حمایت ناهید خداجو و نسرین خضری جوادی فعالین کارگری زندانی از اعتصاب سراسری رانندگان و کامیونداران

امروز یازدهمین روز از اعتصاب سراسری رانندگان و کامیونداران در اعتراض به شرایط سخت و طاقت فرسایی است که بر آنان تحمیل شده است.  رانندگان و کامیونداران همچون کارگران، بازنشستگان، پرستاران، کشاورزان ، معلمان، خبازان و دیگر مردم رنج دیده و ستم کشیده ایران، سالهای سال است معیشت و زندگیشان در سراشیبی سقوط قرار گرفته و بارها و بارها برای احقاق حقوق انسانی خود دست به اعتراض و اعتصاب زده اند.

اما هر بار مسئولان حکومتی با بکارگیری سیاست فریبکارانه ی وعده و وعید، ایجاد دو دستگی و تفرقه و از طرفی سرکوب و بازداشت خشونت آمیز رانندگان و کامیونداران آگاه و پیشرو، تلاش کرده است تن به خواستهای برحق آنان ندهد.

با این حال رانندگان و کامیونداران هر بار متحدتر و همبسته تر از پیش، دست به اعتصاب و اعتراض زده اند و درسهای ارزشمندی از مبارزه جمعی از خود بر جای گذاشته اند.

آن ستمی که امروز بر رانندگان و کامیونداران زحمتکش تحمیل شده است یا عینا و یا در اشکال و صورتبندیهای دیگری بر کارگران، معلمان، پرستاران، بازنشستگان، نانوایان، کشاورزان و عموم توده های ستم دیده مردم ایران نیز تحمیل شده است.

ما درد مشترکیم و راه رهائیمان از ظلم و ستم و تبعیض،  فساد و تباهی و ویرانی حاکم بر کشور در گرو مقاومت و ایستادگی و  همدلی و اتحاد و همبستگی مان است.

ما فعالین کارگری محبوس در بند زنان زندان اوین، با اعلام همبستگی با  اعتصاب سراسری رانندگان و کامیونداران، مبارزه آنان را بخش مهم و لایتجزایی از مبارزه کارگران و مردم آزادیخواه ایران برای خلاصی از جهنم موجود میدانیم و با تاکید بر آزادی فوری و بی قید و شرط رانندگان و کامیونداران معترض و اعتصابی، از عموم مردم آزادیخواه ایران میخواهیم آنان را مورد گسترده ترین حمایتهای خود قرار دهند.

پیروزی اعتصاب رانندگان و کامیونداران زحمتکش، میتواند یک نقطه عطف و گامی حیاتی در پیشروی مبارزات آزادیخواهانه و عدالت طلبانه ما مردم ایران باشد‌.
این فرصت را نباید از دست داد و باید آنرا با گسترده ترین حمایتهای مردمی به یک پیروزی و موفقیت تبدیل کرد، پیروزی و موفقیتی که میتواند راه را برای پیروزهای بزرگتر و برای ازادی و رهایی از جهنم موجود بگشاید.

ناهید خداجو فعال کارگری- نسرین خضر جوادی فعال کارگری و عضو اتحادیه آزاد کارگران ایران

بند زنان زندان اوین یازدهم خرداد ۱۴۰۴

سنندج تجمع اعتراضی بازنشستگان مخابرات

امروز بازنشستگان مخابرات استان کردستان، در شهر سنندج تجمع اعتراضی برگزار کردند. این اعتراض، فریاد خستگی نسلی‌ست که سال‌ها خدمت کردند اما در پایان راه، با بی‌عدالتی و بی‌تفاوتی کامل سهام‌داران عمده شرکت مخابرات روبه‌رو شده‌اند.

در این تجمع، بازنشستگان با صدای رسا شعار می‌دادند:
"مرگ بر ستمگر، مرگ بر سهامدار ظلم!"

