🌿 آیه‌ای که درس اخلاص به من آموخت

✍️ بانو جهان آفتابی

«وَلَا عَلَى الَّذِينَ إِذَا مَا أَتَوْكَ لِتَحْمِلَهُمْ قُلْتَ لَا أَجِدُ مَا أَحْمِلُكُمْ عَلَيْهِ تَوَلَّوْا وَأَعْيُنُهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ حَزَنًا أَلَّا يَجِدُوا مَا يُنْفِقُونَ» (توبه/۹۲)

❖ امروز صبح با خواندن این آیه، حسی عجیب در جانم نشست... بی‌اختیار اشک از چشمانم سرازیر شد.
قرآن چه انسان‌هایی را تربیت کرده است! کسانی که چون نتوانستند در جهاد شرکت کنند، با چشمانی گریان و دلی پرحسرت به خانه بازگشتند...

🔹 آن‌ها فقیر بودند؛ چیزی برای خرج کردن نداشتند. اما جانشان را داشتند، و با همان آمدند تا در راه خدا فدا کنند.
🔹 نه‌تنها به فقر خود قناعت نکردند، بلکه با اصرار نزد پیامبر آمدند و از او مرکب خواستند.
🔹 وقتی پیامبر فرمود: «چیزی ندارم که شما را با آن روانه کنم»، نه‌تنها شاد نشدند، بلکه دل‌هایشان شکست... چشم‌هایشان از شدت اندوه جاری شد!

راز ماندگاری آنان، همین اخلاص بود؛ اخلاصی که آن‌ها را لایق بشارت:
«رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ» ساخت...

🟡 ما چقدر تلاش کرده‌ایم همچون آنان باشیم؟
آیا وقتی فرصتی برای خدمت به دین از دستمان می‌رود، دل‌مان می‌گیرد؟
آیا چشمانمان از حسرت عمل نیکِ ازدست‌رفته اشک می‌ریزد؟

رسول خدا پس از این ماجرا فرمودند:
«مردانی در مدینه مانده‌اند که هر وادی‌ای را می‌پیمایید و هر راهی را می‌روید، با شما در پاداش شریک‌اند. تنها چیزی که آنان را بازداشت، عذر واقعی بود.»

🔸 این بشارت بزرگی ا‌ست برای دل‌هایی که نیت‌هایشان خالص است اما دست‌شان کوتاه.
هر کس نیت عمل خیری را با صدق و اخلاص در دل پرورد، و به اندازه توانش قدم برداشت، اگر موفق به انجام نشد، پاداش او همانند کسی ا‌ست که آن عمل را کامل انجام داده.

اینجاست که می‌فهمم:
اخلاص، آغاز راه نجات است...

#قرآن #اخلاص #توبه۹۲ #رضای_خدا #مجاهدان_گمنام #اخلاص_در_عمل #پاداش_نیت #جهان_آفتابی

🌐اصلاحوب را در فضای مجازی دنبال کنید:

🔗سایت | 🔗اینستاگرام | 🔗آپارات | 🔗تلگرام