درباره بلاک کردن در شبکههای اجتماعی
عدهای از دوستان به #بلاک کردن بقیه افراد در شبکههای اجتماعی افتخار میکنند، آن هم به خاطر نظرات مخالف و تضاد فکری دیگران.
یعنی اگر مدت هاست کسی را دنبال میکنید و اگر زیر یکی از پستهایشان مطلبی در مخالف بنویسید و بحث کنید، فورا شما رو بلاک میکنند.
یکمی هم شکسته نفسی میکنند که ما نمیخواهیم اعصاب تو با دیدن پستهای ما بهم بریزه. 🤢
------------------------------------------
من اسمش رو میگذارم #ناتوانی در #گفتگو، کمتحمل بودن در بحثها، شخصیت ناتوان در کنترل خشم و ناراحتی، دگم بودن در نظرات.
-----------------------------------------
اما نظر من:
من گاهی #بلاک میکنم فقط به خاطر توهین.
اونم اگر بشه با چند جمله قانع کرد، نه
اما معتقدم ما نباید مثل افراد دگم، گوش و چشم خودمون رو بر مخالف خودمون یا کلا نظرات متضاد با افکارمون ببندیم.
مثال؟
همین طبقه حاکم بر ایران، همهی ما رو بلاک کردن، هیچ صدای اعتراضی به گوششان نمیرسه.
هرکسی هم اعتراض کنه، در یک حرکت انقلابی و جهادی و آتش به اختیار، بلاک یا حذف میشه.
برای همین امکان اصلاح و رشد هم، از دست میره.
من نه به خاطر مخاطب و نظرات او، بلکه از ترس این که متوهم بشم و دگم، تا جای ممکن، صدای مخالف خودم رو قطع نمیکنم.
هر چقدر هم مخالفت و تضاد فکری زیاد باشه، تا جایی که منو اذیت نکنه و فحاشی نکنه، بلاک نمیکنم.
حتی در بسیار از موارد، فقط برای اینکه عمق تفاوت فکری بین خودمون رو درک کنم، بحث میکنم.
پس:
من براحتی #بلاک نمیکنم،
مخالف رو هرگز،
و اونی که فحاشی میکنه (رو اگر جای دیالوگ باشه و بشه باهاش حرف زد) بازم نه.
به گمانم،
از دگم شدن و تعصبات فکری سنتی یا مدرن داشتن، یکطرفه صحبت کردن، خود را مرکز هستی و حقیقت دنیا دیدن و... باید بترسیم
خودمون رو تا جایی که میشه باید در کنار نظرات مخالف هم ببینیم و محک بزنیم.
مراقب #دیکتاتور درون خودمان باشیم.
راه جهنم، با نیتهای خیر، سنگفرش شده.
سجاد سلیمانی
@SajadSoleimaniCom
عدهای از دوستان به #بلاک کردن بقیه افراد در شبکههای اجتماعی افتخار میکنند، آن هم به خاطر نظرات مخالف و تضاد فکری دیگران.
یعنی اگر مدت هاست کسی را دنبال میکنید و اگر زیر یکی از پستهایشان مطلبی در مخالف بنویسید و بحث کنید، فورا شما رو بلاک میکنند.
یکمی هم شکسته نفسی میکنند که ما نمیخواهیم اعصاب تو با دیدن پستهای ما بهم بریزه. 🤢
------------------------------------------
من اسمش رو میگذارم #ناتوانی در #گفتگو، کمتحمل بودن در بحثها، شخصیت ناتوان در کنترل خشم و ناراحتی، دگم بودن در نظرات.
-----------------------------------------
اما نظر من:
من گاهی #بلاک میکنم فقط به خاطر توهین.
اونم اگر بشه با چند جمله قانع کرد، نه
اما معتقدم ما نباید مثل افراد دگم، گوش و چشم خودمون رو بر مخالف خودمون یا کلا نظرات متضاد با افکارمون ببندیم.
مثال؟
همین طبقه حاکم بر ایران، همهی ما رو بلاک کردن، هیچ صدای اعتراضی به گوششان نمیرسه.
هرکسی هم اعتراض کنه، در یک حرکت انقلابی و جهادی و آتش به اختیار، بلاک یا حذف میشه.
برای همین امکان اصلاح و رشد هم، از دست میره.
من نه به خاطر مخاطب و نظرات او، بلکه از ترس این که متوهم بشم و دگم، تا جای ممکن، صدای مخالف خودم رو قطع نمیکنم.
هر چقدر هم مخالفت و تضاد فکری زیاد باشه، تا جایی که منو اذیت نکنه و فحاشی نکنه، بلاک نمیکنم.
حتی در بسیار از موارد، فقط برای اینکه عمق تفاوت فکری بین خودمون رو درک کنم، بحث میکنم.
پس:
من براحتی #بلاک نمیکنم،
مخالف رو هرگز،
و اونی که فحاشی میکنه (رو اگر جای دیالوگ باشه و بشه باهاش حرف زد) بازم نه.
به گمانم،
از دگم شدن و تعصبات فکری سنتی یا مدرن داشتن، یکطرفه صحبت کردن، خود را مرکز هستی و حقیقت دنیا دیدن و... باید بترسیم
خودمون رو تا جایی که میشه باید در کنار نظرات مخالف هم ببینیم و محک بزنیم.
مراقب #دیکتاتور درون خودمان باشیم.
راه جهنم، با نیتهای خیر، سنگفرش شده.
سجاد سلیمانی
@SajadSoleimaniCom