✍خاطره پردازی یا حافظه محوری
بخش چهارم

🔺مخاطرات عدم توجه به خاطره پردازی

🔹تا اینجا در مورد معرفی و اهمیت خاطره پردازی و مقایسه آن با حافظه پردازی پرداختیم.

🔻در این مقایسه به این تحلیل هم رسیدیم که وضعیت کنونی ما در تربیت چون خاطره پردازی برایش ریسک، هزینه و نیاز به مربی مخصوص و توانمند دارد از این رو حافظه پردازی را امن ،کم هزینه و در دسترس دانسته است و آنرا انتخاب کرده است.

🔻به زبان ساده
خاطره پردازی خطر ،خرج و زحمت دارد.

🔻فرض کنید همه مردم شهری در دنیا شاغل بانک، اداره مالیات، اداره بیمه، اداره پلیس،خدمات پزشکی و درمانی، اداره دادگستری ، مناصب حکومتی، بنگاه های دلالی، فروشگاه های زنجیره ای محصولات وارداتی، اداره رادیو و تلویزیون و روزنامه ها و مطبوعات باشند یا شاغل سیستم آموزشی باشند که روی مشاغلی که گفتیم فقط می توانند تمرکز کنند.

🔺به نظر شما مردمان این شهر که همه هم به دنبال رفاه و آسایش هستند چه راه هایی برای حفظ خود دارند؟ آیا آنها در توسعه و پیشرفت قرار خواهند گرفت؟

🔻اگر بانک‌ها بخواهند به مردم سود پول بدهند این سود پول از کجا خواهد آمد؟

🔻اگر اداره دارایی و مالیات بخواهند از مردم مالیات و حق بیمه بگیرند این مردم از کجا باید پول و درآمد داشته باشند تا به آن ادارات بدهند تا این پول خرج موسسات رسانه ای و قضایی و پلیسی و دولتی و بازنشستگان شود؟

🔹آن سه سازمانی که در بالا گفتیم و همه سازمانهای وابسته به آنها، نیازمند کسانی اند که برای آن شهر ارزش واقعی ایجاد کنند، باید تولید کنندگانی باشند که برای شهر سود ایجاد کنند.

🔻اگر آن شهر روی انبوهی از منابع خوابیده باشد و در آن شهر تولید واقعی مبتنی بر حفظ و رشد پایدار ایجاد نشود همه آن منابع انبوه مصرف می شوند و یکروز مردم شهر مانند کرم به جان هم می افتند یا کسانی بر آنها مسلط خواهند شد که جان و هویت آنها را خواهند گرفت و میراث آنها را با یکدیگر مثل لاشه ای خواهند خورد.

🔻 تعلیم و تربیت حافظه محور که خاطره پردازی در آن محدود به کسانی است که برای مهاجرت تربیت شوند یا اوج تربیت آن برای تربیت، سخن پردازان بی عمق و بی اثر، بانکداران و مدیران مصرف منابع و دلالی ها باشند آینده تاری را رقم می‌زند که نه دنیا دارد و نه آخرت.

این مطلب ادامه دارد.

🔻یادداشت های مرا در کانال نکته و نغزهای تربیتی دنبال و به دوستان خود پیشنهاد کنید.
https://t.me/sarveyasin

احمدرضا آذربایجانی (آذر) پژوهشگر علوم تربیتی

کتاب صد و سیزده مجلس از نقالی های مرشد ترابی که روایتی زیبا و منحصر به فرد از 113 داستان شاهنامه فردوسی است به تلاش مرشد محسن میرزا علی و دکتر احمد رضا آذربایجانی منتشر شد. برای خواندن جزییات بیشتراینجا را کلیک کنید.
برای سفارش تلفنی به شماره زیر پیام دهید یا تماس بگیرید: 09300130635

✍️گفت و گو در باره گفت و گو
🔻در این کارگاه موضوع گفت و گو مسأله اصلی کارگاه اندیشه بوده است.

🔻در کارگاه اندیشه هم در بخش هدف و هم راهبرد آن گفت و گو است.

🔻گفت و گو حایز چند نکته اساسی است تا به عنوان گفت و گو شناخته شود.

🔻گفت و گو ها موضوع دارند، با مسأله شروع می‌شوند، در آن گوش دادن و گوش داده شده وجود دارد، در آن سخن رد و بدل می‌شود نه حرف و جملات بدون استدلال، در آن خود تصحیحی وجود دارد و...

🔻اعضا در آغاز هر نوع ارتباط کلامی را گفت و گو فرض کردند ولی در آخر کارگاه اکثر آنها گفتند که فهمیده اند در طول هفته شاید چند دقیقه بیشتر گفت و گو نمی‌کنند.

