قدرت طبقه‌ی کارگر در شمار آن است!
اکنون دیگر بر کسی پوشیده نیست که اپوزسیون بورژوایی در تلاش است تا با کمک جناحی از حاکمیت و دستگاه سرکوب رژیم انقلاب «زن زندگی آزادی» را مصادره کند. آنها برای این کار ابزارهای مختلفی دارند. رسانه‌های فریبکار و دروغگویی که دهها مجری مجرب و تیم‌های حرفه‌ای خبرنگاران را با دلارهای آمریکایی و دینارهای عربستانی در اختیار دارند، سیاسی‌ها فرصت‌طلب و سلبریتی‌ها بی‌خاصیتی که با سران دولتهای غربی لابیگری می‌کنند و از هم اکنون به ایشان تضمین می‌دهند که در صورت به قدرت رسیدن منافع غرب را بر خواسته‌های مردم ایران اولویت می‌بخشند و در گام اول چپ‌ها را سرکوب می‌کنند، پولهای هنگفتی که صَرف اهدافشان می‌شود و به جیب سربازان و زیردستهایشان سرازیر می‌کنند و در نهایت سلاح‌هایی که جنگ‌طلبان به وقتش در اختیارشان می‌گذارند تا مخالفان را قتل عام کنند، این‌ها مهم‌ترین ابزارهای جریان راست است.
در مقابل ما چه داریم؟ قدرت طبقه‌ی کارگر در شمار آن است. اردوی کار و متحدین طبقه‌ی کارگر دارای یک نیروی اجتماعی عظیم است. با این حال تا زمانی که این نیروی بزرگ پراکنده باشد و افق و اهدافش را در ابعاد اجتماعی روشن نکرده باشد راه به جایی نخواهد برد. راه برطرف کردن این پراکندگی تشکل‌یابی کارگری در کارخانه‌جات و مراکز تولید و تشکل‌یابی توده‌ای در خارج از کارخانه (محلات، دانشگاه، مدرسه، در میان زنان و معلمان و بازنشستگان) است. قدرت تشکل و آگاهی توده‌های کار و زحمت حیله‌های دزدان انقلاب را نقش بر آب می‌کند. فرض کنید یک تشکل توده‌ای عظیم زنان در ابعاد هزاران نفری در یکی شهرهای ایران بوجود بیاید. رسانه‌ای که این تشکل با اتکا به نفوذ اجتماعی در میان هزاران نفر ایجاد کرده است به سرعت به یک رسانه‌ی بزرگ تبدیل می‌شود. اگر هر کدام از این زنان عضو تشکل مختصر پولی را در اختیار صندوق مالی سازمان مستقل خودشان بگذارند بودجه‌ی هنگفتی خواهد بود که می‌تواند به پیشبرد اهداف تشکل یاری برساند. در صورت لزوم سازمان دادن تجمع‌های اعتراضی یا مقاومت‌های مختلف در برابر سرکوبگران توسط تعداد بالای اعضای این تشکل زمین زیر پای ستمگران را به لرزه درمی‌آورد. به طور قطع هیچ نیروی خارجی‌ای هم نمی‌تواند چنین تشکلی را نادیده بگیرد و ناچار است به خواسته‌هایشان تن بدهد. حالا در نظر بگیرید اگر چنین تشکل‌هایی در شهرهای مختلف و در صفوف ستمدیدگان بوجود بیاید همچون جویباری از فولاد ستمکاران و استثمارگران را عقب می‌راند. بدین ترتیب تنها راه ناکام گذاشتن نقشه‌های سرمایه‌داران و خنثی کردن ابزارهایی که در اختیار دارند ایجاد تشکل‌های توده‌ای زنان و مردان ستمدیده در جامعه است.
