#اصول_کمونيزم
#درس_یکم
طرح اعتقادات کمونيستی:
سوال اول- کمونيزم چيست؟
- Proletariat ∗∗ جواب- کمونيزم عبارتست از علم شرايط رهائی پرولتاريائی
سوال دوم- پرولتاريا چيست؟
جواب- پرولتاريا طبقه ای است از جامعه که هزينه زندگانی خود را منحصراً از » خود بدست می آورد نه از منافع يک سرمايه، يعنی آن ∗∗∗ فروش «نيروی کار طبقه ای که خوشی و درد، زندگی و مرگ و تمامی حيات افراد آن مربوط می باشد به وجود کار، تغييرات فصول خوب و بد معاملات، و نوسانات رقابت افسار سرمايه داران.
بطور خلاصه پرولتاريا (يا طبقه پرولترها) همان طبقه رنجبر امروزی
سوال سوم- پس می گوئيد که هميشه پرولتاريا وجود نداشته است؟
و حتی طبقات ∗∗∗ جواب- نه. طبقات بی چيز و رنجبر هميشه وجود داشته اند رنجبر غالباً بی چيز بوده اند ولی چنين بی چيزها و چنين کارگرانی که زندگانی آنها تحت شرايط مشروحه در بالا باشد (يعنی پرولترها) همانطوريکه آزادی و افسار گسيختگی رقابت کمتر بوده وجود نداشته اند.
سوال چهارم- چگونه پرولتاريا بوجود آمده اند؟
جواب- پرولتاريا در نتيجه انقلاب صنعتی که در نيمه دوم قرن هجدهم در انگلستان پيدا شد و بعداً در کليه ممالک متمدن دنيا تکرار گرديد، بوجود آمده است.
اين انقلاب بزرگ صنعتی در نتيجه اختراع ماشين های بخار، ماشين های گوناگونی ريسندگی- کارگاه بافندگی مکانيکی و يک رشته دستگاه های مکانيکی ديگر، ايجاد گرديد. اين ماشين ها که بسيار گرانبها بودند، و تهيه آنها فقط بوسيله سرمايه داران بزرگ امکان داشت، بکلی طرز توليد آن زمان را تغيير دادند و کارگران را بطرف استيصال راندند، زيرا که اين ماشين ها می توانستند محصول خود را ارزنتر و بهتر از کارگرانی که با چرخ های ريسندگی و کارگاه های بافندگی ناقص خود کار می کردند، تهيه نمايند. باينطريق، اين ماشين ها، کليه صنعت را بدست سرمايه داران بزرگ سپرده و سرمايه کوچک کارگران را (افزار کارگاه نساجی و غيره) بکلی از ارزش می انداختند، بطوريکه پس از اندک زمانی سرمايه داران، همه چيز را در دست می گرفتند و برای کارگران هيچ چيز باقی نمی ماند. با اين ترتيب در طرز تهيه پارچه های لباس، سيستم کارخانه بوجود آمد.پس از آنکه استعمال ماشين آلات و سيستم کارخانه برای اولين بار عملی گرديد، بزودی اين سيستم در کليه رشته های ديگر صنعت، مانند چاپ- کوزه گری- صنايع فلزکاری و غيره نيز رواج يافت- کار بيش از پيش بين فرد فرد کارگران تقسيم می گشت، بقسمی که همان کارگری که سابقاً يک کار را به تنهائی انجام می داد، ديگر فقط يک قسمت از آن کار را عهده دار بود. در اثر اين تقسيم کار، ميسر شد که محصولات را سريع تر و بالنتيجه ارزانتر تهيه نمايند.
تقسيم کار باعث می شد که فعاليت هر کارگری بيک کار ساده مکانيکی، که تنوعی نداشت و دائماً تکرار می شد و نه فقط بهمان خوبی کاردستی، بلکه خيلی بهتر از آن بود، محدود شود. باين طريق؛ تمام اين رشته های صنعتی، يکی بعد از ديگری، مانند صنعت ريسندگی و بافندگی تحت فرمانروائی قوه بخار، ماشين ها و سيستم کارخانه در آمدند.