در ویدیوی بالا محمد یاسین دیر تر می‌رسد ولی روند کارگاه اندیشه ایجاب می‌کند تا او هم در جریان بحث قرار گرفته و همراهی کند.
اهداف این برنامه درسی:
_با هم فکر کردن
_فهم مسأله
_تلاش برای حل مسأله
_تعمق
_جامع تر سخن گفتن
_خود تصحیحی
_الگودهی برای تمرکز در گفت و گو

✍️فهم امر مجرد و رابطه ی آن با خودکشی

🔸تربیت های جدید در جهان و بالتبع در ایران معطوف به نگاه تجربی و حس گرایانه بوده است. این نگاه در عین آنکه ساده، قابل فهم، همگانی و متضمن رفاه در زندگی دنیای افراد است ولی یک حجاب آهنین در مقابل روح و جان انسان برای فهم خدا، خود، عقل، امر غیب و امر مجرد است.

🔻تربیت مبتنی بر تجربه ی حسی فقط  هر چه زمانی و هر چه مکانی  باشد را می‌شناسد و یا در صورت پیشرفته تر بودن لزوما هر چیزی با تحلیل ریاضی قابل درک باشد را اصیل میداند. چنین تربیت شدگانی در رویارویی با امر مجرد به دلیل عدم قدرت تعمق و خود شناسی لازم، آنرا منکر شده و دانشمند و آگاه و یا باورمند به امر مجرد را مهمل گو و احمق فرض میکنند.

🔺اگر از ما سوال کنند که:

❓عدد و یا همان شماره از کجا آمده و به کجا خواهد رفت؟

🔸ناگزیر خواهیم گفت عدد از «واحد» آمده است، با واحد هم هست و به همان سو هم خواهد رفت.

🔻ذهن تجربه گرا واحد را با عدد یک اشتباه می گیرد، عدد یک به شماره در آمده، قابل تقسیم است ولی منظور ما از واحد آن است که می شمارد، تقسیم می کند ولی خودش نه به شماره در می‌آید و نه تقسیم می شود. واحد میتواند به صورت هر عددی ظاهر شود ولی اعداد نمی توانند واحد شوند؛
🔻تجربه گرایان، عدد را می فهمند ولی درکی از واحد ندارند و یا به شدت از آن گریزان هستند**، نمونه این موضوع خود «انسان» است. انسان به معنای کل انسان را نمی‌شود شماره کرد، ما وقتی انسان را میخواهیم مورد بررسی قرار دهیم آنرا به اعداد انسانی نازل کرده و در موردش حرف می زنیم، مثلا می گوییم انسان سیاه، انسان قدیم، جدید، قد بلند، قد کوتاه، انسان پیر، انسان جوان و...

🔻هر چند امر غیبی محافظت کننده بوده است ولی ذهن تجربه گرا، امر غیبی را درک نمی کند که بخواهد امنیت خود را به آن بسپارد و گاه به دلیل آنکه ثابت کند هیچ امر غیبی نیست که از او و امثال او مراقبت کند دست به انتحار و خودکشی میزند.
🔻این واحد است که در بین اعداد پیوند و اتحاد ایجاد میکند او به چشم نمی آید ولی او است که به چشم نگاه میدهد؛ او همه جا هست و به نظر هیچ جا نیست. او از جا و از زمان برتر است و اگر او نباشد نه زمان هست و نه مکان، از بین رفتنی نیست ولی اگر دستش را از هر چه بردارد دیگر هستی اش ظاهر نیست.

🔻او مثل عشق است که گاه در معشوق و گاه در عاشق ظاهر میشود؛ او مثل دوستی است که در دوستدار و گاه در دوست داشتنی پدیدار میشود.

🔻تربیت شده یِ تجربه گرا ، نه «عشق» را، نه «حُب» را، نه «وجود» را، نه «خود» را و نه امر «مجرد» را هیچ کدام را گویی نمی فهمد، از این رو چون خودش را در امر محسوس و قابل شماره تصور میکند برای همین به راحتی خودش را یک موجود عدمی ارزیابی میکند و در حقیقت او از همان زمان که درِ فهمِ امرِ مجرد و امر غیبی را به خود بست خودکشی فرسایشی اش را آغاز کرده است. او «هدف» و «مقصد» را اشتباه گرفته است.
🔻افراد به مقصدِ مدرسه میروند ولی هدف شان، علم است؛ در حقیقت این علم است که، آنها را نشانه گرفته نه آنها علم را؛  علم خواسته تا در قلب آنان ظاهر شود و آنها را عالم کند.
📣🔻اگر از خودکشی و از دست رفتن فرزندمان و خودمان در هراسیم  لازم است تا بفهمیم: «خود» ما فراتر از بدن، مغز، حافظه، اسم، رسم، جغرافیا و... است. همه ی آنچه در مورد ما به شماره و تصور در میاید از منشاءِ «خود» ما است که از بین رفتنی  هم نیست و نیز به شدت دوست داشتنی است؛ او هدف است؛ همه ی ما از هدف آمده ایم، هدف با ما است، به آن هم مراجعه خواهیم کرد.
🔷از امروز در جستجوی خویش گام برداریم تا امر مجرد را بهتر درک کنیم.

🔻یادداشت های مرا در کانال نکته و نغزهای تربیتی دنبال و به دوستان خود پیشنهاد کنید.
https://t.me/sarveyasin
احمدرضا آذربایجانی (آذر) پژوهشگر علوم تربیتی

✍️گفت و گو ها چگونه آغاز می شوند؟
🔻اعضا کارگاه اندیشه در موضوع گفت و گو در حال کند و کاو هستند. خود حلقه کند و کاو با کاوشگری گروهی هم گفت و گو است.
البته بر اساس روند کارگاه اندیشه این اعضا فعلآ به صورت مستقل این کند و کاو را انجام نمی‌دهند و تسهیل‌گر آرام آرام میدان را به خود آنان می‌دهد.

