بررسی ایده #اسنپ_پزشکی - قسمت اول
در مدتی که در زمینه کارآفرینی حوزه سلامت فعالیت می‌کنم یکی از ایده‌هایی که مدام می‌شنوم انواع اسنپ‌ها با پسوندهای پزشکی، پرستاری، آزمایشگاه، داروخانه و غیره است. سوال این است که آیا این ایده‌ها واقعا ارزش فکر کردن را دارند یا خیر؟
اگر ایده‌های #اسنپ در حوزه سلامت را شنیده‌اید یا خودتان این ایده را داشته‌اید به احتمال خیلی زیاد خدماتی که ارائه می‌شده مراجعه پزشک و پرستار یا دیگر پرسنل بهداشتی درمانی به درب منزل بوده است. مشابه این ایده در خارج از کشور نیز وجود دارد و حتی دقیقا با نام #اوبر_پزشکی و سلامت نیز به آن اشاره می‌شود. آیا این به معنی خوب بودن ایده است؟ می‌خواهیم از چند جنبه ایده را بررسی کنیم:
🔹اسنپ پزشکی یا خدمات در منزل
تعریفی که از ایده‌های اسنپ یا اوبر پزشکی ارائه می‌شود اغلب در حوزه #خدمات_در_منزل یا #home_care قرار می‌گیرد. خدمات در منزل پزشکی و پرستاری ایده‌های جدیدی نیستند. تا امروز این خدمات به صورت سنتی ارائه می‌شده است و بسیاری از ایده‌های اسنپ پزشکی فقط سفارش‌گیری را آنلاین می‌کنند و ارزش واقعی ایجاد نمی‌کنند. یا حتی اگر ارزش واقعی ایجاد کنند مشکل اساسی و مهمی را حل نمی‌کنند و در نتیجه تغییر آنچنانی نیز به وجود نمی‌آورند.
🔹آلرژی سرمایه‌گذاران
سرمایه‌گذاران حوزه سلامت در ایران (حداقل با تعدادی که من در ارتباط بوده‌ام) نسبت به ایده‌های با پیشوند اسنپ، آلرژی پیدا کرده‌اند. دلیل آن این است که ایده‌های اسنپ پزشکی اغلب یک کپی سطحی از مدل کار تاکسی‌های آنلاین هستند که به سطحی‌ترین مشکلات حوزه سلامت (مشکلاتی که به نظر می‌رسد واقعی نیز نیستند) وصله پینه شده‌اند و با توجیه اینکه کسی در ابتدای کار به موفقیت اسنپ نیز باور نداشت به خورد
سرمایه‌گذار داده می‌شوند. شما باشید نسبت به اینگونه ایده‌ها حساسیت پیدا نمی‌کنید؟ همه می‌دانیم که سرمایه‌گذار حداقل انتظار دارد که شما درک درستی از مشکل داشته باشید و این چنین ایده‌هایی بیانگر داشتن چنین درکی نیستند.
🔹مدل کسب و کار اسنپ چیست؟
اسنپ یا نمونه اصلی آن #اوبر در ظاهر پلتفرمی است که رانندگان را به مسافران متصل می‌کند اما در پس این مدل تحولی است که مدل‌های کسب‌وکار پلتفرمی نسبت به کسب‌وکارهای سنتی ایجاد می‌کنند. در نگاهی عمیق، مدل‌های پلتفرمی با کاهش هزینه‌های لوجستیک، نیروی انسانی و استفاده از شبکه‌های بین مشتریان از یک طرف قیمت را کاهش می‌دهند و از طرف دیگر دسترسی‌ها را بهبود می‌بخشند. بستر اینترنت نیز امکان
گسترش با کمترین هزینه را برای پلتفرم‌ها به وجود می‌آورد که امکان رشد کسب‌وکار را صد چندان می‌کند.
🔹آیا می‌توان مدل اسنپ را در سلامت پیاده کرد؟
پاسخ این سوال هم بله است و هم خیر. اگر مدل اسنپ را محدود به برقراری ارتباط بین خدمات‌دهنده و خدمات‌گیرنده ببینیم و خدمات در منزل ارائه بدهیم، می‌توان استارتاپی در این حوزه راه‌اندازی کرد. هرچند اینکه آیا مشکل مهمی را حل خواهید کرد و ارزش واقعی ایجاد می‌کنید جای علامت سوال بزرگی دارد.
اما اگر مدل اسنپ را به عنوان یک پلتفرم ببنید که با ایجاد شبکه هم درمیان خدمات‌گیرندگان و خدمات‌دهندگان هم‌افزایی و ارزش مضاعف ایجاد نماید، احتمالا بتوانید قدم‌هایی در جهت شکل دادن آینده سلامت بردارید.
در قسمت دوم این مقاله استارتاپی را معرفی می‌کنیم که با این دیدگاه بنیانگذاری شده و تاکنون حدود 100 میلیون دلار سرمایه جذب نموده است.
