برای فرار از مکافات فیلترینگ می توانید در کانال واتساپی هم عضو شوید. در آنجا قدری فینتکی تر خواهم بود.
https://whatsapp.com/channel/0029VbAft681yT2Ewnb2PF1y
https://whatsapp.com/channel/0029VbAft681yT2Ewnb2PF1y
WhatsApp.com
سام شیرازی مقام | WhatsApp Channel
سام شیرازی مقام WhatsApp Channel. در اینجا درباره فین‌تک، فناوری‌های مالی و اندکی اقتصاد و سیاست می نویسم. 6 followers
ارتش ایران: در عملیات رهگیری اهداف هوایی، یک جنگنده اسرائیلی را با موفقیت هدف قرار دادیم.
🕊️ ما ایران را تنها نمی‌گذاریم
بیانیه‌ی تجارتخانه شیرازی در حمایت از مردم ایران 🇮🇷
در روزهایی که وطنمان با دشواری‌های بزرگ و التهاب‌های کم‌سابقه روبه‌روست، ما—تجارتخانه شیرازی—بر آنیم که یک‌بار دیگر کنار مردممان بایستیم. این فقط یک تعهد اخلاقی نیست؛ این میراث ماست.
ما که از دل شیراز برخاستیم و در منچستر، لندن، نیویورک و بمبئی تجارت کردیم، هیچ‌گاه از ریشه‌هامان جدا نشدیم. زمانی با صادرات پنبه و تأسیس بانک شاهنشاهی، زمانی با کشتی‌رانی و کارخانه‌سازی، و امروز با صیانت از فرهنگ و سرمایه‌های ملی، همواره خود را بخشی از سرنوشت ایران دانسته‌ایم.
امروز، ما به‌صراحت اعلام می‌کنیم:
• از تمامیت و استقلال ایران حمایت می‌کنیم.
• در کنار مردم شریف و مظلوم ایران هستیم.
• برای صلح، بازسازی و رفاه پایدار، آن‌چه در توان داریم به میدان می‌آوریم.
این فقط یک موضع‌گیری نیست. این صدای نسلی است که تاریخ و آینده را به هم پیوند می‌زند.
با افتخار و امید،
تجارتخانه شیرازی
خرداد ۱۴۰۴
بیانیه‌ی تجارتخانه شیرازی در حمایت از مردم ایران 🇮🇷
در روزهایی که وطنمان با دشواری‌های بزرگ و التهاب‌های کم‌سابقه روبه‌روست، ما—تجارتخانه شیرازی—بر آنیم که یک‌بار دیگر کنار مردممان بایستیم. این فقط یک تعهد اخلاقی نیست؛ این میراث ماست.
ما که از دل شیراز برخاستیم و در منچستر، لندن، نیویورک و بمبئی تجارت کردیم، هیچ‌گاه از ریشه‌هامان جدا نشدیم. زمانی با صادرات پنبه و تأسیس بانک شاهنشاهی، زمانی با کشتی‌رانی و کارخانه‌سازی، و امروز با صیانت از فرهنگ و سرمایه‌های ملی، همواره خود را بخشی از سرنوشت ایران دانسته‌ایم.
امروز، ما به‌صراحت اعلام می‌کنیم:
• از تمامیت و استقلال ایران حمایت می‌کنیم.
• در کنار مردم شریف و مظلوم ایران هستیم.
• برای صلح، بازسازی و رفاه پایدار، آن‌چه در توان داریم به میدان می‌آوریم.
این فقط یک موضع‌گیری نیست. این صدای نسلی است که تاریخ و آینده را به هم پیوند می‌زند.
با افتخار و امید،
تجارتخانه شیرازی
خرداد ۱۴۰۴
دست رجویون باز از آستین اجنبی بیرون اومده! بمب گذاری های کور جهت ایجاد رعب و وحشت چیزی هست که سالهای قبل هم تجربه شده و مردم هم با یکدلی و اتحاد جواب این وطن فروشان بی وطن رو دادن. #اسرائیل رو خیلی جدی نگیرید.
