** نامه نگاری در ایران **
دیروز در حال تنظیم یک نامه به یک سازمان بودم. وقتی رئیسم در شرکت متن نامه را دید با خنده گفت: "معلوم است ایران بزرگ نشده ای!" بعد نامه را بین همکاران دست به دست کردند و همه با لبخند (البته لبخند مثبت) تایید کردند که این متن را قطعا کسی نوشته است که با تکلف های نمایشی در ایران سر و کار نداشته است.
آیا تا به حال با خود فکر کرده اید که چرا این گونه است؟ چند وقتی است که در این کشور عزیز وارد فضای کاری شده ام و کمابیش با نامه نگاری اداری در این مملکت آشنا گشته ام. به نظرم در این موضوع نامه نگاری رازهای اجتماعی و فرهنگی نهفته است که شاید به چشم اکثر مردم نیاید. سوال اصلی این است: چرا متن نامه اداری می بایست این مقدار تشریفاتِ تهی داشته باشد؟ چرا می بایست از عبارت های آن چنانی استفاده کرد؛ عبارت هایی که در نگارش یا صحبت های روزمره هیچ اثری از آن ها نیست؟
به نظر من، این نوع نگارش، بازتابی از کلاف سر در گم و وضعیت پر تکلف مستولی بر جامعه است. نکته ی ظریفی است، دقت بفرمایید. یک جامعه ی غیر "صاف و ساده" است که منجر به این نوع نگارش می شود. گویی اگر متن نامه را مستقیم و بی تکلف بنویسی، محکوم خواهی شد به بیسوادی! و برای این که سواد و شعور خودت را به رخ بکشی، می بایست متن را غیر صمیمی و تشریفاتی کنی.
نهایتا رئیس خوبم در بازنگارش نامه به من کمک کرد تا نامه ام در سازمان مربوطه مورد تمسخر قرار نگیرد، ولی جمله ی آخری که به آن اضافه کرد نمونه ی خوبی است از این تکلف و تشریفاتِ نمایشی: "پیشاپیش از بذل توجه و عنایت آن مقام محترم کمال تشکر و امتنان را دارد". اگر به نامه نگاری های اساتید برجسته و شرکت های بزرگ دنیا با بنده نگاهی بیاندازید، هیچ اثری از این نوع جملات نخواهید دید.
دکتر علیرضا بازارگان
@drbazargan
دیروز در حال تنظیم یک نامه به یک سازمان بودم. وقتی رئیسم در شرکت متن نامه را دید با خنده گفت: "معلوم است ایران بزرگ نشده ای!" بعد نامه را بین همکاران دست به دست کردند و همه با لبخند (البته لبخند مثبت) تایید کردند که این متن را قطعا کسی نوشته است که با تکلف های نمایشی در ایران سر و کار نداشته است.
آیا تا به حال با خود فکر کرده اید که چرا این گونه است؟ چند وقتی است که در این کشور عزیز وارد فضای کاری شده ام و کمابیش با نامه نگاری اداری در این مملکت آشنا گشته ام. به نظرم در این موضوع نامه نگاری رازهای اجتماعی و فرهنگی نهفته است که شاید به چشم اکثر مردم نیاید. سوال اصلی این است: چرا متن نامه اداری می بایست این مقدار تشریفاتِ تهی داشته باشد؟ چرا می بایست از عبارت های آن چنانی استفاده کرد؛ عبارت هایی که در نگارش یا صحبت های روزمره هیچ اثری از آن ها نیست؟
به نظر من، این نوع نگارش، بازتابی از کلاف سر در گم و وضعیت پر تکلف مستولی بر جامعه است. نکته ی ظریفی است، دقت بفرمایید. یک جامعه ی غیر "صاف و ساده" است که منجر به این نوع نگارش می شود. گویی اگر متن نامه را مستقیم و بی تکلف بنویسی، محکوم خواهی شد به بیسوادی! و برای این که سواد و شعور خودت را به رخ بکشی، می بایست متن را غیر صمیمی و تشریفاتی کنی.
نهایتا رئیس خوبم در بازنگارش نامه به من کمک کرد تا نامه ام در سازمان مربوطه مورد تمسخر قرار نگیرد، ولی جمله ی آخری که به آن اضافه کرد نمونه ی خوبی است از این تکلف و تشریفاتِ نمایشی: "پیشاپیش از بذل توجه و عنایت آن مقام محترم کمال تشکر و امتنان را دارد". اگر به نامه نگاری های اساتید برجسته و شرکت های بزرگ دنیا با بنده نگاهی بیاندازید، هیچ اثری از این نوع جملات نخواهید دید.
