🔴 حرف بزن ترکمن

چهل سال پیش دقیقاً در همین روز، ترکمن صحرا باز هم در صدر خبرها بود. اما بر خلاف امروز بلایی طبیعی نبود که با ناکارآمدی دولت بر سر مردم ترکمن آوار شده بود، بلکه کمیته‌های امام، پاسداران انقلاب و ارتش بودند که با مجوز دولت موقت، گردهمایی ترکمن‌ها در ساعت ۲ بعدازظهر در مقابل «کانون فرهنگی سیاسی خلق ترکمن» را به رگبار بستند. این کانون را جمعی از انقلابیون ترکمن صحرا در اوایل اسفند ۵۷ تأسیس کرده بودند و هدفش ترویج فرهنگ ترکمن، چاپ کتاب‌ها و مقالاتی به زبان ترکمنی و همچنین بررسی شرایط زمین‌های ترکمن صحرا و امکان‌پذیری بازگرداندن آن به صاحبان حقیقی‌اش یعنی دهقانان ترکمن بود. اندکی پس از انقلاب و هم‌زمان با تأسیس این کانون روستاییان نیز خود دست به کار تصرف زمین‌ها و اداره‌ی جمعی آن شده بودند، بدین منظور «شوراهای روستایی» را تشکیل داده و به امور تقسیم زمین‌ها و کشت زرع آن‌ها می‌پرداختند. در اواخر اسفند نیز «ستاد مرکزی شوراهای ترکمن صحرا» به منظور ایجاد هماهنگی در امور شوراهای روستایی در سرتاسر دشت ترکمن تشکیل شد.
یک روز پیش از گردهمایی‌ای که در گنبد کاووس به دعوت «کانون فرهنگی سیاسی خلق ترکمن» و به منظور اعتراض به رفراندوم جمهوری اسلامی برگزار می‌شد، نیروهای کمیته در بندرترکمن سیگارفروش ترکمنی را به بهانه‌ی گران‌فروشی بازداشت کردند. در نتیجه‌ی اعتراض مردم به این برخورد، دانش‌آموری با گلوله‌ی مأموران به قتل رسید. فردای آن روز نیز پاسداران به رغم مسالمت‌آمیز بودن گردهمایی ۶ فروردین، به آن حمله برده و مردم را به گلوله بستند و بدین ترتیب آتش جنگی ۹ روزه در ترکمن صحرا شعله‌ور شد.
این جنگ لحظه‌ی آغازین سرکوب شوراها در ترکمن صحرا بود، به عبارتی نقطه عطفی در پیشروی سنگر به سنگر جمهوری اسلامی در تصرف عرصه‌هایی که هنوز سلطه‌ی خود را بر آن اعمال نکرده بود. در این نقطه عطف بود که جمهوری اسلامی ماهیت طبقاتی خود را آشکار کرد. آنجا که به جای دهقانان در جبهه‌ی بزرگ‌زمین‌دارانی ایستاد که پیش از انقلاب نیز از دسترنج دهقانان و کارگران ترکمن صحرا بهره‌ور می‌شدند. ترکمن صحرا به عنوان منطقه‌ای خودگران که مردمانش خود امورات کار و زندگی خویش را به دست گرفته بود سرکوب شد. نتیجه‌ی این سرکوب نه فقط از میان رفتن شوراها که سلب اختیار از خلق ترکمن در تصمیم‌گیری نسبت به زبان،‌ فرهنگ و زندگی روزمره‌ی خویش و همچنین سلب اختیار از دهقانان، صیادان،‌کارگران صنعنی و قالی‌بافان بر محصول تولیدی‌شان بود.
«حرف بزن ترکمن» را رضا علامه‌زاده اندکی پس از جنگ ۹ روزه‌ی گنبد ساخته است. زمانی که شوراها هنوز برپا بود، شیرمحمد درخشنده توماج هنوز به دست پاسداران به قتل نرسیده بود و ترکمن صحرا هنوز نمونه‌ای بی‌سابقه از تلاش‌های مردمی برای حکمرانی شورایی و تحقق واقعی آرمان‌های پیشرو انقلاب بهمن بود. اینجا ما نمونه‌هایی می‌بینیم از شوراهای کارگری در کارخانه‌ها، شوراهای صیادان ترکمن در #گمیشان، جشن برداشت اولین محصولی که از زمان تأسیس شوراها برگزار می‌شود و در آن دهقانان ترکمن شرکت دارند. در این جشن زنی نیز سخنرانی می‌کند که شابد از اعضای شوراهای زنان ترکمن صحرا باشد. شوراهایی که زنان قالیباف ترکمن را متشکل کرده بودند. همچنین بلوچ‌ها را در این جشن می‌بینیم، محروم‌ترین ساکنان ترکمن صحرا که با کار بر زمین‌های دیگران روزگار می‌گذرانند.


#خلق_ترکمن #ترکمن_صحرا #شوراهای_مردمی #توماج


🆔 @peshrawcpiran
🆔 @peshrawcpiran

🛑بیش از ۷۲ ساعت از آغاز آتش‌‌سوزی در مراتع و جنگل‌های سه روستای آویهنگ، سالیان و رشنش در حدفاصلِ #مریوان و #سنندج می‌گذرد.
♦️تجربه‌ی سازمان‌یابی محلی برای دفاع از طبیعت کردستان، مدلِ زنده و همین‌جایی از امکانِ تحقق شوراهای مردمی برای مقابله با دشمنان زندگی است.

♦️در این ویدئوی کوتاه گوشه‌هایی از تلاش نیروهای داوطلب محلی برای نجات طبیعت از شعله‌های آتشی که توسط عوامل جمهوری نکبت اسلامی برپا شده است را مرور می‌کنیم.


#شوراهای_مردمی #کمیته_های_محلی #دفاع_از_طبیعت #ماتم_نگیرید_سازماندهی_کنید
💢 یکشنبه ۱۵ مرداد ١٤٠٢
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpiran