🔴فقیهان که بی نام او هرگز اعتبار ندارند
✍🏻#رضا_ بهشتی‌معز
🔹موعود غایبِ منتظر پنهان‌ترین پدیده جمهوری اسلامی است. حقیقتی که نظام مقدس برای رسیدن به او و آرمانهای موعود حضرتش مستقر شد امروز ببرکت کارنامه فقیهان، پنهان‌تر از همیشه است. با هر روایتی از حقیقتِ وجود آن جناب، روایت جاذب یا روایت دافع، اقتدار فقیهان نه تنها به بازگشایی و آشکاری رازهای غیبت او مدد نرسانده که بیشتر اسطوره مهدی را در محاق و رازآلودگی مایل به حذف و اختفا داشته و رانده است.
🔹آنچه پس از چهار دهه و در شب سالروز آن موعود تاریخی و حقیقت مشترک ادیان برای همه شیعیان دوازده امامی (و حتی مسلمانان) مانده جدال پنهانی است که میان اقتدار فقیهانه و اقتدار مهدوی جریان دارد. نظام سیاسی فقیهان برای تابش بیشتر (ظهور اقتداری و اقتدار ظاهری) و برغم ادعا، ناگزیر به عنوان مانعی در برابر رازگشایی و اشکاری حقیقت مهدوی عمل کرده است. مهدی که هم در پژوهش‌های کارمندان بنیادهای شیعه پژوهی و هم در کارنامه فقیهان سیاسی سخت به محاق تردید و تشکیک رفته است امروز مظلوم‌ترین سرمایه معنوی جمهوری اسلامی است.
🔹امروز و در زادروز آن وعده ناپیدای هستی، کمتر کسی جرات دارد تصویری حقیقی و قریب بواقع از او بدست دهد چون پیشتر تمام آرمانهای مهدوی هزینه شده است. شیعیان بدون نام او هرگز شناسنامه دقیق و درستی نخواهند داشت هرچند تمام عمر در حیرت و پرسش و تردید بسر برند. فقیهان که بی نام او هرگز اعتبار ندارند هرچند در دوئل ظهور و قدرت، اثبات خویش کرده و نام و یاد او را در پستوی ذهن مردمان خاموش و محبوس کنند. زادروز او بر دوستداران حضرتش مبارک باد.
✅@kaleme
✍🏻#رضا_ بهشتی‌معز
🔹موعود غایبِ منتظر پنهان‌ترین پدیده جمهوری اسلامی است. حقیقتی که نظام مقدس برای رسیدن به او و آرمانهای موعود حضرتش مستقر شد امروز ببرکت کارنامه فقیهان، پنهان‌تر از همیشه است. با هر روایتی از حقیقتِ وجود آن جناب، روایت جاذب یا روایت دافع، اقتدار فقیهان نه تنها به بازگشایی و آشکاری رازهای غیبت او مدد نرسانده که بیشتر اسطوره مهدی را در محاق و رازآلودگی مایل به حذف و اختفا داشته و رانده است.
🔹آنچه پس از چهار دهه و در شب سالروز آن موعود تاریخی و حقیقت مشترک ادیان برای همه شیعیان دوازده امامی (و حتی مسلمانان) مانده جدال پنهانی است که میان اقتدار فقیهانه و اقتدار مهدوی جریان دارد. نظام سیاسی فقیهان برای تابش بیشتر (ظهور اقتداری و اقتدار ظاهری) و برغم ادعا، ناگزیر به عنوان مانعی در برابر رازگشایی و اشکاری حقیقت مهدوی عمل کرده است. مهدی که هم در پژوهش‌های کارمندان بنیادهای شیعه پژوهی و هم در کارنامه فقیهان سیاسی سخت به محاق تردید و تشکیک رفته است امروز مظلوم‌ترین سرمایه معنوی جمهوری اسلامی است.
🔹امروز و در زادروز آن وعده ناپیدای هستی، کمتر کسی جرات دارد تصویری حقیقی و قریب بواقع از او بدست دهد چون پیشتر تمام آرمانهای مهدوی هزینه شده است. شیعیان بدون نام او هرگز شناسنامه دقیق و درستی نخواهند داشت هرچند تمام عمر در حیرت و پرسش و تردید بسر برند. فقیهان که بی نام او هرگز اعتبار ندارند هرچند در دوئل ظهور و قدرت، اثبات خویش کرده و نام و یاد او را در پستوی ذهن مردمان خاموش و محبوس کنند. زادروز او بر دوستداران حضرتش مبارک باد.
