‍ آیا زنان بلوچ به جنبش زنانه نیاز دارند؟

زن بلوچ و فرهنگ مردسالار، همیشه دو مسئله جدایی‌ناپذیر بوده‌اند، ناامیدی، تحقیر، نامرئی‌بودن، جدی گرفته‌نشدن، تهمت‌خوردن، به‌اسم‌ناموس‌حذف‌شدن، دویدن و دویدن و دویدن برای گرفتن آن چیزی که حق‌مان است، برا.ی ما بسیار آشناست، ما، زنان امروزی بلوچ، سعی در بازسازی تصویر زن نیمه‌روشن‌ در ‌سایه ‌سنت-مذهب-مرد قرار گرفته داریم، ما به آزادی بیان می‌پردازیم، بزرگ‌ترین انقلاب را در ذهن‌مان داریم، در بدن‌های‌مان، آن را به خانه می‌آوریم، به خانواده و در نهایت جامعه، ما از حاشیه به متن می‌آییم تا بتوانیم هم‌چون مردان از زندگی و شادی سهم برابر داشته باشیم.

مسئله تبعیض و رهایی زن بلوچ، به شکل‌ی که در رسانه‌های داخل و خارج ایران، هر چند اندک، گزارش می‌شود،  به عنوان یک حقیقت تلقی شده‌است، ما از رسانه‌ها، به عنوان یکی از ابزارهای قدرت، انتظار داریم که در نشان‌دادن نگرش‌ها، تعهدات حساس به جنسیت، نیازها و اولویت‌های زنان اثنیک به‌حاشیه‌کشانده‌شده، تبعیض قائل نشود، جنبه مهم‌ی از خشونت، که ما، زنان بلوچ را آزار می‌دهد، بازنمایی کلیشه‌های غالب می‌باشد.
در واقعیت اجتماعی جامعه امروزی بلوچستان، زنان می‌توانند خود را به فعلیت برسانند، زن بلوچ باید به عنوان زن آزاد، بدون توجه به نقش همسر، مادر، خواهر، مشارکت فعال در حوزه اجتماعی و خودمختار داشته باشد.
تحلیل گفتمان انتقادی، زبان را در خدمت عدم تعادل قدرت در جامعه می‌داند. زبان، نه تنها برحسب ویژگی‌های ذاتا مردانه، به عنوان یک عامل مهم برای به حاشیه راندن افراد و‌ گروه‌های خاص استفاده می‌شود.
به گفته نوال سعداوی، فمنیست عرب، ظلم به زنان، مربوط به شرق یا غرب، اسلام یا سایر ادیان نیست، بلکه ناشی از یک نظام مردسالارانه کلاسیک و در عین‌حال رایج در جامعه بشری است.
در بلوچستان، هنجارها، ارزش‌های مردسالارانه، هم‌چنان در خانه، مدارس، مساجد، مکتب‌های دینی، و محل‌های کار بیداد می‌کند، زنان هنوز تحت بردگی سیستم مردسالاری و ستم و خیانت واژگان هستند، نه به‌خاطر عضوی از جامعه اسلامی-بلوچی، بلکه به دلیل نظام طبقاتی مردسالار که هزاران سال بر جهان تسلط داشته است.

ایجاد جنبش زنان بلوچ، که به زبان بلوچی “بلوچ زالبولانی زٍرُمبِش” می‌باشد، به این معنی است که زنان برای دموکراسی، پیش‌رفت و سوسیالیسم، می‌توانند هر زن را به سطحی از دانش برسانند که یک جنبش توده‌ای واقعی شکل بگیرد. تنها، ما، زنان می‌توانیم با مبارزات خود، یک زن بلوچ بیافرینیم که هم، اصیل زندگی کند، هم، در سنت‌های فرهنگی جامعه حضور به‌هم برساند و در عین حال پیشرفت و تفکر مدرن را نیز داشته باشد!

#زن_زندگی_آزادی
#جنبش_زنان_بلوچ
#بلوچ_زالبولانی_زرمبش
#سازماندهی_شبکه‌ای
#تشکل_توده‌ای_زنان
#شبکه‌های_مخفی_زنان
#زنان_انقلابی_و_برابری‌طلب
#جوانان_انقلابی_محلات_مریوان
#تشکل_سازمان_چاره‌ی_زحمتکشان
#نه_روسری_نه_توسری_آزادی_و_برابری

