.
👇💬 بارها شنیده ام که پرسیده اند آیا روانکاوی به زحمتش می ارزد؟ در زمانه ای که این همه روش های درمانی سهل الوصول تر وجود دارد آیا روانکاوی شدن اصلا ارزشش را دارد؟ من از شما می پرسم در زمانه ای که می توان هر مسافتی را با انواع وسایل نقلیه طی کرد آیا قهرمان دوی ماراتون شدن اصلا ارزشش را دارد؟ روانکاوی هم مانند بسیاری از کارهای خارق العاده بشر در چارچوب فایده گرایی قابل حل و فصل نیست. این طرز فکر هیچگونه جوابی برای این قبیل سوالات ندارد.
چرا موتسارت سمت موسیقیدان اعظم نمازخانه سلطنتی را رد می کند تا شاهکارهایی را بیافریند که هیچ منفعت مادی برایش ندارد تا جایی که در سی و سه سالگی به خاطر بیماری، فقر شدید و عدم دسترسی به امکان معالجه دار فانی را وداع می گوید و باز به دلیل همین فقر مفرط در یک گور جمعی دفن می شود و هیچکس هم برای تشییع جنازه اش نمی رود؟
چرا بودا که یک شاهزاده توانگر و سرخوش است شبانه از قصر پدری فرار می کند و شش سال از عمر خود را در جنگلی زیر درختی به تامل می پردازد و بقیه عمر خود را نیز با پاهای برهنه از یک آبادی به آبادی دیگر می رود تا برای آدمیان صحبت کند و آنچه را که خود بدان رسیده است برایشان باز گوید؟
...
فرهنگ فایده گرایی هیچ جوابی برای این چراها ندارد. پاسخ این است که آدمیان ناخودآگاهی دارند که ورای تمام چراها عمل می کند. که آدمیان بزرگترین دین را نسبت به خودشان دارند و هر آنچه را که استاد ازل گفت بگو می گویند.
با این توضیحات شاید این تصور برای شما ایجاد شود که روانکاوی اصلا یک روش درمانی نیست. در واقع روانکاوی یک روش ورای درمانی است و به همین دلیل قطعی ترین نوع درمان است.
.......
به نقل از کتاب #مکتب_لکان #دکتر_میترا_کدیور

انتخاب متن و ساخت گیف: فاطمه حُسنی ابراهیمی Music:Mozart

@doostdaran_freudianassociation

@doostdaran_freudianassociation 💬👇

.
👇💬 “تحریف روانکاوی” و “تخریب روانکاو” امری مدرن و امروزی نیست بلکه از زمان خود فروید و لکان بوده، هست و خواهد بود. فقط شکل امروزی آن بسیار بزدلانه و نهفته است، مصداق بارز آن را در ایران می توان دید، مافیا و کاسبان روان با در دست داشتن دانشگاه، بیمارستان ها، رسانه و حمایت سازمان های تاویستوکی در خارج و داخل کشور به شکل های مختلف مانند پرونده سازی و بستری اجباری خانم دکتر میترا کدیور و آزار و اذیت او و اعضای انجمن فرویدی، به دنبال حذف فیزیکی و اجتماعی “روانکاو” و تحریف و به انحراف کشاندن روانکاوی هستند. این امر به قدری وسعت پیدا کرده است که حتی حامیان و دوستداران انجمن فرویدی نیز در امان نیستند. در چند روز اخیر صفحاتی با اسم های مختلف با مطالب پیج دوستداران انجمن فرویدی ظاهرا به دنبال حمایت از دکتر کدیور، انجمن فرویدی و دوستداران انجمن فرویدی، ولی در واقع به دنبال تخریب آنها هستند. ادمین پیج های مذکور با ادبیات سخیف و ناسزاگویی و اتهام زنی به دنبال تخریب روانکاو و روانکاوی است. جنگ افراد بزدل، نهفته و ناجوانمردانه است ولی آنها نمی دانند که سوژه حذف شدنی نیست و حرف حق در موضع خود باقی و جاری است.
.......
نویسنده: مهدی ربیعی
ساخت گیف: فاطمه حُسنی ابراهیمی ( Music: Behzad Khojasteh(The Ballerina

