🔴#استراتژی_حزب_کمونیست_ایران
مصوب کنگره یازدهم حزب کمونیست ایران
#بخش_هجدهم
• فعالیت علنی و قانونی :
فعالیت علنی و قانونی یک وجه مهم و اساسی تدارک انقلاب کارگری است. کار در مقیاس علنی و وسیع است، که به پیشروان انقلاب امکان بسیج در مقیاس توده ای را میبخشد. نوعی از کار علنی در شرایط حاکمیت دیکتاتوری نیز ممکن است، اما گسترش دامنه آن با تغییر توازن قوا به نفع طبقه کارگر در جامعه بستگی دارد. قبل از اینکه به امکانات و محدودیتهای کار علنی و قانونی بپردازیم، لازم است چند مفهوم رایج دراین رابطه را از هم جدا کنیم: الف) کار علنی؛ کار علنی بطور کلی به معنی فراتر رفتن از "قانون" است و به توازن قوای سیاسی در جامعه بستگی دارد. معمولا رژیمها در موقعیتی قرار میگیرند که ناچارند درجهای از فعالیت علنی در مخالفت با سرمایه داران و یا با نهادهای دولتی را بپذیرند. از نظر آنها اعتصاب غیرقانونی است، اما علنا انجام میشود. انواع قوانین محدودکننده برای مطبوعات وجود دارند، اما روزنامه هایی هم چاپ میشوند و نظایر آن. ب) کار علنی و قانونی؛ این مفهوم به ترکیب قوانین بستگی دارد. مسئله این است که قوانین موجود تا چه اندازه فرجه هایی را برای فعالیت باز میکنند. در این زمینه از یک سو قوانین جمهوری اسلامی، حداقل امکان مانور را فراهم میکنند و از سوی دیگر در بسیاری موارد رژیم قوانین مصوب خود را هم رعایت نمی کند و زیر پا می گذارد. اما با این وجود در مقاطعی و از جمله در ماههای نخست پس سقوط رژیم شاه در شرایطی که هنوز تب و تاب انقلابی در جامعه خاموش نشده بود قوانینی را تصویب کردند که تا هم اکنون وبال گردنشان شده است . ج) تلفیق کار علنی و مخفی؛ این مفهوم در واقع یک فن و یک هنر است. یک شیوهی خاص از فعالیت است که تکنیک و روشهای آن را باید آموخت. ولی اساسا از لحاظ تحلیلی با دو مورد دیگر متفاوت است. بحث مورد نظر ما در این زمینه اساسا بر مفاهیم کار علنی و کار علنی و قانونی متمرکز است.
• هدف فعالیت علنی مورد نظر ما در محتوی واقعی خود همان اهداف حزب کمونیست است که با روشهای علنی پیگیری میشود. تشکلها و فعالین این عرصه الزاما مرتبطین حزبی نیستند، ولی فعالیت آنها از لحاظ عینی حزب را تقویت میکند. همچنین حزب نیز با توضیح و ترویج سیاستهای خود به فعالین علنی در پیشبرد اهدافشان از لحاظ عینی و عملی کمک می کند.
• همانطوری که اشاره شد فعالیت علنی بر اساس توازن قوای بین طبقه حاکم و نیروی مبارزعلیه آن سازمان مییابد. برای سنجش واقعبینانه توازن قوا در هر مقطع بایستی تحلیل سیاسی روشن و عینی از اوضاع عمومی دشمن، موقعیت جنبشهای اجتماعی و میزان آگاهی توده مبارز داشت. در محاسبه توازن قوا گاهی فاکتورهای ماورای محلی و حتی جهانی دخیل میشوند. در این کشاکش احتمال اینکه دشمن دست به تعرض و خشونت بزند و قواعد عملا پذیرفته شده را زیر پا بگذارد همواره وجود دارد. رهبران کاردان در عرصه فعالیت علنی با درنظرگرفتن احتمال وقوع این گونه پیشامدها بایستی ادامه کاری فعالیت علنی را تأمین کنند.
• برای کسب پیروزی در یک حرکت علنی، نشان دادن حقانیت اجتماعی خواستها و مطالبات آن حرکت، عملی بودن آنها در کوتاه مدت، نفوذ کلام و اعتماد به رهبری، حفظ وحدت نیروهای مبارز تا انتهای هر نبرد معین، تثبیت هر دستآورد و پیروزی ولو کوچک برای اینکه به نیروئی برای ادامه نبرد تبدیل شود جزء ملزومات حیاتی آن حرکت به حساب می آیند.