دکتر علیرضا بازارگان
@drbazargan
** در جستجوی آرامش **
گويند شخصي براي خلوت به جنگل رفت. ابتدا صداي پرندهها مانع تمرکز او ميشد، پس از اين که پرندهها را کشت صداي جيرجيرکها خلوت او را بهم ميزد. پس از اينکه آنها را نيز کشت، صداي شُرشُر آب مانع آرامش او شد. پس بر آب سدي بست. آب پشت سد، محل شناي حیوانات کوچك شد و باز حواس او را پرت ميکردند و او براي فراري دادن آنها مترسکي نصب کرد، اما صداي لرزش مترسك در باد، براي او غيرقابل تحمل بود... و اين داستان همينطور ادامه دارد...
داستان های معنوی، صفحه 5
مصطفی نیک اقبال
گويند شخصي براي خلوت به جنگل رفت. ابتدا صداي پرندهها مانع تمرکز او ميشد، پس از اين که پرندهها را کشت صداي جيرجيرکها خلوت او را بهم ميزد. پس از اينکه آنها را نيز کشت، صداي شُرشُر آب مانع آرامش او شد. پس بر آب سدي بست. آب پشت سد، محل شناي حیوانات کوچك شد و باز حواس او را پرت ميکردند و او براي فراري دادن آنها مترسکي نصب کرد، اما صداي لرزش مترسك در باد، براي او غيرقابل تحمل بود... و اين داستان همينطور ادامه دارد...
داستان های معنوی، صفحه 5
مصطفی نیک اقبال
خدايا! چه رنج بزرگی است! تو میدانی که ما چه دردی میکشيم...
ما از مرگ نمیهراسيم، اما میترسيم که بعد از ما، ايمان را سر ببرند. و اگر دل از سوختن برگيريم، روشنايی نابود شود. و جای خود را دوباره به شب بسپارد، پس چه بايد کرد؟!
عجب دردي کاش راهی بود تا امروز شهيد شويم و فردا باز زنده گرديم تا دوباره شهيد شويم...
آری، ياران همه به سوی مرگ رفته اند در حالی که نگران «فردا» بودند.
خدايا نکند وارثان خون اين شهيدان در راهشان گام نزنند؟
شهيد مهدي رجب بيگي
تاریخ شهادت: 5 مهر 1360 به دست منافقین
کتاب پنجاه سال عبادت، صفحه 164-167، نشر امینیان
@drbazargan
ما از مرگ نمیهراسيم، اما میترسيم که بعد از ما، ايمان را سر ببرند. و اگر دل از سوختن برگيريم، روشنايی نابود شود. و جای خود را دوباره به شب بسپارد، پس چه بايد کرد؟!
عجب دردي کاش راهی بود تا امروز شهيد شويم و فردا باز زنده گرديم تا دوباره شهيد شويم...
آری، ياران همه به سوی مرگ رفته اند در حالی که نگران «فردا» بودند.
خدايا نکند وارثان خون اين شهيدان در راهشان گام نزنند؟
شهيد مهدي رجب بيگي
تاریخ شهادت: 5 مهر 1360 به دست منافقین
کتاب پنجاه سال عبادت، صفحه 164-167، نشر امینیان
@drbazargan
در مورد گزارش اخیر آژانس بین المللی اتمی پیرامون فعالیت های هسته ای ایران، سخنان مثبت و منفی زیادی گفته شده است.
بعضی این گزارش را یک برگ برنده و بعضی سندی ننگین تلقی کرده اند. در این میان، متاسفانه بعضی که بر زبان انگلیسی مسلط نبوده و حتی متن گزارش آژانس را نخوانده اند در مورد آن نظر می دهند! برای شنیدن دلایل له و علیه گزارش عزیزان می توانند به خبرگزاری های مختلف رجوع کنند و بنده در این باره نمی خواهم بحث کنم.
برای روشن شدن موضوع، بنده در این نوشتار فقط پاراگراف های آخر (یعنی شماره 87 و 88) از این گزارش را نقل کرده که یک جمع بندی کلی و نهایی از مساله ارائه داده است. قضاوت که آیا گزارش مثبت است یا منفی با دوستان:
The Agency assesses that a range of activities relevant to the development of a nuclear explosive device were conducted in Iran prior to the end of 2003 as a coordinated effort, and some activities took place after 2003. The Agency also assesses that these activities did not advance beyond feasibility and scientific studies, and the acquisition of certain relevant technical competences and capabilities. The Agency has no credible indications of activities in Iran relevant to the development of a nuclear explosive device after 2009.
The Agency has found no credible indications of the diversion of nuclear material in connection with the possible military dimensions to Iran’s nuclear programme.