✅@kaleme
🔴عادت نکنیم به حصر
✍🏻#رضا_بهشتی‌معز
🔹سه هزار روز از حصر گذشت و ما همچنان از مشروطه به این سو عادت می‌کنیم. "فضیلت" بزرگ ما مردم "عادت" است و این نکته طلایی را هر حاکمی می‌داند که ما مردم سرانجام عادت می‌کنیم.
🔹حاکمان تنها باید ریسمان مهار را تا اندازه‌ای بکشند تا فضیلت "عادت" به جریان افتد. هوش شخص حاکم یافتن نقطه بهینه کشش و تناسب زمانی است. وقتی چرخه شوم "عادت" بجریان افتاد مصالح دو رکن رکین آن یعنی "سازگاری" و "فراموشی" فراهم می‌شود و سازگاری و فراموشی نه تنها مصائب عادت را برای ما گوارا می‌کند که از آن مصائب و رذایل، حتی فضایلی میسازد تا ما در تاریخ آسوده وجدان و قهرمان بمانیم !
🔹ما تا عادت می‌کنیم هیچ حاکمی را باک نیست. ارباب هوشمندِ تصمیم هرچه بیشتر و بهتر باید ملات فراموشی و سازگاری را برسانند تا خمیرمایه عادتِ ملت جان بگیرد. ما تا عادت می‌کنیم ملات هم فراهم است ! عادت، بازی بزرگ با زمان است، ما ایرانیان نسبتی با زمان نداریم، لابد هرچه می‌رسد خیر است !
✅@kaleme
✍🏻#رضا_بهشتی‌معز
🔹سه هزار روز از حصر گذشت و ما همچنان از مشروطه به این سو عادت می‌کنیم. "فضیلت" بزرگ ما مردم "عادت" است و این نکته طلایی را هر حاکمی می‌داند که ما مردم سرانجام عادت می‌کنیم.
🔹حاکمان تنها باید ریسمان مهار را تا اندازه‌ای بکشند تا فضیلت "عادت" به جریان افتد. هوش شخص حاکم یافتن نقطه بهینه کشش و تناسب زمانی است. وقتی چرخه شوم "عادت" بجریان افتاد مصالح دو رکن رکین آن یعنی "سازگاری" و "فراموشی" فراهم می‌شود و سازگاری و فراموشی نه تنها مصائب عادت را برای ما گوارا می‌کند که از آن مصائب و رذایل، حتی فضایلی میسازد تا ما در تاریخ آسوده وجدان و قهرمان بمانیم !
🔹ما تا عادت می‌کنیم هیچ حاکمی را باک نیست. ارباب هوشمندِ تصمیم هرچه بیشتر و بهتر باید ملات فراموشی و سازگاری را برسانند تا خمیرمایه عادتِ ملت جان بگیرد. ما تا عادت می‌کنیم ملات هم فراهم است ! عادت، بازی بزرگ با زمان است، ما ایرانیان نسبتی با زمان نداریم، لابد هرچه می‌رسد خیر است !
✅@kaleme
سایت خبری-تحلیلی کلمه
🔴 یه دهه، یک عمر پس از جنبش سبز 🔹اکنون، به سال ۱۳۹۸ تاریخ جنبش سبز ملت ایران ده سال را پشت سر می‌گذارد. تاریخ سرکوب آزادی و اراده ملت و حبس آزادیخواهان و بیش از هشت سال حصر سه همراه بزرگ و نستوه آن جنبش، میرحسین موسوی، مهدی کروبی و زهرا رهنورد. 🔹اکنون زمان…
🔴چه بر سر جنبش سبز رفت؟
🔹#30اقتراح
🔹#ده‌سالگی‌جنبش‌سبز
🔹#نوشته‌‌دهم
🔹کلمه مسائل مربوط به جنبش سبز و شرایط امروز کشور را در قالب یک اقتراح با مخاطبان خود در میان گذارده و پاسخ نویسندگان و فعالان و صاحبنظران را در روزهای آتی که جملگی ایام موسوم به شکل گیری و ریشه دوانی جنبش سبز ملت ایران است، منتشر می کند. همچنین این باب گشوده است تا تمامی نویسندگانی که خود را مخاطب این پرسش ها می یابند و برای آن دغدغه یا مسئله ای دارند پاسخ خود را برای ما ارسال کنند تا رنگین کمان ملت که در خرداد 88 برآمد و آن جنبش بیافرید، سهم خود و حق خود را در نقش آفرینی در تولید متون و ادبیات دهمین سالگرد جنبش سبز ادا کند.
