#ستم_بر_زنان
✍از موضع کمونیسم، ستم بر زنان از ضروریات بازتولید سرمایه‌داری است که از مناسبات تولید سرمایه داری و بر محور بهره کشی از نیروی کار، قابل فهم است. کمونیسم، موضوع زنان را به زیر ستم بودن و آپارتاید جنسیتی خلاصه نمی‌کند و چنین برداشتی را تقلیل گرایی (رداکشونیسم) می‌شمارد. دیدگاهی که نابرابری زنان در مناسبات طبقاتی تا سطح نازل «ناکامی‌ها» و «معلول‌ها»یی مانند کار زنان، ستم بر زنان، زایمان، و مانند این‌ها پایین می‌آورد به جبرگرایی و تقلیل‌گرایی طبقاتی، و در بهترین حالت به بینشی فراطبقاتی گرایش دارد. دیدگاهی که ستم‌هایی مانند تجاوز، خشونت خانگی و آزار جنسی، دستمزد‌های نابرابر و پایین، جداسازی‌های جنسیتی، شغلی، آموزشی، مراقبت از کودکان، کار خانگی و پدر سالاری و دیگر قید و بندهای اجتماعی را بدون در نظر گرفتن مناسبات طبقاتی حاکم، عمده می‌کند و خواهان رفع آنهاست، در واقع رفع ریشه تمامی این ستم‌ها را نادیده می‌گیرد و به کژ راهه می‌رود. پدرسالاری با تمامی جلوه‌هایش، در مناسبات و جامعه سرمایه‌داری یک واقعیت تلخ و انکار ناپذیر است، اما برخلاف دیدگاه «فمینیسم دمکرات لیبرال» و «فمینیسم جدایی خواهان»، مردان و مرد سالاری علت‌های ستم بر زنان نیستند. این مردان نبوده‌اند که مناسبات را با اراده خویش تعیین کرده و به پیش برده‌اند. همانگونه که این زنان نبودند که جامعه‌های اشتراکی اولیه مادر سالاری را ساختار دادند. ماتریالیسم تاریخی، روند تاریخی مناسبات را مردانه و زنانه نمی‌بیند، روند تکامل انقلاب‌های اجتماعی از کمون‌های مادر سالار نخستین تا مناسبات برده داری به فئودالیسم و سپس تا سرمایه‌داری، در درازای تاریخ، خارج از اراده زنان و مردان بوده‌اند. مردان، همانند زنان بشرهایی اجتماعی‌اند و در طبقات و لایه‌‌های گوناگون و متضاد اجتماعی تقسیم شده‌اند.
💎 کانال رسمی حزب کمونیست ایران
@peshrawcpiran
@peshrawcpiran
✍از موضع کمونیسم، ستم بر زنان از ضروریات بازتولید سرمایه‌داری است که از مناسبات تولید سرمایه داری و بر محور بهره کشی از نیروی کار، قابل فهم است. کمونیسم، موضوع زنان را به زیر ستم بودن و آپارتاید جنسیتی خلاصه نمی‌کند و چنین برداشتی را تقلیل گرایی (رداکشونیسم) می‌شمارد. دیدگاهی که نابرابری زنان در مناسبات طبقاتی تا سطح نازل «ناکامی‌ها» و «معلول‌ها»یی مانند کار زنان، ستم بر زنان، زایمان، و مانند این‌ها پایین می‌آورد به جبرگرایی و تقلیل‌گرایی طبقاتی، و در بهترین حالت به بینشی فراطبقاتی گرایش دارد. دیدگاهی که ستم‌هایی مانند تجاوز، خشونت خانگی و آزار جنسی، دستمزد‌های نابرابر و پایین، جداسازی‌های جنسیتی، شغلی، آموزشی، مراقبت از کودکان، کار خانگی و پدر سالاری و دیگر قید و بندهای اجتماعی را بدون در نظر گرفتن مناسبات طبقاتی حاکم، عمده می‌کند و خواهان رفع آنهاست، در واقع رفع ریشه تمامی این ستم‌ها را نادیده می‌گیرد و به کژ راهه می‌رود. پدرسالاری با تمامی جلوه‌هایش، در مناسبات و جامعه سرمایه‌داری یک واقعیت تلخ و انکار ناپذیر است، اما برخلاف دیدگاه «فمینیسم دمکرات لیبرال» و «فمینیسم جدایی خواهان»، مردان و مرد سالاری علت‌های ستم بر زنان نیستند. این مردان نبوده‌اند که مناسبات را با اراده خویش تعیین کرده و به پیش برده‌اند. همانگونه که این زنان نبودند که جامعه‌های اشتراکی اولیه مادر سالاری را ساختار دادند. ماتریالیسم تاریخی، روند تاریخی مناسبات را مردانه و زنانه نمی‌بیند، روند تکامل انقلاب‌های اجتماعی از کمون‌های مادر سالار نخستین تا مناسبات برده داری به فئودالیسم و سپس تا سرمایه‌داری، در درازای تاریخ، خارج از اراده زنان و مردان بوده‌اند. مردان، همانند زنان بشرهایی اجتماعی‌اند و در طبقات و لایه‌‌های گوناگون و متضاد اجتماعی تقسیم شده‌اند.