🔻تسهیل گر در آغاز این فصل های کارگاه اندیشه لزوما پرسش گر سقراطی است و هر بار اعضا گفت و گو کنند سکوت می‌کنند و به محض خروج از مسأله و موضوع پا به میدان می گذارد. او با شیب ملایم تلاش می‌کند تا اعضا به هم متوجه شوند و کم کم او محور نباشد بلکه دانش و آگاهی محور گفت و گوی اعضا باشد.
🔻در این گفت و گو اعضا فهمیده اند که لزوما هر ارتباط کلامی را نباید گفت و گو فرض کرد.

🔻روند کارگاه برای این گروه سنی بیشتر در قالب داستان ، مثال، و نمایش است تا آنها با مقایسه بتوانند بفهمند که مثلا امری گفت و گو هست یا نیست.
🔻در نظر داشته باشید شوخی و بازی برای این گروه های سنی خیلی مهم است مگر نه سر کارگاه یا کلاس خواب شان خواهد برد. البته وقتی در گفت و گو حرفه ای تر شدند خود بخود جدی تر خواهند شد.
#کارگاه_اندیشه
https://t.me/sarveyasin

می گویند شکر نعمت، نعمت ها را زیاد تر میکند.
چون خانم الهه در قسمت کامنت ویدیوی قبلی با علاقمندی خود از اشتراک ویدیو تشکر کردند و با توجه به اینکه بخش دیگری از ویدیوی کارگاه را در اختیار داشتم آنرا به ایشان و علاقمندان گفت و گو و مباحث تربیتی تقدیم میکنم.🙏
لینک ویدیوی جدید اینجا

✍خاطره پردازی و قصه ما
بخش پایانی

یادداشت قبلی را در اینجا بخوانید.

🔻مربی و معلم توانمند غیر از آنکه خودشان خاطره پرداز هستند، راهبرد یاددهی و هدف تربیتی آنها نیز خاطره پردازی است.

🔻خاطره پرداز یادگیرنده ای است که از هر رویارویی و سفری چه به بیرون و چه به درون می تواند قصه بسازد.
🔻قصه ساختن لزوما تخیل قوی نمی‌خواهد بلکه قدرت جستجوگری ، قدرت تمیز و قدرت نقادی می خواهد.

🔸به طور مثال شما در یک غذا(مثلاً غذای تخم مرغ) جستجو و سفر دانستن را آغاز کرده اید. با طعم و رنگ و عطر و بافت و شکل و خاصیت آن آشنا شده اید. سپس به مرحله ای رسیده اید که به مدل های مختلف پخت و پز تخم مرغ آشنا شده اید و غیر از آنکه غذای تخم مرغی را از غیر تخم مرغی تمیز می دهید متوجه شده اید تخم مرغ آب پز با روغنی چه فرقی دارد. در مرحله ی بعد شما می فهمید که کدام تخم مرغ با حرارت کم یا زیاد درست شده، نیمرو با املت چه فرقی دارد، کدام املت با ذایقه شما جور تر است. تخم مرغ آب پز سفت و عسلی چیست، می فهمید که تخم مرغ با طعم کره با تخم مرغ با طعم روغن کنجد یا آفتابگردان چه فرقی دارد. تخم مرغ زیاد هم زده شده را از محدود هم زده شده تمیز که میدهید هیچ بلکه می فهمید کدام با ذایقه تان و (در حالت پیشرفته تر) با ذایقه دیگران سازگار تر است در این حالت شما به نقادی در غذای تخم مرغ رسیده اید. با گذر از مراحل قبلی یادگیری می توانیم بگوییم شما با پختن تخم مرغ به آفرینش و تولید در پختن تخم مرغ رسیده اید.

🔻 شما با تولید و آفرینش خاطره پردازی را آغاز کرده و قصه خودتان را می سازید.

🔻فرایند ایجاد یک فکر ، سخن، ایده، اختراع، ساختمان نیز از همین مسیر طی می شود.
مراحل یادگیری در بالا را در مورد خودشناسی در ذیل مشاهده کنید:
🔻خودشناسی ما به معنای جستجو در خویش است،
🔻خودشناسی ما به معنای تمیز ویژگی های خویش است.
🔻خودشناسی ما به معنای نقادی و تحلیل وجوه گسترده ای است که با امر نا محدود پیوند دارد و منحصر به فرد است.

🌀وقتی خودشناسی به مرحله نقادی کمالی خویش رسید آغاز خود شکوفایی شخص خودشناس است و از این به بعد قصه او آغاز می‌شود.
خاطره پردازی او مداوم می‌شود و گویی مرگ ندارد. فرض کنید ادیسون در یک زمانی لامپ را اختراع کرده و قصه خود را آغاز کرده است. سوال این است که آیا قصه ادیسون با همان لامپ اول که ساخت، تمام شد؟
✔️واقعیت آن است که قصه لامپ او هنوز ادامه دارد و هر جا قصه جدیدی از لامپ در جهان ایجاد شود ادیسون نیز در آن خاطره پردازی شریک است.

