Forwarded from اتچ بات
✌️🚩:#آگاهی_طبقاتی
📕:آنچه کارگران باید بدانند
🚩: کار : ساده، مرکب، مشخص یا مجسم
کار ساده
کاری را که احتیاج به تخصص و آموزش قبلی نداشته باشد، کار ساده می گویند؛ مانند: درو کردن گندم و یونجه با داس، کندن بوته های نخود با دست، پاسخ دادن به تلفن، نان از تنور در آوردن، واکس زدن کفش، جارو کردن،آب پاشی، بسته بندی کردن به صورت دستی، نگهبانی، کار در مرغداری ها، گاوداری ها و غیره.
کار مرکب
کاری که به آموزش و تخصص نیاز داشته باشد، چه این آموزش و تخصص از طرف خود ما و یا و به وسیله ی سرمایه دار انجام گرفته باشد، کار پیچیده یا مرکب می گویند. مانند خلبانی، راننده گی ماشین های سنگین، درو کردن گندم با کمباین، کارگری که خط تولید کارخانه ای را کنترل می کند، مهندسان، پزشکان، استادان، معلمان، پرستاران، کارگران فنی و غیره.
به عبارت دیگر؛ "کار پیچیده فقط تصاعد هندسی یا دقیق تر مضروب کار ساده است، به گونه ای که مقدار کوچکی از کار پیچیده، با مقدار بزرگ تری از کار ساده برابر است. ... ممکن است کالایی محصول پیچیده ترین کار ممکن باشد اما ارزشش آن را با محصول کار ساده برابر می کند، از این رو فقط بازنمود مقدار مشخصی از آن کار ساده است ."
کار مشخص یا مجسم
کاری را که کارگران به طور مشخص و ملموس مشغول انجام دادن آن هستند. کاری است که سبب ایجاد ارزش مصرفی در کالا می شود. مانند کار کارگران ایران خودرو که روی خط تولید، پژو پارس تولید می کنند، کارگران سیمان لوشان که سیمان تولید می کنند و غیره. یعنی کارگران ایران خودرو سیمان تولید نمی کنند بلکه مشخصاً کارشان تولید خودرو سواری است.
به بیانی دیگر؛ کاری است که به یک شکل مشخص، مقتضی و در جهتی سودمند صرف شده باشد. یک نفر نمی تواند "بصورت کلی" کار کند، اما هنگام کار، کار یک کفاش با یک زارع یا یک معدنچی و نظایر آن را انجام میدهد. انواع گوناگون کار از نظر فراورده هایی که تولید می کنند، تفاوت دارند. کار مجسم است که ارزش مصرفی یک کالا را به وجود می آورد. کار مجسم پیش از این همیشه وجود داشته و پس از این نیز این چنین خواهد بود. این نوع کار در غياب نظام سرمایه داری نیز وجود خواهد داشت.
در برخی منابع کار مشخص را کار انضمامی هم می گویند؛ یعنی کاری که در زمان و مکانی مشخص واقعاً انجام می شود، یا کار مفیدی که محصول آن ارزش مصرفی است. این نوع کار یکی از مبانی هستی و وجود انسان است که در هر شکل بندی اجتماعی (جامعه ی نخستین، برده داری، فئودالی، سرمایه داری، ...) وجود دارد. این نوع کار در واقع، یک ضرورت زنده گی است. این کار، کار مجرد نیست، ضد آن است.
🆔 @peshrawcpiran
🆔 @peshrawcpiran
📕:آنچه کارگران باید بدانند
🚩: کار : ساده، مرکب، مشخص یا مجسم
کار ساده
کاری را که احتیاج به تخصص و آموزش قبلی نداشته باشد، کار ساده می گویند؛ مانند: درو کردن گندم و یونجه با داس، کندن بوته های نخود با دست، پاسخ دادن به تلفن، نان از تنور در آوردن، واکس زدن کفش، جارو کردن،آب پاشی، بسته بندی کردن به صورت دستی، نگهبانی، کار در مرغداری ها، گاوداری ها و غیره.
