🔴 رای دادن یا رای ندادن، مسئله این نیست! نقدی بر بنیادگرایی انتخاباتی
✍️ #سعید_رضوی_فقیه، #جواد_سلیمانی:
🔸درآمد: در کشور ما چند سالی‌ست که به جهت اسباب متعدد از جمله ناکامی جنبش اصلاحات در رسیدن به نقاط غیر قابل بازگشت و نیز ناکامی اصلاح‌طلبان در عملی ساختن شعارها و وعده‌های خود، جمعی کثیر از هواداران سابق اصلاحات در کارآمد بودن انتخابات و پارلمانتاریسم به مثابه راهبرد جنبش اصلاحی تردید کرده‌اند. این سرخوردگی از آنجا نشات میگیرد که اصلاحات دوم خردادی از آغاز انتخابات-محور و انتخابات-پایه متولد شد و بیمها و امیدها و کامیابیها و ناکامیهایش همواره به این یا آن انتخابات گره میخورده است. از بروز نخستین نشانههای ناکامی انتخاباتی اصلاح طلبان تا به امروز، طرفداران تغییر شرایط و بهبود اوضاع با دو رویکرد نسبت به مشارکت یا عدم مشارکت در انتخابات، در دو سویه ایستاده‌اند. در یک سو گروهی با تکیه و تاکید بر مسالمت‌جویی اصلاح‌طلبانه تنها راه برون رفت را رجوع به صندوقهای رای و شرکت حداکثری در هر انتخابات حداقلی میدانند؛ و در سوی دیگر نیز گروهی با اتکا به شواهد تجربی ناکامی و ناکارآمدی راهبرد پارلمانتاریسم در دو دهۀ گذشته بر عبور از این راهبرد پای میفشرند. با این همه نمیتوان از یاد برد که هر دو گروه دست کم در یک فقره اشتراک نظر دارند و آن ساده‌سازی یک امر مرکب و پیچیده است. هر دو گروه گمان میبرند یا باید همۀ تخم مرغها را در سبد انتخابات نهاد و یا یکسره از آن دل کند. در حالی که سناریوهای محتمل مواجهه با انتخابات در این دو مورد خلاصه نمی شود و متناسب با هر شرایط عینی و انضمامی می توان راهبردها و راهکارهای مرکب طراحی کرد تا بیشترین بهره برداری از فرصتها به نفع مردم و جنبش دموکراسی خواهی امکانپذیر شود. نوشتار حاضر تلاشی‌ست برای تدارک و صورت‌بندی بنیادهای نظری لازم درباره انتخابات؛ و سپس ارجاع و اتکا به این بنیادهای نظری برای تحلیل عینی و انضمامی مقولۀ انتخابات و نقش و کارکرد آن به‌مثابه یک راهبرد در پیشبرد جنبش اصلاحی.
👈 متن کامل:
https://bit.ly/2PN7Ywn
✅@Kaleme
✍️ #سعید_رضوی_فقیه، #جواد_سلیمانی:
🔸درآمد: در کشور ما چند سالی‌ست که به جهت اسباب متعدد از جمله ناکامی جنبش اصلاحات در رسیدن به نقاط غیر قابل بازگشت و نیز ناکامی اصلاح‌طلبان در عملی ساختن شعارها و وعده‌های خود، جمعی کثیر از هواداران سابق اصلاحات در کارآمد بودن انتخابات و پارلمانتاریسم به مثابه راهبرد جنبش اصلاحی تردید کرده‌اند. این سرخوردگی از آنجا نشات میگیرد که اصلاحات دوم خردادی از آغاز انتخابات-محور و انتخابات-پایه متولد شد و بیمها و امیدها و کامیابیها و ناکامیهایش همواره به این یا آن انتخابات گره میخورده است. از بروز نخستین نشانههای ناکامی انتخاباتی اصلاح طلبان تا به امروز، طرفداران تغییر شرایط و بهبود اوضاع با دو رویکرد نسبت به مشارکت یا عدم مشارکت در انتخابات، در دو سویه ایستاده‌اند. در یک سو گروهی با تکیه و تاکید بر مسالمت‌جویی اصلاح‌طلبانه تنها راه برون رفت را رجوع به صندوقهای رای و شرکت حداکثری در هر انتخابات حداقلی میدانند؛ و در سوی دیگر نیز گروهی با اتکا به شواهد تجربی ناکامی و ناکارآمدی راهبرد پارلمانتاریسم در دو دهۀ گذشته بر عبور از این راهبرد پای میفشرند. با این همه نمیتوان از یاد برد که هر دو گروه دست کم در یک فقره اشتراک نظر دارند و آن ساده‌سازی یک امر مرکب و پیچیده است. هر دو گروه گمان میبرند یا باید همۀ تخم مرغها را در سبد انتخابات نهاد و یا یکسره از آن دل کند. در حالی که سناریوهای محتمل مواجهه با انتخابات در این دو مورد خلاصه نمی شود و متناسب با هر شرایط عینی و انضمامی می توان راهبردها و راهکارهای مرکب طراحی کرد تا بیشترین بهره برداری از فرصتها به نفع مردم و جنبش دموکراسی خواهی امکانپذیر شود. نوشتار حاضر تلاشی‌ست برای تدارک و صورت‌بندی بنیادهای نظری لازم درباره انتخابات؛ و سپس ارجاع و اتکا به این بنیادهای نظری برای تحلیل عینی و انضمامی مقولۀ انتخابات و نقش و کارکرد آن به‌مثابه یک راهبرد در پیشبرد جنبش اصلاحی.
👈 متن کامل:
https://bit.ly/2PN7Ywn
✅@Kaleme
Telegraph
رای دادن یا رای ندادن، مسئله این نیست! نقدی بر بنیادگرایی انتخاباتی
سعید رضوی فقیه، جواد سلیمانی درآمد: در کشور ما چند سالی‌ست که به جهت اسباب متعدد از جمله ناکامی جنبش اصلاحات در رسیدن به نقاط غیر قابل بازگشت و نیز ناکامی اصلاح‌طلبان در عملی ساختن شعارها و وعده‌های خود، جمعی کثیر از هواداران سابق اصلاحات در کارآمد بودن انتخابات…
🔴 فساد ساختاری و اصلاحاتِ غیرساختاری
✍️ #سعید_رضوی_فقیه، #جواد_سلیمانی:
🔸درآمد: نوشتار حاضر و بخش دوم آن، که به فضل حق سپس‌تر منتشر خواهد شد، چند ماه پیش از انتخابات اخیر به نگارش در آمد، اما بنا به دلایلی انتشار عمومی آن را تا پایان برگزاری انتخابات به مصلحت ندانستیم، چرا کهفضای دوقطبی «یا مشارکت فعال و یا تحریم» می‌توانست به بدفهمی محتوای نوشتار منجر گردد. از سوی دیگرنمی‌خواستیم تردید در ناکارآمدی انتخابات و نهادهای انتخابی در مبارزه با فساد تاثیری ولو اندک حتی به اندازۀ یک رای بر نتیجۀ انتخابات داشته باشد، چه بر آرای اصلاح‌طلبان چه بر نرخ مشارکت؛ بویژه در شرایط دشوار منطقه ای و بین المللی که در حال حاضر با آن روبروییم و امنیت، منافع و آرامش کشور و مردم ما دستخوش تهدیدات و زیاده خواهی های فرامرزی و فشارهای ظالمانۀ خارجی است.
🔹اگرچه ما، انتخابات و نهادهای انتخابی را بخشی از فساد ساختاری موجود تلقی کرده و اصلاحات حداقلی و صرفا انتخابات-محور را که تنها معطوف به جابجایی افراد در نهادها و ساختارهاست، در مبارزه با فساد ساختاری ناکارآمد می‌انگاریم؛ اما اولاً امکان اصلاح را از طریق اقدامات بنیادین و شجاعانۀ نهادها از جمله نهادهای انتخابی کاملا منتفی ارزیابی نمیکنیم، ثانیاً همواره بر این تاکید داشته‌ایم که کنشگران سیاسی اصلاح‌طلب از هر فرصت سیاسی و از جمله فرصت انتخابات می‌توانند و باید برای تقویت و گسترش یک جنبش اجتماعی جهت طرح مطالبات اصلاحی بهره ببرند،
▪️بخش نخست: بنیادهای نظری
🔸آنچه نوشتار حاضر به عنوان بخش نخست بدان خواهد پرداخت، یک بحث جامع الاطراف نظری در باب فساد و اقسام، اسباب و پیامدهای آن یا مطالعۀ فراگیر و آماری در باب فساد در کشورهای مختلف نیست بلکه صرفاً بیان مختصر پایه‌های نظری لازم برای این ادعاست که در شرایط فساد ساختاری، تغییرات سطحی و راهبردهای صرفا انتخابات-محور برای اصلاح بنیادین و ساختاری، کفایت و کارآمدی لازم را ندارد. در بخش آتی به طور انضمامی و مشخص به وضعیت فساد ساختاری و ناکارآمدی اصلاحات نمادین، سطحی، غیرساختاری و انتخابات-محور در ایران امروز خواهیم پرداخت. هر چند این سخن چنانکه بالاتر نیز اشاره شد به معنای جبری بودن فساد و بی توجهی به انتخابات به مثابه یک فرصت نیست.
🔹اینک پس از گزارش جنجالی رئیس دیوان محاسبات در صحن علنی مجلس شورای اسلامی در باب تفریغ بودجه سال ۱۳۹۷ و روشن شدن ابعاد فساد دامن گستر و ساختاری در ایران شاید انتشار این دو یادداشت بی مناسبت نباشد. گزارش یاد شده بلافاصله با واکنش از سوی مقامات بلند پایه از جمله روسای دو قوۀ مجریه و قضائیه، رئیس کل بانک مرکزی و نیز ناظران و تحلیلگران مواجه شد. از اصل گزارش و واکنشها بدان میتوان استنباط کرد که وضعیت وخیمتر از آنست که به نظر میرسید.
👈 متن کامل
✅@Kaleme
✍️ #سعید_رضوی_فقیه، #جواد_سلیمانی:
🔸درآمد: نوشتار حاضر و بخش دوم آن، که به فضل حق سپس‌تر منتشر خواهد شد، چند ماه پیش از انتخابات اخیر به نگارش در آمد، اما بنا به دلایلی انتشار عمومی آن را تا پایان برگزاری انتخابات به مصلحت ندانستیم، چرا کهفضای دوقطبی «یا مشارکت فعال و یا تحریم» می‌توانست به بدفهمی محتوای نوشتار منجر گردد. از سوی دیگرنمی‌خواستیم تردید در ناکارآمدی انتخابات و نهادهای انتخابی در مبارزه با فساد تاثیری ولو اندک حتی به اندازۀ یک رای بر نتیجۀ انتخابات داشته باشد، چه بر آرای اصلاح‌طلبان چه بر نرخ مشارکت؛ بویژه در شرایط دشوار منطقه ای و بین المللی که در حال حاضر با آن روبروییم و امنیت، منافع و آرامش کشور و مردم ما دستخوش تهدیدات و زیاده خواهی های فرامرزی و فشارهای ظالمانۀ خارجی است.
🔹اگرچه ما، انتخابات و نهادهای انتخابی را بخشی از فساد ساختاری موجود تلقی کرده و اصلاحات حداقلی و صرفا انتخابات-محور را که تنها معطوف به جابجایی افراد در نهادها و ساختارهاست، در مبارزه با فساد ساختاری ناکارآمد می‌انگاریم؛ اما اولاً امکان اصلاح را از طریق اقدامات بنیادین و شجاعانۀ نهادها از جمله نهادهای انتخابی کاملا منتفی ارزیابی نمیکنیم، ثانیاً همواره بر این تاکید داشته‌ایم که کنشگران سیاسی اصلاح‌طلب از هر فرصت سیاسی و از جمله فرصت انتخابات می‌توانند و باید برای تقویت و گسترش یک جنبش اجتماعی جهت طرح مطالبات اصلاحی بهره ببرند،
▪️بخش نخست: بنیادهای نظری
🔸آنچه نوشتار حاضر به عنوان بخش نخست بدان خواهد پرداخت، یک بحث جامع الاطراف نظری در باب فساد و اقسام، اسباب و پیامدهای آن یا مطالعۀ فراگیر و آماری در باب فساد در کشورهای مختلف نیست بلکه صرفاً بیان مختصر پایه‌های نظری لازم برای این ادعاست که در شرایط فساد ساختاری، تغییرات سطحی و راهبردهای صرفا انتخابات-محور برای اصلاح بنیادین و ساختاری، کفایت و کارآمدی لازم را ندارد. در بخش آتی به طور انضمامی و مشخص به وضعیت فساد ساختاری و ناکارآمدی اصلاحات نمادین، سطحی، غیرساختاری و انتخابات-محور در ایران امروز خواهیم پرداخت. هر چند این سخن چنانکه بالاتر نیز اشاره شد به معنای جبری بودن فساد و بی توجهی به انتخابات به مثابه یک فرصت نیست.
