بازداشت "فرزاد رضایی"، راننده‌ی معترض به‌دلیل حمایت از اعتصاب کامیون‌داران

"فرزاد رضایی"، راننده کامیون اهل دیواندره، به‌دلیل حمایت از اعتصاب سراسری کامیون‌داران، توسط نیروهای اطلاعات بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل شد.

این اقدام درحالی صورت گرفت که موج اعتصابات رانندگان کامیون از ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۴ در اعتراض به کاهش سهمیه‌ی سوخت، هزینه‌های سرسام‌آور و کرایه‌های ناعادلانه در برابر تورم، در سراسر کشور بالا گرفته است.

گزارش‌ها از بازداشت ده‌ها راننده معترض در نقاط مختلف کشور حکایت دارد که با اتهامات سنگینی مانند «اخلال در نظم عمومی» و «اقدام علیه امنیت ملی» روبه‌رو شده‌اند. این برخوردها نه‌تنها صدای اعتراض رانندگان را خاموش نکرده، بلکه عزم آن‌ها را برای ادامه‌ی مبارزه جزم‌تر کرده است.

دوشنبه ۱۲ خرداد ۱۴۰۴
۲ ژوئن ۲۰۲۵
t.me/peshrawcpiran
fb.com/peshrawcpiran
instagram.com/peshrawcpiran1

از سر سفره بلند شوید و «امن» و «داوطلبانه» از خانهٔ برادر بروید بیرون!


به گزارش ایرنا، نادر یاراحمدی، رییس مرکز امور اتباع و مهاجران خارجی وزارت کشور گفت: 

«دانش‌آموزانی که والد یا سرپرست قانونی آن‌ها اجازه اقامت در کشور را ندارند، تنها تا پانزدهم تیرماه فرصت دارند پس از پایان امتحانات و دریافت کارنامه، کشور را ترک کنند. ادامه تحصیل برای این گروه در سال تحصیلی آینده ممکن نخواهد بود؛ حتی در صورتی که این دانش‌آموزان داوطلب آزمون سراسری باشند.»

«در خصوص وضعیت فرزندانی که در ایران متولد شده‌اند، نظام حقوقی ایران بر پایه قانون خون است و تولد در خاک ایران به تنهایی ملاک اعطای تابعیت محسوب نمی‌شود. پس این دسته از افراد نیز باید ایران را ترک کنند.»

«تمامی مراحلِ [سیاست‌های بازگشت داوطلبانه اتباع] تابع مقررات قانونی است و حمایت‌های لازم برای بازگشت امن و داوطلبانه در چارچوب دستورالعمل‌های مصوب انجام می‌شود.»


چهار دههٔ پیش بود که جمهوری اسلامی «در را به روی برادران دینی» باز کرد و اجازه داد آنها از «سفرهٔ پهن و گستردهٔ جمهوری اسلامی ایران» بهره‌مند شوند. افغانستانی‌هایی که به ایران می‌آمدند «مهاجرین» خوانده می‌شدند؛ واژه‌ای که یادآور هجرت یاران پیامبر است. تا همین دو سه سال پیش چهره‌ای هیولا‌وار و غیرانسانی از طالبان در تلویزیون ج.ا ساخته می‌شد. جناب یاراحمدی در کمال وقاحت ردمرزهای وحشیانه، غیرانسانی و همراه با ضری‌وشتم را «امن» و «داوطلبانه» می‌خواند!

افغانستانی‌ها امروز دیگر «مهاجرین» نیستند؛ بلکه «پناهنده» و «اتباع»اند. برادری دینی دیگر رنگ باخته است. سود و سرمایه حتی دین را هم می‌خرد. آن طالبان دشمن چه شد؟ همسایه و برادر حالا نه مردم افغانستان، بلکه طالبان است. آن‌طور که یاداحمدی می‌گوید:«افغانستانِ امن، برای ایران نیز امنیت‌آور است. افغانستان هر چقدر امن‌تر و آمال‌تر باشد، برای ما در ایران نیز بهتر است. کشوری‌ است که علاوه بر مرز جغرافیایی، تشابهات فرهنگی فراوانی با ما دارد. ما زبان مشترک داریم و قطعاً امنیت و پیشرفت افغانستان برای ما اهمیت دارد. امیدوارم هیات حاکمه افغانستان هم متوجه ظرفیت‌های فرهنگی و انسانی کشورش باشد و به فکر مردمش باشد.»