کار مرکب
کاری که به آموزش و تخصص نیاز داشته باشد، چه این آموزش و تخصص از طرف خود ما و یا و به وسیله ی سرمایه دار انجام گرفته باشد، کار پیچیده یا مرکب می گویند. مانند خلبانی، راننده گی ماشین های سنگین، درو کردن گندم با کمباین، کارگری که خط تولید کارخانه ای را کنترل می کند، مهندسان، پزشکان، استادان، معلمان، پرستاران، کارگران فنی و غیره.
به عبارت دیگر؛ "کار پیچیده فقط تصاعد هندسی یا دقیق تر مضروب کار ساده است، به گونه ای که مقدار کوچکی از کار پیچیده، با مقدار بزرگ تری از کار ساده برابر است. ... ممکن است کالایی محصول پیچیده ترین کار ممکن باشد اما ارزشش آن را با محصول کار ساده برابر می کند، از این رو فقط بازنمود مقدار مشخصی از آن کار ساده است ."
کار مشخص یا مجسم
کاری را که کارگران به طور مشخص و ملموس مشغول انجام دادن آن هستند. کاری است که سبب ایجاد ارزش مصرفی در کالا می شود. مانند کار کارگران ایران خودرو که روی خط تولید، پژو پارس تولید می کنند، کارگران سیمان لوشان که سیمان تولید می کنند و غیره. یعنی کارگران ایران خودرو سیمان تولید نمی کنند بلکه مشخصاً کارشان تولید خودرو سواری است.
به بیانی دیگر؛ کاری است که به یک شکل مشخص، مقتضی و در جهتی سودمند صرف شده باشد. یک نفر نمی تواند "بصورت کلی" کار کند، اما هنگام کار، کار یک کفاش با یک زارع یا یک معدنچی و نظایر آن را انجام میدهد. انواع گوناگون کار از نظر فراورده هایی که تولید می کنند، تفاوت دارند. کار مجسم است که ارزش مصرفی یک کالا را به وجود می آورد. کار مجسم پیش از این همیشه وجود داشته و پس از این نیز این چنین خواهد بود. این نوع کار در غياب نظام سرمایه داری نیز وجود خواهد داشت.
در برخی منابع کار مشخص را کار انضمامی هم می گویند؛ یعنی کاری که در زمان و مکانی مشخص واقعاً انجام می شود، یا کار مفیدی که محصول آن ارزش مصرفی است. این نوع کار یکی از مبانی هستی و وجود انسان است که در هر شکل بندی اجتماعی (جامعه ی نخستین، برده داری، فئودالی، سرمایه داری، ...) وجود دارد. این نوع کار در واقع، یک ضرورت زنده گی است. این کار، کار مجرد نیست، ضد آن است.
🆔 @peshrawcpiran
🆔 @peshrawcpiran
Telegram
attach 📎
Forwarded from اتچ بات
✌️🚩:#آگاهی_طبقاتی
📕:آنچه کارگران باید بدانند
🚩:کار مجرد
کار مجرد
کاری که مشخص و ملموس نیست، کار انتزاعی و کار به طور کلی است. کار مجرد، کار به طور عام است. مثلاً در تهران روزانه یک میلیون کارگر مشغول به کار به طور کلی هستند، نمی دانیم که هریک از آنها چه کار مشخصی را انجام می دهند. کار مجرد معیار ارزش کالاهاست و قیمت آنها را تعیین می کند.
یعنی کاری را که به کالا ارزش مبادله ای - برای فروش و مبادله - می بخشد کار مجرد است. در جامعه ی سرمایه داری کار هر کارگری در وهله نخست کار مجرد و در وهله ی دوم کار مجسم یا مشخص است. کار مجرد محصول سیستم سرمایه داری است.
به عبارت دیگر، اگر به طور دقیق به انواع گوناگون کار توجه کنیم یک خصوصیت مشترک بین آنها می یابیم، یعنی صَرف کار انسانی به طور کلی، یعنی به کار رفتن نیروی عضلات، مغز، و غیره. کار وقتی مستقل از شکل مجسم آن در نظر گرفته شود - کار به اعتبار نیروی کار انسانی - کار مجرد است. کار مجرد ارزش یک کالا را تشکیل می دهد. کار مجرد فقط نمایندهی نظام سرمایه داری است. در نظام های قبلی نبوده و در آینده نیز نخواهد بود.