🔹اینک پس از گزارش جنجالی رئیس دیوان محاسبات در صحن علنی مجلس شورای اسلامی در باب تفریغ بودجه سال ۱۳۹۷ و روشن شدن ابعاد فساد دامن گستر و ساختاری در ایران شاید انتشار این دو یادداشت بی مناسبت نباشد. گزارش یاد شده بلافاصله با واکنش از سوی مقامات بلند پایه از جمله روسای دو قوۀ مجریه و قضائیه، رئیس کل بانک مرکزی و نیز ناظران و تحلیلگران مواجه شد. از اصل گزارش و واکنشها بدان میتوان استنباط کرد که وضعیت وخیمتر از آنست که به نظر میرسید.
👈 متن کامل
✅@Kaleme
t.me
فساد ساختاری و اصلاحاتِ غیرساختاری
چکیده :اگرچه ما، انتخابات و نهادهای انتخابی را بخشی از فساد ساختاری موجود تلقی کرده و اصلاحات حداقلی و صرفا انتخابات-محور را که تنها معطوف به جابجایی افراد در نهادها و ساختارهاست، در مبارزه با فساد ساختاری ناکارآمد می‌انگاریم؛ اما اولاً امکان اصلاح را از…
🔴 فساد ساختاری و ناکارآمدی اصلاحات غیر ساختاری در شرایط کنونی ایران
✍️ #سعید_رضوی_فقیه، #جواد_سلیمانی:
🔸درآمد: نوشتار حاضر در باب ناکارآمدی راهبرد صرفا انتخابات-محور برای اعمال اصلاحات در ساختارهای سیاسی، اداری و اقتصادی ایران امروز و مبارزه با فساد ساختاری گسترده ای است که آن را فرا گرفته. راهبردی که اصلاحات و اصلاح‌طلبی را به مشارکت موسمی در هر انتخابات پیشِ رو تقلیل می‌دهد بی‌آنکه برای بهره‌برداری از آن در مسیر اصلاح بنیادین ساختارها و روندها برنامه‌ای مشخص و مدون داشته باشد. هدف نوشتار حاضر به عنوان بخش دوم و نهایی یک دوگانه، پروراندن این گزاره است که «در شرایط کنونیِ ایران مبارزه با فساد ساختاری مستلزم اصلاحات و تحولات ساختاری‌ست؛ و انتخابات حتی اگر به گونۀ کاملاً آزاد، عادلانه و رقابتی برگزار شود لزوماً به اصلاح امور منتهی نخواهد شد، چرا که دو نهاد انتخابی مجلس و قوه مجریه و همچنین شوراهای شهر و روستا، خود بخشی از همین ساختارها و بنابراین گرفتار چرخه‌های فساد ساختاری آن هستند.» به سخن دیگر در شرایط کنونیِ جامعۀ ایران بدون تحقق شرایط دیگر، نهاد انتخابات به تنهایی در مسیر اصلاح ساختاری و مبارزه با فساد ساختاری ناکارآمد است.
از آنجا که برخی نتیجه‌گیری‌ها در این بخش مستلزم یادآوری و اشارۀ مستقیم به برخی پایه‌های نظری مندرج در بخش نخست بوده است به ناچار برخی از فرازهای بخش پیشین جهت یادآوری و تسهیل در نتیجه‌گیری، گاه تکرار شده‌اند.
🔺فسادساختاری در ایران
در ایران نه تنها سالها بلکه دهه‌هاست که فساد یک مشکل فراگیر و حاد در ساختار سیاسی و اقتصادی و اداری رسوخ کرده. متاسفانه سازمان شفافیت بین‌الملل ایران را در زمرۀ فاسدترین کشورها از حیث فساد داخلی ارزیابی کرده است. به عنوان آخرین ارزیابی و در گزارش سال ۲۰۱۸ این سازمان، ایران در میان ۱۸۰ کشور رتبۀ ۱۳۸ را داشته. نظام اداری ایران طی دهه‌های گذشته سال به سال فاسدتر شده و این فساد ابعاد بی‌سابقه‌ای یافته است. این امر سبب شده فقر و شکاف طبقاتی و بی‌عدالتی افزایش چشمگیر بیابد و اخلاق اجتماعی به طور گسترده آسیب ببیند. بررسی‌ها نشان می‌دهد فساد گسترده در ایران ساختاری و یک امر سیاسی است و بنابرین راه حل مقابله با آن نیز باید سیاسی و به گونۀ اصلاح ساختاری باشد. در غیر این صورت هرگونه اصلاحات نمادین، سطحی و غیرساختاری به عنوان یک راه حل موقت و تسکین بخش، تنها به وخیمتر شدن وضعیت خواهد انجامید چرا که درمان اساسی را به تاخیر می‌اندازد.