زنده باد ایران 🇮🇷
زنده باد ایران 🇮🇷
چرا زمان به نفع ایران است!؟
تحلیل ارایه شده از وضعیت مهمات در جنگ بین ایران و اسرائیل، بسیار واقع‌بینانه و از منظر نظامی راهبردی دقیق است. چند نکته کلیدی در این ارزیابی قابل تأکید است که باید با دقت به آن نگریست:
⸻
۱. مصرف بالای سامانه‌های دفاعی پیشرفته توسط اسرائیل
*سامانه‌هایی مانند Arrow-3 و THAAD برای رهگیری موشک‌های بالستیک میان‌برد و دوربرد طراحی شده‌اند. این‌ها فناوری‌های بسیار پیچیده‌ای هستند که تولیدشان به تجهیزات خاص، زنجیره تأمین محدود، و زمان طولانی نیاز دارد.
*قیمت هر رهگیر Arrow-3 ممکن است بیش از ۳ میلیون دلار باشد و در مورد THAAD حتی بیشتر.
*تولید سالانه این نوع رهگیرها در ایالات متحده نیز محدود است (اغلب چند صد عدد).
*اسرائیل برای مقابله با یک موج موشکی فشرده، مجبور است این رهگیرها را در تعداد زیاد و به شکل پی‌درپی مصرف کند که به‌سرعت موجودی آن‌ها را تحلیل می‌برد.
⸻
۲. محدودیت در مهمات تهاجمی راهبردی
*موشک‌هایی مانند AGM-158B JASSM-ER که بردی در حدود ۹۰۰ کیلومتر دارند و قابلیت حمله دقیق به اهداف استراتژیک را دارند، بسیار گران و کمیاب‌اند.
*تاکنون فقط حدود ۳۰۰۰ عدد از این موشک برای ایالات متحده تولید شده که سهم اسرائیل از این تعداد ناچیز است.
*اسرائیل در نبود انبارهای گسترده و خطوط تولید مستقل، در شرایط جنگ فرسایشی به‌شدت به تأمین خارجی وابسته می‌شود.
⸻
۳. استراتژی احتمالی ایران در تخلیه ذخایر پدافندی اسرائیل
*استفاده از موشک‌های قدیمی‌تر و ارزان‌تر مانند قیام، شهاب، یا فاتح به‌عنوان موج اول حملات، یک راهبرد کلاسیک «اشباع پدافند» است.
*در صورت مصرف شدن عمده رهگیرها، راه برای پرتاب موشک‌های پیشرفته‌تر مانند خرمشهر-۴ باز می‌شود که می‌تواند کلاهکی تا ۱۵۰۰ کیلوگرم حمل کند.
*این موشک‌ها اگر به هدف برسند، پتانسیل تخریب شهری یا نظامی در مقیاس بالا دارند. با دقت متوسط ۵۰-۱۰۰ متر، اصابت به مراکز حیاتی ممکن است.
⸻
۴. فرسایش سریع ذخایر و بحران تداوم جنگ
*حتی در جنگ‌های محدود با غزه یا حزب‌الله، اسرائیل بارها در تأمین مجدد مهمات خود به آمریکا متوسل شده.
*در سناریوی جنگ تمام‌عیار با ایران، که برد حملات به هزاران کیلومتر و شدت آتش به مراتب بالاتر است، احتمال دارد ذخایر تا ۱۰ روز اول تمام شود.
*ارسال مجدد تسلیحات توسط آمریکا و اروپا نیازمند زمان، لجستیک، و همچنین عبور از فشارهای سیاسی و محدودیت‌های عملیاتی است.
⸻
جمع‌بندی
جنگ میان ایران و اسرائیل اگر از مرحله تبادل محدود موشکی فراتر رود و به یک نبرد فرسایشی تمام‌عیار برسد، بسیار بعید است اسرائیل بتواند بیش از ۱۰ تا ۱۴ روز با تسلیحات فعلی دوام بیاورد، مگر اینکه:
1. ایالات متحده و ناتو فوراً وارد میدان شوند و تجهیزات عظیمی را منتقل کنند.
2. اسرائیل به استفاده از تسلیحات غیرمتعارف (اعم از موشک‌های زمین‌به‌زمین با کلاهک قوی‌تر یا حتی گزینه‌های هسته‌ای تاکتیکی) روی آورد.
