محمد قاضی که بود و چه کرد؟!

همین بس که او برای ما "زوربای یونانی" را ترجمه کرد و باقی گذاشت!
"نان و شراب"‌اش پیشکش!

زارا کتابی نایاب و قدیمی (1319) به قلمِ محمدِ قاضیِ آس و پاس. داستان را از خودش باید شنید در مقدمه.

زارا در تجدید چاپ 1370، هفت هزار تیراژ داشته است!
از همین چاپ بود که به کمترین هدیه دادند. ☝️

زوربای یونانی👆👆👆، همچون کتابی به معنای عمیق کاربردی برای فلسفه‌ی زندگی، حکمت و فلسفه‌ی عملی ؛
کتابی در جستجویِ راهِ حلی برای اهل عمل در میانه‌ی دنیای سیاست و عرفان و عمل! 👆👆👆


یاد مترجم فرزانه اش همیشه زنده باد:
"محمد قاضی" که دِیْنِ بزرگی به مردم ما ادا کرد و رفت و ما را هم مدیونِ خود کرد!

🔵آهستگی..

🔵آهستگی..

🔸اجرا:سعید الیف aLif

- از بودا نقل شده که به مدعیان گفت:
من وقتی غذا می‌خورم،‌ فقط غذا می‌خورم. وقتی راه می‌روم فقط راه می‌‌روم. وقتی ... فقط ... . این کاری است که از شما برنمی‌آید.

- شاگرد از استادِ ذن می‌پرسد که: "استاد! ذن در یک جمله یعنی چه؟" و استاد می‌گوید: " ذن یعنی در هر لحظه فقط یک کار انجام دادن و نه بیشتر!"


آدرس کانال:
@rahi_be_rahaei

@saeid_aL_1363 👈Admin🆔

t.me/ahestegisadegi


🔸اجرا:سعید الیف aLif

شاید قدیسی‌ هنوزْ زنده! برای مان حرف می زند (۱):
خوُسه موخیکا، مبارزی نستوه، یار ِ فرودستان، سیاستمردِ فروتن، با حکمتی «سِنِکا»یی و رواقی، و تجلیِ فلسفه ی سادگی در عمل:
https://youtu.be/4GX6a2WEA1Q

رشته تصاویر پروژه ی بزرگ « HUMAN» را ببینیم و فلسفه و اخلاق را در تجربه و عمل بیاموزیم.

شاید قدیسی‌ هنوزْ زنده! برای مان حرف می زند (۲):
جِیْن گوودال، عمری را صرف کرده در راهِ درکِ مقامِ همسایگی؛ همسایگی با جانورانِ بی زبانِ ساکنِ همین سیاره.
ازو بشنویم که دستی از نزدیک بر آتشِ حرصِ بشری و حاکمیتِ پول دارد:

https://youtu.be/99gJKzINNow

رشته تصاویر پروژه ی بزرگ « HUMAN» را ببینیم و فلسفه و اخلاق را در تجربه و عمل بیاموزیم.

سلام و وقت بخیر.☺️🌸
در صورت حضور در نمایشگاه کتاب تهران، شما رو به بازدید از غرفه #کتابخانه_فاطمه_ها، در بخش روستاهای دوستدار کتاب دعوت می کنیم. تاریخ حضور اعضای کتابخانه در غرفه: 16 و 17 اردیبهشت (یکشنبه و دوشنبه)
شماره تماس موسس کتابخانه و مسئول غرفه: 09137133545 (فرزاد میرشکاری)
#نمایشگاه_کتاب_تهران
#کتابخانه_فاطمه_ها
#روستا
@fatemeha_library

دوستانِ اهلِ آستین بالا زدن!
کتابخانه فاطمه ها را دریابید!

فرزاد میر شکاری، مدیرِ مجموعه کتابخانه های فاطمه ها (فرسته ی بالا👆) را دیدار کرده ام. به ایشان اعتمادِ مالی هم کرده ام.