برای آنکه معلوم شود فساد در ایران امری ساختاری و نهادینه شده است به دو گزارش از دو منبع مورد اعتماد داخلی استناد میشود.
👈 متن کامل
✅@Kaleme
✍️ #سعید_رضوی_فقیه، #جواد_سلیمانی:
🔸درآمد: نوشتار حاضر در باب ناکارآمدی راهبرد صرفا انتخابات-محور برای اعمال اصلاحات در ساختارهای سیاسی، اداری و اقتصادی ایران امروز و مبارزه با فساد ساختاری گسترده ای است که آن را فرا گرفته. راهبردی که اصلاحات و اصلاح‌طلبی را به مشارکت موسمی در هر انتخابات پیشِ رو تقلیل می‌دهد بی‌آنکه برای بهره‌برداری از آن در مسیر اصلاح بنیادین ساختارها و روندها برنامه‌ای مشخص و مدون داشته باشد. هدف نوشتار حاضر به عنوان بخش دوم و نهایی یک دوگانه، پروراندن این گزاره است که «در شرایط کنونیِ ایران مبارزه با فساد ساختاری مستلزم اصلاحات و تحولات ساختاری‌ست؛ و انتخابات حتی اگر به گونۀ کاملاً آزاد، عادلانه و رقابتی برگزار شود لزوماً به اصلاح امور منتهی نخواهد شد، چرا که دو نهاد انتخابی مجلس و قوه مجریه و همچنین شوراهای شهر و روستا، خود بخشی از همین ساختارها و بنابراین گرفتار چرخه‌های فساد ساختاری آن هستند.» به سخن دیگر در شرایط کنونیِ جامعۀ ایران بدون تحقق شرایط دیگر، نهاد انتخابات به تنهایی در مسیر اصلاح ساختاری و مبارزه با فساد ساختاری ناکارآمد است.
از آنجا که برخی نتیجه‌گیری‌ها در این بخش مستلزم یادآوری و اشارۀ مستقیم به برخی پایه‌های نظری مندرج در بخش نخست بوده است به ناچار برخی از فرازهای بخش پیشین جهت یادآوری و تسهیل در نتیجه‌گیری، گاه تکرار شده‌اند.
🔺فسادساختاری در ایران
در ایران نه تنها سالها بلکه دهه‌هاست که فساد یک مشکل فراگیر و حاد در ساختار سیاسی و اقتصادی و اداری رسوخ کرده. متاسفانه سازمان شفافیت بین‌الملل ایران را در زمرۀ فاسدترین کشورها از حیث فساد داخلی ارزیابی کرده است. به عنوان آخرین ارزیابی و در گزارش سال ۲۰۱۸ این سازمان، ایران در میان ۱۸۰ کشور رتبۀ ۱۳۸ را داشته. نظام اداری ایران طی دهه‌های گذشته سال به سال فاسدتر شده و این فساد ابعاد بی‌سابقه‌ای یافته است. این امر سبب شده فقر و شکاف طبقاتی و بی‌عدالتی افزایش چشمگیر بیابد و اخلاق اجتماعی به طور گسترده آسیب ببیند. بررسی‌ها نشان می‌دهد فساد گسترده در ایران ساختاری و یک امر سیاسی است و بنابرین راه حل مقابله با آن نیز باید سیاسی و به گونۀ اصلاح ساختاری باشد. در غیر این صورت هرگونه اصلاحات نمادین، سطحی و غیرساختاری به عنوان یک راه حل موقت و تسکین بخش، تنها به وخیمتر شدن وضعیت خواهد انجامید چرا که درمان اساسی را به تاخیر می‌اندازد.
برای آنکه معلوم شود فساد در ایران امری ساختاری و نهادینه شده است به دو گزارش از دو منبع مورد اعتماد داخلی استناد میشود.