در نظام سرمایه تضاد لاینحلی بین کار مجسم که ارزش مصرفی تولید می کند و کار مجرد که ارزش مبادله ای تولید می کند، وجود دارد که به عنوان تضاد بین کار خصوصی و کار اجتماعی ظاهر می گردد.
از طرف دیگر باید بدانیم که کار مجرد یا بهتر است بگوییم نیروی کار به عنوان کار مجرد" نیز تعریف می شود. این گونه کار با کار مجسم (یا کار مفید یا کار مشخص) تفاوت دارد. کار مجسم (کار انضمامی) به کار گر تعلق دارد هنگامی که بر روی موضوع کار مشغول است، اما حاصل کار مشخص او تبدیل به کار مجرد می شود و در واقع هم چون نیرویی از کارگر جدا می شود و در مدار تولید قرار می گیرد که با کارگر بیگانه است و کارگر دخل و تصرفی در نتیجه و محصول آن ندارد. کار مجرد ارزش و ارزش اضافی را در کالا می گنجاند. سرمایه ناشی از کار مجرد است که انباشته می گردد.
🆔 @peshrawcpiran
🆔 @peshrawcpiran
📕:آنچه کارگران باید بدانند
🚩:کار مجرد
کار مجرد
کاری که مشخص و ملموس نیست، کار انتزاعی و کار به طور کلی است. کار مجرد، کار به طور عام است. مثلاً در تهران روزانه یک میلیون کارگر مشغول به کار به طور کلی هستند، نمی دانیم که هریک از آنها چه کار مشخصی را انجام می دهند. کار مجرد معیار ارزش کالاهاست و قیمت آنها را تعیین می کند.
یعنی کاری را که به کالا ارزش مبادله ای - برای فروش و مبادله - می بخشد کار مجرد است. در جامعه ی سرمایه داری کار هر کارگری در وهله نخست کار مجرد و در وهله ی دوم کار مجسم یا مشخص است. کار مجرد محصول سیستم سرمایه داری است.
به عبارت دیگر، اگر به طور دقیق به انواع گوناگون کار توجه کنیم یک خصوصیت مشترک بین آنها می یابیم، یعنی صَرف کار انسانی به طور کلی، یعنی به کار رفتن نیروی عضلات، مغز، و غیره. کار وقتی مستقل از شکل مجسم آن در نظر گرفته شود - کار به اعتبار نیروی کار انسانی - کار مجرد است. کار مجرد ارزش یک کالا را تشکیل می دهد. کار مجرد فقط نمایندهی نظام سرمایه داری است. در نظام های قبلی نبوده و در آینده نیز نخواهد بود.
در نظام سرمایه تضاد لاینحلی بین کار مجسم که ارزش مصرفی تولید می کند و کار مجرد که ارزش مبادله ای تولید می کند، وجود دارد که به عنوان تضاد بین کار خصوصی و کار اجتماعی ظاهر می گردد.
از طرف دیگر باید بدانیم که کار مجرد یا بهتر است بگوییم نیروی کار به عنوان کار مجرد" نیز تعریف می شود. این گونه کار با کار مجسم (یا کار مفید یا کار مشخص) تفاوت دارد. کار مجسم (کار انضمامی) به کار گر تعلق دارد هنگامی که بر روی موضوع کار مشغول است، اما حاصل کار مشخص او تبدیل به کار مجرد می شود و در واقع هم چون نیرویی از کارگر جدا می شود و در مدار تولید قرار می گیرد که با کارگر بیگانه است و کارگر دخل و تصرفی در نتیجه و محصول آن ندارد. کار مجرد ارزش و ارزش اضافی را در کالا می گنجاند. سرمایه ناشی از کار مجرد است که انباشته می گردد.
🆔 @peshrawcpiran
🆔 @peshrawcpiran
Telegram
attach 📎