در همين حال، کليه اين کارخانه ها، به تمامی بدست سرمايه داران بزرگ افتاد و در نتيجه، آخرين بقايای استقلال کارگران از آنها سلب می گشت.
واقعی، پيشه ها نيز بيش از پيش در تحت ∗ بتدريج علاوه بر صنايع دستی فرمانروائی سيستم کارخانه در آمد. باين ترتيب که در اين مورد هم سرمايه داران بزرگ با تأسيس کارگاه های بزرگ، که البته متضمن صرفه جوئی بسياری از مخارج می باشد و در آنها نيز تقسيم کار بهتر صورت می گيرد، استادان پيشه ور کوچک را سخت در فشار گذاردند.
با اين طريق، تا اينجا رسيديم که در تمام ممالک متمدن تقريباً کليه رشته های کار، صنايع دستی و پيشه ها در فشار گذاشته شده اند و باين وسيله طبقه ی متوسط و مخصوصاً پيشه وران کوچک که تا اين تاريخ وجود داشتند، بيش از پيش بطرف ورشکستگی می روند. وضعيت سابق کارگران به کلی زير و زبر می شود و دو طبقه ی جديد که بتدريج تمام طبقات ديگر را خواهند بلعيد، پيدا شده اند.
اين دو طبقه عبارتند از:
١ -طبقه ی سرمايه داران بزرگ که اکنون در تمام ممالک متمدن تقريباً بلااستثناء مالک کليه وسائل حياتی و تمام افزارهای لازم برای ايجاد اين وسائل حياتی (کارخانه- ماشين ها) می باشند. اين طبقه همان طبقه ی بورژواها يا بورژوازی است.
٢ -طبقه ی کسانی که بکلی فاقد همه چيز هستند و مجبورند، برای تهيه لوازمی که جهت ادامه زندگی ضرورت دارد، نيروهای کار خود را به بورژوازی بفروشند. اين همان طبقه ی پرولترها يا پرولتارياست.
🆔 @peshrawcpiran
#درس_یکم
طرح اعتقادات کمونيستی:
سوال اول- کمونيزم چيست؟
- Proletariat ∗∗ جواب- کمونيزم عبارتست از علم شرايط رهائی پرولتاريائی
سوال دوم- پرولتاريا چيست؟
جواب- پرولتاريا طبقه ای است از جامعه که هزينه زندگانی خود را منحصراً از » خود بدست می آورد نه از منافع يک سرمايه، يعنی آن ∗∗∗ فروش «نيروی کار طبقه ای که خوشی و درد، زندگی و مرگ و تمامی حيات افراد آن مربوط می باشد به وجود کار، تغييرات فصول خوب و بد معاملات، و نوسانات رقابت افسار سرمايه داران.
بطور خلاصه پرولتاريا (يا طبقه پرولترها) همان طبقه رنجبر امروزی
سوال سوم- پس می گوئيد که هميشه پرولتاريا وجود نداشته است؟
و حتی طبقات ∗∗∗ جواب- نه. طبقات بی چيز و رنجبر هميشه وجود داشته اند رنجبر غالباً بی چيز بوده اند ولی چنين بی چيزها و چنين کارگرانی که زندگانی آنها تحت شرايط مشروحه در بالا باشد (يعنی پرولترها) همانطوريکه آزادی و افسار گسيختگی رقابت کمتر بوده وجود نداشته اند.
سوال چهارم- چگونه پرولتاريا بوجود آمده اند؟
جواب- پرولتاريا در نتيجه انقلاب صنعتی که در نيمه دوم قرن هجدهم در انگلستان پيدا شد و بعداً در کليه ممالک متمدن دنيا تکرار گرديد، بوجود آمده است.
