فرازهایی از تاریخ #تشکل_یابی در ایران

سمینار بررسی ماهیت نقش مدارس ملی (خصوصی) #کانون_مستقل_معلمان_تهران (مرداد 1358)

کانون مستقل معلمان تهران در ۱۰ مرداد ۵۸ سمیناری با عنوان بررسی ماهیت نقش مدارس ملی، با حضور چند صد نفر برگزار کرد.
در این سمینار شعارهایی زیر بر در دیوار محل سمینار نوشته شده بود: “با الغای مدارس خصوصی / تبعیض در توزیع امکانات آموزشی را از میان بردارید”،”پیش به سوی ایجاد برابری های آموزشی در سراسر کشور”،”با الغای مدارس خصوصی بساط فروش علم و دانش را برچینید”، اداره محیط آموزش باید به دست شوراهای معلمان و دانش آموزان سپرده شود.

اولین سخنران سمینار ضمن طرح این سوال که هم اکنون آموزش و پرورش چه روشهایی را برای وصول به هدف های فرهنگی باید دنبال کند، گفت: ” اگر خواهان دگرگونی عمیق در آموزش هستیم. باید تمامی برنامه ها، سیستم ها روش ها و وسایل آموزشی گذشته را از نو مورد بررسی همه جانبه قرار داده و به بازسازی انقلابی آن بپردازیم. به بیان دیگر مقامات حق ندارند سال تحصیل آینده مانند سال های گذشته ۹ میلیون دانش آموز ما را به کلاسهایی بفرستند که کیفیت آموزشی آنها همان باشد که درگذشته بود. وی افزود جوهر بسیاری از نابسامانی های آموزشی ما را طبقاتی بودن آن تشکیل می دهد و سایر علل و مصایب گریبانگیر آن به مثابه حلقه های زنجیر با این علت مرکزی رابطه ارگانیک دارند. این گونه است که مدارس روستاها و حتا شهرهای بلوچستان، کرمان، آذربایجان و خراسان در مقایسه با مدارس نورچشمی های شمال شهر تهران بیغوله ای بیش نیست. نام گذاری مدارس ملی سرپوشی است برای فریب مردم.”

یکی دیگر از سخنران این سمینار ضمن اشاره به پیش نویس  قانون اساسی که شعار آموزش “یکسان “را می داد گفت:“این امر در این برهه از زمان بدون در هم شکسته شدن ساخت اقتصادی جامعه سرمایه داری وابسته نمی تواند نقشی در دگرگونی مسایل آموزشی داشته باشد. دولت و گروه هایی که خود را خدمتگزار مردم زحمتکش قلمداد می کنند و سنگ مستضعفین را به سینه می زنند باید در فکر تدوین آنچنان برنامه ای باشند ...که بتواند جنبه های زاید و سوداگرانه فرهنگ گذشته را نابود کند و به جای آن فرهنگی بالنده که محور اصلی آن سازندگی انسان جامعه انقلابی باشد، جایگزین نماید. در بخشی از قطعنامه سمینار آمده است:

۱- هر چه زودتر با الغای مدارس خصوصی بساط خرید و فروش علم و دانش برچیده و امکانات لازم آموزشی به طور برابر در اختیار تمام مدارس گذاشته شود.

۲- رایگان بودن مدارس در تمام سطوح و اجباری شدن تحصیل) حداقل تا پایان دوره راهنمایی( در قانون اساسی، تصریح شود.

۳- انتخاب از بالا و اداره مدارس از طریق مدیران انتصابی در آموزش و پرورش منسوخ گردد و اداره محیط آموزش به دست شوراهای دانش آموزان و معلمان سپرده شود.

۴- مساله آموزش خلقها به زبان مادری در چارچوب حق خودمختاری آنها، در قانون اساسی به صراحت قید شود.

۵- تدوین کتاب های درسی بدون دخالت و نظرخواهی از معلمان و تشکل های فرهنگی موقوف گردد.

۶- تقسیم معلمان بر مبنای تراکم و احتیاج هر منطقه صورت گیرد. علاوه بر تغییر سیستم تربیت معلم و منظور داشتن دوره های بازآموزی برای کلیه معلمان، امکانات رفاهی به گونه ای در اختیار آنها قرار گیرد که ناگزیر از اضافه کاری و تن دادن به مشاغل دیگر نباشند.

منبع: آیندگان مرداد ۵۸

جمعه ۲۴ اسفند ماه
۱۴ مارس ۲۰۲۵
t.me/peshrawcpiran
fb.com/peshrawcpiran
instagram.com/peshrawcpiran1