🔻ساخت لامپ توسط او ناشی از جستجو ، تشخیص و نقادی او بوده که منجر به اختراع شده است. کوتاه سخن آن که ساخت لامپ توسط او روند رسیدن به یک معرفت برای ایجاد روشنایی فیزیکی بوده است.

معرفت ها مشمول زمان و مکان نمی‌شود یعنی همیشه بر قرار اند و این طور نیست که گاه باشند و گاه نباشند شاید دسترسی ما به آن قوی و ضعیف باشد ولی معرفت امر مداوم است. مثلا اینکه همه ی اعداد از واحد آمده اند معرفت است و کار خودش را میکند چه شما از آن با خبر باشید یا نباشید.
🔻از طرفی قصه ها شاید در زمان هستند ولی چون ساخت آنها حاکی و بر آمده از معرفت است برای همین شاید از یک زمانی برای ما کشف شده اند ولی یک واقعیت اند، مجددا یادآوری می کنیم منظور از قصه ما یعنی خاطره پردازی ما که حاکی از تولید و آفرینش ما است چون هیچ آفرینشی بدون اراده و معرفت رخ نمی‌دهد.
تن و بدن انسان و دارایی های ملموس او مشمول زمان هستند یعنی قصه دنیا ویژگی زمانی دارد و ویژگی زمان ایجاب می‌کند که هر چه پیر و کهنه شود بمیرد و از نو ساخته شود. اما قصه دانش و معرفت متفاوت است.
🌹استاد خاطره پرداز ایرانی سخنی را از قوه جستجو، تمیز و نقد خود ظاهر کرده که گوش دادنی است
گوهر معرفت اندوز که با خود ببری
که نصیب دگرانست نصاب زر و سیم
خاطره پرداز حکیم حافظ

🔻یادداشت های مرا در کانال نکته ها و نغزهای تربیتی بخوانید و به دوستان خود پیشنهاد کنید.
https://t.me/sarveyasin
احمد رضا آذربایجانی (آذر) پژوهشگر علوم تربیتی

بنا دارم در موضوع اهمیت دوست گفت و گویی اندیشه ورزانه و فعال در خدمت شما دوست گرامی باشم.

🔻جلسه اندیشه ورزی تعاملی با نوجوانان
در چهارشنبه ۲۲ شهریور در ساعت ۱۵.۳۰ در فضای گوگل میت تشکیل خواهد شد.

زمان آن یک ساعت است ولی با توجه به تجربه پانزده تا نیم ساعت برای معرفی و شیوه ی گفت و گو زمان بیشتر لازم است.

🔻 جلسه اندیشه ورزی با والدین در خصوص دوست و دوستی در تاریخ ۲۹ شهریور رأس ساعت ۱۵.۳۰ در فضای گوگل میت.

🔻 جلسه اندیشه ورزی و گفت و گو با مربیان و معلمان در خصوص دوست و دوستی در تاریخ ۵ مهرماه راس ساعت ۱۶.۳۰ در فضای گوگل میت بر گذار خواهد شد.

🔻این نشست یادگیرانه و فعال رایگان است.

علاقمندان به شماره 09300130635 پیام داده و با ذکر نام و نام خانوادگی گروه(نوجوان/والد/مربی)
و با ذکر شماره موبایل اعلام آمادگی  و ثبت نام کنند.

👌 یادداشت زیر برای والدینی که کودک و نوجوان دارند و مربیان و معلمان، ارزش خواندن دارد(مدت مطالعه11 دقیقه)
بخش اول
✍️جستجو گری بدون تمییز و نقد

🔺آیا هر کتابی ارزش یکبار خواندن را دارد؟

🔹این سوال در کارگاه اندیشه ایی که اعضاء اش نوجوان(14 تا17سال) هستند مطرح شد، بخشی از گفت و گو را ملاحظه کنید:

کیمیا: بله ارزشِ خواندن دارد.
زهرا: هر چه باشد؟
ریحانه و کیمیا هر دو: بله.
محمد: ممکن است وقت ما را تلف کند؟
ریحانه: لا اقل بعد از خواندنش می فهمیم به درد نمی خورد.
تسهیلگر: اگر مطالبِ کتاب به جایِ "علم"، ترویجِ «جهل» بود، چه؟
علی: علم پیدا کردنِ به «جهل»، خودش "علم" نیست؟
تسهیلگر: خُب، اگر "قدرتِ تمییز" نداشتیم چه بلایی ممکن است سرِ ما بیاید؟
سعیده: به هر جهت این کتاب را یک احمق که ننوشته یا ترجمه نکرده. تازه خودِ دولت هم آنها را تایید کرده، یعنی شما می گویید بدون تایید چاپ شده اند؟
تسهیلگر: آیا دیدن هر فیلم و سریالی را، "عاقلانه" بدانیم؟
کیمیا: چه ربطی به کتاب دارد؟
محمد: آن هم مثل کتاب، ممکن است، یک «علم» و یا «شبه علم» را به ما منتقل کند.
کیمیا: بله دیدن هر فیلمی هم عاقلانه است چون به علمِ ما و یا ترشحِ آدرنالین بیشتر کمک میکند.
زهرا: آیا دوستی، با هر کسی جایز است؟
ریحانه: چه مانعی دارد؟
تسهیلگر: اگر دوستی با کسی باعث شرارت شود چه؟
کیمیا: اتفاقا دوست شرور اش بیشتر به دل می نشیند.(و خنده ی حاضران)
محمد: من هر کتابی را نمی خوانم و فکر کنم هر کتابی و هر فیلمی ارزش وقت گذاردن ندارد.
تسهیلگر: چرا؟
محمد: چون پیامبر در دعایش گفته: خدایا از "علمِ بدون سود" و منفعت به تو پناه می برم.
ریحانه: من فکر می کنم همکلاسی من به جایِ فکر، صرفا به یک دعایِ منسوب به پیامبر تمسک کرده.
زهرا: واقعا ما باید برای "علم بی سود" و منفعت وقت بگذاریم؟ ما آنقدر عمر نداریم که بخواهیم آنرا صرف این «آگاهی» ها و یا «شِبه اگاهی» هایِ بی منفعت کنیم.
ریحانه: تو باید تجربه کنی. من از خواندنِ کتابهایِ ... کلی لذت میبرم.
زهرا: سودی هم میبری؟
ریحانه: همین لذت سود است دیگه. من عاشق کتابهای ژانر وحشت هستم. اکثرِ مطالعه و کتابخوانی من را همین کتابها و یا تماشای همین فیلم ها تشکیل میدهد.
کیمیا: فیلم مگان را دیدی؟..
...
🔻پس از کلی تلاش فهمیدم علت پافشاری اکثر اعضاء این توهم بوده که من فهمیده ام غالب آنها کتابهایی با ژانر وحشت خوانده و یا به اینکه تماشای فیلم های ترسناک را دوست دارند پی برده ام و از همین رو به نحوی حمایت از «بتِ ذهنی» آنها باعث شده تا علیرغم سوالاتی که پاسخ شان معلوم است به سفسطه دست بزنند.

🔻در یک کارگاه حدود ده نفر حدود فقط سه نفر معتقد بودند هر کتابی، هر فیلمی و هر دوستی ارزش وقت گذاشتن ندارد و باید از کسانی که تجربه دارند و یا با یاد گیری شیوه های نقد، ابتدا ببینند که آن آثار را مورد توجه قرار دهند یا نه.

✔️برای آنها توضیح دادم که یک قورباغه در قرار گرفتن در یک آب که دمای آن مناسب بدنش نباشد سریعا از آن آب بیرون می جهد در حالی که اگر او را در درون آبی قرار بدهیم که در آغاز حرارت آب با بدن اش هماهنگ باشد ولی به نرمی و در زمانِ طولانی آن را گرم کنیم، وقتی می فهمد آب داغ شده که دیگر فلج شده و باید زنده زنده پخته شود. در این مثال اشاره کردم که دیدن بعضی فیلم ها، سریال ها و خواندن بعضی از کتابها ممکن است همین کار را با ما انجام دهد. برای همین فکر کنیم قورباغه ایی عاقل هستیم که باید مدام دما سنجی داشته باشیم. دما سنج مادر کنار عقل سالم، دانشمندان و منتقدان خیر خواهی اند که بیرون ما هستند.
🔻والدین، جامعه و رسانه ها بنیادهایی را در ذهن فرزندان ایجاد میکنند که بعضی «ستونِ» پیشرفت و کشف و بعضی «بُت» هایی میشوند که اجازه ی بالیدن و رشد را از آدم میگیرد. در زمان شکستنِ بُت ها در آغاز اسلام، پیرزنان و پیرمردانی بوده اند که خود را در آن لحظات روی بت ها انداخته و حتی به خاطر بُت های شان کشته شده اند. در عصر حاضر هم بُت های ذهنی می توانند اسباب هلاکت ما و فرزندان ما را فراهم کنند. یاد دادن نقد و واقع بینی و تکیه بر بدیهیات عقلی را باید به فرزندان مان بیاموزیم. طراحی مدل مفهومی مکمل خلاقیت برای آن بود که فرزندان ما به سواد رسانه ایی و آنچه به آنها عرضه می شود آگاه تر شوند. البته نتایج در بعضی( به خاطر توجه شان به تکالیف) عالی و در بعضی، کمتر بوده ولی حداقل این ذهنیت را به کودکان داده که وقتِ شان را پای هر اثری، تلف نکنند.
ادامه ی مطلب را در اینجا بخوانید.

بخش آغازین این یادداشت را در اینجا بخوانید.
✍️چند پیشنهاد:

🔻1. چنان فضای گفت و گو را در خانواده تقویت کنید که از پیشنهادات و خوراک های پیشنهادی فکری کودکان نوجوانان تان در مدرسه و بیرون از خانه، با خبر شوید.

