#گام برداری در کوهنوردی
اولین عضو فعال هر کوهنورد در ورزش کوهنوردی پاها میباشد و اگر شخص بتواند بطور صحیح ازاین عضو استفاده کند کمتر دچار خستگی می شود و رسیدن به این هدف مستلزم هماهنگی بین دستگاه تنفسی و اعضای دیگر می باشد . گام برداری صحیح به صورتی است که شخص به نفس نفس زدن نیافتد و این عمل اصولی دارد که بصورت مختصر آنها را بیان می کنیم .
۱) در هنگام حرکت فاصلهء پاها باید به اندازه عرض شانه ها باشد .
۲) کف پا باید روی زمین باشد .
۳) پا نباید زیاد از حد باز شود .
۴) گام خود را بصورت مستقیم بردارید و از عضلات جلوی پا که عضلات قوی تری هستند استفاده کنید .
۵) درهنگام گام برداری در شیب نباید گام دوم بیشتر از قوزک پای جلو بالا بیاید و هر چقدر گام برداری در شیب کوتاهتر باشد ، کمتر باعث خستگی می شود .
۶) در شیب ها باید حرکت را از حالت مستقیم به حرکت مارپیچ تبدیل کرد .
۷) برگرداندن عضله به حالت اولیه بسیار مهم است (چون هر اندازه عضله فشرده تر و درحالت انقباض باشد انرژی بیشتری جذب می کند)
۸) گام برداری باید آهسته و پیوسته باشد .
۹) با تنظیم تنفس و گام خود ، از بالا رفتن ضربان قلب ودر نهایت خستگی زودرس جلوگیری کنید (در حالت عادی هر دو گام یک دم و باز دم)
۱۰) تنفس باید بوسیلهء بینی و کامل صورت گیرد ( در اصطلاح شکمی باشد.)
۱۱) درحالت ایستاده و بدون خم شدن نفس بکشید تا تنفس کامل انجام شود .
۱۲) از انجام حرکات زاید در هنگام برداری خودداری کنید .
۱۳) در هنگام پایین آمدن، پاها به اندازهء عرض شانه ها باز و کمی بدن را به جلو خم کنید و زانوها خم و بصورت یک اسکی باز حالت بگیرید و از پرتاپ کردن پا به جلو خودداری کنید و سعی کنید که پای خود را تحت کنترل قرار دهید .
۱۴) در زمانی که قصد استراحت دارید ابتدا سرعت خود را کم کنید تا ضربان قلب شما به حالت اولیه برگردد و هیچگاه بلافاصله بعد از یک حرکت ورزشی سریع ننشینید ( به این کار اصطلاحا” سرد کردن می‌گویند.)
@k93k93
اولین عضو فعال هر کوهنورد در ورزش کوهنوردی پاها میباشد و اگر شخص بتواند بطور صحیح ازاین عضو استفاده کند کمتر دچار خستگی می شود و رسیدن به این هدف مستلزم هماهنگی بین دستگاه تنفسی و اعضای دیگر می باشد . گام برداری صحیح به صورتی است که شخص به نفس نفس زدن نیافتد و این عمل اصولی دارد که بصورت مختصر آنها را بیان می کنیم .
۱) در هنگام حرکت فاصلهء پاها باید به اندازه عرض شانه ها باشد .
۲) کف پا باید روی زمین باشد .
۳) پا نباید زیاد از حد باز شود .
۴) گام خود را بصورت مستقیم بردارید و از عضلات جلوی پا که عضلات قوی تری هستند استفاده کنید .
۵) درهنگام گام برداری در شیب نباید گام دوم بیشتر از قوزک پای جلو بالا بیاید و هر چقدر گام برداری در شیب کوتاهتر باشد ، کمتر باعث خستگی می شود .
۶) در شیب ها باید حرکت را از حالت مستقیم به حرکت مارپیچ تبدیل کرد .
۷) برگرداندن عضله به حالت اولیه بسیار مهم است (چون هر اندازه عضله فشرده تر و درحالت انقباض باشد انرژی بیشتری جذب می کند)
۸) گام برداری باید آهسته و پیوسته باشد .
۹) با تنظیم تنفس و گام خود ، از بالا رفتن ضربان قلب ودر نهایت خستگی زودرس جلوگیری کنید (در حالت عادی هر دو گام یک دم و باز دم)
۱۰) تنفس باید بوسیلهء بینی و کامل صورت گیرد ( در اصطلاح شکمی باشد.)
۱۱) درحالت ایستاده و بدون خم شدن نفس بکشید تا تنفس کامل انجام شود .
۱۲) از انجام حرکات زاید در هنگام برداری خودداری کنید .
۱۳) در هنگام پایین آمدن، پاها به اندازهء عرض شانه ها باز و کمی بدن را به جلو خم کنید و زانوها خم و بصورت یک اسکی باز حالت بگیرید و از پرتاپ کردن پا به جلو خودداری کنید و سعی کنید که پای خود را تحت کنترل قرار دهید .
۱۴) در زمانی که قصد استراحت دارید ابتدا سرعت خود را کم کنید تا ضربان قلب شما به حالت اولیه برگردد و هیچگاه بلافاصله بعد از یک حرکت ورزشی سریع ننشینید ( به این کار اصطلاحا” سرد کردن می‌گویند.)
@k93k93