قربانی همهٔ این زدوبندها و سیاست‌های نژادپرستانه و خودخواهانه کسی نیست جز طبقهٔ کارگر افغانستان که آسیب‌پذیرترینشان کودکان هستند. کودکان و مخصوصاً دخترانی که آرزوی درس و مدرسه و سواد را باید پشت سرشان جا بگذارند و به افغانستان که رسیدند، یا وارد بازار کار بشوند یا خانه‌نشین. قطعاً که مقاومت‌های مردم افغانستانی چه در زمینه‌های سیاسی و چه فرهنگی ادامه دارد، اما مهم این است که ظرفیت‌ها و استعدادهای خیل عظیمی از کودکان در این میان فرصت بروز و ظهور نخواهد یافت.

آموزش حقی بنیادین است، فارغ از نژاد، فارغ از مذهب، فارغ از جنسیت، فارغ از طبقه و صددرصد فارغ از وضعیت پاسپورت.

#مدرسه_رهایی

باز نشر
دوشنبه ۱۲ خرداد ۱۴۰۴
۲ ژوئن ۲۰۲۵
t.me/peshrawcpiran
fb.com/peshrawcpiran
instagram.com/peshrawcpiran1

«شریفه محمدی باید آزاد گردد» از جمله  شعارهای مطالبه گران و حامیان زندانیان سیاسی در رشت!

یکشنبه ۱۱ خرداد ۱۴۰۴، مردم آگاه و رنجدیده‌ی گیلان، دوشادوش کارگران، معلمان، و رانندگان کامیون، با فریاد اتحاد و آزادی، بار دیگر خیابان‌های رشت را به سنگر مقاومت و اعتراض بدل کردند. در این گردهمایی پرشور، شعار «کارگر، معلم، کامیون‌ران ـ اتحاد، اتحاد» طنین‌انداز خیابان‌ها بود.

مطالبه‌گران کف خیابان، با خواست آزادی بی‌قید و شرط شریفه محمدی، فعال کارگری محکوم به اعدام، فریاد زدند:
«شریفه محمدی آزاد باید گردد!»
«کامیون‌ران زندانی آزاد باید گردد!»
«کارگر زندانی آزاد باید گردد!»
«معلم زندانی آزاد باید گردد!»
یونس آزادبر، کارگر معترضی که پس از یک دوره بیماری و بازداشت، دوباره به صف مردم پیوسته بود، تصویر شریفه محمدی را در دست داشت و مورد استقبال گرم مردم معترض قرار گرفت. حضور او نماد پایداری و بازگشت امید به خیابان بود.
یکشنبه رشت  پژواک فریاد عدالت‌خواهی مردم سراسر ایران بود.
و این فریاد تا روز آزادی، خاموش نخواهد شد.

مطالبه‌گران کف خیابان، یکشنبه‌های اعتراضی، گیلان

۱۲ خرداد ۱۴۰۴

#آزادی_شریفه

دوشنبـــه ۱۲ خرداد ۱۴۰۴

باز نشر
دوشنبه ۱۲ خرداد ۱۴۰۴
۲ ژوئن ۲۰۲۵
t.me/peshrawcpiran
fb.com/peshrawcpiran
instagram.com/peshrawcpiran1

#سخن_روز
ادامه اعتصاب سراسری کامیون رانان زیر فشار تهدید و سرکوب و بگیر و ببند
 
اعتصاب سراسری رانندگان خودروهای سنگین و کامیونداران در ایران روز یکشنبه ۱۱ خرداد وارد یازدهمین روز خود شد. تداوم این اعتصاب و گسترش آن به ۱۵۵ شهر در سراسر ایران، به رغم فشار دستگاههای سرگوبگر حکومت اسلامی و تهدیدات و دستگیری فعالین آن، نشانه عزم راسخ و درایت و پختگی رهبران آن است. "اتحادیه تشکل‌های کامیون‌داران و رانندگان سراسر ایران" در این مدت توانسته ضمن طرح مطالبات این اعتصاب، همبستگی و اتحاد صفوف کامیون رانان را ارتقا بخشیده و با هوشیاری توطئه های عوامل دستگاههای امنیتی رژیم جمهوری اسلامی برای به شکست کشاندن این اعتصاب را خنثی کند. از سوی دیگر این اعتصاب توانسته موج وسیع حمایت و پشتیبانی تشکلهای کارگری، شوراها و نهادهای صنفی، بازنشستگان، جمعی از زنان زندانی سیاسی و غیره را نیز نه تنها در داخل حتی در خارج ایران، به خود جلب کند. در واقع می توان این اعتصاب را یک نقطه عطف دیگر در حرکت روبه پیش جامعه به حساب آورد.

