JE398.pdf
503 KB
#جهان_امروز
🚩نشریه سیاسی حزب کمونیست ایران منتشر شد.
#شمارە_398
💎کانال رسمی حزب کمونیست ایران
@peshrawcpiran
@peshrawcpiran
🚩نشریه سیاسی حزب کمونیست ایران منتشر شد.
#شمارە_398
💎کانال رسمی حزب کمونیست ایران
@peshrawcpiran
@peshrawcpiran
در ستایش تحصن دو روزه معلمان
#جهان_امروز (ستون اول)
دی ماه 96 و خیزش کارگران و تهی دستان در بسیاری از شهرهای ایران عبور قطعی جامعه از دوگانه ی منحط اصلاح طلبی و اصول گرایی بود و جنبش های اجتماعی این بار در سطح ارتقاء یافت تری به مصاف سرمایه داری اسلامی رفتند.
در مهرماه 97 و در دو روز متوالی بسیاری از مدارس ایران در سراسر کشور شاهد تحصن معلمین بودند.آنان به زندگی در زیر خط فقر ، به تورم و گرانی افسار گسیخته، به برخوردار نبودن از بیمه کارآمد و فراگیر، به ازدحام کلاس های درس، به عدم اجرای طرح رتبه بندی، به برخورد امنیتی و پلیسی به اعتراضات آنان، به تهدید، تبعید، انفصال و زندانی کردن همکارانشان، به کاهش بودجه و سرانه ناچیز مدارس، به کالایی کردن آموزش، برای ده ها هزار کودک بازمانده از تحصیل، به میلیون ها کودک کار که بجای رفتن به مدرسه نوجوانی خود را به نان بخور نمیری می فروشند، به ستم جنسیتی بر دانش آموزان دختر و معلمان زن، به فضای ناکافی و نامناسب آموزشی، به مدارس کپری و بدون سقف وکانکس، به انداختن بار سنگین هزینه مدارس بر دوش والدین، به آموزش ایدوئولوژیک، به فقر کشاندن روزافزون معلمان معترضند. آنان همه این مصیبت ها را حاصل کارنامه ی چهار دهه حاکمیت بورژوازی اسلامی دانسته و از این رو کلیت مناسبات ارتجاعی حاکم را به چالش جدی می طلبند. بخش بزرگی از خواسته های آنان همان مطالباتی هستند که میلیون ها نفر از توده های مردم برای تحقق آنها دست به اعتصاب واعتراض می زنند. بی جهت نبود که بسیاری از تشکل های کارگری و فعالین چپ و سوسیالیست، دانشجویان آزادی خواه، دانش آموزان و خانواده هایشان از هر طریق ممکن پشتیبانی خود را از خواست های معلمان اعلام نمودند و به این ترتیب جنبش های پیشرو اجتماعی یک پیروزی دیگر را در مسیر ایجاد اتحاد بیشتر و در جهت عقب راندن حکومت اسلامی رقم زدند.
روشن است که در چهارچوب مناسبات طبقاتی فلسفه ی وجودی نهاد آموزش در بهترین حالت چیزی جز بازتولید و توجیه وضعیت نابرابر موجود نیست و یک سیستم اموزشی انسانی و دارای بستر و امکانات رشد برابر برای همه فقط با سرنگونی نظامی امکان پذیر است که آموزش نابرابر بخشی جدایی ناپذیر از آن است.
نظام آموزشی کنونی در ایران ماهیتا از پاسخگویی به مطالبات معلمان و دانش آموزان ناتوان است و جنبش معلمان باید متحد با جنبش های رادیکال دیگر در برابر کلیت نظام سرمایه داری وارد نبردی سرنوشت ساز گردد. تلاشی اقتصادی بستر عینی مساعدی جهت اتحاد جنبش های اجتماعی را شکل داده است. کارگران و کلیه مزدبگیران در برابر حاکمیتی استثمارگر قرار گرفته اند و روزبروز بیشتر از خواسته های صنفی فراتر رفته و برای رسیدن به آلترناتیوی کارگری و از پایین تلاش می کنند.
معیشت شایسته برای معلمان رفع تبعیض جنسیتی آموزش رایگان فضای امن آموزشی و تمامی خواسته های جنبش معلمان آنچنان با مطالبات سایر اقشار فرودست جامعه در هم تنیده اند که امید بخش ترین پتانسیل را برای عبور از سیستم سرمایه داری حاکم و پیروز بر تمامی سناریوهای ارتجاعی و امپریالیستی پیش چشم فعالین و تشکلهای رادیکال گذاشته است.
جامعه ی ایران بیشتر از هر زمان دیگری شاهد صف بندی و آرایش نیروهای مختلف سیاسی وطبقاتی است. ا ز یک طرف دست راستی ترین و مرتجع ترین جریانات با امکانات و پشتیبانی دولت های امپریالیستی و حکومت های واپسگرای منطقه تلاش می کنند که آلترناتیوی ضد کارگری را این بار هم بر کارگران و اقشار فرودست تحمیل و از طرف دیگر طبقه ی کارگر و مزدبگیران با ایجاد تشکل های مستقل و از پایین و مبارزات قدم به قدم و با تکیه بر نیروی خود سعی بر زدودن استثمار و نابرابری از چهره جامعه دارند.
در این موقعیت سرنوشت ساز و تاریخی جنبش معلمان می تواند همراه با کارگران زنان و سایر اقشار فرودست جامعه سوژه ای متحد و تعیین کننده باشد که برای همیشه جامعه ایران را از ستم و استثمار رهایی بخشند و نهاد آموزش در خدمت ساختن جامعه ای آزاد و برابر قرار گیرد.