👈 متن کامل
✅@Kaleme
t.me
فساد ساختاری و ناکارآمدی اصلاحات غیر ساختاری در شرایط کنونی ایران
چکیده :در ایران نه تنها سالها بلکه دهه‌هاست که فساد یک مشکل فراگیر و حاد در ساختار سیاسی و اقتصادی و اداری رسوخ کرده. متاسفانه سازمان شفافیت بین‌الملل ایران را در زمرۀ فاسدترین کشورها از حیث فساد داخلی ارزیابی کرده است. به عنوان آخرین ارزیابی و در گزارش سال…
🔴 طرحی برای سازماندهی راهبردی اصلاحات
✍️ #سعید_رضوی_فقیه، #جواد_سلیمانی:
🔸پیش از این در دو یادداشت* نقدهای خود را بر طرح سامانۀ رای‌سنجی اصلاح طلبان یا به اختصار «سرا» مطرح کردیم، اما پاسخ به نقدهای ما و دیگران یا کلی‌گویی در باب فواید دموکراسی و رای‌گیری بود و یا عذرآوری مبنی بر این‌کخ در شرایط کنونی بهتر از این کاری نمیتوان کرد. در واقع طراحان سرا و گروهی که برای جا انداختن و راه انداختنش در فضای مجازی فعال شدند با حسن ظن و اعتماد به نفسی شیفته‌وار نسبت به خود، این طرح و دیگر طرح‌هایی را که در بسیاری موارد نیز شکست خورده و سرمایۀ اجتماعی جنبش اصلاحی را به باد داده است، چونان جهان هستی یک نظام احسن می‌پندارند که بهتر از آن قابل تصور نیست و هر چه در آن است خیر محض است و اگر کاستی و نقصانی هم دارد،گریزناپذیر است.
🔸طرح «سرا» به جهت رد صلاحیت منتفعان و طراحان پیدا و پنهانش در انتخابات اخیر بایگانی شد، گویی هیچ‌گاه نبوده است. این مواجهه ناشی از برخورد غیرحرفه ای، نامسئولانه، هیئتی و موسمی با سیاست‌ورزی است. دقیقا همین رویکرد غیر راهبردی به اصلاحات سبب ناکامی آن و رسیدن به نقطۀ تاسف‌بار کنونی شده. استعفای نایب رئیس شعسا، انتقادات متقابل کنشگران و احزاب اصلاح طلب نسبت به یکدیگر در هفته های اخیر و نیز بالا گرفتن بحث‌ها و گمانه‌زنی‌ها در بارۀ آیندۀ رهبری این جنبشِ در حال افول، همگی نشانههای بحران درونی اصلاحات‌اند که اگر برایش چاره‌اندیشی نشود فردایی بهتر از امروز نخواهد داشت.
🔸از سوی دیگر طی سال‌های گذشته هرگاه به طرحی ارائه شده از سوی اصلاح طلبان یا نحوۀ اجرای آن نقدی وارد شده، به جای پاسخ به نقد یا اصلاح طرح همواره این پرسش را پیش نهاده اند که پیشنهاد خود شما چیست؟
🔸اینک پس از شکست سنگین اصلاح‌طلبان در انتخابات اخیر مجلس که سرنوشت جنبش اصلاحات را نیز با ابهاماتی روبرو ساخته، بر آنیم تا طرح جایگزین خود را در برابر «سامانۀ رای‌سنجی اصلاح طلبان»، فروتنانه و صرفا به عنوان پیشنهادی ساده و مقدماتی عرضه کنیم. هر چند می‌دانیم با توجه به ترکیب ساختار کلاینتالیستی و غیر دموکراتیک قدرت در جبهۀ اصلاحات، این طرح بختی ندارد تا جدی گرفته شود اما در عین حال امیدواریم که این پیشنهاد شاید باب بحثهای ایجابی و سازنده را در این‌باره بگشاید.
👈 متن کامل
✅@Kaleme
✍️ #سعید_رضوی_فقیه، #جواد_سلیمانی:
🔸پیش از این در دو یادداشت* نقدهای خود را بر طرح سامانۀ رای‌سنجی اصلاح طلبان یا به اختصار «سرا» مطرح کردیم، اما پاسخ به نقدهای ما و دیگران یا کلی‌گویی در باب فواید دموکراسی و رای‌گیری بود و یا عذرآوری مبنی بر این‌کخ در شرایط کنونی بهتر از این کاری نمیتوان کرد. در واقع طراحان سرا و گروهی که برای جا انداختن و راه انداختنش در فضای مجازی فعال شدند با حسن ظن و اعتماد به نفسی شیفته‌وار نسبت به خود، این طرح و دیگر طرح‌هایی را که در بسیاری موارد نیز شکست خورده و سرمایۀ اجتماعی جنبش اصلاحی را به باد داده است، چونان جهان هستی یک نظام احسن می‌پندارند که بهتر از آن قابل تصور نیست و هر چه در آن است خیر محض است و اگر کاستی و نقصانی هم دارد،گریزناپذیر است.
