Peshrawcpiran
Photo
#معلمان_جان‌باختهٔ راه آزادی و برابری
دربارهٔ #مینو_مجیدی
در آستانهٔ سال تحصیلی جدید شایسته است یادی کنیم از تمام جان‌باختگان راه آزادی و برابری، از جمله معلمانی که جان خود را در راه مردم فدا کردند.
خانم مینو مجیدی متولد روز ۲۰ تیر ۱۳۳۹ در شهرستان قصرشیرین استان کرمانشاه است. او دوران کودکی و بزرگسالی را در کرمانشاه گذراند. خانم مجیدی، فارغ‌التحصیل مرکز تربیت معلم تبریز بود و در سال ۱۳۶۰ موفق به دریافت مدرک کاردانی تربیت معلم در رشتهٔ علوم تجربی شد. به گفتهٔ فرزندانش، او بعد از «انقلاب فرهنگی» #پاکسازی شد و دیگر نتوانست تدریس کند اما مدتی مربی تنیس روی میز ناشنوایان و کم شنوایان بود.
خانم مجیدی به مسائل سیاسی و اجتماعی حساس بود و به گفتهٔ فرزندش رویا پیرایی «همیشه به آزادی باور داشت و به آدم‌ها اهمیت می‌داد. با همه مهربان بود و شخصیت حمایت‌گری داشت.» خانم پیرایی، می‌گوید: «مادرم زندگی‌اش را در راهی گذاشت که به آن باور داشت. او در تلاش برای آزادی بود و به دنبال عدالت برای مهسا و همهٔ نسل جوان، کسانی مثل من بود.»
وی همچنین به ورزش، ادبیات و برای مدتی به اسب‌سواری علاقه‌مند بود. «او پر از انرژی و شور زندگی بود و با محبت سرشار تکیه‌گاه خانواده بود. با مادر ژینا امینی احساس همدردی می‌کرد و نمی‌خواست جوانان معترض را تنها بگذارد. آن روز عصر از شوهرش جدا شد تا به معترضان بپیوندد.»
خانم مجیدی در زمان به قتل رسیدن ساکن کرمانشاه بود. او سه روز بعد از قتل ژینا امینی در اعتراضات مربوط به آن شرکت کرد. او روز حادثه پیش از جدا شدن از همسرش و پیوستن به تظاهرات در پاسخ به نگرانی او گفته بود: «من نروم، شما نروید، جوان مردم بروند و کشته شوند و بعد از سقوط بگوییم ما انقلاب کردیم؟»
دربارهٔ #مینو_مجیدی
در آستانهٔ سال تحصیلی جدید شایسته است یادی کنیم از تمام جان‌باختگان راه آزادی و برابری، از جمله معلمانی که جان خود را در راه مردم فدا کردند.
خانم مینو مجیدی متولد روز ۲۰ تیر ۱۳۳۹ در شهرستان قصرشیرین استان کرمانشاه است. او دوران کودکی و بزرگسالی را در کرمانشاه گذراند. خانم مجیدی، فارغ‌التحصیل مرکز تربیت معلم تبریز بود و در سال ۱۳۶۰ موفق به دریافت مدرک کاردانی تربیت معلم در رشتهٔ علوم تجربی شد. به گفتهٔ فرزندانش، او بعد از «انقلاب فرهنگی» #پاکسازی شد و دیگر نتوانست تدریس کند اما مدتی مربی تنیس روی میز ناشنوایان و کم شنوایان بود.
خانم مجیدی به مسائل سیاسی و اجتماعی حساس بود و به گفتهٔ فرزندش رویا پیرایی «همیشه به آزادی باور داشت و به آدم‌ها اهمیت می‌داد. با همه مهربان بود و شخصیت حمایت‌گری داشت.» خانم پیرایی، می‌گوید: «مادرم زندگی‌اش را در راهی گذاشت که به آن باور داشت. او در تلاش برای آزادی بود و به دنبال عدالت برای مهسا و همهٔ نسل جوان، کسانی مثل من بود.»
وی همچنین به ورزش، ادبیات و برای مدتی به اسب‌سواری علاقه‌مند بود. «او پر از انرژی و شور زندگی بود و با محبت سرشار تکیه‌گاه خانواده بود. با مادر ژینا امینی احساس همدردی می‌کرد و نمی‌خواست جوانان معترض را تنها بگذارد. آن روز عصر از شوهرش جدا شد تا به معترضان بپیوندد.»
خانم مجیدی در زمان به قتل رسیدن ساکن کرمانشاه بود. او سه روز بعد از قتل ژینا امینی در اعتراضات مربوط به آن شرکت کرد. او روز حادثه پیش از جدا شدن از همسرش و پیوستن به تظاهرات در پاسخ به نگرانی او گفته بود: «من نروم، شما نروید، جوان مردم بروند و کشته شوند و بعد از سقوط بگوییم ما انقلاب کردیم؟»