در مقابل، راهبرد ایران مبتنی بر “اشباع تدریجی” و “تصاعد قدرت تخریبی در موج‌های بعدی” به‌وضوح برنامه‌ریزی شده‌تر و بلندمدت‌تر به نظر می‌رسد.
تحلیل ارایه شده از وضعیت مهمات در جنگ بین ایران و اسرائیل، بسیار واقع‌بینانه و از منظر نظامی راهبردی دقیق است. چند نکته کلیدی در این ارزیابی قابل تأکید است که باید با دقت به آن نگریست:
⸻
۱. مصرف بالای سامانه‌های دفاعی پیشرفته توسط اسرائیل
*سامانه‌هایی مانند Arrow-3 و THAAD برای رهگیری موشک‌های بالستیک میان‌برد و دوربرد طراحی شده‌اند. این‌ها فناوری‌های بسیار پیچیده‌ای هستند که تولیدشان به تجهیزات خاص، زنجیره تأمین محدود، و زمان طولانی نیاز دارد.
*قیمت هر رهگیر Arrow-3 ممکن است بیش از ۳ میلیون دلار باشد و در مورد THAAD حتی بیشتر.
*تولید سالانه این نوع رهگیرها در ایالات متحده نیز محدود است (اغلب چند صد عدد).
*اسرائیل برای مقابله با یک موج موشکی فشرده، مجبور است این رهگیرها را در تعداد زیاد و به شکل پی‌درپی مصرف کند که به‌سرعت موجودی آن‌ها را تحلیل می‌برد.
⸻
۲. محدودیت در مهمات تهاجمی راهبردی
*موشک‌هایی مانند AGM-158B JASSM-ER که بردی در حدود ۹۰۰ کیلومتر دارند و قابلیت حمله دقیق به اهداف استراتژیک را دارند، بسیار گران و کمیاب‌اند.
*تاکنون فقط حدود ۳۰۰۰ عدد از این موشک برای ایالات متحده تولید شده که سهم اسرائیل از این تعداد ناچیز است.
*اسرائیل در نبود انبارهای گسترده و خطوط تولید مستقل، در شرایط جنگ فرسایشی به‌شدت به تأمین خارجی وابسته می‌شود.
⸻
۳. استراتژی احتمالی ایران در تخلیه ذخایر پدافندی اسرائیل
*استفاده از موشک‌های قدیمی‌تر و ارزان‌تر مانند قیام، شهاب، یا فاتح به‌عنوان موج اول حملات، یک راهبرد کلاسیک «اشباع پدافند» است.
*در صورت مصرف شدن عمده رهگیرها، راه برای پرتاب موشک‌های پیشرفته‌تر مانند خرمشهر-۴ باز می‌شود که می‌تواند کلاهکی تا ۱۵۰۰ کیلوگرم حمل کند.
*این موشک‌ها اگر به هدف برسند، پتانسیل تخریب شهری یا نظامی در مقیاس بالا دارند. با دقت متوسط ۵۰-۱۰۰ متر، اصابت به مراکز حیاتی ممکن است.
⸻
۴. فرسایش سریع ذخایر و بحران تداوم جنگ
*حتی در جنگ‌های محدود با غزه یا حزب‌الله، اسرائیل بارها در تأمین مجدد مهمات خود به آمریکا متوسل شده.
*در سناریوی جنگ تمام‌عیار با ایران، که برد حملات به هزاران کیلومتر و شدت آتش به مراتب بالاتر است، احتمال دارد ذخایر تا ۱۰ روز اول تمام شود.
*ارسال مجدد تسلیحات توسط آمریکا و اروپا نیازمند زمان، لجستیک، و همچنین عبور از فشارهای سیاسی و محدودیت‌های عملیاتی است.
⸻
جمع‌بندی
جنگ میان ایران و اسرائیل اگر از مرحله تبادل محدود موشکی فراتر رود و به یک نبرد فرسایشی تمام‌عیار برسد، بسیار بعید است اسرائیل بتواند بیش از ۱۰ تا ۱۴ روز با تسلیحات فعلی دوام بیاورد، مگر اینکه:
1. ایالات متحده و ناتو فوراً وارد میدان شوند و تجهیزات عظیمی را منتقل کنند.
