#آموزشی راههای #تامین_سرمایه
تأمین سرمایه به خصوص در ابتدای کار یک استارتاپ از مهمترین دغدغههای بنیانگذاران است. بسیاری از بنیانگذاران پیش از آنکه محصولی تولید کنند به دنبال سرمایهگذار میگردند در حالی که در این مرحله بهتر است به گزینههای دیگر نیز فکر کنند.
چرا در ابتدا نباید به دنبال سرمایهگذار گشت؟
منظور از سرمایهگذار همان #سرمایهگذار_خطرپذیر و یا #فرشته_سرمایهگذار است. در ابتدا که هنوز ایده اعتبارسنجی نشده و تبدیل به یک محصول یا خدمت مشخص نگردیده است متقاعد کردن سرمایهگذاران، به ویژه در ایران که تعداد آنان زیاد هم نیست، کار بسیار دشوار و شاید حتی غیرممکنی است.
به عنوان یک قانون کلی پیشنهاد میشود که جذب سرمایه را تا حد ممکن به تاخیر بیاندازید. دلیل آن این است که هر چه دیرتر سرمایه جذب کنید میتوانید مبلغ بیشتری را در ازای سهام کمتری جذب نمایید.
ولی هزینه راهاندازی و تولید محصول یا ارائه خدمت را از کجا تأمین کنیم؟
اولین و متداولترین راه، تأمین سرمایه از پسانداز شخصی است. این تأمین سرمایه معمولا توسط بنیانگذاران و براساس برآورد اولیهای که برای راهاندازی کار تا ساخت محصول دارند انجام میشود.
یکی دیگر از راههای متداول، جذب سرمایه از دوستان و فامیل است. هرچند کار تجاری با دوست و آشنا در بسیاری از موارد توصیه نمیشود ولی جذب سرمایه و تخصیص سهام برای راهاندازی یک استارتاپ با احتیاط میتواند درنظر گرفته شود.
چگونه هزینههای سنگین راهاندازی کسبوکار را خودمان تأمین کنیم؟
برخلاف تصور رایج که راهاندازی کسبوکار را نیازمند سرمایه مالی زیاد میداند شما برای راهاندازی استارتاپ نیاز به سرمایه انسانی زیاد دارید. در حقیقت شما برای راهاندازی کسبوکارتان بیشتر از پول به افرادی که برای کارتان وقت بگذاراند نیاز دارید که آنان هم خود شما و همبنیانگذارانتان هستید.
در ابتدای راهاندازی یک استارتاپ شما نه نیاز به دفتر دارید و نه حتی نیاز به ثبت شرکت، تنها چیزی که لازم دارید وقت برای اعتبارسنجی و تولید یک محصول یا خدمت اولیه است.
پس از آنکه محصول یا خدمتتان را عرضه کردید آن موقع زمان آن رسیده که به جذب سرمایه فکر کنید. هرچند در مرحله اعتبارسنجی ورود به #شتابدهنده ها نیز از جمله گزینههای پیش روی شماست.
🌐 کانال کارآفرینی در سلامت:
https://t.me/HCStartups
تأمین سرمایه به خصوص در ابتدای کار یک استارتاپ از مهمترین دغدغههای بنیانگذاران است. بسیاری از بنیانگذاران پیش از آنکه محصولی تولید کنند به دنبال سرمایهگذار میگردند در حالی که در این مرحله بهتر است به گزینههای دیگر نیز فکر کنند.
چرا در ابتدا نباید به دنبال سرمایهگذار گشت؟
منظور از سرمایهگذار همان #سرمایهگذار_خطرپذیر و یا #فرشته_سرمایهگذار است. در ابتدا که هنوز ایده اعتبارسنجی نشده و تبدیل به یک محصول یا خدمت مشخص نگردیده است متقاعد کردن سرمایهگذاران، به ویژه در ایران که تعداد آنان زیاد هم نیست، کار بسیار دشوار و شاید حتی غیرممکنی است.
به عنوان یک قانون کلی پیشنهاد میشود که جذب سرمایه را تا حد ممکن به تاخیر بیاندازید. دلیل آن این است که هر چه دیرتر سرمایه جذب کنید میتوانید مبلغ بیشتری را در ازای سهام کمتری جذب نمایید.
ولی هزینه راهاندازی و تولید محصول یا ارائه خدمت را از کجا تأمین کنیم؟
اولین و متداولترین راه، تأمین سرمایه از پسانداز شخصی است. این تأمین سرمایه معمولا توسط بنیانگذاران و براساس برآورد اولیهای که برای راهاندازی کار تا ساخت محصول دارند انجام میشود.
یکی دیگر از راههای متداول، جذب سرمایه از دوستان و فامیل است. هرچند کار تجاری با دوست و آشنا در بسیاری از موارد توصیه نمیشود ولی جذب سرمایه و تخصیص سهام برای راهاندازی یک استارتاپ با احتیاط میتواند درنظر گرفته شود.
چگونه هزینههای سنگین راهاندازی کسبوکار را خودمان تأمین کنیم؟
برخلاف تصور رایج که راهاندازی کسبوکار را نیازمند سرمایه مالی زیاد میداند شما برای راهاندازی استارتاپ نیاز به سرمایه انسانی زیاد دارید. در حقیقت شما برای راهاندازی کسبوکارتان بیشتر از پول به افرادی که برای کارتان وقت بگذاراند نیاز دارید که آنان هم خود شما و همبنیانگذارانتان هستید.
در ابتدای راهاندازی یک استارتاپ شما نه نیاز به دفتر دارید و نه حتی نیاز به ثبت شرکت، تنها چیزی که لازم دارید وقت برای اعتبارسنجی و تولید یک محصول یا خدمت اولیه است.
پس از آنکه محصول یا خدمتتان را عرضه کردید آن موقع زمان آن رسیده که به جذب سرمایه فکر کنید. هرچند در مرحله اعتبارسنجی ورود به #شتابدهنده ها نیز از جمله گزینههای پیش روی شماست.
🌐 کانال کارآفرینی در سلامت:
https://t.me/HCStartups