🔶 رهبر خود ماییم

فقط من و تو کنار هم٬ دست تو دست هم می‌توانیم مشکل هم‌دیگر رو حل کنیم.

قدرت و صلابت‌هایی این‌چنین لرز به اندام نظام جمهوری اسلامی می اندازد.

#نان #کار #آزادی
#رهبر #کارگران #کارگران_هفت_تپه #جمهوری_اسلامی #سپاه #رهبر_خود_ماییم #کارگر
#شورای_مدیریت_گذار

@irantc_official

🔶 ترافیک رهبران در اپوزسیون ایران (بخش‌های پایانی)

✍🏻: حمید آصفی

🔸سازماندهی در این شرایط عملی است؟
در شماره‌های پیش گفتیم رهبر بی سازمان و تشکیلات رهبر بی سرباز است. اما هم‌زمان هم گفتیم که معضل اصلی جنبش رهایی ملی ایران داشتن دو کمبود اصلی است: رهبر(فرد با صلاحیت) و رهبری(ساختاری که سازماندهی کند)، در شرایط امروز ایران چهره‌های نمادین ملی که در صحنه حضور دارند و می‌خواهند برای ایران کاری کنند وجود دارد. اما مشکل این است که جنبش ایران فعلا فاقد یک (رهبر) کارا و هدفمند، به گونه‌ای که در شرایط کنونی حداقل فعالان جنبش و فعالان مدنی روی آن اجماع داشته باشند و نیز فاقد ساختار سازماندهی (رهبری) لازم برای مقابله با دستگاه سرکوب نظام و پیش‌برد امر جنبش می‌باشد. در قبل گفته بودیم رابطه‌ی دیالکتیکی و ارگانیک میان این دو، رهبر و رهبری اجتناب ناپذیر است و در عالم واقع رهبر و رهبری سازمانده اصلی مبارزات هستند. اما رهبر بدون ساختار دورانش به سرعت افول می‌کند ولی رهبری که همان ساختار سازمانده است، حتما رهبر، نماد، دبیر کل خود را خواهد ساخت! پس هر کس رهبری کرد رهبر هم هست یا رهبر ساز هم خواهد بود. چرا اگر در صورت بازداشت، ترور و یا مریضی لاعلاج و یا حتی فوت رهبر، جریان تشکیلات، جبهه، ساختار و… بلافاصله رهبر جایگزین را خواهد ساخت.

🔸قدرت رهبری(ساختار_تشکیلات) نمی‌تواند فقط در شعار و حرف یا روی کاغذ و در فضای مجازی مادیت یابد. بلکه باید در دل جامعه نیروهایی در کف خیابان و پراتیک مبارز وجود داشته باشد که بر اساس رهنمودهای رهبری (ساختار_ تشکیلات) فعالیت و تلاش کنند و هزینه بپردازند. اما درباره‌ی رهبر، رهبر نمی‌تواند صرفا با نصیحت و گفتار درمانی و اظهار آرزوهایش خود را معرفی نماید. گفتار، نوشتار و کلیپ تبلیغیاتی و مصاحبه لازم اما به شدت نا کافی است. به عبارت دیگر، حضور یک رهبر در جنبش اگر می‌خواهد ملموس و واقعی باشد، صرفا با پشتوانه‌ی جریان رهبری کنند (ساختار_تشکیلات) این امر میسر است. هر جریانی که بخواهد راهبری یک جنبش را برعهده داشته باشد، باید عناصر و مکانیزم‌های این کار را نیز دارا باشد. یعنی رهبری لایق داشته باشد که بتواند خط جریان رهبری(ساختار_تشکیلات) را در جامعه، الیت سیاسی، توده مردم و نیز جهانیان جا بی‌اندازد و اجرایی کند. پس رهبری، سازماندهی و رهبر لازم و ملزوم یکدیگرند.

🔸بحث سازماندهی در شرایط پلیسی در ایران!
سازماندهی محلی، منطقه‌ای و برخاسته از دل میدان مبارزه خود شکلی مهم از سازماندهی است و این مدل بخش مهمی از سازماندهی است که بدون وابستگی به یک مرکزیت مثلا در تهران تشکیل می‌شود.

🔸دانش سازماندهی٬ خود همان دانش مبارزه است!
نیرویی که موفق می‌شود دانش سازماندهی را تنظیم و آماده کند و امکانات لازم را بسیج نماید و به طور وسیع در اختیار مردم بگذارد، شروع به کسب اعتبار می‌کند. در این فضای خوشنامی سبب می‌شود که واحدها و گروه‌های خود سازماندهی شده بدون آن که با جریان مرکزی رهبری (ساختار_ تشکیلات) رابطه‌ی ارگانیک و مستقیم داشته باشند، استراتژی و تاکتیک و فنون ممکن مبارزاتی که معرفی شده، را مورد پذیرش و به آن عمل کنند.

🔸در این خصوص تبادل دانش مطلوب سازماندهی جایش چندان در فضای مجازی و به صورت مکتوب نیست، بلکه عمده‌ی این دانش سینه‌ به‌ سینه است.

🔸سازماندهی در این شرایط عملی است؟ در بخش ششم این مقاله گفتیم که جای بحث سازماندهی در فضای مجازی نیست، بلکه سینه به سینه است. اما به این معنا نیست که مطلقا نمی‌شود روی این موضوع بحث کرد و دلیلش همین که ما داریم در حد مقدورات بحث می‌کنیم!

🔸اغلب این رهبران مدعی هستند که نیرو و حامی اجتماعی دارند و به طور مثال، هم در تهران و نیز از شهرستان‌ها دوستدارانی به آنان سر می‌زنند و یا خود مسافرت‌هایی به آن شهرستان‌ها دارند و نهادهای امنیتی نیز به طور کامل از این ارتباط‌ها مطلع هستند. اگر این ارتباطات صرفا در حد دید و بازدید باشد، دیگر نامش سازماندهی نیست.

مطلب کامل را در سایت گذار بخوانید

#شورای_مدیریت_گذار

@irantc_official