🔸طرح «سرا» به جهت رد صلاحیت منتفعان و طراحان پیدا و پنهانش در انتخابات اخیر بایگانی شد، گویی هیچ‌گاه نبوده است. این مواجهه ناشی از برخورد غیرحرفه ای، نامسئولانه، هیئتی و موسمی با سیاست‌ورزی است. دقیقا همین رویکرد غیر راهبردی به اصلاحات سبب ناکامی آن و رسیدن به نقطۀ تاسف‌بار کنونی شده. استعفای نایب رئیس شعسا، انتقادات متقابل کنشگران و احزاب اصلاح طلب نسبت به یکدیگر در هفته های اخیر و نیز بالا گرفتن بحث‌ها و گمانه‌زنی‌ها در بارۀ آیندۀ رهبری این جنبشِ در حال افول، همگی نشانههای بحران درونی اصلاحات‌اند که اگر برایش چاره‌اندیشی نشود فردایی بهتر از امروز نخواهد داشت.
🔸از سوی دیگر طی سال‌های گذشته هرگاه به طرحی ارائه شده از سوی اصلاح طلبان یا نحوۀ اجرای آن نقدی وارد شده، به جای پاسخ به نقد یا اصلاح طرح همواره این پرسش را پیش نهاده اند که پیشنهاد خود شما چیست؟
🔸اینک پس از شکست سنگین اصلاح‌طلبان در انتخابات اخیر مجلس که سرنوشت جنبش اصلاحات را نیز با ابهاماتی روبرو ساخته، بر آنیم تا طرح جایگزین خود را در برابر «سامانۀ رای‌سنجی اصلاح طلبان»، فروتنانه و صرفا به عنوان پیشنهادی ساده و مقدماتی عرضه کنیم. هر چند می‌دانیم با توجه به ترکیب ساختار کلاینتالیستی و غیر دموکراتیک قدرت در جبهۀ اصلاحات، این طرح بختی ندارد تا جدی گرفته شود اما در عین حال امیدواریم که این پیشنهاد شاید باب بحثهای ایجابی و سازنده را در این‌باره بگشاید.
👈 متن کامل
✅@Kaleme
t.me
طرحی برای سازماندهی راهبردی اصلاحات
چکیده :طرح «سرا» به جهت رد صلاحیت منتفعان و طراحان پیدا و پنهانش در انتخابات اخیر بایگانی شد، گویی هیچ‌گاه نبوده است. این مواجهه ناشی از برخورد غیرحرفه ای، نامسئولانه، هیئتی و موسمی با سیاست‌ورزی است. دقیقا همین رویکرد غیر راهبردی به اصلاحات سبب ناکامی آن…
🔴 بازرگان، کامیابی سیاسی و پایبندی اخلاقی
✍️ #سعید_رضوی_فقیه:
مرحوم مهندس بازرگان را معمولا و به درستی سیاستمداری اخلاق‌گرا معرفی می‌کنند. برای اثبات این گزاره و سپس ارزیابی کارنامۀ وی در این زمینه باید شاخص و معیاری مشخص داشته باشیم وگرنه گرفتار کلی گویی یا تعریف و تمجیدهای بی خاصیت خواهیم شد.
وقتی از کارنامۀ مهندس بازرگان (یا هر شخص دیگر) در سیاست ورزی اخلاقی سخن می‌گوییم باید اولا از "کامیابی سیاسی" و "پایبندی اخلاقی" وی و ثانیا از جمع میان این دو، تصویری روشن و متمایز عرضه کنیم.