🔹متونی که در ایام آتی ذیل مسئله فوق در کلمه منتشر می شوند حاوی نکاتی سرنوشت ساز و تذکراتی بنیادین اند؛ برخی از نویسندگان بر شکل گیری مجمعی ملی برای نجات ایران از قید و بند استبداد سیاه حاکم بر آن تاکید کرده اند. دسته ای خواهان مشارکت زنده و موثر رهبران جنبش، بویژه مهندس میرحسین موسوی در قبال مسائل و رخدادهای حیاتی پیشاروی کشور و ملت شده اند و جمعی از اصلاح بنیادین قانون اساسی سخن رانده اند. در تمامی متون فوق آنچه به چشم می خورد دغدغه منافع کشور و حقوق ملت و رهایی ایران در کنار انتقادات اساسی به جنبش و نحوه پیش برد و سرکوب آن نهفته است و کلمه بی کم و کاست و ذره ای قضاوت یا دخالت به انتشار آنهمه دست می یازد.
🔹#رضا_بهشتی‌معز
🔹بنظرم پرسش‌های ارسالی این اقتراح را می‌توان به سه بخش کلی گذشته، حال و آینده جنبش سبز تقسیم کرد و بطورمشخص پرسید:
🔹چه بر سر این جنبش رفت؟
🔹اینک جنبش درچه حالی است؟
🔹و سرانجام چه چشم اندازی پیشِ رو دارد؟
🔹گذشته:
🔹اسناد کوشش مردم در ایفای وظایف مدنی و استیفای حقوق قانونی خود و آنچه بر سر این جنبش رفت بلطف و نعمت ابزار ارتباطی کاملا موجود و در اختیار است، جز آن بخشی که هنوز در بیان و قلم نیامده و با ذکر خاطرات مستند با منابع معتبر بتدریج کامل خواهد شد. در این بخش آنچه می‌توان افزود این است که برابر اطلاعات موجود هیچ تصویر و قصد پیشینی از این جنبش موجود نبود و آنچه مشارکت رسمی و قانونی مردم را بدل به جنبشی فراگیر کرد و مطالبات دیگری برانگیخت، عزم قانون گریزی و استبداد رای حاکمیت بود که از جنبش مشروطه تاکنون با نوسان در برابر اراده مردم ایستاده و حرکت سبز ملت ایران ادامه همان خط سبز حق‌طلبی و عدالت‌جویی است. هرچند که دلالت‌هایی مبنی بر اعمال زور و مقابله با اراده مردم در پیش از انتخابات 88 وجود داشت اما کمتر کسی گمان می‌کرد که یک انتخابات قانونی با همه سازوکارهای رسمی و بازیگران شناخته شده آن بتواند چنین شکاف عمیقی را میان مردم و حاکمیت دامن بزند و پیامدهایی ماندگار داشته باشد.
👈🏻متن کامل:
yon.ir/rA8m2
✅@kaleme
🔹#30اقتراح
🔹#ده‌سالگی‌جنبش‌سبز
🔹#نوشته‌‌دهم
🔹کلمه مسائل مربوط به جنبش سبز و شرایط امروز کشور را در قالب یک اقتراح با مخاطبان خود در میان گذارده و پاسخ نویسندگان و فعالان و صاحبنظران را در روزهای آتی که جملگی ایام موسوم به شکل گیری و ریشه دوانی جنبش سبز ملت ایران است، منتشر می کند. همچنین این باب گشوده است تا تمامی نویسندگانی که خود را مخاطب این پرسش ها می یابند و برای آن دغدغه یا مسئله ای دارند پاسخ خود را برای ما ارسال کنند تا رنگین کمان ملت که در خرداد 88 برآمد و آن جنبش بیافرید، سهم خود و حق خود را در نقش آفرینی در تولید متون و ادبیات دهمین سالگرد جنبش سبز ادا کند.