بازنشستگان مخابرات با شجاعت اعلام کردند:
«ما خسته‌ایم از وعده‌های توخالی، از بی‌اعتنایی نهادهایی که سال‌هاست پشت نام سهام‌داری پنهان شده‌اند اما هیچ تعهدی به حقوق ما ندارند.»

نهادهایی مثل:
🔹ستاد اجرایی فرمان امام
🔹بنیاد تعاون سپاه، سال‌ها است سهم‌دارند، اما پاسخ‌گو نیستند.

دوشنبه ۱۲ خرداد ۱۴۰۴
۲ ژوئن ۲۰۲۵
t.me/peshrawcpiran
fb.com/peshrawcpiran
instagram.com/peshrawcpiran1

ایلام تجمع اعتراضی بازنشستگان مخابرات استان

این اعتراض، فریاد خستگی نسلی‌ست که سال‌ها خدمت کردند اما در پایان راه، با بی‌عدالتی و بی‌تفاوتی کامل سهام‌داران عمده شرکت مخابرات روبه‌رو شده‌اند.


بازنشستگان مخابرات با شجاعت اعلام کردند:
«ما خسته‌ایم از وعده‌های توخالی، از بی‌اعتنایی نهادهایی که سال‌هاست پشت نام سهام‌داری پنهان شده‌اند اما هیچ تعهدی به حقوق ما ندارند.»

نهادهایی مثل:
🔹ستاد اجرایی فرمان امام
🔹بنیاد تعاون سپاه، سال‌ها است سهم‌دارند، اما پاسخ‌گو نیستند.

دوشنبه ۱۲ خرداد ۱۴۰۴
۲ ژوئن ۲۰۲۵
t.me/peshrawcpiran
fb.com/peshrawcpiran
instagram.com/peshrawcpiran1

اصفهان تجمع اعتراضی بازنشستگان در برابر  شرکت مخابرات استان، در اعتراض به اجرا نشدن آیین نامه ی استخدامی و رفاهی ۱۳۸۹

دوشنبه ۱۲ خرداد ۱۴۰۴
۲ ژوئن ۲۰۲۵
t.me/peshrawcpiran
fb.com/peshrawcpiran
instagram.com/peshrawcpiran1

بازداشت "فرزاد رضایی"، راننده‌ی معترض به‌دلیل حمایت از اعتصاب کامیون‌داران

"فرزاد رضایی"، راننده کامیون اهل دیواندره، به‌دلیل حمایت از اعتصاب سراسری کامیون‌داران، توسط نیروهای اطلاعات بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل شد.

این اقدام درحالی صورت گرفت که موج اعتصابات رانندگان کامیون از ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۴ در اعتراض به کاهش سهمیه‌ی سوخت، هزینه‌های سرسام‌آور و کرایه‌های ناعادلانه در برابر تورم، در سراسر کشور بالا گرفته است.

گزارش‌ها از بازداشت ده‌ها راننده معترض در نقاط مختلف کشور حکایت دارد که با اتهامات سنگینی مانند «اخلال در نظم عمومی» و «اقدام علیه امنیت ملی» روبه‌رو شده‌اند. این برخوردها نه‌تنها صدای اعتراض رانندگان را خاموش نکرده، بلکه عزم آن‌ها را برای ادامه‌ی مبارزه جزم‌تر کرده است.

دوشنبه ۱۲ خرداد ۱۴۰۴
۲ ژوئن ۲۰۲۵
t.me/peshrawcpiran
fb.com/peshrawcpiran
instagram.com/peshrawcpiran1

از سر سفره بلند شوید و «امن» و «داوطلبانه» از خانهٔ برادر بروید بیرون!