🔻2. وقتی کودک شما بر اساسِ پیشنهاداتِ همسالان اش خواست که کتاب و یا اثری را مشاهده و یا مطالعه کند، ابتدا آنرا بررسی کنید و یا نقد های منصفانه در مورد آنرا مطالعه فرمایید و سپس با او در این زمینه "گفت و گو" کنید و با طرح سوالاتی سعی کنید او را به حقیقت موضوع آشنا کنید.

🔻3. گاهی اوقات یک فیلم را دانلود کرده و سپس خودتان را در جایگاه فرزندتان گذارده و در مورد آن سوال طرح کنید. مثلا فرزندِ شما به خاطر سفارش دوستانش قرار شده فیلم مگان را دانلود کند . شما باید بدانید که ذهن فرزند شما احتمالا در باتلاقی گرفتار آمده که دست و پا زدن بی حساب و عصبانیت و محرومیت مشکلی را حل نمیکند، بلکه لازم است، در این با تلاق با او همراه شده ، خودتان را با طنابی محکم از بیرون مهار کرده و با لطافت و با طرح سوالات و به چالش کشیدن دقیق او را به واقعیت موضوع آگاه کنید. به او بفهمانید لزوما هرچه فیلم و نوشته میگوید صحیح نیست، مگر آنکه با عقل جور در بیاید. تازه در مسیر توسعه ی "عقل" باید مدتی نزد افراد «عاقل» شاگردی کرد، چه بسا سخنی در کتاب دین درست باشد ولی "عقلی" آنرا تفسیر کند که به امری "بی ارزش" و یا "کم ارزش" دلبسته و وابسته است.

🔻4. مثال قورباغه و گرم شدن آرام تا حد پخته شدن را برای فرزندان تان بزنید و سپس اشاره کنید: والدین و دخالت آنها مثلِ دماسنجِ مداوم و یا محکی است که نیّت ها را به چالش و ارزیابی میکشد و والدین، دوستانِ واقعی فرزندان هستند و«هر کس نوید دهنده ی لذت به هر قیمتی باشد دوست ما نیست».

🔻5. خودتان خوراک های فکری مناسب برای فرزندان تهیه کنید.

🔻6. اگر با فرزند خود "گفت و گو" کردید و بر خلاف انتظارتان حتی از او «سفطسه» مشاهده کردید، آرامش خود را حفظ کرده و سوال خودتان را که او را به واقعیت نزدیک میکند، طرح نمایید و اگر همان لحظه نتیجه ندیدید عکس العملی که باعث مقاومت او شود نشان ندهید. "گاهی اوقات سخنان در زمانهای بعدی گوش داده میشود". مهم آن است که سخن در ست را بیان کنید. در موارد خاص حتما با مشاور مشورت کنید.

🔻7. توجه به «معنویت» و "مهربانی"( و توجه به شرایع حقیقی) اکثرا بهترین محافظ و مراقبت بوده است کما اینکه در گفت و گوی بالا تمسک یکی از اعضا به دعای پیامبر او را به تاملی جدا از آنکه بقیه می نگریستند وا داشت، هر چند لازم است او را نیز از خطر دگماتیست (خود را حق مطلق بداند)حفظ کرد ولی به نظر میرسد او در مراقبت بهتری نسبت به همسالانش به سر میبرد.

🔻یادداشت های مرا در کانال نکته و نغز ها دنبال کنید و به دوستان خود پیشنهاد کنید.
https://t.me/sarveyasin
احمد رضا آذربایجانی(آذر) پژوهشگر علوم تربیتی

بنا دارم در موضوع اهمیت دوست گفت و گویی اندیشه ورزانه و فعال در خدمت شما دوست گرامی باشم.

🔻جلسه اندیشه ورزی تعاملی با نوجوانان
در چهارشنبه ۲۲ شهریور در ساعت ۱۵.۳۰ در فضای گوگل میت تشکیل خواهد شد.

زمان آن یک ساعت است ولی با توجه به تجربه پانزده تا نیم ساعت برای معرفی و شیوه ی گفت و گو زمان بیشتر لازم است.

🔻 جلسه اندیشه ورزی با والدین در خصوص دوست و دوستی در تاریخ ۲۹ شهریور رأس ساعت ۱۵.۳۰ در فضای گوگل میت.

🔻 جلسه اندیشه ورزی و گفت و گو با مربیان و معلمان در خصوص دوست و دوستی در تاریخ ۵ مهرماه راس ساعت ۱۶.۳۰ در فضای گوگل میت بر گذار خواهد شد.

🔻این نشست یادگیرانه و فعال رایگان است.

علاقمندان به شماره 09300130635 پیام داده و با ذکر نام و نام خانوادگی گروه(نوجوان/والد/مربی)
و با ذکر شماره موبایل اعلام آمادگی  و ثبت نام کنند.

بنا دارم در موضوع اهمیت دوست گفت و گویی اندیشه ورزانه و فعال در خدمت شما دوست گرامی باشم.

🔻جلسه اندیشه ورزی تعاملی با نوجوانان
در چهارشنبه ۲۲ شهریور در ساعت ۱۵.۳۰ در فضای گوگل میت تشکیل خواهد شد.

