگفت می زند.
واکنش مردم در برابر قهرمانی های آمرصاحب جوان اما همراهی نبود. عموم مردم برخلاف او و بدون فهم درست از مفهوم جدید ملیت، مایوس و خاموش در خانه نشستند. عملی که به رضایت از حکومت طالبان تعبیر شد.
@mardomnameh
مشارکت پاکستان در جنگ پنجشیر شکل تازه ای به جنگ داد. مسعود جوان تا مرز شهادت رفت و نزدیک ترین یارانش را در اثر انفعال مردم از دست داد. هوش او اما زمانی بروز کرد که با تکیه بر ملت، مردم خاموش را دعوت به قیامی سراسری کرد. آنها را هوشیار کرد که جنگ میان مردم افغانستان نیست. جنگ برای کسب امتیاز و رسیدن به پست و مقام نیست. بلکه این توطئه ای است با هدایت خارجی که آینده روشنی برای مردم ترسیم نخواهد کرد.
@mardomnameh
👇

157 views19:42