مادربزرگم می‌گفت:
هر یک از ما با یک قوطی کبریت در وجودمان متولد می‌شویم امّا خودمان قادر نیستیم کبریت‌ها را روشن کنیم.
برای این کار، اکسیژن و شعله می خواهیم. مثلا، اکسیژن از نفسِ کسی می‌آید که دوستش داریم.

شعله هر نوع موسیقی، نوازش، کلام یا صداییست که یکی از چوب کبریت‌ها را مشتعل می‌کند...
آدم باید به این کشف و شهود برسد که چه عاملی آتش درونش را پیوسته شعله ور نگه می‌دارد... آن آتش، غذای روح است.

اگر کسی به موقع در نیابد که چه چیزی آتشِ درون را شعله ور می‌کند، قوطی کبریت وجودش، نم بر می‌دارد و هیچ یک از چوب کبریت‌هایش هیچ وقت روشن نمی‌شود...

#لورا_اسکوئیول
#مثل_آب_برای_شکلات
@karunagroindustry