سایت خبری-تحلیلی کلمه

‍ 🔴 صدای یک زن

✍🏻 فخرالسادات محتشمی‌پور

▫️فیلم کوتاهی را که از فریاد روشنگر و مطالبه‌گرانه طیبه خانوم همسر شجاع کهنه‌سرباز، اکبر دانش سرارودی، در شبکه‌های مجازی منتشر شد، دیدم و قلبم به درد آمد. چراکه با تمام وجود حس و حال او را درک می‌کردم. تا شب قبل، بیمارستان کنار همسرش بوده و صبح که به عیادت می‌آید می‌گویند مرخص شده توسط همان‌ها که او را آورده بودند. می‌پرسد به کجایش برده‌اند و نمی‌دانیم جواب آن‌هاست. نمی‌دانیم!

▫️در آن روزهای تار کودتایی من این کلمه را طی ۴۵ روز بی‌خبری محض از همسر عزیزم بسیار شنیدم و هربار نگران‌تر از قبل پیگیر خبری از او بودم. همسرم کجاست؟ با او چه کرده‌اید؟ همان شب بازداشت به مهاجمین گفته بودم وای برشما اگر مویی از سرش کم شود و حال مانده بودم با کابوسهای شبانه و پاسخ‌های راست و دروغ از این و آن که از خود سلب مسئولیت می‌کردند. آن روزها دادیارناظر زندان را به سلول‌های دوالف سپاه راهی نبود!

▫️آقای دانش این رزمنده سابق که زبانش دراز شده و زیاد نقد می‌کند و علاوه بر آن همرزمانش را به یک تجمع مسالمت آمیز قانونی در اعتراض به ۱۴ ساله شدن حصر غیرقانونی دعوت کرده پس باید فورا با او برخورد شود. او باید ساکت شود. همسرش روز ۲۵ بهمن از یک تصادف ساختگی خبر داد و از بستری شدنش در بیمارستان.

▫️طیبه خانوم کنار همسرش ماند تا بر روند درمانی نظارت داشته باشد. مثل خانم رهنورد که ۱۴ سال کنار همسرش ماند تا امکان رساندن کوچکترین آسیبی به همسرش را از بددلان بدکردار سلب کند. اما این زن اجازه نداشت شب در بیمارستان بماند و صبح که آمد او را ندید. ساعت ۴ صبح شویش را از بیمارستان به زندان انتقال دادند. به فیلمهای پلیسی می‌ماند این ماجراها که آدم با مشتی تخمه بنشیند در خانه‌ی گرم و تماشا کند و دل بسوزاند برای مظلومی که در چنگ زورگویان مجهز به سلاح اسیر شده.

▫️اما این روایت واقعی است. و باید دل سوزاند برای ارزش‌های اصیل که در پای زور و زر و‌تزویر ذبح شده‌است. دانش‌ها و‌ قمیشی‌ها اسیر نیستند ، همیشه قهرمانان آزاده‌ای هستند که صاحبان قدرت و ثروت و تزویر را رسوا‌کرده‌اند. و قربانی در این میان اعتماد انسان‌های پاک است. مردمان دل‌داده به شعارهایی که آینده‌ای روشن را نوید می‌داد.

▫️فریادهای دیروز همسر دانش سرارودی مرا به ‌حدود دوسال نیم پیش برد. مرکز قلب! و بازی‌هایی که ترتیب دادند تا نتوانم همسرجان را که به دلیل مشکل قلبی بستری شده بود، ببینم. اما من هیچ مانعی برای رسیدن به او نمی‌شناختم وقتی فریاد زدم همسرم را به گروگان گرفته‌اند و چه بسا قصد تعدی به او داشته باشند، فوری سالن انتظار را خالی کردند تا انتقال پیام صورت نگیرد و من شرمنده‌ی همه خانواده‌هایی که برای ملاقات و پیگیری وضعیت بیمارشان آمده و امنیتی‌ها امنیت روانشان را سلب کرده‌بودند، موفق به دیدار یار شدم که آرام برتخت آرمیده بود و مرا که دید گفت: سلام عزیزم خوب شد آمدی به این‌ها گفته بودم تا همسرم را نبینم اجازه هیچگونه اقدام درمانی نمی‌دهم! و من که اشکهایم را پشت در پاک کرده بودم به او‌ نگفتم چگونه موفق به دیدارش شدم.

*کانال فردای بهتر

@kaleme

0:36

attach 📎

8.3K views04:00