🔹متونی که در ایام آتی ذیل مسئله فوق در کلمه منتشر می شوند حاوی نکاتی سرنوشت ساز و تذکراتی بنیادین اند؛ برخی از نویسندگان بر شکل گیری مجمعی ملی برای نجات ایران از قید و بند استبداد سیاه حاکم بر آن تاکید کرده اند. دسته ای خواهان مشارکت زنده و موثر رهبران جنبش، بویژه مهندس میرحسین موسوی در قبال مسائل و رخدادهای حیاتی پیشاروی کشور و ملت شده اند و جمعی از اصلاح بنیادین قانون اساسی سخن رانده اند. در تمامی متون فوق آنچه به چشم می خورد دغدغه منافع کشور و حقوق ملت و رهایی ایران در کنار انتقادات اساسی به جنبش و نحوه پیش برد و سرکوب آن نهفته است و کلمه بی کم و کاست و ذره ای قضاوت یا دخالت به انتشار آنهمه دست می یازد.
🔹#رضا_بهشتی‌معز
🔹بنظرم پرسش‌های ارسالی این اقتراح را می‌توان به سه بخش کلی گذشته، حال و آینده جنبش سبز تقسیم کرد و بطورمشخص پرسید:
🔹چه بر سر این جنبش رفت؟
🔹اینک جنبش درچه حالی است؟
🔹و سرانجام چه چشم اندازی پیشِ رو دارد؟
🔹گذشته:
🔹اسناد کوشش مردم در ایفای وظایف مدنی و استیفای حقوق قانونی خود و آنچه بر سر این جنبش رفت بلطف و نعمت ابزار ارتباطی کاملا موجود و در اختیار است، جز آن بخشی که هنوز در بیان و قلم نیامده و با ذکر خاطرات مستند با منابع معتبر بتدریج کامل خواهد شد. در این بخش آنچه می‌توان افزود این است که برابر اطلاعات موجود هیچ تصویر و قصد پیشینی از این جنبش موجود نبود و آنچه مشارکت رسمی و قانونی مردم را بدل به جنبشی فراگیر کرد و مطالبات دیگری برانگیخت، عزم قانون گریزی و استبداد رای حاکمیت بود که از جنبش مشروطه تاکنون با نوسان در برابر اراده مردم ایستاده و حرکت سبز ملت ایران ادامه همان خط سبز حق‌طلبی و عدالت‌جویی است. هرچند که دلالت‌هایی مبنی بر اعمال زور و مقابله با اراده مردم در پیش از انتخابات 88 وجود داشت اما کمتر کسی گمان می‌کرد که یک انتخابات قانونی با همه سازوکارهای رسمی و بازیگران شناخته شده آن بتواند چنین شکاف عمیقی را میان مردم و حاکمیت دامن بزند و پیامدهایی ماندگار داشته باشد.
👈🏻متن کامل:
yon.ir/rA8m2
✅@kaleme
Telegraph
چه بر سر جنبش سبز رفت؟
#30اقتراح #ده‌سالگی‌جنبش‌سبز #نوشته‌‌دهم کلمه:چرا سالیان گذار از جنبشی سرکوب شده و رهبرانی همچنان محصور، در سرنوشت و روزگار ما موثر است و چرا باید به آن اندیشید و از اندیشیدن بدان چه مقصودی در پی است؟ این پرسش ها، مسائل اساسی نسل امروز در قبال پدیده ای تاریخی…
🔴 فتوای رسوا
✍🏻 #رضا_بهشتی‌معز
🔸 تاریخ روحانیت معاصر شیعه نشان می‌دهد طایفه‌ای از مومنین، همیشه سبب اصلی صدور فتاوای رسوا هستند. منظور از فتوای رسوا فتوایی است که مایه رسوایی و سرشکستگی روحانیت است که سبب تفرقه مسلمین است یا بی‌دوام. آن طایفه پرسشگر هم یا رُنود دین‌بازند یا عوام بی تمییز.