2. اسرائیل به استفاده از تسلیحات غیرمتعارف (اعم از موشک‌های زمین‌به‌زمین با کلاهک قوی‌تر یا حتی گزینه‌های هسته‌ای تاکتیکی) روی آورد.
در مقابل، راهبرد ایران مبتنی بر “اشباع تدریجی” و “تصاعد قدرت تخریبی در موج‌های بعدی” به‌وضوح برنامه‌ریزی شده‌تر و بلندمدت‌تر به نظر می‌رسد.
روس های حرامزاده رو هیچ وقت فراموش نمی کنیم! که در وقت نیاز فقط نظاره‌گر هستند! #ایران به اتکا مردمش به حساب همه خواهد رسید.
سی‌ان‌ان هم اکنون: ترامپ به دستیارانش دستور داده است که تلاش کنند در اسرع وقت دیداری با مقامات ایرانی ترتیب دهند!
♦️پیام ترامپ، بلوف بود یا تهدید واقعی؟
🔹پیام اخیر ترامپ در پلتفرم تروث سوشال درباره خروج مردم از تهران و تخلیه فوری این شهر، از دو حالت بیشتر خارج نیست. حالت اول این است که او مانند همیشه در حال بلوف زدن است و با ایجاد هراس، می‌خواهد فضا را برای رژیم صهیونیستی راحت‌تر کند. در این صورت، هدف او ترساندن مردم و ایجاد بی‌ثباتی است تا بتواند به رژیم صهیونیستی کمک بیشتری کند.
🔹حالت دوم این است که واقعاً قصد ورود نظامی دارد. اگر این فرضیه درست باشد، به این معنی است که رژیم صهیونیستی در طول یک هفته گذشته نتوانسته به اهداف اصلی‌اش یعنی تخریب برنامه هسته‌ای ایران دست یابد. این ناکامی زمانی بیشتر شده که ایران به گونه‌ای پاسخ داده که حجم خرابی‌ها در تل‌آویو، حیفا و دیگر نقاط رژیم را مستاصل کرده است. در این شرایط، رژیم صهیونیستی به سمت آمریکا سوق داده شده تا شاید بتواند اسرائیل را از این باتلاقی که خود در آن گرفتار شده، نجات دهد.
🔹پیام اخیر ترامپ در پلتفرم تروث سوشال درباره خروج مردم از تهران و تخلیه فوری این شهر، از دو حالت بیشتر خارج نیست. حالت اول این است که او مانند همیشه در حال بلوف زدن است و با ایجاد هراس، می‌خواهد فضا را برای رژیم صهیونیستی راحت‌تر کند. در این صورت، هدف او ترساندن مردم و ایجاد بی‌ثباتی است تا بتواند به رژیم صهیونیستی کمک بیشتری کند.
🔹حالت دوم این است که واقعاً قصد ورود نظامی دارد. اگر این فرضیه درست باشد، به این معنی است که رژیم صهیونیستی در طول یک هفته گذشته نتوانسته به اهداف اصلی‌اش یعنی تخریب برنامه هسته‌ای ایران دست یابد. این ناکامی زمانی بیشتر شده که ایران به گونه‌ای پاسخ داده که حجم خرابی‌ها در تل‌آویو، حیفا و دیگر نقاط رژیم را مستاصل کرده است. در این شرایط، رژیم صهیونیستی به سمت آمریکا سوق داده شده تا شاید بتواند اسرائیل را از این باتلاقی که خود در آن گرفتار شده، نجات دهد.
گزارش وال استریت ژورنال: آمریکا در حال بررسی ورود به جنگ با ایران و کمک به اسرائیل در حمله به تأسیسات فردو است!