@doostdaran_freudianassociation

@doostdaran_freudianassociation 💬👇

👇💬 پیشگفتار فروید بر سخنرانی‌های آشنایی با روانکاوی
زیگموند فروید
(۱۶-۱۹۱۵)
[این سخنرانی توسط افشین زمانی منفرد ترجمه و زیر نظر دکتر میترا کدیور در جلسه مورخ
۸۲/۷/۲۲
کلاس‌های عرصه فرویدی – مکتب لکان ایشان تصحیح گردیده است.
........
این واقعیت است که روانکاوی به سادگی نمی‌تواند فرا گرفته شود و افراد زیادی وجود ندارند که آن را به طور مناسب آموخته باشند. البته با این وجود یک روش عملی وجود دارد. شخص روانکاوی را بر روی خودش، یعنی با مطالعه شخصیت خودش یاد می‌گیرد. این کاملاً همان چیزی نیست که خودمشاهده‌گری نامیده می‌شود، اما می‌تواند، اگر لازم باشد، تحت آن عنوان فرض شود. تعداد زیادی از پدیده‌های روانی عموماً آشنا و بسیار رایج وجود دارد که، پس از کمی آموزش تکنیکی، می‌تواند موضوع آنالیز بر روی خود باشد. در این روش شخص احساس یقین مطلوبی از واقعیت فرآیندهای توصیف شده توسط آنالیز و صحت دیدگاه‌های آن را کسب می‌کند. با این همه، برای پیشروی با این روش محدودیت‌های مشخصی وجود دارد. اگر شخص با یک آنالیست ماهر روانکاوی شود پیشرفت‌های بسیار بیشتری خواهد داشت و اثرات آنالیز را بر خودش تجربه خواهد کرد،‌ و می‌تواند از فرصت انتخاب تکنیک دقیق فرآیند از آنالیست خود استفاده کند. این شیوه عالی،‌ البته، فقط برای یک شخص واحد قابل کاربرد است و هرگز نمی‌تواند برای یک سالن سخنرانی دانشجویان به کار رود.
..........

برای مطالعه متن کامل به سایت #انجمن_فرویدی رجوع کنی

انتخاب متن و تصویر: مهدی ربیعی
@doostdaran_freudianassociation

@doostdaran_freudianassociation 💬👇

@doostdaran_freudianassociation 💬👇

@doostdaran_freudianassociation 💬👇

Pass
👇💬 همانطور که گفتم برای لکان مهم این است که اگر روانکاوی قرار است ادامه حیات بدهد و وجود داشته باشد، باید کسانی باشند که این کار را هدایت کنند و این کار به عهده روانکاوان است. و اینکه روانکاو کی هست و چه جوری بوجود می آید و اینکه لکان معتقد است که تنها تئوری خودش است، تئوری لکانی ست که ادامه تئوری فرویدی است، و حالا اینکه این تئوری را چه کسانی بگویند که [کلمه نامفهوم] آن را دارند و می توانند آن را پیش ببرند و حالا مقوله…همان که قبلاً مطرح کردیم،
Training
مطرح می شود. این آدمها که باید این کار را انجام بدهند چه جوری به آنجا برسند. صحبت از این کردیم که این شخص باید خودش روانکاوی بشود و روانکاوی اش هم برسد به آخرین مرحله اش که باز آن را در
End of analysis
صحبت کردیم. گفتیم که این شخص باید روانکاوی بشود و به تئوری روانکاوی مسلط باشد که با
Ecole
و دپارتمان روانکاوی، دو روندی است که در کنار آنالیز شخصی انجام می شود و شخص می رسد به پایان روانکاوی و در پایان روانکاوی این دو روند باید با هم ادغام شود و این ادغام در جریان پروسه
Pass
انجام گیرد. در روند
Pass
شخص راجع به روانکاوی شخصی خودش “شهادت می دهد”. آنالیز شخصی خودش را تئوریزه می کند. وقتی که به پایان روانکاوی رسیده باشد و تئوری روانکاوی را هم به اندازه کافی بداند می تواند این دو را در هم ادغام کند. می تواند روانکاوی خودش را برگردد به عقب و آن را تئوریزه بکند. این است که می گوید یک
Clinical Function
نیست یک
Teaching Function
است و اینجا این شخص قادر شده است با ادغام کردن این دو روند در هم یک چیز جدیدی به تئوری روانکاوی اضافه کند و این معیار قبولی در
Pass
است.
برای مطالعه متن کامل به وب سایت #انجمن_فرویدی رجوع کنید.
.....


انتخاب متن و تصاویر: مهدی ربیعی
تنظیم: فاطمه حُسنی ابراهیمی
@doostdaran_freudianassociation