رضا معمار هم دیدارش کرده است، او از کتابخانه هم بازدید کرده است:
http://couchsurfing.com/peacegulf

t.me/peacegulf

فرزاد، جوانِ فرهیخته، تیزبین و پر از شوقِ خدمت.
تیزبین، از آن جهت که در این وانفسای سرعت و شتاب و عجله در ارتباط، به هنرِ بزرگ و شریفِ «گوش دادنِ فعال»، آن هم گوش دادن به «فراموش شده گان» توجه می کند، آن را ابزارِ اصلیِ آموزشِ مدارا و صلح، و بهروزیِ ناتوانان و توانمندان می داند، و برای ترویج همین هنر، با دستی خالی اقدام می کند برای راه اندازیِ جشنواره ی «شنیدنِ قصه ی دیگران».
این طرح را همراه با «حساب کشی» از مجری اش، دریابیم و بالاتر از آن، ترویج کنیم، شاید بعد از دو سه نسل، فَرَجی شود: در فرسته های بعدی👇

کتابخانه فاطمه ها
ارتباط تلگرامی با موسس:
@farzadpimaj

شماره تماس موسس: 09137133545
https://t.me/fatemeha_library
====================

فعالیتِ این کتابخانه واقعیت دارد، به گزارشِ این کمترین در کانالِ زیر:
t.me/gahferestghkeshani

دوستان اهل عمل!
جشنواره ی«طرح قصه ی دیگران»،
شاید کاری کارستان!
طرحی بکر!
برای کنش‌گرانِ فرهنگِ صلح،مدارا، آموزشِ کودکان،عدالت برای محرومین، و ترویجِ کتابخوانی:
@fatemeha_library

@gahferestghkeshani

خواننده‌ی گرامی، باید از فری گِیْت سپاس‌گزار باشم که امکان راحتی را برای تماس با شما برایم فراهم کرده.

از سپیده دمِ تجلیِ برتریِ اروپا و جهان نو (آمریکا) در زمینه‌های فکریْ-ابزاریِ در ذهنِ آدم‌هایی که در خود وامانده بودند، یعنی از دوران صفویه تاکنون، ندیده ایم راه حلی جز پاک کردنِ صورتِ مسئله.
طبیعی است که پاسخِ "اربابان حفظِ سکون" به این پویاییِ موقتی، همین هم باشد. این پاسخ، منافعِ مردمانِ اندکی را تامین می‌کرد و می‌کند؛ همان اندک صاحبانِ قدرت، ثروت، منزلت، اطلاعات و باورهای رسمی. کلیدِ رازِ بقای آنان است؛ اما سکون، همگان را هم می پوساند و بقا با جمعی پوسیده ناشدنی است. از این پس هم چاره ای جز این نخواهنددید، مگر این که راه حل ریشه‌ای و نجات‌دهنده یعنی پویایی و تحول انتخاب شود. باید خواه ناخواه به این راه حل تن داد. هر چه دیر تر، هزینه‌های عمر و هستی و مالی بیشتر و فاجعه بار تر خواهد شد.

چرا با خود چنین می کنیم؟!

t.me/gahferestghkeshani

چاپ دومِ"دارندگی در بسندگی" کاری پر خواننده در کسادی کتاب: 👆

کتاب در اسفند 96 منتشر شد، با مقدمه‌ای به قلم مصطفی ملکیان، اندیشمندِ مطرحِ ایران امروز.
در هفته‌ی اول نایاب شد. خوشبختانه نگاه معاصر( ناشر) در اردیبهشت97 چاپ دوم را به بازار رساند،
در نمایشگاه کتاب، باز هم استقبال شد.
لابد چیزی قابل تامل در آن دیده اند. فکر می‌کنم خواننده‌اش را پیدا کرده (یا خواننده‌اش پیدایش کرده).
نوشته ای در همین باره در سایت عدم خشونت:
ghkeshani.com/2ndprintdarandegi

t.me/keshanighkeshani

با سپاس از فری گِیْت:
https://t.me/GahFerestGhKeshani/3748
======================================
تهیه کتاب :

کتابفروشی های معتبر شهرها
و
از راه های زیر به صورت پستی و اینترنتی:


پخش ققنوس:
تلفن: تهران 66408640-66460099
goo.gl/nWCuSG

پخش سی بوک:
goo.gl/9WjRG6
(داخلی ۲) ٦٦۹۷۸۵۸۲ (۰۲۱)

نگاه معاصر:
22448419-021


آدرس سایت نیبوک برای تهیه کتاب:
http://nebook.ir/index.php?route=product/product&product_id=757

بایدهایِ من‌چه‌هستند‌؟ تاملاتی‌از‌مصطفی‌ملکیان

آیا این‌بایدها، تاریخ‌یاجغرافی،‌ رادیکال‌یا محافظه‌کار، مترقی‌یا‌ مرتجع،‌ شجاع‌یا‌ترسو می‌شناسند؟
بایدهای‌ من‌ و ما چیستند؟

t.me/gahferestghkeshani

چاپِ چهارم گاندی‌و‌استالین:
عبادت‌‌گاه هنگامی اخلاقی و پارسا و منزه است که‌به‌شکلِ عینی و مشخص با مسئله‌ی قدرتِ متکاثر و متراکم، و قدرتِ انحصاری دست‌وپنجه نرم‌کند.
خریدِ پستی02188973353

سایت عدم خشونت، و امپراتوری های رسانه‌‌ای

این سایت، تلاشی است برای بازگشت و توجه به دغدغه‌های واقعیِ شما و روگردانی از "شبه‌مسئله"‌هایی که امپراتوری‌های رسانه‌ای به‌راه می‌اندازند؛
امپراتوری‌هایی که هر یک تلاش دارند رَهزَنِ ذهن و وقت و شعور و ثروت و قدرت و همدستیِ شهروندان یا رعایا باشند:
برای بازدید و اشتراکِ آخرین نوشته‌های این سایت، لطفا کلیک کنید:

https://ghkeshani.com/subscriptionandcanals/

جاده استخوان چیست؟
آیا اسم مارچنکو را شنیده‌اید؟
آیا ترانه‌ی حَبسِ آقای "اِبیِ" ما، از این ها چیزی می‌گوید؟
دانلود: ghkeshani.com/boneroad
=========
t.me/gahferestghkeshani

چاپ چهارم "گاندی و استالین" در بازار کتاب
ghkeshani.com/Gandhiandstalin4thprint
==================
t.me/gahferestghkeshani

رو راستی با خو د و باید‌های شخصیِ مان.
متن تایپی عکسِ پیوست، در زیر می‌آید تا جبرانِ وضوحِ کمِ عکس باشد:

==================================================
۱۸ اصل راهنما برای زندگی بهتر به قلم و دست‌خطِ مصطفی ملکیان
باید:
1) عشق بورزم، یعنی به دیگران نیکی بی حساب و کتاب(هم به معنای بدون محاسبه گری و هم به معنای بی حد و حصر) بکنم تا شادی ژرف نصیب ام شود.
2) زندگی این جایی و اکنونی داشته باشم تا هم از سلامت روانی بیشتر و هم از کمال اخلاقی بیشتر بهره مند شوم.
3) به ارزش داوری های دیگران به کلی بی اعتناء شوم تا به خود شکوفائی کامل دست یابم.
4) تا می توانم به خودام وفادار باشم، یعنی به رویای شخصی خودام پشت نکنم، هر چند این پشت کردن مطلوب های اجتماعی برایم به ارمغان آورد.
5) هرگز به حل مساله ی نظری ای نپردازم که حل آن در عمل من هیچ تاثیری ندارد، یعنی به من ربطی ندارد.(حکمت «به من چه؟»)
6) از زندگی اصیل، یعنی خودجوشانه و خودانگیخته دست نکشم، یعنی خودام باشم و ساده و طبیعی زندگی کنم.
7) بدانم که به عمیق ترین معنای کلمه، تنهایم.
8) درغوغا و هیاهوی زندگی فقط به ندایِ آرام و آهسته ی وجدانِ اخلاقیِ خود ام گوش دهم.
9) خود ام را هر چه بیشتر بشناسم و بیش از احوال هر کس دیگر احوال خودام را بپرسم.
10) هدفم را فقط اصلاح خودم قرار دهم و بدانم که فقط در نتیجه ی این کار دیگران را ، کمابیش، اصلاح می کنم.
11) بدانم که فقط تغییر و اصلاح خود هم ممکن است و هم مطلوب.
12) خوبی زندگی را بر خوشی زندگی ترجیح دهم.
13) بزرگترین کاری را که می توانم بر عهده گیرم، نه کاری بزرگتر از آن را، و نه کاری کوچکتر از آن را.
14) بدانم که همه چیز ناپایدار و گذرا است، چه خوشی ها و چه ناخوشی ها.
15) هرگز از صداقت (= مطابقت پنج ساحت باورها، احساسات، عواطف و هیجانات، خواسته ها، گفته ها و کرده ها با یکدیگر)، تواضع (= در خوشی ها خود را دیگری انگاشتن)، و احسان( = در ناخوشی ها دیگری را خود انگاشتن) دست نکشم.
16) چنان زندگی کنم که گویی در یک قدمی مرگ ام، یعنی در هر لحظه مشغول به کاری باشم که اگر در همان لحظه مرگ درسد نه احساس پشیمانی کنم، نه احساس اندوه و نه احساس حسرت.
17) فقط به وقت ضرورت و به قدر ضرورت سخن بگویم.
18) اهل آرامش به هر قیمتی نباشم.
مصطفی ملکیان (بی‌تاریخ)
========================
باید‌های من و تو چیستند؟
آیا کسی هست که از این نوع باید‌ها بی‌نیاز باشد؟
آیا صِرفِ مصرف مثلا 1000 تن محصولِ سیاره‌ی زمین تا آخر عمر‌ یا به خدمت‌گرفتن غیر مستقیمِ ثمره‌ی تلاشِ یک میلیون نفر یا به خدمت گرفتن مستقیم 100 نفر خدمت‌کار یا کارگر (تجسم و ترجمه‌ی عینیِ زور و ثروت) می‌توانند رضایتی را در هر لحظه و در دمِ آخر به من و تو تقدیم کنند؟ یا این که رضایت در مقایسه ی لحظه به لحظه و روز به روزِ خودم با خودم است که آیا توانسته ام "بایدها"یی را که برای خودم مشخص کرده‌بودم، انجام بدهم و برای تغییری که در درون و بیرون می خواسته ام تلاشی کرده باشم؟

این نوع "باید"‌ها و "مراقبه"‌ها، هیچ برچسبی نمی‌پذیرند. ماکسیم گورکی یا تولستوی یا استیون هاوکینگ باشی، شمر و یزید یا هیتلر و ماندلا، مرتجع باشی یا پیشرو ، در جنگ باشی یا صلح، در فقر باشی یا بی‌نیازی، فرقی نمی‌کند،‌ در نهایت،
این خودت هستی که باید ارزیابی کنی لحظه‌لحظه‌هایت را.

آخر کار این تو هستی که به خودت نمره می دهی و خودت هم در ته ته ته دل و مغزت خوب می دانی که نمره‌ی هیچ کس، صننار برای تو فایده نخواهد داشت، اگر که خودت راضی نباشی.

پس همه‌ی ساختارها و دستگاه‌ها و نهاد‌های نظری و عملی و اجتماعی و سیاسیِ برساخته‌ی بشر، در نهایت در خدمت ایجاد آن حسِ نهاییِ کاملا شخصی و درونی قرار می‌گیرند، و این خود بشر است که باید محصولِ یک تاریخِ پشت‌ِ‌سر گذاشته‌را به صورت پالس‌های الکترونیکی لذت‌بخش یا رنج‌آور حس کند، نه نیل به ساختمانِ تمدنِ ... یا انباشتِ ثروت یا قدرتی بزرگ یا هر چیزِ بزرگ دیگری.

به خودمان برسیم

بد نیست اگر تا حالا "باید"ی نداشته‌ایم، تا دیر نشده دست به‌کار شویم.

t.me/gahferestghkeshani