این اعتصاب حتی در آنسوی مرزها از حمایت و پشتیبانی هم سرنوشتان شان بهره مند بوده است. روز یکشنبه ۱۱ خرداد در حالی که جادەها و گذرگاههای مرزی در کردستان همچنان خالی از کامیونهای باری بود، رانندگان کامیون در آنسوی گذرگاههای مرزی در اقلیم کردستان علیرغم یازده روز انتظار برای حمل بارهایی که از کردستان ایران می رسند، در دیدارهای تلویزیونی نه تنها گلەمند نبودند بلکه با صراحت از حق اعتصاب هم سرنوشتان خود در آنسوی مرز دفاع می کردند. آنان با توضیح اوضاع نابسامان معیشتی در ایران، اعتصاب را حق مسلم رانندگان و کامیون داران دانسته و برایشان آرزوی موفقیت می کردند.

ادامه سخن روز در لینک زیر:
https://tinyurl.com/22ptad6q

https://cpiran.org
https://komala.co

آتش‌سوزی گسترده در بندر رستمی تنگستان؛ نبود تجهیزات کافی و تأخیر در امدادرسانی

روز گذشته، آتش‌سوزی مهیبی در بندر رستمی از توابع شهرستان تنگستان رخ داد که منجر به سوختن تعداد زیادی از لنج‌های باری و صیادی شد. متأسفانه با وجود گستردگی حادثه، نیروهای آتش‌نشانی با تأخیر در محل حاضر شدند و کمبود تجهیزات و خودروهای اطفای حریق، روند مهار آتش را با مشکل مواجه کرد.

در این میان، مردم محلی برای خاموش کردن آتش وارد عمل شدند، اما بخش زیادی از لنج‌ها پیش از رسیدن کمک‌ها به‌طور کامل در آتش سوختند.

سه شنبه ۱۳ خرداد ۱۴۰۴
۳ ژوئن ۲۰۲۵
t.me/peshrawcpiran
fb.com/peshrawcpiran
instagram.com/peshrawcpiran1

⭕️ با پیوستن زندان فیروزآباد استان فارس در هفته هفتاد و یکم به کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، این کارزار به ۴۶ زندان گسترش یافت؛

دعوت از خانواده زندانیان زیر حکم اعدام به شکستن سکوت

کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» ضمن حمایت از اعتصاب کامیون‌داران زحمت‌کش که دوازدهمین روز اعتصاب خود را پشت سر گذاشتند، به آنان درود می‌فرستد و از دیگر اقشار جامعه که به اشکال مختلف تحت ستم هستند، می‌خواهد که به اعتصاب رانندگان بپیوندند و از آن‌ها به هر شکل ممکن حمایت کنند.

در شرایط کنونی که هر روز شاهد رویداد‌ها و فجایع دلخراش در سراسر کشور هستیم، حکومتِ کشتار و اعدام در سیاهچال‌های خود، دسته‌دسته زندانیان را در بی‌خبری کامل اعدام می‌کند و با سخره گرفتن قوانین بین‌المللی و اهرم کردن دین با این جنایات حکومتی که بستر آن را نیز خودشان فراهم کرده به دنبال فرونشاندن حق‌خواهی و خیزش‌های مردم هستند اما تاریخ نشان داده که سقوط چنین حکومت‌های دیکتاتوری حتمی است.
حال از ابتدای خرداد تاکنون دست‌کم ۶۷ زندانی، شامل ۳ زن، اعدام شده‌اند و به‌طور متوسط روزی ۷ تن به دار آویخته شده‌اند. تنها در روز ۷ خرداد، ۲۰ زندانی را با بی‌رحمی اعدام کرده‌اند.