🔸 به هر روی و از پسِ این راه دراز، مرجعیت شیعه باید دریافته باشد که دست‌کم باندازه اصحاب فتوا (که حلقه خاص برخی مراجع برای شور و صدور فتواست)، شورایی برای تمییز استفتا هم ضروری است. شورایی که پرسشِ رسیده مومنان را سنجه کند و شایستگی پرسش و بایستگی پاسخ را تمییز دهد و مرجعی را از افتادن به ورطه رسوایی برهاند.
🔸 اینها همه و تازه برای اجتماعی است که هنوز وزنی برای فتوا قائل است نه ملتی که سالهاست از اعتبار فتوای تکلیفی فاصله گرفته است. تکلیف مشتریان عرفان و تصوف و حکمت و مریدان شمس و مولانا که نیم نگاهی هم به فقیهان بی تمییز ندارند، روشن است !
✅@Kaleme
✍🏻 #رضا_بهشتی‌معز
🔸 تاریخ روحانیت معاصر شیعه نشان می‌دهد طایفه‌ای از مومنین، همیشه سبب اصلی صدور فتاوای رسوا هستند. منظور از فتوای رسوا فتوایی است که مایه رسوایی و سرشکستگی روحانیت است که سبب تفرقه مسلمین است یا بی‌دوام. آن طایفه پرسشگر هم یا رُنود دین‌بازند یا عوام بی تمییز.
🔸 به هر روی و از پسِ این راه دراز، مرجعیت شیعه باید دریافته باشد که دست‌کم باندازه اصحاب فتوا (که حلقه خاص برخی مراجع برای شور و صدور فتواست)، شورایی برای تمییز استفتا هم ضروری است. شورایی که پرسشِ رسیده مومنان را سنجه کند و شایستگی پرسش و بایستگی پاسخ را تمییز دهد و مرجعی را از افتادن به ورطه رسوایی برهاند.
🔸 اینها همه و تازه برای اجتماعی است که هنوز وزنی برای فتوا قائل است نه ملتی که سالهاست از اعتبار فتوای تکلیفی فاصله گرفته است. تکلیف مشتریان عرفان و تصوف و حکمت و مریدان شمس و مولانا که نیم نگاهی هم به فقیهان بی تمییز ندارند، روشن است !
✅@Kaleme
🔴 چقدر خوب است زعمای حوزه‌های ایران و عراق فیلم «دو پاپ» را ببینند
✍️ #رضا_بهشتی‌معز:
🔸دیشب فیلم "دو پاپ" را در نت‌فلیکس دیدم، فکر می‌کنم برای همه کسانی که دغدغه‌های الهیاتی دارند فیلم جالبی است. دیالوگ‌ها میان دو پاپ "فرانسیس" و "راتزینگر" مفهوم و برای عموم قابل استفاده است. فیلم بیشتر از این باب جالب است که تصویری مقدور از جدال ایستایی و پویایی را در مرکز فرماندهی زمینیِ دین به نمایش می‌گذارد. فکر کردم چقدر خوبست زعمای حوزه (ایران و عراق و ...) با ترجمه دقیقی آنرا ببینند.
🔸یادم هست اوایل انقلاب درحوزه قم تب فیلم دیدن و سناریونویسی و نقاشی و خطاطی و رمان خوانی و ... درگرفته بود و خیلی عظیم از طلاب علوم دینی با تصویری آرمانی از مردان همه فن حریف برای معرفی اسلام مشغول ذوق آزمایی...، و البته راتزینگرهای حوزه دل خوشی نداشتند. یکروز در هفته کلاس تحلیل سیاسی دکتر حسین ابوترابیان (تخصص دامپزشکی) در دفتر تبلیغات حوزه در چهارراه فاطمی برقرار بود و حوزویان مشق سیاست میکردند. باز یادم هست که در جشنواره فیلم فجر (شاید اواخر دهه شصت) فیلم به زبان اصلی پخش میشد و من بدعوت یکی از فضلا رفتیم که فیلم فرانسوی ببیند و من در گوش او ترجمه همزمان کنم ... ! شوروشوق عجیبی بود و آن فضای رسمی اسکولاستیک میرفت که بشکند. آن طلاب پرشور که یا ناگزیر از قم بیرون زدند و کارشان به وزارت ارشاد و حوزه هنری کشید و یا ترک معشوق گفتند، تاثیری مهم در تابوشکنی آن روزهای حوزه داشتند.
