#معرفی_کتاب: #حکایت_ساخته_شدن_یک_ملت
( #کارنامه_سفر_به_ژاپن )
حسین افشین منش
این کتاب حکایتی است که همزمانی عجیبی با تاریخ کشور ما ایران دارد. دوران صدارت میرزا تقی خان امیرکبیر با دوران امپراطور میجی، درس ها و عبرت های آن ملت از شکست ها و ناکامی هایش، موجب بسط و توسعه ارتباطات با دنیا شد که حاصل آن استفاده بهینه از تجارب و دانش سایر کشورها در جهت سعادت و کامرانی مردم و پیشرفت ژاپن شد. صداقت و امانتداری مسئولین و هدایت و مدیریت انرژی ملی در همه سطوح جامعه با شواهدی تطبیقی از دو کشور ایران و ژاپن در جای جای این کتاب به چشم می آید.
نکاتی از کتاب:
🔸مدیران ژاپنی پس از پایان تحصیلات دانشگاهی، به کسب تجربه ای طولانی در زمینه ای خاص می پردازند و در بخش های عملی نیز تجارب کافی به دست می آورند. از طرفی کارگران نیز افرادی چندکاره اند و در بسیاری از رشته ها دارای تجاربی گوناگون هستند.
🔸از دید ژاپنی ها، در یک محیط صنعتی، همه حالت دانش آموزانی را دارند که باید هر روز تعلیم ببینند. این قانون شامل همه می شود از کارگر ساده تا مدیرعامل.
🔸در برنامه های آموزشی مهندسان و مدیران کارخانه ها، باید اصول اولیه حسابداری نیز تدریس شود تا بدانند تولید کارخانه با چه قیمتی تحویل می شود. این درک خود به خود، موجب کوشش ایشان در کاهش هزینه ها خواهد شد.
🔸ژاپنی ها موفقیت خود را در امر بهبود کیفیت، مدیون جلسات توجیهی می دانند که هر روز بین کارگران و سرپرستان در هر کارخانه برگزار می شود.
🔸ژاپنی ها این باور رایج را قبول ندارند که برای کیفیت بهتر، باید پول بیشتری داد، بلکه این را تکلیف می دانند که هر روز بهتر و ارزان تر از روز قبل تولید کنند. مردم ژاپن موظف نیستند گران تر بخرند، کارگران و کارخانه ها موظفند ارزان تر تولید کنند.
🔸شخصیت واقعی افراد، در نوع تولیداتشان متبلور می شود. به عبارتی، آدم با کیفیت، کالای با کیفیت تولید می کند.
🔸ژاپن را می توان کشور تشویق های استاندارد شده نامید. در این سیستم، تشویق نشدن، خود نوعی تنبیه است.
این کتاب در کتابخانه مرکز آموزش برای مطالعه علاقمندان موجود می باشد.
@karunagroindustry
( #کارنامه_سفر_به_ژاپن )
حسین افشین منش
این کتاب حکایتی است که همزمانی عجیبی با تاریخ کشور ما ایران دارد. دوران صدارت میرزا تقی خان امیرکبیر با دوران امپراطور میجی، درس ها و عبرت های آن ملت از شکست ها و ناکامی هایش، موجب بسط و توسعه ارتباطات با دنیا شد که حاصل آن استفاده بهینه از تجارب و دانش سایر کشورها در جهت سعادت و کامرانی مردم و پیشرفت ژاپن شد. صداقت و امانتداری مسئولین و هدایت و مدیریت انرژی ملی در همه سطوح جامعه با شواهدی تطبیقی از دو کشور ایران و ژاپن در جای جای این کتاب به چشم می آید.
نکاتی از کتاب:
🔸مدیران ژاپنی پس از پایان تحصیلات دانشگاهی، به کسب تجربه ای طولانی در زمینه ای خاص می پردازند و در بخش های عملی نیز تجارب کافی به دست می آورند. از طرفی کارگران نیز افرادی چندکاره اند و در بسیاری از رشته ها دارای تجاربی گوناگون هستند.
🔸از دید ژاپنی ها، در یک محیط صنعتی، همه حالت دانش آموزانی را دارند که باید هر روز تعلیم ببینند. این قانون شامل همه می شود از کارگر ساده تا مدیرعامل.
🔸در برنامه های آموزشی مهندسان و مدیران کارخانه ها، باید اصول اولیه حسابداری نیز تدریس شود تا بدانند تولید کارخانه با چه قیمتی تحویل می شود. این درک خود به خود، موجب کوشش ایشان در کاهش هزینه ها خواهد شد.
🔸ژاپنی ها موفقیت خود را در امر بهبود کیفیت، مدیون جلسات توجیهی می دانند که هر روز بین کارگران و سرپرستان در هر کارخانه برگزار می شود.
🔸ژاپنی ها این باور رایج را قبول ندارند که برای کیفیت بهتر، باید پول بیشتری داد، بلکه این را تکلیف می دانند که هر روز بهتر و ارزان تر از روز قبل تولید کنند. مردم ژاپن موظف نیستند گران تر بخرند، کارگران و کارخانه ها موظفند ارزان تر تولید کنند.
🔸شخصیت واقعی افراد، در نوع تولیداتشان متبلور می شود. به عبارتی، آدم با کیفیت، کالای با کیفیت تولید می کند.
🔸ژاپن را می توان کشور تشویق های استاندارد شده نامید. در این سیستم، تشویق نشدن، خود نوعی تنبیه است.
این کتاب در کتابخانه مرکز آموزش برای مطالعه علاقمندان موجود می باشد.
@karunagroindustry