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
پایگاه نظامی نواتیم زیر باران موشک های ایرانی 🇮🇷
منابع معتبر از وقوع آتش‌سوزی در بخش تحت کنترل ارتش آمریکا در #فرودگاه_بغداد خبر دادند. گزارش‌های طبقه‌بندی‌شده نشان می‌دهد که این حمله توسط شبه‌نظامیان شیعه طرفداران #ایران در #عراق انجام شده است. 🇮🇷
*آیا پوتین و‌روسیه می‌توانند به عنوان میانجی وارد منازعه ایران و اسرائیل شوند!؟ *
روسیه و ولادیمیر پوتین به دلایل متعددی در موقعیتی قرار دارند که می‌توانند به عنوان میانجی در مناقشه ایران و اسرائیل ایفای نقش کنند، هرچند این موقعیت با پیچیدگی‌ها و محدودیت‌هایی همراه است. در ادامه، تحلیل این موضوع بر اساس اطلاعات موجود و بدون پذیرش بی‌چون‌وچرا روایت‌های رسمی ارائه می‌شود:
دلایل توانمندی روسیه برای میانجی‌گری:
۱-روابط دیپلماتیک با هر دو طرف: روسیه روابط نسبتاً خوبی با ایران و اسرائیل دارد. با ایران، مسکو همکاری استراتژیک در زمینه‌های نظامی، اقتصادی و سیاسی (از جمله در سازمان همکاری شانگهای و بریکس) دارد. با اسرائیل نیز، علی‌رغم برخی تنش‌ها، کانال‌های دیپلماتیک باز و روابط اقتصادی قابل توجهی حفظ کرده است، از جمله به رسمیت شناختن بیت‌المقدس غربی به عنوان پایتخت اسرائیل در سال ۲۰۱۷. این روابط دوجانبه، روسیه را در موقعیتی منحصربه‌فرد برای میانجی‌گری قرار می‌دهد.
۲-سابقه میانجی‌گری در منطقه: روسیه پیش‌تر در مناقشات خاورمیانه نقش میانجی ایفا کرده است، از جمله در مذاکرات هسته‌ای ایران (برجام) و گفتگوهای مربوط به سوریه. همچنین، پوتین در اکتبر ۲۰۲۴ و ژوئن ۲۰۲۵ آمادگی خود را برای میانجی‌گری بین ایران و اسرائیل اعلام کرده است.
۳- منافع استراتژیک: روسیه از کاهش تنش در خاورمیانه سود می‌برد، زیرا تشدید درگیری می‌تواند منافع اقتصادی و سیاسی آن را، به‌ویژه در زمینه انرژی و نفوذ منطقه‌ای، تهدید کند. پیشنهادهایی مانند ذخیره اورانیوم غنی‌شده ایران در خاک روسیه نشان‌دهنده تلاش مسکو برای ایفای نقش دیپلماتیک فعال است. همچنین، میانجی‌گری می‌تواند جایگاه روسیه را به عنوان یک قدرت جهانی تقویت کند، به‌ویژه در رقابت با غرب.
۴-حمایت برخی بازیگران بین‌المللی: دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، در مصاحبه‌ای با ای‌بی‌سی نیوز در ژوئن ۲۰۲۵ از آمادگی پوتین برای میانجی‌گری حمایت کرده و آن را فرصتی برای کاهش تنش دانسته است. این حمایت می‌تواند به مسکو مشروعیت بیشتری برای ایفای این نقش بدهد.
محدودیت‌ها و چالش‌ها:
۱-مخالفت برخی قدرت‌ها: رهبرانی مانند امانوئل مکرون (فرانسه) و صدراعظم آلمان (مرتس) با میانجی‌گری روسیه مخالف‌اند و معتقدند مسکو به دلیل درگیری در اوکراین نمی‌تواند میانجی بی‌طرفی باشد. مکرون تأکید کرده که روسیه به منشور سازمان ملل احترام نگذاشته و نمی‌تواند میانجی معتبری باشد.
۲-بازی دوگانه روسیه: برخی تحلیلگران معتقدند که روسیه ممکن است از میانجی‌گری برای تقویت موقعیت خود در نظم جهانی استفاده کند، نه صرفاً برای صلح. این “بازی توازن” می‌تواند اعتماد ایران یا اسرائیل را به مسکو کاهش دهد، به‌ویژه با توجه به روابط اقتصادی مسکو با اسرائیل و عدم واکنش قاطع به حملات اسرائیل به منافع ایران در سوریه.
۳- پیچیدگی‌های داخلی ایران: پذیرش میانجی‌گری روسیه در ایران ممکن است با مقاومت گروه‌های تندرو مواجه شود، زیرا نیازمند انعطاف‌های سیاسی و احتمالاً امتیازدهی در مسائل هسته‌ای یا منطقه‌ای است. رد پیشنهاد روسیه نیز می‌تواند روابط استراتژیک تهران-مسکو را تضعیف کند یا حتی مسکو را به سمت همراهی با آمریکا و اسرائیل سوق دهد.