🌐 کانال کارآفرینی در سلامت:
https://t.me/HCStartups
در مدتی که در زمینه کارآفرینی حوزه سلامت فعالیت می‌کنم یکی از ایده‌هایی که مدام می‌شنوم انواع اسنپ‌ها با پسوندهای پزشکی، پرستاری، آزمایشگاه، داروخانه و غیره است. سوال این است که آیا این ایده‌ها واقعا ارزش فکر کردن را دارند یا خیر؟
اگر ایده‌های #اسنپ در حوزه سلامت را شنیده‌اید یا خودتان این ایده را داشته‌اید به احتمال خیلی زیاد خدماتی که ارائه می‌شده مراجعه پزشک و پرستار یا دیگر پرسنل بهداشتی درمانی به درب منزل بوده است. مشابه این ایده در خارج از کشور نیز وجود دارد و حتی دقیقا با نام #اوبر_پزشکی و سلامت نیز به آن اشاره می‌شود. آیا این به معنی خوب بودن ایده است؟ می‌خواهیم از چند جنبه ایده را بررسی کنیم:
🔹اسنپ پزشکی یا خدمات در منزل
تعریفی که از ایده‌های اسنپ یا اوبر پزشکی ارائه می‌شود اغلب در حوزه #خدمات_در_منزل یا #home_care قرار می‌گیرد. خدمات در منزل پزشکی و پرستاری ایده‌های جدیدی نیستند. تا امروز این خدمات به صورت سنتی ارائه می‌شده است و بسیاری از ایده‌های اسنپ پزشکی فقط سفارش‌گیری را آنلاین می‌کنند و ارزش واقعی ایجاد نمی‌کنند. یا حتی اگر ارزش واقعی ایجاد کنند مشکل اساسی و مهمی را حل نمی‌کنند و در نتیجه تغییر آنچنانی نیز به وجود نمی‌آورند.
🔹آلرژی سرمایه‌گذاران
سرمایه‌گذاران حوزه سلامت در ایران (حداقل با تعدادی که من در ارتباط بوده‌ام) نسبت به ایده‌های با پیشوند اسنپ، آلرژی پیدا کرده‌اند. دلیل آن این است که ایده‌های اسنپ پزشکی اغلب یک کپی سطحی از مدل کار تاکسی‌های آنلاین هستند که به سطحی‌ترین مشکلات حوزه سلامت (مشکلاتی که به نظر می‌رسد واقعی نیز نیستند) وصله پینه شده‌اند و با توجیه اینکه کسی در ابتدای کار به موفقیت اسنپ نیز باور نداشت به خورد
سرمایه‌گذار داده می‌شوند. شما باشید نسبت به اینگونه ایده‌ها حساسیت پیدا نمی‌کنید؟ همه می‌دانیم که سرمایه‌گذار حداقل انتظار دارد که شما درک درستی از مشکل داشته باشید و این چنین ایده‌هایی بیانگر داشتن چنین درکی نیستند.
🔹مدل کسب و کار اسنپ چیست؟
اسنپ یا نمونه اصلی آن #اوبر در ظاهر پلتفرمی است که رانندگان را به مسافران متصل می‌کند اما در پس این مدل تحولی است که مدل‌های کسب‌وکار پلتفرمی نسبت به کسب‌وکارهای سنتی ایجاد می‌کنند. در نگاهی عمیق، مدل‌های پلتفرمی با کاهش هزینه‌های لوجستیک، نیروی انسانی و استفاده از شبکه‌های بین مشتریان از یک طرف قیمت را کاهش می‌دهند و از طرف دیگر دسترسی‌ها را بهبود می‌بخشند. بستر اینترنت نیز امکان
گسترش با کمترین هزینه را برای پلتفرم‌ها به وجود می‌آورد که امکان رشد کسب‌وکار را صد چندان می‌کند.
🔹آیا می‌توان مدل اسنپ را در سلامت پیاده کرد؟
پاسخ این سوال هم بله است و هم خیر. اگر مدل اسنپ را محدود به برقراری ارتباط بین خدمات‌دهنده و خدمات‌گیرنده ببینیم و خدمات در منزل ارائه بدهیم، می‌توان استارتاپی در این حوزه راه‌اندازی کرد. هرچند اینکه آیا مشکل مهمی را حل خواهید کرد و ارزش واقعی ایجاد می‌کنید جای علامت سوال بزرگی دارد.
اما اگر مدل اسنپ را به عنوان یک پلتفرم ببنید که با ایجاد شبکه هم درمیان خدمات‌گیرندگان و خدمات‌دهندگان هم‌افزایی و ارزش مضاعف ایجاد نماید، احتمالا بتوانید قدم‌هایی در جهت شکل دادن آینده سلامت بردارید.
در قسمت دوم این مقاله استارتاپی را معرفی می‌کنیم که با این دیدگاه بنیانگذاری شده و تاکنون حدود 100 میلیون دلار سرمایه جذب نموده است.
🌐 کانال کارآفرینی در سلامت:
https://t.me/HCStartups