موضوع اصلی تاملات در دو حوزۀ سیاست و اخلاق، چه به عنوان تکلیفات عملی و چه به عنوان توصیفات نظری، کنش آزاد و آگاهانۀ آدمیست. در اخلاق، فرد و فضیلتها و نیکبختی فردی اش مورد بحث و تامل قرار میگیرد حال آنکه در سیاست، جامعه نیکبختی جمعی بررسی و واکاوی میشود. تاریخ اندیشه ورزی پیرامون موضوعات سیاسی و اخلاقی به قدمت تاریخ تمدن و تفکر است. از روزی که آدمیان نهادهای اجتماعی را تاسیس کرده و فرصت تامل و تفکر را یافته اند، در کنار بسیاری از موضوعات فلسفی وعلمی در بارۀ خیر و عدالت نیز به عنوان راه‌هایی برای رسیدن به سعادت فردی و اجتماعی اندیشیده و گفتگو کرده اند. تاریخ فلسفه پر است از ریزنگری‌ها و ژرف اندیشی‌ها در باب مسائل مرتبط با سیاست و اخلاق. خیر چیست، فضیلت کدام است و سعادت چگونه حاصل میشود؟ آیا خیر و عدالت و دیگر موضوعات اخلاقی و سیاسی واقعیت دارند، اعتبارات محضند یا اصلا ریشه در عواطف بشری دارند؟ به تعقل دریافته میشوند یا به شهود یا آنکه هم‌چون بسیاری از آداب و سنن و قراردادهای جمعی از طریق آموزش اکتساب میشوند؟ همۀ اینها و بسیاری بحثهای عمیق و دقیق برای فهم حقایق اخلاقی و سیاسی لازم است، حتی اگر در پایان کار به این نتیجه برسیم که هیچ حقیقتی در این دو حوزه موجود نیست و اگر هم باشد یا شناختنی نیست و یا آنکه فاقد اطلاق و قطعیت است.
👈 متن کامل
http://www.kaleme.com/1399/11/07/klm-285023/
✅@Kaleme
✍️ #سعید_رضوی_فقیه:
مرحوم مهندس بازرگان را معمولا و به درستی سیاستمداری اخلاق‌گرا معرفی می‌کنند. برای اثبات این گزاره و سپس ارزیابی کارنامۀ وی در این زمینه باید شاخص و معیاری مشخص داشته باشیم وگرنه گرفتار کلی گویی یا تعریف و تمجیدهای بی خاصیت خواهیم شد.
وقتی از کارنامۀ مهندس بازرگان (یا هر شخص دیگر) در سیاست ورزی اخلاقی سخن می‌گوییم باید اولا از "کامیابی سیاسی" و "پایبندی اخلاقی" وی و ثانیا از جمع میان این دو، تصویری روشن و متمایز عرضه کنیم.
موضوع اصلی تاملات در دو حوزۀ سیاست و اخلاق، چه به عنوان تکلیفات عملی و چه به عنوان توصیفات نظری، کنش آزاد و آگاهانۀ آدمیست. در اخلاق، فرد و فضیلتها و نیکبختی فردی اش مورد بحث و تامل قرار میگیرد حال آنکه در سیاست، جامعه نیکبختی جمعی بررسی و واکاوی میشود. تاریخ اندیشه ورزی پیرامون موضوعات سیاسی و اخلاقی به قدمت تاریخ تمدن و تفکر است. از روزی که آدمیان نهادهای اجتماعی را تاسیس کرده و فرصت تامل و تفکر را یافته اند، در کنار بسیاری از موضوعات فلسفی وعلمی در بارۀ خیر و عدالت نیز به عنوان راه‌هایی برای رسیدن به سعادت فردی و اجتماعی اندیشیده و گفتگو کرده اند. تاریخ فلسفه پر است از ریزنگری‌ها و ژرف اندیشی‌ها در باب مسائل مرتبط با سیاست و اخلاق. خیر چیست، فضیلت کدام است و سعادت چگونه حاصل میشود؟ آیا خیر و عدالت و دیگر موضوعات اخلاقی و سیاسی واقعیت دارند، اعتبارات محضند یا اصلا ریشه در عواطف بشری دارند؟ به تعقل دریافته میشوند یا به شهود یا آنکه هم‌چون بسیاری از آداب و سنن و قراردادهای جمعی از طریق آموزش اکتساب میشوند؟ همۀ اینها و بسیاری بحثهای عمیق و دقیق برای فهم حقایق اخلاقی و سیاسی لازم است، حتی اگر در پایان کار به این نتیجه برسیم که هیچ حقیقتی در این دو حوزه موجود نیست و اگر هم باشد یا شناختنی نیست و یا آنکه فاقد اطلاق و قطعیت است.
👈 متن کامل
http://www.kaleme.com/1399/11/07/klm-285023/
✅@Kaleme
t.me
بازرگان، کامیابی سیاسی و پایبندی اخلاقی
چکیده :ما می‌توانیم از چند منظر به داوری اخلاقی در بارۀ رفتار یک سیاست پیشه بپردازیم: زندگی شخصی، فعالیتهای شغلی و اجتماعی، روابط خانوادگی و در نهایت مناسبات سیاسی. در هر یک از زمینه های یاد شده، برای کامیابی توانمندیهایی لازم است و برای پایبندی اخلاقی نیز…