۴-جنگ اوکراین و فشارهای بین‌المللی: درگیری روسیه در اوکراین و تحریم‌های غرب، توان دیپلماتیک و اقتصادی مسکو را محدود کرده است. برخی معتقدند که روسیه نمی‌تواند همزمان در اوکراین و خاورمیانه نقش فعالی ایفا کند.
انگیزه‌های پوتین:
۱-تقویت جایگاه جهانی: پوتین با میانجی‌گری می‌تواند روسیه را به عنوان جایگزینی برای میانجی‌گری غرب (به‌ویژه آمریکا) معرفی کند.
۲-مدیریت تنش‌های منطقه‌ای: تشدید درگیری ایران و اسرائیل می‌تواند به بی‌ثباتی در مناطقی مانند سوریه منجر شود که برای منافع روسیه حیاتی است.
۳-بهبود روابط با آمریکا: گفتگوهای اخیر پوتین با ترامپ نشان‌دهنده تلاش برای تنش‌زدایی با غرب است که می‌تواند میانجی‌گری در خاورمیانه را به فرصتی برای امتیازگیری در اوکراین تبدیل کند.
*نتیجه‌گیری:*
روسیه و پوتین به دلیل روابط با هر دو طرف، تجربه دیپلماتیک و منافع استراتژیک، در موقعیتی هستند که بخواهند و بتوانند به عنوان میانجی در مناقشه ایران و اسرائیل وارد شوند. با این حال، موفقیت این میانجی‌گری به عوامل متعددی بستگی دارد، از جمله پذیرش ایران و اسرائیل، موضع‌گیری قدرت‌های غربی و توانایی مسکو در حفظ بی‌طرفی. با توجه به پیچیدگی‌های منطقه‌ای و داخلی هر کشور، این نقش‌آفرینی پرریسک است و ممکن است به جای صلح، به “هرج‌ومرج کنترل‌شده” منجر شود، مگر اینکه هدف واقعی صلح باشد.
روسیه و ولادیمیر پوتین به دلایل متعددی در موقعیتی قرار دارند که می‌توانند به عنوان میانجی در مناقشه ایران و اسرائیل ایفای نقش کنند، هرچند این موقعیت با پیچیدگی‌ها و محدودیت‌هایی همراه است. در ادامه، تحلیل این موضوع بر اساس اطلاعات موجود و بدون پذیرش بی‌چون‌وچرا روایت‌های رسمی ارائه می‌شود:
دلایل توانمندی روسیه برای میانجی‌گری:
۱-روابط دیپلماتیک با هر دو طرف: روسیه روابط نسبتاً خوبی با ایران و اسرائیل دارد. با ایران، مسکو همکاری استراتژیک در زمینه‌های نظامی، اقتصادی و سیاسی (از جمله در سازمان همکاری شانگهای و بریکس) دارد. با اسرائیل نیز، علی‌رغم برخی تنش‌ها، کانال‌های دیپلماتیک باز و روابط اقتصادی قابل توجهی حفظ کرده است، از جمله به رسمیت شناختن بیت‌المقدس غربی به عنوان پایتخت اسرائیل در سال ۲۰۱۷. این روابط دوجانبه، روسیه را در موقعیتی منحصربه‌فرد برای میانجی‌گری قرار می‌دهد.
۲-سابقه میانجی‌گری در منطقه: روسیه پیش‌تر در مناقشات خاورمیانه نقش میانجی ایفا کرده است، از جمله در مذاکرات هسته‌ای ایران (برجام) و گفتگوهای مربوط به سوریه. همچنین، پوتین در اکتبر ۲۰۲۴ و ژوئن ۲۰۲۵ آمادگی خود را برای میانجی‌گری بین ایران و اسرائیل اعلام کرده است.
۳- منافع استراتژیک: روسیه از کاهش تنش در خاورمیانه سود می‌برد، زیرا تشدید درگیری می‌تواند منافع اقتصادی و سیاسی آن را، به‌ویژه در زمینه انرژی و نفوذ منطقه‌ای، تهدید کند. پیشنهادهایی مانند ذخیره اورانیوم غنی‌شده ایران در خاک روسیه نشان‌دهنده تلاش مسکو برای ایفای نقش دیپلماتیک فعال است. همچنین، میانجی‌گری می‌تواند جایگاه روسیه را به عنوان یک قدرت جهانی تقویت کند، به‌ویژه در رقابت با غرب.