تشکل توده‌ای، رهبری کارگری
تشکل سازمان، چاره‌ی زحمتکشان
جمعی از جوانان انقلابی محلات مریوان
شنبه 29 بهمن 1401
#ژن_ژیان_ئازادی
#زن_زندگی_آزادی
#قادین_یاشام_آزادلیق
#جنین_زند_آجویی
#امرأة_حياة_حرية
#زن_زیویش_أزأیي
#جوانان_انقلابی_محلات_مریوان
#مرگ_بر_ستمگر_چه_شاه_باشه_چه_رهبر
#سپاهی_امروز_ساواکی_دیروز
اکنون دیگر بر کسی پوشیده نیست که اپوزسیون بورژوایی در تلاش است تا با کمک جناحی از حاکمیت و دستگاه سرکوب رژیم انقلاب «زن زندگی آزادی» را مصادره کند. آنها برای این کار ابزارهای مختلفی دارند. رسانه‌های فریبکار و دروغگویی که دهها مجری مجرب و تیم‌های حرفه‌ای خبرنگاران را با دلارهای آمریکایی و دینارهای عربستانی در اختیار دارند، سیاسی‌ها فرصت‌طلب و سلبریتی‌ها بی‌خاصیتی که با سران دولتهای غربی لابیگری می‌کنند و از هم اکنون به ایشان تضمین می‌دهند که در صورت به قدرت رسیدن منافع غرب را بر خواسته‌های مردم ایران اولویت می‌بخشند و در گام اول چپ‌ها را سرکوب می‌کنند، پولهای هنگفتی که صَرف اهدافشان می‌شود و به جیب سربازان و زیردستهایشان سرازیر می‌کنند و در نهایت سلاح‌هایی که جنگ‌طلبان به وقتش در اختیارشان می‌گذارند تا مخالفان را قتل عام کنند، این‌ها مهم‌ترین ابزارهای جریان راست است.
در مقابل ما چه داریم؟ قدرت طبقه‌ی کارگر در شمار آن است. اردوی کار و متحدین طبقه‌ی کارگر دارای یک نیروی اجتماعی عظیم است. با این حال تا زمانی که این نیروی بزرگ پراکنده باشد و افق و اهدافش را در ابعاد اجتماعی روشن نکرده باشد راه به جایی نخواهد برد. راه برطرف کردن این پراکندگی تشکل‌یابی کارگری در کارخانه‌جات و مراکز تولید و تشکل‌یابی توده‌ای در خارج از کارخانه (محلات، دانشگاه، مدرسه، در میان زنان و معلمان و بازنشستگان) است. قدرت تشکل و آگاهی توده‌های کار و زحمت حیله‌های دزدان انقلاب را نقش بر آب می‌کند. فرض کنید یک تشکل توده‌ای عظیم زنان در ابعاد هزاران نفری در یکی شهرهای ایران بوجود بیاید. رسانه‌ای که این تشکل با اتکا به نفوذ اجتماعی در میان هزاران نفر ایجاد کرده است به سرعت به یک رسانه‌ی بزرگ تبدیل می‌شود. اگر هر کدام از این زنان عضو تشکل مختصر پولی را در اختیار صندوق مالی سازمان مستقل خودشان بگذارند بودجه‌ی هنگفتی خواهد بود که می‌تواند به پیشبرد اهداف تشکل یاری برساند. در صورت لزوم سازمان دادن تجمع‌های اعتراضی یا مقاومت‌های مختلف در برابر سرکوبگران توسط تعداد بالای اعضای این تشکل زمین زیر پای ستمگران را به لرزه درمی‌آورد. به طور قطع هیچ نیروی خارجی‌ای هم نمی‌تواند چنین تشکلی را نادیده بگیرد و ناچار است به خواسته‌هایشان تن بدهد. حالا در نظر بگیرید اگر چنین تشکل‌هایی در شهرهای مختلف و در صفوف ستمدیدگان بوجود بیاید همچون جویباری از فولاد ستمکاران و استثمارگران را عقب می‌راند. بدین ترتیب تنها راه ناکام گذاشتن نقشه‌های سرمایه‌داران و خنثی کردن ابزارهایی که در اختیار دارند ایجاد تشکل‌های توده‌ای زنان و مردان ستمدیده در جامعه است.
تشکل توده‌ای، رهبری کارگری
تشکل سازمان، چاره‌ی زحمتکشان
جمعی از جوانان انقلابی محلات مریوان
شنبه 29 بهمن 1401
#ژن_ژیان_ئازادی
#زن_زندگی_آزادی
#قادین_یاشام_آزادلیق
#جنین_زند_آجویی
#امرأة_حياة_حرية
#زن_زیویش_أزأیي
#جوانان_انقلابی_محلات_مریوان
#مرگ_بر_ستمگر_چه_شاه_باشه_چه_رهبر
#سپاهی_امروز_ساواکی_دیروز