فراموش نکنیم که این سطح از استفاده از مجازات غیرانسانیِ اعدام با نقض گسترده حق دادرسی منصفانه همراه بوده است. در همین راستا، متأسفانه روز چهارشنبه ۷ خرداد، پدرام مدنی در زندان قزلحصار به اتهام جاسوسی در سکوت خبری به دار آویخته شد. علاوه بر این، اعاده دادرسی محمدامین مهدوی‌شایسته، که پیش‌تر به اتهام جاسوسی توسط صلواتی، «قاضی مرگ»، به اعدام محکوم شده بود، از طرف دیوان عالی رد شده و این شهروند زندانی در خطر جدی اعدام قرار دارد.

کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» به خانوادهای زندانیان محکوم‌به‌اعدام توصیه می‌کند که روند پرونده عزیزانشان را به‌سرعت رسانه‌ای کرده و به اطلاع عموم مردم ایران و نهادهای حقوق بشری برسانند.تا با این روشنگری‌ها بتوانیم ماشین کشتار و اعدام را متوقف و از کار انداخت و نباید فریب نیرنگ‌ها یا تهدیدهای مأموران اطلاعاتی و بازجویان را خورد تا حکومت در سکوت خبری زندانیان را اعدام کرده و به‌تعبیری با قتل حکومتی، حق حیاتشان را پایمال کند.

با درود و سپاس به خانواده زندانیانی که هفته‌هاست در نقاط مختلف کشور فریاد «نه به اعدام» سر می‌دهند و از این کارزار حمایت می‌کنند، مجدداً از عموم مردم، به‌ویژه خانواده‌های زندانیان محکوم‌به‌اعدام می‌خواهیم که به هر شکل ممکن از کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» حمایت کنند و خانواده‌های معترض و دادخواه را تنها نگذارند.

باید صدای «نه به اعدام» در هر شهر و خیابان طنین‌انداز شود، چون این حکومت روزانه خانواده‌ها را در اقصی‌نقاط کشور داغدار می‌کند. قدرت ما در اتحاد و همبستگی ماست.

طبق اخبار رسیده به کارزار، جمعی از زندانیان زندان فیروزآباد استان فارس، در هفته هفتاد و یکم از روز ۱۳ خرداد، به کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام پیوسته و هر سه‌شنبه در اعتصاب غذا خواهند بود.

به این ترتیب، روز سه‌شنبه ۱۳ خرداد ۱۴۰۴، در هفته هفتاد و یکم، اعضای کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در ۴۶ زندان زیر در اعتصاب غذا خواهند بود:

زندان اوین (بند زنان، بند ۴ و ۸)، زندان قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان فردیس کرج، زندان تهران بزرگ، زندان خورین ورامین، زندان چوبیندر قزوین، زندان اراک، زندان خرم‌آباد، زندان یاسوج، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان سپیدار اهواز (بند زنان و مردان)، زندان نظام شیراز، زندان عادل‌آباد شیراز (بند زنان و مردان)، زندان زاهدان (بند زنان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بهبهان، زندان بم، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان مشهد، زندان گنبدکاووس، زندان قائمشهر، زندان رشت (بند مردان و زنان)، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان ازبرم لاهیجان، زندان دیزل‌آباد کرمانشاه، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان میاندوآب، زندان مهاباد، زندان بوکان، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان سنندج، زندان کامیاران و زندان فیروزآباد فارس.

هفته هفتاد و یکم
سه‌شنبه ۱۳ خرداد ۱۴۰۴
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام

#کارزار_سه_شنبه_های_نه_به_اعدام
#نه_به_اعدام
@no_to_execution_tuesdays

بازنشر:
سه شنبه ۱۳ خرداد ۱۴۰۴
۳ ژوئن ۲۰۲۵
t.me/peshrawcpiran
fb.com/peshrawcpiran
instagram.com/peshrawcpiran1

تجمع اعتراضی لنج‌داران بوشهر مقابل اداره‌کل بنادر و دریانوردی

لنج‌داران بوشهر در ادامه اعتراضات خود، امروز نیز در مقابل اداره‌ کل بنادر و دریانوردی دست به تجمع زدند و خواهان رسیدگی به خواستهای خود شدند.

