🌿 «توبه» مقدمه‌ای برای «خودسازی»، و «خودسازی» مقدمه‌ای برای «جامعه‌سازی»

✍️ جهان آفتابی – ارومیه

📖 «التَّائِبُونَ الْعَابِدُونَ الْحَامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاكِعُونَ السَّاجِدُونَ الْآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّاهُونَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَالْحَافِظُونَ لِحُدُودِ اللَّهِ ۗ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ»
(توبه، ١١٢)

در این آیه، ۹ صفت برای مؤمنانی بیان شده که جان و مال خود را در راه رضای خدا فدا می‌کنند:

1️⃣ توبه‌کنندگان: با توبه، دل و جان را از آلودگی گناهان پاک می‌کنند؛ مرحله‌ی تخلیه از رذایل.
2️⃣ عابدان: با عبادت، مسیر تربیت نفس را می‌پیمایند.
3️⃣ حامدان: زبان‌شان به سپاس الهی گویاست.
4️⃣ سایحان: در زمین می‌گردند و با تأمل در خلقت، ایمان خود را ژرف‌تر می‌کنند.
5️⃣ رکوع‌کنندگان و سجده‌کنندگان: به خضوع و خشوع در برابر خدا می‌پردازند.
6️⃣ آمران به معروف و ناهیان از منکر: پس از تهذیب نفس، به اصلاح جامعه روی می‌آورند.
7️⃣ حافظان حدود الهی: نگهبان مرزهای شرع‌اند، در خلوت و جلوت.

🔸 اما چرا توبه در صدر آمده؟ چون توبه راه عبادت را می‌گشاید و انسان را برای مسیر بندگی و مسئولیت‌پذیری آماده می‌سازد.

📌 در آیه‌ی پیش از آن، خداوند خود بشارت داده بود؛ اما در این آیه به پیامبرش دستور می‌دهد که بشارت دهد: «وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ»، این تأکیدی است بر جایگاه والا و ارزشمندی این صفات.

🔹 این ترتیبِ صفات، پیام دقیقی دارد:
✅ ابتدا خودسازی و تهذیب نفس؛
✅ سپس جامعه‌سازی و اصلاح اجتماعی؛
و در نهایت، رسیدن به مقام حافظ حدود الهی.

✨ مؤمنانی که چنین‌اند، در جامعه دیدبانانی هستند که نه‌تنها خود از مرزهای الهی تجاوز نمی‌کنند، بلکه دیگران را نیز به خیر و صلاح فرا می‌خوانند.

🌸 خوشا به حال این مؤمنان، که شایسته‌ی بشارت ویژه‌ی الهی‌اند!

#توبه #خودسازی #جامعه‌سازی #سوره_توبه #ایمان #عبادت #امر_به_معروف #نهی_از_منکر #حدود_الهی #قرآن #تدبر #جهان_آفتابی

🌐اصلاحوب را در فضای مجازی دنبال کنید:

🔗سایت | 🔗اینستاگرام | 🔗آپارات | 🔗تلگرام

🌿 آیه‌ای که درس اخلاص به من آموخت

✍️ بانو جهان آفتابی

«وَلَا عَلَى الَّذِينَ إِذَا مَا أَتَوْكَ لِتَحْمِلَهُمْ قُلْتَ لَا أَجِدُ مَا أَحْمِلُكُمْ عَلَيْهِ تَوَلَّوْا وَأَعْيُنُهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ حَزَنًا أَلَّا يَجِدُوا مَا يُنْفِقُونَ» (توبه/۹۲)

❖ امروز صبح با خواندن این آیه، حسی عجیب در جانم نشست... بی‌اختیار اشک از چشمانم سرازیر شد.
قرآن چه انسان‌هایی را تربیت کرده است! کسانی که چون نتوانستند در جهاد شرکت کنند، با چشمانی گریان و دلی پرحسرت به خانه بازگشتند...

🔹 آن‌ها فقیر بودند؛ چیزی برای خرج کردن نداشتند. اما جانشان را داشتند، و با همان آمدند تا در راه خدا فدا کنند.
🔹 نه‌تنها به فقر خود قناعت نکردند، بلکه با اصرار نزد پیامبر آمدند و از او مرکب خواستند.
🔹 وقتی پیامبر فرمود: «چیزی ندارم که شما را با آن روانه کنم»، نه‌تنها شاد نشدند، بلکه دل‌هایشان شکست... چشم‌هایشان از شدت اندوه جاری شد!

راز ماندگاری آنان، همین اخلاص بود؛ اخلاصی که آن‌ها را لایق بشارت:
«رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ» ساخت...

🟡 ما چقدر تلاش کرده‌ایم همچون آنان باشیم؟
آیا وقتی فرصتی برای خدمت به دین از دستمان می‌رود، دل‌مان می‌گیرد؟
آیا چشمانمان از حسرت عمل نیکِ ازدست‌رفته اشک می‌ریزد؟

رسول خدا پس از این ماجرا فرمودند:
«مردانی در مدینه مانده‌اند که هر وادی‌ای را می‌پیمایید و هر راهی را می‌روید، با شما در پاداش شریک‌اند. تنها چیزی که آنان را بازداشت، عذر واقعی بود.»

🔸 این بشارت بزرگی ا‌ست برای دل‌هایی که نیت‌هایشان خالص است اما دست‌شان کوتاه.
هر کس نیت عمل خیری را با صدق و اخلاص در دل پرورد، و به اندازه توانش قدم برداشت، اگر موفق به انجام نشد، پاداش او همانند کسی ا‌ست که آن عمل را کامل انجام داده.

اینجاست که می‌فهمم:
اخلاص، آغاز راه نجات است...

#قرآن #اخلاص #توبه۹۲ #رضای_خدا #مجاهدان_گمنام #اخلاص_در_عمل #پاداش_نیت #جهان_آفتابی

🌐اصلاحوب را در فضای مجازی دنبال کنید:

🔗سایت | 🔗اینستاگرام | 🔗آپارات | 🔗تلگرام