This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
📌جایگاه عظیم طلب علم
قال يحيى بن يحيى الليثي رحمه الله:
من جاءه الموت وهو يطلب العلم لم يكن بينه وبين الأنبياء في الجنة إلا درجة.
[ترتيب المدارك، ١/١٣٩]
یحیی بن یحیی لیثی رحمهالله فرمود:
هر کس در حالی که در جستوجوی دانش است از دنیا برود، در بهشت میان او و پیامبران تنها یک درجه فاصله خواهد بود.
#طلب_علم #حدیث_علم #سخن_علما #یادگیری #بهشت #علم_دینی #سلوک
📲 در شبکههای اجتماعی همراه ما باشید:
🔸 اینستاگرام 🔸 تلگرام 🔸 وبسایت 🔸 آپارات
قال يحيى بن يحيى الليثي رحمه الله:
من جاءه الموت وهو يطلب العلم لم يكن بينه وبين الأنبياء في الجنة إلا درجة.
[ترتيب المدارك، ١/١٣٩]
یحیی بن یحیی لیثی رحمهالله فرمود:
هر کس در حالی که در جستوجوی دانش است از دنیا برود، در بهشت میان او و پیامبران تنها یک درجه فاصله خواهد بود.
#طلب_علم #حدیث_علم #سخن_علما #یادگیری #بهشت #علم_دینی #سلوک
📲 در شبکههای اجتماعی همراه ما باشید:
🔸 اینستاگرام 🔸 تلگرام 🔸 وبسایت 🔸 آپارات
❤9
🔖کوششِ بیهوده بِهْ از خُفتگی
دوست دارد یار این آشفتگی
کوششِ بیهوده بِهْ از خُفتگی
اَندر این ره میتراش و میخَراش
تا دَمِ آخِر، دَمی فارغ مباش
تا دَمِ آخِر، دَمی آخِر بود
که عنایت با تو صاحبسِر بود
(مثنوی معنوی، دفتر اول، ابیات ۱۸۲۷ تا ۱۸۳۱)
📍 معنای روان
✓ پروردگار، دوستدارِ این بیتابیِ مشتاقانه است؛ آن کوششی که به ظاهر بیحاصل مینماید، اما نشان زندگیِ درونی است.
✓ اگرچه راهی پیدا نیست و قفلی گشوده نمیشود، برخاستن و تراشیدن و خراشیدن همچنان مطلوب است.
✓ حتی واپسین نفسها، گاه نخستین لحظهی عنایت است.
📍 مفهوم و درس زندگی
✓ اگر هیچ نشانهای در دست نداری، اما دلی در سینه داری، برخیز و حرکت کن؛ زیرا نشستن، مرگ تدریجیِ جان است.
✓ مولانا به ما میآموزد: در این راه، باید تراشید و خراشید، ولو به ظاهر بینتیجه.
✓ همانگونه که عطار نیشابوری می گفت:
تو پای به راه درنه و هیچ مپرس
خود راه بگویدت که چون باید رفت
✓ در همین معنا، «اقبال لاهوری» حکایتی تکاندهنده دارد:
اقبال گوید که در دوران دانشجویی در کمبریج انگلستان، هنگام خواندن مثنوی، به بیتی رسیدم که بر اثر آن فریاد برکشیدم و همسایگان را به تعجب وادار کردم. آنگاه برای آنان توضیح دادم که مسلمانان اگر همین یک بیت را سرلوحهی حیات خویش کنند، خاک بر سر انحطاط کنند:
دوست دارد یار این آشفتگی
کوشش بیهوده به از خفتگی
✓ همین بیت، تجلی حکمت دیرین سالکان است: طلب کن، ولو نرسی؛ حرکت کن، ولو ندانی کجا؛ بیفکن دانه، ولو ندانی کِی میروید.
✓ افتادن، اگر در راه او باشد، خود نوعی رسیدن است… و این آشفتگی، کلید آن گشایش بزرگ است. مولانا می گفت:
آنکه پایش در ره کوشش شکست
در رسید او را بُراق و بر نشست.
✍ الحاق جوادی
#مثنوی
#مولانا
#اقبال
#طلب
#حرکت
#امید
🌐اصلاحوب را در فضای مجازی دنبال کنید:
🔗سایت | 🔗اینستاگرام | 🔗آپارات | 🔗تلگرام
دوست دارد یار این آشفتگی
کوششِ بیهوده بِهْ از خُفتگی
اَندر این ره میتراش و میخَراش
تا دَمِ آخِر، دَمی فارغ مباش
تا دَمِ آخِر، دَمی آخِر بود
که عنایت با تو صاحبسِر بود
(مثنوی معنوی، دفتر اول، ابیات ۱۸۲۷ تا ۱۸۳۱)
📍 معنای روان
✓ پروردگار، دوستدارِ این بیتابیِ مشتاقانه است؛ آن کوششی که به ظاهر بیحاصل مینماید، اما نشان زندگیِ درونی است.
✓ اگرچه راهی پیدا نیست و قفلی گشوده نمیشود، برخاستن و تراشیدن و خراشیدن همچنان مطلوب است.
✓ حتی واپسین نفسها، گاه نخستین لحظهی عنایت است.
📍 مفهوم و درس زندگی
✓ اگر هیچ نشانهای در دست نداری، اما دلی در سینه داری، برخیز و حرکت کن؛ زیرا نشستن، مرگ تدریجیِ جان است.
✓ مولانا به ما میآموزد: در این راه، باید تراشید و خراشید، ولو به ظاهر بینتیجه.
✓ همانگونه که عطار نیشابوری می گفت:
تو پای به راه درنه و هیچ مپرس
خود راه بگویدت که چون باید رفت
✓ در همین معنا، «اقبال لاهوری» حکایتی تکاندهنده دارد:
اقبال گوید که در دوران دانشجویی در کمبریج انگلستان، هنگام خواندن مثنوی، به بیتی رسیدم که بر اثر آن فریاد برکشیدم و همسایگان را به تعجب وادار کردم. آنگاه برای آنان توضیح دادم که مسلمانان اگر همین یک بیت را سرلوحهی حیات خویش کنند، خاک بر سر انحطاط کنند:
دوست دارد یار این آشفتگی
کوشش بیهوده به از خفتگی
✓ همین بیت، تجلی حکمت دیرین سالکان است: طلب کن، ولو نرسی؛ حرکت کن، ولو ندانی کجا؛ بیفکن دانه، ولو ندانی کِی میروید.
✓ افتادن، اگر در راه او باشد، خود نوعی رسیدن است… و این آشفتگی، کلید آن گشایش بزرگ است. مولانا می گفت:
آنکه پایش در ره کوشش شکست
در رسید او را بُراق و بر نشست.
✍ الحاق جوادی
#مثنوی
#مولانا
#اقبال
#طلب
#حرکت
#امید
🌐اصلاحوب را در فضای مجازی دنبال کنید:
🔗سایت | 🔗اینستاگرام | 🔗آپارات | 🔗تلگرام
www.islahweb.org
اصلاح وب
سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح
❤7💯1