شنبه ۲۲ بهمن ۱۴۰۱
جوانان انقلابی ژاورود مریوان

#طبقه_کارگر
#اعتصاب_کارگری
#سازماندهی_کمیته_های_مخفی
#یا_سوسیالیسم_یا_بربریت#نه_به_اعدام
#نه_به_شكنجه
#علیه_اعدام‌ها_بپاخیزیم
#اعدام_قتل_عمد_حکومتی_است
#زندانى_سياسى_آزاد_بايد_گردد
#دانشجوی_زندانی_آزاد_باید_گردد
#کارگر_زندانی_آزاد_باید_گردد
#اعتراضات_و_اعتصابات_سراسرى
#كارگر_دانشجو_اتحاد_اتحاد
#تنها_راه_رهايى_اداره_شوراى
#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی
#آزادى_برابرى_حكومت_كارگرى
#آزادی_جامعه_درگرو_آزادی_زنان_است
#مرگ_بر_جمهورى_اسلامى
#مرگ_بر_حكومت_اعدام #مرگ_بر_ستمگر_چه_شاه_باشد_چه_رهبر
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpiran

اعلامیه‌های که توسط از رفقای مدافعین کارگران، در چندین شهرک صنعتی از جمله شهرک صنعتی هشتگرد پخش شد‌ند.


ماه‌هاست که در خیابان‌های ایران زنان و مردان، دختران و پسران‌مان فریاد عدالت برکشیده‌اند. از بلوچستان خون‌آلود، تا کردستان قهرمان، از مشهد تا آبدانان و از اهواز تا تبریز همه جا شاهد خیزش مردمی هستیم. این‌بار دیگر نه فقط مطالبه‌ی پرداخت حقوق عقب افتاده در میان است، و نه آرزوی رهایی از حجاب اجباری. نه خواست اجرای بیمه بیکاری در میان است و نه امنیت اجتماعی. این بار ما با یک دنیا مطالبه‌ی پاسخ نگرفته رو‌به‌رو هستیم. چه خود حکومت و چه مخالفین وابسته و سودجوی‌آن، دائم از این حرف می‌زنند که کدام یک از این مطالبات مهم‌تر از بقیه‌ است.

اما همان طور که ما در کارخانه‌ها برای امنیت شغلی پیکار می کنیم، زنان مبارز نیز خواهان برچیده شدن تبعیض جنسیتی هستند؛ همانطور که ما علیه استثمار در کار مبارزه می کنیم، میدانیم که دسترسی به رفاه نسبی، و آموزش و بهداشت هم حق ابتدایی کودکان در جامعه است؛ مباررزات فداکارانه در خیابان ها نشان داد که هیچ مطالبه و مبارزه ای بر آن دیگری ارجحیت ندارد. برای عبور از این شرایط جهنمی، بازو به بازو حلقه می کنیم و هر کدام از ما آغوش امنی هستیم برای رفیق دیگری که مبارزه می‌کند. 

اگر میخواهیم ماشین سرکوب رژیم ریز غلطک‌های خود همه را خرد نکند، ما هم در کارخانه و کارگاه‌ دستمان را دراز کنیم تا دست همکار و همراه گرسنه‌ی دیگری را بفشاریم؛ ما هم دور هم جمع بشویم و با اعتصاب و همراه با تمام جان به لب رسیدگان این مرز و بوم، یک بار برای همیشه، جبر استثمار و استعمار را نابود کنیم.
راهی برایمان نمانده است، مگر بلند کردن مشت‌هایمان و پایین آوردن حرکت ماشین‌ها. اگر می‌خواهیم روزی این مرگ تدریجی از میان برود، باید مبارزه‌ی خیابان ها را ادامه بدهیم. فراموش نکنیم که اعتصاب ما ادامه‌ی مبارزه‌ی درون خیابان است. ادامه رزم مادرانی‌ست که عدالت می‌خواهند؛ ادامه فریاد آزادی‌زنانی‌ست که پرچمدار این خیزش بوده‌اند.

پیش به سوی اعتصاب!
زنده‌باد انقلاب


#طبقه_کارگر
#سازماندهی_کمیته_های_مخفی
#یا_سوسیالیسم_یا_بربریت

https://t.me/ShorayEnghlabyMahalay

ShoraieMahalatK@gmail.com