۴-حمایت برخی بازیگران بین‌المللی: دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، در مصاحبه‌ای با ای‌بی‌سی نیوز در ژوئن ۲۰۲۵ از آمادگی پوتین برای میانجی‌گری حمایت کرده و آن را فرصتی برای کاهش تنش دانسته است. این حمایت می‌تواند به مسکو مشروعیت بیشتری برای ایفای این نقش بدهد.
محدودیت‌ها و چالش‌ها:
۱-مخالفت برخی قدرت‌ها: رهبرانی مانند امانوئل مکرون (فرانسه) و صدراعظم آلمان (مرتس) با میانجی‌گری روسیه مخالف‌اند و معتقدند مسکو به دلیل درگیری در اوکراین نمی‌تواند میانجی بی‌طرفی باشد. مکرون تأکید کرده که روسیه به منشور سازمان ملل احترام نگذاشته و نمی‌تواند میانجی معتبری باشد.
۲-بازی دوگانه روسیه: برخی تحلیلگران معتقدند که روسیه ممکن است از میانجی‌گری برای تقویت موقعیت خود در نظم جهانی استفاده کند، نه صرفاً برای صلح. این “بازی توازن” می‌تواند اعتماد ایران یا اسرائیل را به مسکو کاهش دهد، به‌ویژه با توجه به روابط اقتصادی مسکو با اسرائیل و عدم واکنش قاطع به حملات اسرائیل به منافع ایران در سوریه.
۳- پیچیدگی‌های داخلی ایران: پذیرش میانجی‌گری روسیه در ایران ممکن است با مقاومت گروه‌های تندرو مواجه شود، زیرا نیازمند انعطاف‌های سیاسی و احتمالاً امتیازدهی در مسائل هسته‌ای یا منطقه‌ای است. رد پیشنهاد روسیه نیز می‌تواند روابط استراتژیک تهران-مسکو را تضعیف کند یا حتی مسکو را به سمت همراهی با آمریکا و اسرائیل سوق دهد.
۴-جنگ اوکراین و فشارهای بین‌المللی: درگیری روسیه در اوکراین و تحریم‌های غرب، توان دیپلماتیک و اقتصادی مسکو را محدود کرده است. برخی معتقدند که روسیه نمی‌تواند همزمان در اوکراین و خاورمیانه نقش فعالی ایفا کند.
انگیزه‌های پوتین:
۱-تقویت جایگاه جهانی: پوتین با میانجی‌گری می‌تواند روسیه را به عنوان جایگزینی برای میانجی‌گری غرب (به‌ویژه آمریکا) معرفی کند.
۲-مدیریت تنش‌های منطقه‌ای: تشدید درگیری ایران و اسرائیل می‌تواند به بی‌ثباتی در مناطقی مانند سوریه منجر شود که برای منافع روسیه حیاتی است.
۳-بهبود روابط با آمریکا: گفتگوهای اخیر پوتین با ترامپ نشان‌دهنده تلاش برای تنش‌زدایی با غرب است که می‌تواند میانجی‌گری در خاورمیانه را به فرصتی برای امتیازگیری در اوکراین تبدیل کند.
*نتیجه‌گیری:*
روسیه و پوتین به دلیل روابط با هر دو طرف، تجربه دیپلماتیک و منافع استراتژیک، در موقعیتی هستند که بخواهند و بتوانند به عنوان میانجی در مناقشه ایران و اسرائیل وارد شوند. با این حال، موفقیت این میانجی‌گری به عوامل متعددی بستگی دارد، از جمله پذیرش ایران و اسرائیل، موضع‌گیری قدرت‌های غربی و توانایی مسکو در حفظ بی‌طرفی. با توجه به پیچیدگی‌های منطقه‌ای و داخلی هر کشور، این نقش‌آفرینی پرریسک است و ممکن است به جای صلح، به “هرج‌ومرج کنترل‌شده” منجر شود، مگر اینکه هدف واقعی صلح باشد.