💎 کانال رسمی حزب کمونیست ایران
@peshrawcpiran
@peshrawcpiran
#جهان_امروز (ستون اول)
دی ماه 96 و خیزش کارگران و تهی دستان در بسیاری از شهرهای ایران عبور قطعی جامعه از دوگانه ی منحط اصلاح طلبی و اصول گرایی بود و جنبش های اجتماعی این بار در سطح ارتقاء یافت تری به مصاف سرمایه داری اسلامی رفتند.
در مهرماه 97 و در دو روز متوالی بسیاری از مدارس ایران در سراسر کشور شاهد تحصن معلمین بودند.آنان به زندگی در زیر خط فقر ، به تورم و گرانی افسار گسیخته، به برخوردار نبودن از بیمه کارآمد و فراگیر، به ازدحام کلاس های درس، به عدم اجرای طرح رتبه بندی، به برخورد امنیتی و پلیسی به اعتراضات آنان، به تهدید، تبعید، انفصال و زندانی کردن همکارانشان، به کاهش بودجه و سرانه ناچیز مدارس، به کالایی کردن آموزش، برای ده ها هزار کودک بازمانده از تحصیل، به میلیون ها کودک کار که بجای رفتن به مدرسه نوجوانی خود را به نان بخور نمیری می فروشند، به ستم جنسیتی بر دانش آموزان دختر و معلمان زن، به فضای ناکافی و نامناسب آموزشی، به مدارس کپری و بدون سقف وکانکس، به انداختن بار سنگین هزینه مدارس بر دوش والدین، به آموزش ایدوئولوژیک، به فقر کشاندن روزافزون معلمان معترضند. آنان همه این مصیبت ها را حاصل کارنامه ی چهار دهه حاکمیت بورژوازی اسلامی دانسته و از این رو کلیت مناسبات ارتجاعی حاکم را به چالش جدی می طلبند. بخش بزرگی از خواسته های آنان همان مطالباتی هستند که میلیون ها نفر از توده های مردم برای تحقق آنها دست به اعتصاب واعتراض می زنند. بی جهت نبود که بسیاری از تشکل های کارگری و فعالین چپ و سوسیالیست، دانشجویان آزادی خواه، دانش آموزان و خانواده هایشان از هر طریق ممکن پشتیبانی خود را از خواست های معلمان اعلام نمودند و به این ترتیب جنبش های پیشرو اجتماعی یک پیروزی دیگر را در مسیر ایجاد اتحاد بیشتر و در جهت عقب راندن حکومت اسلامی رقم زدند.
روشن است که در چهارچوب مناسبات طبقاتی فلسفه ی وجودی نهاد آموزش در بهترین حالت چیزی جز بازتولید و توجیه وضعیت نابرابر موجود نیست و یک سیستم اموزشی انسانی و دارای بستر و امکانات رشد برابر برای همه فقط با سرنگونی نظامی امکان پذیر است که آموزش نابرابر بخشی جدایی ناپذیر از آن است.
نظام آموزشی کنونی در ایران ماهیتا از پاسخگویی به مطالبات معلمان و دانش آموزان ناتوان است و جنبش معلمان باید متحد با جنبش های رادیکال دیگر در برابر کلیت نظام سرمایه داری وارد نبردی سرنوشت ساز گردد. تلاشی اقتصادی بستر عینی مساعدی جهت اتحاد جنبش های اجتماعی را شکل داده است. کارگران و کلیه مزدبگیران در برابر حاکمیتی استثمارگر قرار گرفته اند و روزبروز بیشتر از خواسته های صنفی فراتر رفته و برای رسیدن به آلترناتیوی کارگری و از پایین تلاش می کنند.
معیشت شایسته برای معلمان رفع تبعیض جنسیتی آموزش رایگان فضای امن آموزشی و تمامی خواسته های جنبش معلمان آنچنان با مطالبات سایر اقشار فرودست جامعه در هم تنیده اند که امید بخش ترین پتانسیل را برای عبور از سیستم سرمایه داری حاکم و پیروز بر تمامی سناریوهای ارتجاعی و امپریالیستی پیش چشم فعالین و تشکلهای رادیکال گذاشته است.
جامعه ی ایران بیشتر از هر زمان دیگری شاهد صف بندی و آرایش نیروهای مختلف سیاسی وطبقاتی است. ا ز یک طرف دست راستی ترین و مرتجع ترین جریانات با امکانات و پشتیبانی دولت های امپریالیستی و حکومت های واپسگرای منطقه تلاش می کنند که آلترناتیوی ضد کارگری را این بار هم بر کارگران و اقشار فرودست تحمیل و از طرف دیگر طبقه ی کارگر و مزدبگیران با ایجاد تشکل های مستقل و از پایین و مبارزات قدم به قدم و با تکیه بر نیروی خود سعی بر زدودن استثمار و نابرابری از چهره جامعه دارند.
در این موقعیت سرنوشت ساز و تاریخی جنبش معلمان می تواند همراه با کارگران زنان و سایر اقشار فرودست جامعه سوژه ای متحد و تعیین کننده باشد که برای همیشه جامعه ایران را از ستم و استثمار رهایی بخشند و نهاد آموزش در خدمت ساختن جامعه ای آزاد و برابر قرار گیرد.
💎 کانال رسمی حزب کمونیست ایران
@peshrawcpiran
@peshrawcpiran