🔸امروز از دور می‌خوانم و می‌شنوم که در آستین حوزه قم، جیوردانو برونوها نشسته‌اند و کوک قبای مشایخ عتیق را نرم نرمک می‌شکافند. در این جدال قدیم و جدید، عجالتا زمان برنده است اما هزار باده ناخورده هم در رگ تاک است. حوزه چشم و گوش زیاد کرده اما از دل خالی است و خاطری مشوش دارد. یکی از نکات فیلم "دو پاپ" گذشته مشکوک و مظنون فرانسیس است اما روش او بر ممشای راتزینگر که در راس شورای دکترین واتیکان (هسته سخت ایمان) و یک نیمچه قدیس اشرافی است غالب می‌شود. سنت ملامت و حرمان میکشد و شماتت میخورد اما در کمین می‌ماند تا دوباره با قبای فاخر کوک زده دلربایی کند و به جلافت امر نو بخندد !
فیلم دیدنی است، ببیـنید، ببـینند!
✅@Kaleme
✍️ #رضا_بهشتی‌معز:
🔸دیشب فیلم "دو پاپ" را در نت‌فلیکس دیدم، فکر می‌کنم برای همه کسانی که دغدغه‌های الهیاتی دارند فیلم جالبی است. دیالوگ‌ها میان دو پاپ "فرانسیس" و "راتزینگر" مفهوم و برای عموم قابل استفاده است. فیلم بیشتر از این باب جالب است که تصویری مقدور از جدال ایستایی و پویایی را در مرکز فرماندهی زمینیِ دین به نمایش می‌گذارد. فکر کردم چقدر خوبست زعمای حوزه (ایران و عراق و ...) با ترجمه دقیقی آنرا ببینند.
🔸یادم هست اوایل انقلاب درحوزه قم تب فیلم دیدن و سناریونویسی و نقاشی و خطاطی و رمان خوانی و ... درگرفته بود و خیلی عظیم از طلاب علوم دینی با تصویری آرمانی از مردان همه فن حریف برای معرفی اسلام مشغول ذوق آزمایی...، و البته راتزینگرهای حوزه دل خوشی نداشتند. یکروز در هفته کلاس تحلیل سیاسی دکتر حسین ابوترابیان (تخصص دامپزشکی) در دفتر تبلیغات حوزه در چهارراه فاطمی برقرار بود و حوزویان مشق سیاست میکردند. باز یادم هست که در جشنواره فیلم فجر (شاید اواخر دهه شصت) فیلم به زبان اصلی پخش میشد و من بدعوت یکی از فضلا رفتیم که فیلم فرانسوی ببیند و من در گوش او ترجمه همزمان کنم ... ! شوروشوق عجیبی بود و آن فضای رسمی اسکولاستیک میرفت که بشکند. آن طلاب پرشور که یا ناگزیر از قم بیرون زدند و کارشان به وزارت ارشاد و حوزه هنری کشید و یا ترک معشوق گفتند، تاثیری مهم در تابوشکنی آن روزهای حوزه داشتند.
🔸امروز از دور می‌خوانم و می‌شنوم که در آستین حوزه قم، جیوردانو برونوها نشسته‌اند و کوک قبای مشایخ عتیق را نرم نرمک می‌شکافند. در این جدال قدیم و جدید، عجالتا زمان برنده است اما هزار باده ناخورده هم در رگ تاک است. حوزه چشم و گوش زیاد کرده اما از دل خالی است و خاطری مشوش دارد. یکی از نکات فیلم "دو پاپ" گذشته مشکوک و مظنون فرانسیس است اما روش او بر ممشای راتزینگر که در راس شورای دکترین واتیکان (هسته سخت ایمان) و یک نیمچه قدیس اشرافی است غالب می‌شود. سنت ملامت و حرمان میکشد و شماتت میخورد اما در کمین می‌ماند تا دوباره با قبای فاخر کوک زده دلربایی کند و به جلافت امر نو بخندد !
فیلم دیدنی است، ببیـنید، ببـینند!