‍ چرا تشکل #مستقل زنان لازم است؟

جبران #ستم_مضاعف و جبران صدها سال عقب راندن عامدانه‌ی زنان از ایفای نقش در جامعه جزو وظایف زنان و مردان انقلابی و برابری‌طلب است. ایجاد تشکل مستقل زنان و داشتن #توجهی_ویژه به توده‌ی زنان ستمدیده با هدف رهایی از خفقان و خروارها آوار مردسالاری و سرمایه‌داری ضرورت دارد. هیچ کس آزادی را بە ما تقدیم نمی‌کند و رهایی زن تنها به دست خود زنان ممکن می‌گردد. استقلال اقتصادی و #استقلال_تشکیلاتی بی‌کم‌و‌کاست زنان جزو ارکان مهم تحقق این اهداف است. بیشترین موفقیت در پایان دادن به سلطه‌ی سرکوب و ستم و استثماردر گرو همراهی  مردان طبقه‌ی کارگر با  کارگران زن برای ایستادن بر سر پای خودشان و ایجاد سازمان‌های مستقل  زنان است. هیچ کس مانند سرمایه‌داری از بی‌حقوقی و فرودست ماندن زنان سود نمی‌برد. الکساندر کولونتای درباره‌ی اهمیت این موضوع می‌نویسد:
«برخی می‌پرسند چرا باید زنان کارگر را جدا کرد؟ چرا باید «روز خاص زنان» داشت؟
طبقۀ کارگر در آغاز متوجه نبود که زن کارگر #محروم‌ترین عضو طبقه از حیث حقوقی و اجتماعی است و قرن‌هاست که تحت قلدریِ دیگری بوده، مرعوب و محاکمه شده است و برای آن­که ذهن و قلب او را به حرکت درآورد نیازمند روش خاص و زبانی هستیم که به‌عنوان زن برایش قابل فهم ‌باشد. کارگران در آغاز از این ایده که زن در این دنیای پر از استثمار و عاری از حقوق نه فقط به عنوان فروشندۀ نیروی کارش بلکه به عنوان مادر و زن نیز تحت استثمار است، استقبال نکردند. بااین­حال وقتی حزب سوسیالیست کارگران متوجه این نقص شد، جسورانه به دفاع از زنان، هم در مقام کارگر و هم در مقام زن و مادر پرداخت.
سوسیالیست‌های همۀ کشورها خواستار #حمایت_ویژه‌ای از زنان کارگر شدند؛ بیمۀ مادر و فرزند، حقوق سیاسی برای زنان و دفاع از منافع‌شان از جملۀ این حمایت‌ها بود. هرقدر حزب کارگران همراه زنان کارگر این هدف ثانویه را بهتر درک کرد، زنان با میل بیش­تری به حزب پیوستند و حزب را مدافع واقعی خود دانسته و فهمیدند که طبقۀ کارگر برای نیازهای ضروری و #انحصارا_زنانه‌ی آن­ها هم در حال مبارزه است. خودِ کارگران زن آگاه و متشکل هم تلاش زیادی برای روشنی این هدف انجام داده‌اند. اکنون بار اصلی جذب کارگران زن به جنبش سوسیالیستی بر عهدۀ خود زنان است. احزاب همۀ کشورها، اینک #کمیته‌ها و دبیرخانه‌ها و دفاتر #خاص مربوط به زنان دارند. این #کمیته‌های_زنان در بین جمعیت زیادی از زنان ناآگاه سیاسی فعالیت کرده، آگاه و متشکل‌شان می‌کنند. آنان هم­چنین از نزدیک به بررسی مسائل و مطالبات مربوط به زنان می‌پردازند. از جمله: حمایت و تأمین مادران باردار یا شیرده، اصلاح قانونی کار زن، راه اندازی کارزار علیه فحشا و مرگ کودکان، مطالبۀ حقوق سیاسی برای زنان، بهبود وضعیت مسکن، کارزار علیه هزینۀ بالای معیشت و غیره.
بدین‌ترتیب زنان کارگر به عنوان اعضای حزب، علاوه بر آن­که در حال مبارزه برای جنبش طبقاتی مشترکی هستند، نیازها و مطالباتی را که ایشان را به عنوان زنان، همسرانِ در خانه و مادران هم متأثر می­کند برجسته و مطرح می‌کنند. حزب از این مطالبات حمایت می­کند و برای آن می­جنگد، نیازهای کارگران زن بخش جداناپذیری از جنبش مشترک کارگری است.» (روز زن چیست؟، الکساندر کولونتای، نضال تمدن)

🚩زنده باد تشکل مستقل توده‌ی زنان
🚩زنده باد تشکل مستقل زنان کارگر

#ارسالی به کانال «جوانان انقلابی محلات مریوان»

#تشکل_مستقل
#زن_زندگی_آزادی
#شبکه‌های_مخفی_زنان‌
#تشکل_توده‌ای_زنان
#زنان_انقلابی_و‌_برابری‌طلب
#تشکل_سازمان_چاره‌ی_زحمتکشان
#جوانان_انقلابی_محلات_مریوان