زمان آن یک ساعت است ولی با توجه به تجربه پانزده تا نیم ساعت برای معرفی و شیوه ی گفت و گو زمان بیشتر لازم است.

🔻 جلسه اندیشه ورزی با والدین در خصوص دوست و دوستی در تاریخ ۲۹ شهریور رأس ساعت ۱۵.۳۰ در فضای گوگل میت.

🔻 جلسه اندیشه ورزی و گفت و گو با مربیان و معلمان در خصوص دوست و دوستی در تاریخ ۵ مهرماه راس ساعت ۱۶.۳۰ در فضای گوگل میت بر گذار خواهد شد.

🔻این نشست یادگیرانه و فعال رایگان است.

علاقمندان به شماره 09300130635 پیام داده و با ذکر نام و نام خانوادگی گروه(نوجوان/والد/مربی)
و با ذکر شماره موبایل اعلام آمادگی  و ثبت نام کنند.

دوست حقیقی ما یعنی قلب و عقل  ما را به کدام وجه خود مان آشنا خواهد کرد؟
اگر دوستان عاقل دارید به هیچ وجه رهایشان نکنید حتی اگر در بده و بستان روزگار از شما فقیر تر باشند چون آنها هستند که به شما معنا می‌دهند.
بنا دارم در موضوع اهمیت دوست گفت و گویی اندیشه ورزانه و فعال در خدمت شما دوست گرامی باشم.

🔻جلسه اندیشه ورزی تعاملی با نوجوانان
در چهارشنبه ۲۲ شهریور در ساعت ۱۵.۳۰ در فضای گوگل میت تشکیل خواهد شد.

زمان آن یک ساعت است ولی با توجه به تجربه پانزده تا نیم ساعت برای معرفی و شیوه ی گفت و گو زمان بیشتر لازم است.

🔻 جلسه اندیشه ورزی با والدین در خصوص دوست و دوستی در تاریخ ۲۹ شهریور رأس ساعت ۱۵.۳۰ در فضای گوگل میت.

🔻 جلسه اندیشه ورزی و گفت و گو با مربیان و معلمان در خصوص دوست و دوستی در تاریخ ۵ مهرماه راس ساعت ۱۶.۳۰ در فضای گوگل میت بر گذار خواهد شد.

🔻این نشست یادگیرانه و فعال رایگان است.

علاقمندان به شماره 09300130635 پیام داده و با ذکر نام و نام خانوادگی گروه(نوجوان/والد/مربی)
و با ذکر شماره موبایل اعلام آمادگی  و ثبت نام کنند.

گفت و گویی با نوجوانان با موضوع دوست داشتیم.
تسهیل‌گر این گفت و گو بودم و از اینکه اعضا تلاش داشتند معنای دو واژه مهم را بفهمند لذت می بردم.
شاید بعضی بپرسند یافتن معنای واژه ها مگر مهم است یا چرا مهم است؟
سالها گفت و گو و طرف مشورت قرار گرفتن یک نکته را به من یاد داده که وقتی ما معنای چیزی را می‌دانیم می توانیم تا حدود زیادی آنرا مدیریت کنیم.
مثلا وقتی کسی حسودی دارد و نمی تواند آنرا مدیریت کند چون واقعا نمی‌داند حسودی چیست؟امروزه حتی روانشناسان شناختی هم با مراجع خود پیرامون فهم مشکل و بیماری به نحوی گفت و گو می‌کنند تا مراجع مسأله را ادراک کرده و با این تفهم سرعت بهبودی بالاتر برود.

لینک فایل صوتی گفت و گوی بالا در اینجا

✍بزرگترینِ غمِ دنیا
بخش اول

🔷وقتی در یکی از جلسات کارگاه اندیشه متوجه شدم که شاگردانم در یک هفته قبل حتی برای لحظاتی به موضوع داده شده فکر نکرده اند، حقیقتا نگران و غمگین شدم.

🔺برای نشان دادن اهمیت موضوع از آنها خواستم تا بگویند، بهترین کار، بهترین چیز و اصلا بهترین برای ما کدام است؟

و پاسخ های آنان

🔻 پول
🔻 نمره ی بالا
🔻 شغل خوب
🔻 قبولی در دانشگاه خوب
🔻 قبولی در دانشگاه...برای پذیرش گرفتن اقامت خارجی
🔻 مقام اجتماعی
🔻خانه ی بزرگ با همه ی امکانات
🔻یک گوشی مجهز با اینترنت بی پایان
🔻 شهرت
🔻موفقیت

و مواردی از این دست

🔸پس از آن پرسیدم:

❓اگر کسی نباشد که پول تان را خرج او کنید، اگر کسی نباشد که نمره ی شما را ببیند چه؟

❓اگر شغل خوب داشته باشید ولی هیچ کس غیر شما در جهان نباشد چه میشود؟

بر فرض که در دانشگاه خوب قبول شوید ولی اگر یکه و تنها باشید این قبولی به چه درد میخورد؟

❓بر فرض، پذیرش هر کشوری که دوست دارید را بگیرید ولی هیچ همدم و یاری نداشته باشید چه میشود؟