اين انقلاب بزرگ صنعتی در نتيجه اختراع ماشين های بخار، ماشين های گوناگونی ريسندگی- کارگاه بافندگی مکانيکی و يک رشته دستگاه های مکانيکی ديگر، ايجاد گرديد. اين ماشين ها که بسيار گرانبها بودند، و تهيه آنها فقط بوسيله سرمايه داران بزرگ امکان داشت، بکلی طرز توليد آن زمان را تغيير دادند و کارگران را بطرف استيصال راندند، زيرا که اين ماشين ها می توانستند محصول خود را ارزنتر و بهتر از کارگرانی که با چرخ های ريسندگی و کارگاه های بافندگی ناقص خود کار می کردند، تهيه نمايند. باينطريق، اين ماشين ها، کليه صنعت را بدست سرمايه داران بزرگ سپرده و سرمايه کوچک کارگران را (افزار کارگاه نساجی و غيره) بکلی از ارزش می انداختند، بطوريکه پس از اندک زمانی سرمايه داران، همه چيز را در دست می گرفتند و برای کارگران هيچ چيز باقی نمی ماند. با اين ترتيب در طرز تهيه پارچه های لباس، سيستم کارخانه بوجود آمد.پس از آنکه استعمال ماشين آلات و سيستم کارخانه برای اولين بار عملی گرديد، بزودی اين سيستم در کليه رشته های ديگر صنعت، مانند چاپ- کوزه گری- صنايع فلزکاری و غيره نيز رواج يافت- کار بيش از پيش بين فرد فرد کارگران تقسيم می گشت، بقسمی که همان کارگری که سابقاً يک کار را به تنهائی انجام می داد، ديگر فقط يک قسمت از آن کار را عهده دار بود. در اثر اين تقسيم کار، ميسر شد که محصولات را سريع تر و بالنتيجه ارزانتر تهيه نمايند.
تقسيم کار باعث می شد که فعاليت هر کارگری بيک کار ساده مکانيکی، که تنوعی نداشت و دائماً تکرار می شد و نه فقط بهمان خوبی کاردستی، بلکه خيلی بهتر از آن بود، محدود شود. باين طريق؛ تمام اين رشته های صنعتی، يکی بعد از ديگری، مانند صنعت ريسندگی و بافندگی تحت فرمانروائی قوه بخار، ماشين ها و سيستم کارخانه در آمدند.
در همين حال، کليه اين کارخانه ها، به تمامی بدست سرمايه داران بزرگ افتاد و در نتيجه، آخرين بقايای استقلال کارگران از آنها سلب می گشت.
واقعی، پيشه ها نيز بيش از پيش در تحت ∗ بتدريج علاوه بر صنايع دستی فرمانروائی سيستم کارخانه در آمد. باين ترتيب که در اين مورد هم سرمايه داران بزرگ با تأسيس کارگاه های بزرگ، که البته متضمن صرفه جوئی بسياری از مخارج می باشد و در آنها نيز تقسيم کار بهتر صورت می گيرد، استادان پيشه ور کوچک را سخت در فشار گذاردند.
با اين طريق، تا اينجا رسيديم که در تمام ممالک متمدن تقريباً کليه رشته های کار، صنايع دستی و پيشه ها در فشار گذاشته شده اند و باين وسيله طبقه ی متوسط و مخصوصاً پيشه وران کوچک که تا اين تاريخ وجود داشتند، بيش از پيش بطرف ورشکستگی می روند. وضعيت سابق کارگران به کلی زير و زبر می شود و دو طبقه ی جديد که بتدريج تمام طبقات ديگر را خواهند بلعيد، پيدا شده اند.
اين دو طبقه عبارتند از:
١ -طبقه ی سرمايه داران بزرگ که اکنون در تمام ممالک متمدن تقريباً بلااستثناء مالک کليه وسائل حياتی و تمام افزارهای لازم برای ايجاد اين وسائل حياتی (کارخانه- ماشين ها) می باشند. اين طبقه همان طبقه ی بورژواها يا بورژوازی است.
٢ -طبقه ی کسانی که بکلی فاقد همه چيز هستند و مجبورند، برای تهيه لوازمی که جهت ادامه زندگی ضرورت دارد، نيروهای کار خود را به بورژوازی بفروشند. اين همان طبقه ی پرولترها يا پرولتارياست.
🆔 @peshrawcpiran