✅@Kaleme
🔴 فاصله‌های ما ابزار ستم و سرکوب ماست و این ملتی را از پای درخواهد آورد
✍️ #رضا_بهشتی‌معز:
🔸برای نجات و رستگاری ما، دردهای مردمان باید بهم پیوند بخورد و رشته‌های تک آوای آه باید درهم تنیده و بافته شود تا ریسمانِ فریاد گردد. باید درد "دیگری" درد من باشد و ما نسبت به حال زار آنکه چو من نیست ولی انسان است، احساس و شفقت بورزیم و سرنوشت را یکی بدانیم.
🔸"اتمیزاسیون" یا ذره‌سازی اجتماع ایرانیان که سیاست غیررسمی و ناگفته سه دهه اخیر ایران باشد بباور من با نقشه بیرونی و با کارگزاری "اخلاق ارادت و تملق" حاکمیتِ روحانیِ ما با دقت پیاده شده و نتیجه‌ی آن فراگیری تز "تو برو خود را باش" در "حوزه معاش" و روزانگی افراد است. در "حوزه معاد" اما که برای ساخت و داشتِ جامعه‌ای اخلاقی باید به حریم اعتقادی و تجربه‌های معنوی افراد حرمت گذاشت، درست برعکس عمل شده و سیاست "جماعت‌گرایی" یا communautarisme چنان بدقت و وسواس از سوی حکومت پی شده که رنگ امنیتی گرفته است. و شما می‌توانید حدس بزنید که مناسک جمعی اگر برای نظام سیاسی ارزش امنیتی داشته باشد، چگونه از جوهر و معنا تهی می‌شود.
🔸بیلان چنین سیاستی در کشور ما بویژه در سه دهه اخیر، پاره پاره کردن مردمان در حوزه معاش و نابودی حوزه معاد آنان است. امروز کمتر ومگر در فاجعه‌ای ملی و بیم تلفِ همگان یا همان جان، رشته‌های درد بهم نمی‌پیوندد چون همه ما متهم و مظنون به منفعتی هستیم که "دیگری" در آن نیست. نمونه‌های آن را در چالش و بدبینی مردمان برخوردار و بی‌بهره، داخل نشین و خارج نشین، دولتی و بیکار، دکتر و بی‌عنوان، عالیرتبه و دون‌پایه و ... همه می‌بینیم. فاصله‌های ما ابزار ستم و سرکوب ماست و این ملتی را از پای درخواهد آورد. "نظام مقدس" البته این میناگریهای عینی را دوست ندارد و عاشق مفهوم سیماب‌گون و اِکسیری "مردم" است. اگر همه هشتاد میلیون هم بلطف او جان دهند، او هنوز برای لفاظی با جادویِ "مردم" جان می‌دهد !
🔸شاید از من بپرسید چاره چیست؟
🔸من برآنم که برای این رفع ظن عام و دفع شک تام باید راویان صادقی باشیم و ما نمی‌توانیم باهم صادق باشیم مادامی که شکم‌های ما از سفره عدالت سیر نشده و برخی از ما انسان‌ترند و ویژه‌ترند و منزه‌تر و برخی هنوز درحاشیه مانده‌اند و با مایِ دکتر و پرفسور و ویلا و فرست‌کلاس و فرنگ و پُست و ارز و قوم و نیا و کذا نسبتی ندارند.... می‌بینید با ترفند مقدس چقدر ازهم دور شده‌ایم ! کار سختی است اما هنوز ناممکن نیست. بزرگترین بلای امروز ما حاکمیتی است که حیثیت اخلاقی و شرافت خود را با سهل‌انگاری و شیطنت از دست داده است و از منظر تربیتی نمی‌توان به آن تکیه کرد. از این رو باید روی پای خود بایستیم و به تربیت خود برخیزیم. بنظرم همنشینی‌های فکری و انجمن‌های مدنی را باید جدی گرفت. باید مجاری عمومی غیردولتی را برای روایت‌های اخلاقی از خویش و جهان گشود. باید کوشید تا روایتی نزدیک به حقیقت و شفاف از موجودیت ما بدست داد. روایتی همدلانه که در آن از وسوسه لوکس و همهمه خودنمایی و بلیه خوارانگاری دیگری خبری نباشد و مرزهای رذیلت و فضیلت تاحدامکان در آن شفاف شود.