@doostdaran_freudianassociation 💬👇

.
👇💬 در اینجا لطیفه ای را به یاد می آ ورم: روزی پدری از پسرش می پرسد (( آرزو داری در زندگی چی بشی؟)) پسر جواب می دهد(( آرزو دارم مثل شما بشم)). پدر خشمناک فریاد می زند (( ای بی شعور من که آرزو داشتم خدا بشم این شدم، وای به روزگار تو)). این هم شاید یکی دیگر از خصوصیات تغییر ناپذیر بشر باشد. انسان قادر است دست بالا به هدف ماقبل نهایی خود نایل شود. قوانین اینرسی و آنتروپی بشدت در روح و روان بشر جاری هستند. قضیه معروف ((زنون)) بهترین مثال بر این مدعاست.
زنون فیلسوف یونانی و شاگرد ((پارمنید)) بود که در قرن پنجم و چهارم قبل از میلاد می زیست. او مطالعات زیادی در مورد حرکت اجسام انجام داده و قضیه معروفش برای نشان دادن این مطلب است که اگر جسمی از نقطه A به مقصد نقطه B حرکت کند هرگز به مقصد نخواهد رسید زیرا که برای رسیدن از نقطه A به نقطه B این جسم باید اول نصف راه را طی کند و به نقطه M برسد. بعد برای رفتن از M تا B باز باید اول نصف راه را طی کند و به نقطه 'M برسد. سپس برای رفتن از 'M تا B باز باید اول نصف راه را طی کند و به نقطه "M برسد. به این ترتیب این جسم همیشه به اندازه نصف یک مسافت از نقطه B فاصله دارد هرچند این مسافت ناچیز باشد.
با استناد به قضیه زنون برای رفتن از A به B باید مقصد را در نقطه ای بسیار دورتر از B قرار داد. البته در طی این بیست و چهار قرنی که از این قضیه می گذرد فلاسفه و ریاضیدانان متعددی پاسخ هایی را برای این قضیه پیشنهاد کرده اند اما این پاسخ ها در جای خود هستند و قضیه زنون هم در جای خود. در هر صورت برای آنچه در مقدمه درمان در قلمرو روح و روان مطرح است قضیه زنون کاملا صدق می کند و به قوت خود باقی است.

به این ترتیب در روانکاوی، درمان همیشه حادث می شود، آن هم از همان جلسات اول، به صورت یک اثر جانبی و یک هدف ماقبل آخر. و نهایتا اگر کار به همین جا خاتمه پذیرد روانکاوی به هدف غایی خود نرسیده است.
.......
به نقل از کتاب #مکتب_لکان(عنوان: #ناخودآگاه را درمان نمی کنند) #دکتر_میترا_کدیور

انتخاب متن و ساخت تصویر: فاطمه حُسنی ابراهیمی
@doostdaran_freudianassociation

@doostdaran_freudianassociation 💬👇

.
👇💬 اگر روانکاوی شونده (آنالیزان) از درمان خود احساس رضایت کند و کار را خاتمه یافته تلقی کرده و از ادامه آن چشم پوشی نماید، آنچه برای انواع تراپی یک موفقیت تلقی می شود برای روانکاوی یک شکسست محسوب می گردد.ابعاد ناممکن را در حرفه یک روانکاو بنگرید:
آنجایی که همگان او را موفق می دانند او خود می داند که ناموفق بوده است. شاید هم این موضوع خود انگیزه دیگری باشد که او کار را از نو با شخص دیگری از سر بگیرد و این همان اشتیاق روانکاو است که لکان این همه بر آن تاکید داشت.
اشتیاق روانکاو اشتیاق به درمان کردن آدم ها نیست. اشتیاق به هدایت روند روانکاوی تا قطعی ترین مرحله آن است. اشتیاق به دستیابی به تفاوت مطلق در نزد روانکاوی شوندگانش است. اشتیاق روانکاو خود سائق است که مدام از نو متولد می شود. فروید چه خوب نشان داده است که هیچ ابژه ای وجود ندارد که قادر به ارضای سائق باشد. به همین دلیل سائق نامیراست.
روزی به طور اتفاقی در کلاس درسی بودم که در آن از کتابی فصلی را که راجع به روانکاوی بود مطالعه می کردند. نویسنده ادعا کرده بود که بسیاری از روانکاوان از حرفه خود دلزده می شوند، دچار افسردگی شده و آرزو می کنند که تغییر شغل بدهند. بعد هم در جایی دیگر نمونه ای از تعبیرهای خود برای بیمارانش را نقل کرده بود. من به طنز گفتم: (( کسی که چنین تعبیرهایی می کند باید هم از کار خودش دلزده شود )). اگر روانکاو محصول اشتیاق ناخودآگاهش نباشد محصول فانتاسمش است، یعنی از آن نوعی که ((متقاضی)) روانکاو شدن هستند و سیصد ساعت هم روانکاوی می شوند.
.......

به نقل از کتاب #مکتب_لکان(عنوان: #ناخودآگاه را درمان نمی کنند) #دکتر_میترا_کدیور

انتخاب متن و تصویر: فاطمه حُسنی ابراهیمی
@doostdaran_freudianassociation

@doostdaran_freudianassociation 💬👇

@doostdaran_freudianassociation 💬👇

@doostdaran_freudianassociation 💬👇

@doostdaran_freudianassociation 💬👇

@doostdaran_freudianassociation 💬👇

@doostdaran_freudianassociation 💬👇

@doostdaran_freudianassociation 💬👇