به گزارش ایرنا، نادر یاراحمدی، رییس مرکز امور اتباع و مهاجران خارجی وزارت کشور گفت: 

«دانش‌آموزانی که والد یا سرپرست قانونی آن‌ها اجازه اقامت در کشور را ندارند، تنها تا پانزدهم تیرماه فرصت دارند پس از پایان امتحانات و دریافت کارنامه، کشور را ترک کنند. ادامه تحصیل برای این گروه در سال تحصیلی آینده ممکن نخواهد بود؛ حتی در صورتی که این دانش‌آموزان داوطلب آزمون سراسری باشند.»

«در خصوص وضعیت فرزندانی که در ایران متولد شده‌اند، نظام حقوقی ایران بر پایه قانون خون است و تولد در خاک ایران به تنهایی ملاک اعطای تابعیت محسوب نمی‌شود. پس این دسته از افراد نیز باید ایران را ترک کنند.»

«تمامی مراحلِ [سیاست‌های بازگشت داوطلبانه اتباع] تابع مقررات قانونی است و حمایت‌های لازم برای بازگشت امن و داوطلبانه در چارچوب دستورالعمل‌های مصوب انجام می‌شود.»


چهار دههٔ پیش بود که جمهوری اسلامی «در را به روی برادران دینی» باز کرد و اجازه داد آنها از «سفرهٔ پهن و گستردهٔ جمهوری اسلامی ایران» بهره‌مند شوند. افغانستانی‌هایی که به ایران می‌آمدند «مهاجرین» خوانده می‌شدند؛ واژه‌ای که یادآور هجرت یاران پیامبر است. تا همین دو سه سال پیش چهره‌ای هیولا‌وار و غیرانسانی از طالبان در تلویزیون ج.ا ساخته می‌شد. جناب یاراحمدی در کمال وقاحت ردمرزهای وحشیانه، غیرانسانی و همراه با ضری‌وشتم را «امن» و «داوطلبانه» می‌خواند!

افغانستانی‌ها امروز دیگر «مهاجرین» نیستند؛ بلکه «پناهنده» و «اتباع»اند. برادری دینی دیگر رنگ باخته است. سود و سرمایه حتی دین را هم می‌خرد. آن طالبان دشمن چه شد؟ همسایه و برادر حالا نه مردم افغانستان، بلکه طالبان است. آن‌طور که یاداحمدی می‌گوید:«افغانستانِ امن، برای ایران نیز امنیت‌آور است. افغانستان هر چقدر امن‌تر و آمال‌تر باشد، برای ما در ایران نیز بهتر است. کشوری‌ است که علاوه بر مرز جغرافیایی، تشابهات فرهنگی فراوانی با ما دارد. ما زبان مشترک داریم و قطعاً امنیت و پیشرفت افغانستان برای ما اهمیت دارد. امیدوارم هیات حاکمه افغانستان هم متوجه ظرفیت‌های فرهنگی و انسانی کشورش باشد و به فکر مردمش باشد.»

قربانی همهٔ این زدوبندها و سیاست‌های نژادپرستانه و خودخواهانه کسی نیست جز طبقهٔ کارگر افغانستان که آسیب‌پذیرترینشان کودکان هستند. کودکان و مخصوصاً دخترانی که آرزوی درس و مدرسه و سواد را باید پشت سرشان جا بگذارند و به افغانستان که رسیدند، یا وارد بازار کار بشوند یا خانه‌نشین. قطعاً که مقاومت‌های مردم افغانستانی چه در زمینه‌های سیاسی و چه فرهنگی ادامه دارد، اما مهم این است که ظرفیت‌ها و استعدادهای خیل عظیمی از کودکان در این میان فرصت بروز و ظهور نخواهد یافت.

آموزش حقی بنیادین است، فارغ از نژاد، فارغ از مذهب، فارغ از جنسیت، فارغ از طبقه و صددرصد فارغ از وضعیت پاسپورت.

#مدرسه_رهایی

باز نشر
دوشنبه ۱۲ خرداد ۱۴۰۴
۲ ژوئن ۲۰۲۵
t.me/peshrawcpiran
fb.com/peshrawcpiran
instagram.com/peshrawcpiran1