✅@Kaleme
✍️ #رضا_بهشتی‌معز:
🔸برای نجات و رستگاری ما، دردهای مردمان باید بهم پیوند بخورد و رشته‌های تک آوای آه باید درهم تنیده و بافته شود تا ریسمانِ فریاد گردد. باید درد "دیگری" درد من باشد و ما نسبت به حال زار آنکه چو من نیست ولی انسان است، احساس و شفقت بورزیم و سرنوشت را یکی بدانیم.
🔸"اتمیزاسیون" یا ذره‌سازی اجتماع ایرانیان که سیاست غیررسمی و ناگفته سه دهه اخیر ایران باشد بباور من با نقشه بیرونی و با کارگزاری "اخلاق ارادت و تملق" حاکمیتِ روحانیِ ما با دقت پیاده شده و نتیجه‌ی آن فراگیری تز "تو برو خود را باش" در "حوزه معاش" و روزانگی افراد است. در "حوزه معاد" اما که برای ساخت و داشتِ جامعه‌ای اخلاقی باید به حریم اعتقادی و تجربه‌های معنوی افراد حرمت گذاشت، درست برعکس عمل شده و سیاست "جماعت‌گرایی" یا communautarisme چنان بدقت و وسواس از سوی حکومت پی شده که رنگ امنیتی گرفته است. و شما می‌توانید حدس بزنید که مناسک جمعی اگر برای نظام سیاسی ارزش امنیتی داشته باشد، چگونه از جوهر و معنا تهی می‌شود.
🔸بیلان چنین سیاستی در کشور ما بویژه در سه دهه اخیر، پاره پاره کردن مردمان در حوزه معاش و نابودی حوزه معاد آنان است. امروز کمتر ومگر در فاجعه‌ای ملی و بیم تلفِ همگان یا همان جان، رشته‌های درد بهم نمی‌پیوندد چون همه ما متهم و مظنون به منفعتی هستیم که "دیگری" در آن نیست. نمونه‌های آن را در چالش و بدبینی مردمان برخوردار و بی‌بهره، داخل نشین و خارج نشین، دولتی و بیکار، دکتر و بی‌عنوان، عالیرتبه و دون‌پایه و ... همه می‌بینیم. فاصله‌های ما ابزار ستم و سرکوب ماست و این ملتی را از پای درخواهد آورد. "نظام مقدس" البته این میناگریهای عینی را دوست ندارد و عاشق مفهوم سیماب‌گون و اِکسیری "مردم" است. اگر همه هشتاد میلیون هم بلطف او جان دهند، او هنوز برای لفاظی با جادویِ "مردم" جان می‌دهد !
🔸شاید از من بپرسید چاره چیست؟
🔸من برآنم که برای این رفع ظن عام و دفع شک تام باید راویان صادقی باشیم و ما نمی‌توانیم باهم صادق باشیم مادامی که شکم‌های ما از سفره عدالت سیر نشده و برخی از ما انسان‌ترند و ویژه‌ترند و منزه‌تر و برخی هنوز درحاشیه مانده‌اند و با مایِ دکتر و پرفسور و ویلا و فرست‌کلاس و فرنگ و پُست و ارز و قوم و نیا و کذا نسبتی ندارند.... می‌بینید با ترفند مقدس چقدر ازهم دور شده‌ایم ! کار سختی است اما هنوز ناممکن نیست. بزرگترین بلای امروز ما حاکمیتی است که حیثیت اخلاقی و شرافت خود را با سهل‌انگاری و شیطنت از دست داده است و از منظر تربیتی نمی‌توان به آن تکیه کرد. از این رو باید روی پای خود بایستیم و به تربیت خود برخیزیم. بنظرم همنشینی‌های فکری و انجمن‌های مدنی را باید جدی گرفت. باید مجاری عمومی غیردولتی را برای روایت‌های اخلاقی از خویش و جهان گشود. باید کوشید تا روایتی نزدیک به حقیقت و شفاف از موجودیت ما بدست داد. روایتی همدلانه که در آن از وسوسه لوکس و همهمه خودنمایی و بلیه خوارانگاری دیگری خبری نباشد و مرزهای رذیلت و فضیلت تاحدامکان در آن شفاف شود.
✅@Kaleme