❓مقام اجتماعی، خانه ی بزرگ، گوشی مجهز و بالاترین مدل، اینترنت، شهرت، موفقیت و... بدون دوست و وجود کسی که دوستش داشته باشید چه معنا دارد؟

اصلا مگر بدون دوست موفقیت معنا دارد؟

🔷وقتی با طرح این سوالات، اهمیت «دوست» در بین اعضا پررنگ تر شد و این موضوع به میان آمد که دوست تعریف شود. فارغ از اینکه حقیقت دوست به راحتی قابل تعریف نیست، ولی بی تعریف بودن هم بی معنا است. پس از دو سه جلسه گفت و گو تعریف زیر به میان آمد که از مابقی تعاریف بهتر به نظر می‌رسید:

❤️«دوست»، شخصی است دوست داشتنی که مرا دوست میدارد و مرا آیینه وار به من نشان داده و از همین رو شاید من نیز او را آیینه وار نشان دهم و چون به یاد من است، من نیز از یادکرد او لذت می برم و از همین رو او در بودن و شدن من نقش دارد.❤️

🔷هر چند برای تعریف بالا میشود کتابی نگاشت  ولی برای فهم بهتر، کلید واژه های آنرا در زیر تبیین می کنم:

➖۱. «شخص» در مقابل «شیء» است و به کسی شخص می گویند که به خودش آگاهی دارد. حتی اگر ما کتاب را دوست بدانیم به خاطر آگاهیِ شخصِ آگاهی است که آنرا نوشته است. شیء هم که یاری میکند به دلیل امر و نظارتِ شخص است و شیء لیاقت دوستی ندارد.
➖۲. دوستان گویی از جانِ ما هستند و از طرفی ما هم بر آمده از جانِ ایشان هستیم از این رو دوستی که "دوست داشتنی" نیست یا ما را دوست  ندارد، نمی‌تواند معنی دوست را یدک بکشد.

➖۳. «آیینه» آنچه هست را نشان میدهد نه آنچه نیست، یعنی "راست" می گوید، آیینه به خود ما می گوید و نه به دیگری ، پس "امانت دار" است و آیینه نسبت به ما خود را بالاتر فرض نمیکند و حتی اگر بالاتر باشد به ما تا حد خود ما و در حد خود ما عمیق میشود، یعنی "با حیا" است .

➖۴. به یاد بودنِ دوست به معنای آن نیست که در حافظه ی او هستم بلکه یاد کردِ دوست، جان افزا است، مثلا وقتی پدری از فرزند خویش یاد میکند یعنی برای او تلاش کرده و با کسب معاش، او را رشد می‌دهد، یاد خدا باعث ایجاد و حضور و وجود انسان ها شده است.

➖۵. «بودن»، یعنی حفظ موجودیت و وجود داشتن، شاید بهتر از این در عالم نتوان جست.

➖۶. «شدن»، یعنی تغییر و تبدل. اگر آدمی رشد پیدا نکند، گویی وجودش بی فروغ شده. شدن همان رشد و اعتلا است.

🔻با این اوصاف بزرگترین غم بشر، همان غم بی همزبانی و به عبارتی فهم دوست و دوستی است.
اما این سوال باقی ماند که تنها غم بزرگ بشر غم بی همزبانی است؟ برای بررسی غم های دیگر نوشته های بعدی مرا در این موضوع دنبال کنید.

🔻نوشته های مرا در کانال نکته ها و نغزهای تربیتی بخوانید و به کسانی که دوست دارید پیشنهاد کنید.
https://t.me/sarveyasin

احمدرضا آذربایجانی (آذر) پژوهشگر علوم تربیتی

آغاز همدلی با هم نوایی صورت می‌گیرد.
ما وقتی می توانیم همدلی کنیم که سواد عاطفی بالایی داشته باشیم. همدلی یعنی اینکه خودت را جای دیگری بگذاری ولی در او حل نشوی و خودت باشی. مثلا دوستی دارید که اعتیاد پیدا کرده است، اگر خودتان را جای او نگذارید حتما او را سرزنش خواهید کرد ولی اگر خودتان را جای او بگذارید از دو حالت خارج نیست:
یا مثل او معتاد می شوید.
یا چون خود شناسی دارید و همدلی بلد هستید او را برای ترک اعتیاد کمک می کنید.
همدلی کار هر کسی نیست. خود روانشناسان هم مزد می گیرند که همدلی کنند. البته خود این مزد ۳ وجه اصلی هم دارد یکی آنکه تمرکز مراجع بالا برود و دیگری آنکه خود مشاور هم بداند که شاید با مراجع همنوایی کرده ولی قرار نیست در او منفعل شود و دیگری آنکه عواطف در دو طرف در مسیری منطقی جریان داشته باشد و به خاطر کمک کردن و کمک گرفتن، دوستی ها کماکان به صورت معقول جریان داشته باشد.
ویدیوی زیر بریده ای از گفت و گوی من با والدین در مورد دوست است .
آنجا اشاره شده که رفقا همنوایی کرده و دوستان همدلی میکنند.
هر چند مردم همنوایی را بیشتر خوش دارند ولی واقعیت آن است که همدلی وزنه اش بسیار سنگین تر است.