لنج داران بوشهری خواهان حذف سه بند کلیدی از مصوبه جدید ته لنجی هستند که مستقیما معیشت هزاران خانوار لنج دار و شاغلین این رده صنفی را تهدید میکند.
این سه بند از مصوبه جدید ته لنجی که لنجی های بوشهر خواهان حذف انها هستند به شرح زیر است:

۱. بند مربوط به حذف تدریجی ته‌لنجی به‌صورت پلکانی طی ۵ سال آینده، که از نظر معترضان، به معنای نابودی تدریجی اشتغال لنجداران و ملوانان محلی است.

۲- بند مربوط به اخذ مالیات ۵ درصدی از مالک شناور، در حالی که به گفته آن‌ها، مالک لنج صرفاً حمل‌کننده بار است و مالکیتی بر کالا ندارد.

۳- بند مربوط به حذف سوخت یارانه‌ای شناورها، که منجر به افزایش شدید هزینه‌های حمل‌ونقل دریایی و فشار مضاعف بر اقتصاد ساحل‌نشینان خواهد شد.

 سه شنبه ۱۳ خرداد ۱۴۰۴
۳ ژوئن ۲۰۲۵
t.me/peshrawcpiran
fb.com/peshrawcpiran
instagram.com/peshrawcpiran1

تهران تجمع اعتراضی خانواده ها و بستگان زندانیان سیاسی محکوم به اعدام، در اعتراض به این احکام و دیگر احکام روزافزون اعدام

"نه به اعدام!"

سه شنبه ۱۳ خرداد ۱۴۰۴
۳ ژوئن ۲۰۲۵
t.me/peshrawcpiran
fb.com/peshrawcpiran
instagram.com/peshrawcpiran1

اعتصاب ۳۰۰ کارگر شهرداری بندر ماهشهر؛ حقوق کامل نمی‌دهند، «پاداش» می‌ریزند!

حدود ۳۰۰ کارگر خدماتی و فضای سبز شهرداری بندر ماهشهر، تحت پوشش شرکت پیمانکاری وحدت صنعت کارون، از چهارشنبه هفته گذشته در اعتراض به پرداخت ناقص حقوق، اجرا نشدن افزایش ۴۵٪ مصوب دستمزد، شرایط سخت کاری و نادیده گرفتن سایر مطالبات صنفی، اعتصاب کرده‌اند.

فیش‌های حقوقی فروردین‌ماه این کارگران نشان می‌داد که باید دریافتی آن‌ها به سقف ۱۹ میلیون تومان می‌رسید، اما در عمل تنها ۱۳ میلیون تومان پرداخت شده؛ بدون هیچ افزایشی نسبت به سال قبل. همچنین مواردی چون عدم پرداخت اضافه‌کاری، فقدان بیمه تکمیلی و تأخیرهای مزمن در پرداخت‌ها از دیگر محورهای اعتراضات کارگران است.

یکی از کارگران باسابقه در گفتگو با خبرنگار محلی گفت:

«۲۵ سال کار کردم، حالا با ۱۳ میلیون تومان بدون بیمه تکمیلی و اضافه‌کاری باید زنده بمانم؟ این توهین است، نه حقوق! هیچ‌کس صدای ما را نمی‌شنود.»

در سه روز نخست اعتصاب، کارگران از انجام وظایف روزانه خود خودداری کردند و شهرداری، برای جلوگیری از به‌هم‌ریختگی شهر، با نیروی موقت جایگزین اقدام به جمع‌آوری زباله‌ها کرد.

تنها واکنش پیمانکار تا کنون، واریز یک میلیون تومان پاداش به برخی از حساب‌ها بوده که کارگران آن را «اقدامی توهین‌آمیز برای ساکت‌کردن اعتراضات» توصیف کرده‌اند.

این اعتصاب در شرایطی ادامه دارد که دولت افزایش ۴۵ درصدی دستمزد را مصوب کرده، اما همچنان خبری از اجرای آن برای این کارگران نیست.

سه شنبه ۱۳ خرداد ۱۴۰۴
۳ ژوئن ۲۰۲۵
t.me/peshrawcpiran
fb.com/peshrawcpiran
instagram.com/peshrawcpiran1