🆔️ @peshrawcpiran
🆔️ @peshrawcpiran
مصوب کنگره یازدهم حزب کمونیست ایران
#بخش_هجدهم
• فعالیت علنی و قانونی :
فعالیت علنی و قانونی یک وجه مهم و اساسی تدارک انقلاب کارگری است. کار در مقیاس علنی و وسیع است، که به پیشروان انقلاب امکان بسیج در مقیاس توده ای را میبخشد. نوعی از کار علنی در شرایط حاکمیت دیکتاتوری نیز ممکن است، اما گسترش دامنه آن با تغییر توازن قوا به نفع طبقه کارگر در جامعه بستگی دارد. قبل از اینکه به امکانات و محدودیتهای کار علنی و قانونی بپردازیم، لازم است چند مفهوم رایج دراین رابطه را از هم جدا کنیم: الف) کار علنی؛ کار علنی بطور کلی به معنی فراتر رفتن از "قانون" است و به توازن قوای سیاسی در جامعه بستگی دارد. معمولا رژیمها در موقعیتی قرار میگیرند که ناچارند درجهای از فعالیت علنی در مخالفت با سرمایه داران و یا با نهادهای دولتی را بپذیرند. از نظر آنها اعتصاب غیرقانونی است، اما علنا انجام میشود. انواع قوانین محدودکننده برای مطبوعات وجود دارند، اما روزنامه هایی هم چاپ میشوند و نظایر آن. ب) کار علنی و قانونی؛ این مفهوم به ترکیب قوانین بستگی دارد. مسئله این است که قوانین موجود تا چه اندازه فرجه هایی را برای فعالیت باز میکنند. در این زمینه از یک سو قوانین جمهوری اسلامی، حداقل امکان مانور را فراهم میکنند و از سوی دیگر در بسیاری موارد رژیم قوانین مصوب خود را هم رعایت نمی کند و زیر پا می گذارد. اما با این وجود در مقاطعی و از جمله در ماههای نخست پس سقوط رژیم شاه در شرایطی که هنوز تب و تاب انقلابی در جامعه خاموش نشده بود قوانینی را تصویب کردند که تا هم اکنون وبال گردنشان شده است . ج) تلفیق کار علنی و مخفی؛ این مفهوم در واقع یک فن و یک هنر است. یک شیوهی خاص از فعالیت است که تکنیک و روشهای آن را باید آموخت. ولی اساسا از لحاظ تحلیلی با دو مورد دیگر متفاوت است. بحث مورد نظر ما در این زمینه اساسا بر مفاهیم کار علنی و کار علنی و قانونی متمرکز است.
• هدف فعالیت علنی مورد نظر ما در محتوی واقعی خود همان اهداف حزب کمونیست است که با روشهای علنی پیگیری میشود. تشکلها و فعالین این عرصه الزاما مرتبطین حزبی نیستند، ولی فعالیت آنها از لحاظ عینی حزب را تقویت میکند. همچنین حزب نیز با توضیح و ترویج سیاستهای خود به فعالین علنی در پیشبرد اهدافشان از لحاظ عینی و عملی کمک می کند.
• همانطوری که اشاره شد فعالیت علنی بر اساس توازن قوای بین طبقه حاکم و نیروی مبارزعلیه آن سازمان مییابد. برای سنجش واقعبینانه توازن قوا در هر مقطع بایستی تحلیل سیاسی روشن و عینی از اوضاع عمومی دشمن، موقعیت جنبشهای اجتماعی و میزان آگاهی توده مبارز داشت. در محاسبه توازن قوا گاهی فاکتورهای ماورای محلی و حتی جهانی دخیل میشوند. در این کشاکش احتمال اینکه دشمن دست به تعرض و خشونت بزند و قواعد عملا پذیرفته شده را زیر پا بگذارد همواره وجود دارد. رهبران کاردان در عرصه فعالیت علنی با درنظرگرفتن احتمال وقوع این گونه پیشامدها بایستی ادامه کاری فعالیت علنی را تأمین کنند.
• برای کسب پیروزی در یک حرکت علنی، نشان دادن حقانیت اجتماعی خواستها و مطالبات آن حرکت، عملی بودن آنها در کوتاه مدت، نفوذ کلام و اعتماد به رهبری، حفظ وحدت نیروهای مبارز تا انتهای هر نبرد معین، تثبیت هر دستآورد و پیروزی ولو کوچک برای اینکه به نیروئی برای ادامه نبرد تبدیل شود جزء ملزومات حیاتی آن حرکت به حساب می آیند.
🆔️ @peshrawcpiran
🆔️ @peshrawcpiran
Telegram
attach📎