"آژانس برآورد می کند که فعالیت های سازمان دهی شده مربوط به ساختن دستگاه منفجره اتمی تا قبل از اتمام سال 2003 در ایران انجام شده است و نیز فعالیت هایی پس از سال 2003 نیز انجام شده است. آژانس همچنین برآورد می کند که این فعالیت ها از محدوده ی امکان سنجی، مطالعات علمی، و به دست آوردن فن آوری و توانایی فراتر نرفته است. آژانس هیچ مدرک معتبری دال بر ساختن دستگاه منفجره اتمی در ایران پس از سال 2009 در دست ندارد.
آژانس هیچ مدرک معتبری از انحراف مواد اتمی در ایران در رابطه با فعالیت های احتمالی نظامی نیافته است"
@drbazargan
متن کامل گزارش را می توانید از تارنمای آژانس بین المللی اتمی مشاهده فرمایید:
https://www.iaea.org/sites/default/files/gov-2015-68.pdf
بعضی این گزارش را یک برگ برنده و بعضی سندی ننگین تلقی کرده اند. در این میان، متاسفانه بعضی که بر زبان انگلیسی مسلط نبوده و حتی متن گزارش آژانس را نخوانده اند در مورد آن نظر می دهند! برای شنیدن دلایل له و علیه گزارش عزیزان می توانند به خبرگزاری های مختلف رجوع کنند و بنده در این باره نمی خواهم بحث کنم.
برای روشن شدن موضوع، بنده در این نوشتار فقط پاراگراف های آخر (یعنی شماره 87 و 88) از این گزارش را نقل کرده که یک جمع بندی کلی و نهایی از مساله ارائه داده است. قضاوت که آیا گزارش مثبت است یا منفی با دوستان:
The Agency assesses that a range of activities relevant to the development of a nuclear explosive device were conducted in Iran prior to the end of 2003 as a coordinated effort, and some activities took place after 2003. The Agency also assesses that these activities did not advance beyond feasibility and scientific studies, and the acquisition of certain relevant technical competences and capabilities. The Agency has no credible indications of activities in Iran relevant to the development of a nuclear explosive device after 2009.
The Agency has found no credible indications of the diversion of nuclear material in connection with the possible military dimensions to Iran’s nuclear programme.
"آژانس برآورد می کند که فعالیت های سازمان دهی شده مربوط به ساختن دستگاه منفجره اتمی تا قبل از اتمام سال 2003 در ایران انجام شده است و نیز فعالیت هایی پس از سال 2003 نیز انجام شده است. آژانس همچنین برآورد می کند که این فعالیت ها از محدوده ی امکان سنجی، مطالعات علمی، و به دست آوردن فن آوری و توانایی فراتر نرفته است. آژانس هیچ مدرک معتبری دال بر ساختن دستگاه منفجره اتمی در ایران پس از سال 2009 در دست ندارد.
آژانس هیچ مدرک معتبری از انحراف مواد اتمی در ایران در رابطه با فعالیت های احتمالی نظامی نیافته است"
@drbazargan
متن کامل گزارش را می توانید از تارنمای آژانس بین المللی اتمی مشاهده فرمایید:
https://www.iaea.org/sites/default/files/gov-2015-68.pdf
به این می گویند خبرنگاری حرفه ای!
@drbazargan
پس از بیش از 60 سال، روزنامه گاردین انگلستان توانسته است تعدادی عکس ناب هرگز دیده نشده از کودتای مرداد 1332 در ایران را منتشر کند. این عکس ها توسط یکی از کارمندان سفارت آمریکا در آن روزها گرفته شده است.
در لینک زیر می توانید این عکس ها را مشاهده کنید. در کنار هر عکس، توصیفی از وقایع و حوادث داده می شود. در متن خبر آمده است که گرچه آمریکا رسما به دست داشتن در این کودتا اعتراف کرده است، ولیکن هنوز انگلستان تاثیر خود در کودتا را روشن نکرده است.
http://www.theguardian.com/world/iran-blog/gallery/2015/dec/16/unseen-images-of-the-1953-iran-coup-in-pictures
@drbazargan
پس از بیش از 60 سال، روزنامه گاردین انگلستان توانسته است تعدادی عکس ناب هرگز دیده نشده از کودتای مرداد 1332 در ایران را منتشر کند. این عکس ها توسط یکی از کارمندان سفارت آمریکا در آن روزها گرفته شده است.
در لینک زیر می توانید این عکس ها را مشاهده کنید. در کنار هر عکس، توصیفی از وقایع و حوادث داده می شود. در متن خبر آمده است که گرچه آمریکا رسما به دست داشتن در این کودتا اعتراف کرده است، ولیکن هنوز انگلستان تاثیر خود در کودتا را روشن نکرده است.
http://www.theguardian.com/world/iran-blog/gallery/2015/dec/16/unseen-images-of-the-1953-iran-coup-in-pictures