پاینده ایران
تصمیم درست در بزنگاه‌های تاریخی
«دهه‌هاست که دستگاه سیاست خارجی ایران از ناتوانی در شناخت رابطه میدان و دیپلماسی رنج می‌برد. این ناتوانی را باید در «سندروم فاو» و «سندروم هرات» دید.
سندروم فاو اشاره به عدم تشخیص زمان مناسب برای تبدیل نفوذ نظامی به امتیازات دیپلماتیک از طریق گفت و گو و بده‌بستان استراتژیک دارد. ریشه آن به تسخیر فاو در عملیات والفجر ۸ در ۲۰ بهمن ۱۳۶۴ بازمی‌گردد. این پیروزی مقامات وقت ایران را در دامِ امیدواری برای شکست کامل عراق گرفتار کرد و باعث شد انعطاف‌پذیری در مذاکرات را کنار گذارند. اما پیروزی نظامی به دستاوردی دیپلماتیک نینجامید و در پایان قطعنامه ۵۹۸ را پذیرفت.
سندروم هرات به نبود صبر استراتژیک اشاره دارد که ناتوان از پایداری بیشتر برای دستیابی به اهداف ژئوپلتیکی است. ریشه این سندروم به بازپس‌گیری هرات به دست سلطان مراد میرزا حسام السلطنه، عموی ناصرالدین شاه و حاکم خراسان، در ۲۵ اکتبر ۱۸۵۶، بازمی گردد. بریتانیا بوشهر و خرمشهر را گرفت.اما شورش هندیان در شرف وقوع بود. حسام السطنه که هندیان را به پایمردی فراخوانده بود به شاه نامه نوشت «شورش سپاهیان هند شروع شده است. هرچه از انگلیسی‌ها بخواهید، خواهند داد. بیدار باشید. مفت نبازید.» ناصرالدین شاه اما در حساس‌ترین لحظات، بیشترین امتیاز را به ناتوان‌ترین بریتانیا داد.
هنر والا در سیاست خارجی کاربرد داشته‌ها و ابزارها به پیروزی‌های استراتژیک است؛ هنری برخاسته از شناخت روندهای ژئوپلیتیکی و اقتصادی و فناوری. چرا که تهدیدات ویرانگر در جهان شبکه‌ای کنونی فرصت‌ها را در دل خود نیز دارند و فرصت‌های گذرا نیز آبستن تهدیدات هستند.
پیش از آن که زود، دیر شود «تاریکیِ تهدیدات را وانهید و نورِ فرصت را برگیرید!»
(آرش رئیسی نژاد)
#دیپلماسی
#سندروم_فاو
#سندروم_هرات
#سیاست_خارجی
#ژئوپلیتیک
۱۲ مهر ۱۴۰۳
@paniranist_party
تصمیم درست در بزنگاه‌های تاریخی
«دهه‌هاست که دستگاه سیاست خارجی ایران از ناتوانی در شناخت رابطه میدان و دیپلماسی رنج می‌برد. این ناتوانی را باید در «سندروم فاو» و «سندروم هرات» دید.
سندروم فاو اشاره به عدم تشخیص زمان مناسب برای تبدیل نفوذ نظامی به امتیازات دیپلماتیک از طریق گفت و گو و بده‌بستان استراتژیک دارد. ریشه آن به تسخیر فاو در عملیات والفجر ۸ در ۲۰ بهمن ۱۳۶۴ بازمی‌گردد. این پیروزی مقامات وقت ایران را در دامِ امیدواری برای شکست کامل عراق گرفتار کرد و باعث شد انعطاف‌پذیری در مذاکرات را کنار گذارند. اما پیروزی نظامی به دستاوردی دیپلماتیک نینجامید و در پایان قطعنامه ۵۹۸ را پذیرفت.
سندروم هرات به نبود صبر استراتژیک اشاره دارد که ناتوان از پایداری بیشتر برای دستیابی به اهداف ژئوپلتیکی است. ریشه این سندروم به بازپس‌گیری هرات به دست سلطان مراد میرزا حسام السلطنه، عموی ناصرالدین شاه و حاکم خراسان، در ۲۵ اکتبر ۱۸۵۶، بازمی گردد. بریتانیا بوشهر و خرمشهر را گرفت.اما شورش هندیان در شرف وقوع بود. حسام السطنه که هندیان را به پایمردی فراخوانده بود به شاه نامه نوشت «شورش سپاهیان هند شروع شده است. هرچه از انگلیسی‌ها بخواهید، خواهند داد. بیدار باشید. مفت نبازید.» ناصرالدین شاه اما در حساس‌ترین لحظات، بیشترین امتیاز را به ناتوان‌ترین بریتانیا داد.
هنر والا در سیاست خارجی کاربرد داشته‌ها و ابزارها به پیروزی‌های استراتژیک است؛ هنری برخاسته از شناخت روندهای ژئوپلیتیکی و اقتصادی و فناوری. چرا که تهدیدات ویرانگر در جهان شبکه‌ای کنونی فرصت‌ها را در دل خود نیز دارند و فرصت‌های گذرا نیز آبستن تهدیدات هستند.
پیش از آن که زود، دیر شود «تاریکیِ تهدیدات را وانهید و نورِ فرصت را برگیرید!»
(آرش رئیسی نژاد)
#دیپلماسی
#سندروم_فاو
#سندروم_هرات
#سیاست_خارجی
#ژئوپلیتیک
۱۲ مهر ۱۴۰۳
@paniranist_party