💎 کانال رسمی حزب کمونیست ایران
@peshrawcpiran
@peshrawcpiran
#ستم_بر_زنان
✍از موضع کمونیسم، ستم بر زنان از ضروریات بازتولید سرمایه‌داری است که از مناسبات تولید سرمایه داری و بر محور بهره کشی از نیروی کار، قابل فهم است. کمونیسم، موضوع زنان را به زیر ستم بودن و آپارتاید جنسیتی خلاصه نمی‌کند و چنین برداشتی را تقلیل گرایی (رداکشونیسم) می‌شمارد. دیدگاهی که نابرابری زنان در مناسبات طبقاتی تا سطح نازل «ناکامی‌ها» و «معلول‌ها»یی مانند کار زنان، ستم بر زنان، زایمان، و مانند این‌ها پایین می‌آورد به جبرگرایی و تقلیل‌گرایی طبقاتی، و در بهترین حالت به بینشی فراطبقاتی گرایش دارد. دیدگاهی که ستم‌هایی مانند تجاوز، خشونت خانگی و آزار جنسی، دستمزد‌های نابرابر و پایین، جداسازی‌های جنسیتی، شغلی، آموزشی، مراقبت از کودکان، کار خانگی و پدر سالاری و دیگر قید و بندهای اجتماعی را بدون در نظر گرفتن مناسبات طبقاتی حاکم، عمده می‌کند و خواهان رفع آنهاست، در واقع رفع ریشه تمامی این ستم‌ها را نادیده می‌گیرد و به کژ راهه می‌رود. پدرسالاری با تمامی جلوه‌هایش، در مناسبات و جامعه سرمایه‌داری یک واقعیت تلخ و انکار ناپذیر است، اما برخلاف دیدگاه «فمینیسم دمکرات لیبرال» و «فمینیسم جدایی خواهان»، مردان و مرد سالاری علت‌های ستم بر زنان نیستند. این مردان نبوده‌اند که مناسبات را با اراده خویش تعیین کرده و به پیش برده‌اند. همانگونه که این زنان نبودند که جامعه‌های اشتراکی اولیه مادر سالاری را ساختار دادند. ماتریالیسم تاریخی، روند تاریخی مناسبات را مردانه و زنانه نمی‌بیند، روند تکامل انقلاب‌های اجتماعی از کمون‌های مادر سالار نخستین تا مناسبات برده داری به فئودالیسم و سپس تا سرمایه‌داری، در درازای تاریخ، خارج از اراده زنان و مردان بوده‌اند. مردان، همانند زنان بشرهایی اجتماعی‌اند و در طبقات و لایه‌‌های گوناگون و متضاد اجتماعی تقسیم شده‌اند.
💎کانال رسمی حزب کمونیست ایران
@peshrawcpiran
@peshrawcpiran
✍از موضع کمونیسم، ستم بر زنان از ضروریات بازتولید سرمایه‌داری است که از مناسبات تولید سرمایه داری و بر محور بهره کشی از نیروی کار، قابل فهم است. کمونیسم، موضوع زنان را به زیر ستم بودن و آپارتاید جنسیتی خلاصه نمی‌کند و چنین برداشتی را تقلیل گرایی (رداکشونیسم) می‌شمارد. دیدگاهی که نابرابری زنان در مناسبات طبقاتی تا سطح نازل «ناکامی‌ها» و «معلول‌ها»یی مانند کار زنان، ستم بر زنان، زایمان، و مانند این‌ها پایین می‌آورد به جبرگرایی و تقلیل‌گرایی طبقاتی، و در بهترین حالت به بینشی فراطبقاتی گرایش دارد. دیدگاهی که ستم‌هایی مانند تجاوز، خشونت خانگی و آزار جنسی، دستمزد‌های نابرابر و پایین، جداسازی‌های جنسیتی، شغلی، آموزشی، مراقبت از کودکان، کار خانگی و پدر سالاری و دیگر قید و بندهای اجتماعی را بدون در نظر گرفتن مناسبات طبقاتی حاکم، عمده می‌کند و خواهان رفع آنهاست، در واقع رفع ریشه تمامی این ستم‌ها را نادیده می‌گیرد و به کژ راهه می‌رود. پدرسالاری با تمامی جلوه‌هایش، در مناسبات و جامعه سرمایه‌داری یک واقعیت تلخ و انکار ناپذیر است، اما برخلاف دیدگاه «فمینیسم دمکرات لیبرال» و «فمینیسم جدایی خواهان»، مردان و مرد سالاری علت‌های ستم بر زنان نیستند. این مردان نبوده‌اند که مناسبات را با اراده خویش تعیین کرده و به پیش برده‌اند. همانگونه که این زنان نبودند که جامعه‌های اشتراکی اولیه مادر سالاری را ساختار دادند. ماتریالیسم تاریخی، روند تاریخی مناسبات را مردانه و زنانه نمی‌بیند، روند تکامل انقلاب‌های اجتماعی از کمون‌های مادر سالار نخستین تا مناسبات برده داری به فئودالیسم و سپس تا سرمایه‌داری، در درازای تاریخ، خارج از اراده زنان و مردان بوده‌اند. مردان، همانند زنان بشرهایی اجتماعی‌اند و در طبقات و لایه‌‌های گوناگون و متضاد اجتماعی تقسیم شده‌اند.
💎کانال رسمی حزب کمونیست ایران
@peshrawcpiran
@peshrawcpiran