از باغ محتشم که بیرون آمدم دیدم اش‌. در سایه ی منبع آبِ عشقه پیچیده ایستاده بود. روبه روی هم بودیم. دلم بین سلام گفتن و نگفتن ماند. از آخرین باری که در یک مجلس ترحیم دیده بودم اش پنج سال می گذشت‌
چند قدم جلو آمد. هم زمان به هم سلام کردیم و من ناگهان احساس سبکی کردم . انگار بار یازده سال بی اعتنایی و سکوت از دلم برداشته شد .
گفت: " طیبه کجایی؟چه کار میکنی؟. .

#محراب_سانتاماریا #نویسنده #ملاحت_نیکی #انتشارات_روزنه.

http://s6.uplod.ir/i/00890/tc1ed881ju07.jpg

https://t.me/rowzanehnashr