📣کمبود ۱۷۶ هزار معلم در سال تحصیلی آینده
و واکنش فعالان صنفی به محرومیت شمار بالایی از بهترین معلمان کشور از تدریس

▫️حذف معلمان پرسشگر و آگاه از تفکر انتقادی از سیستم آموزش

▫️هشدار رسول بداقی از زندان: «نابودی نظام آموزشی، نابودی انسانیت است»


رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی اعلام کرد که برای سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ حدود ۱۷۶ هزار نفر کمبود معلم وجود دارد و گفت:
«البته این کمبود با فرض اعمال سیاست‌های انقباضی شدید در تخصیص نیروی مدیریت، کیفیت بخشی به مدارس و استفاده از بازنشستگان و حق‌التدریس شاغلین است.»

بابک نگاهداری روز یکشنبه ۱۰ تیرماه ۱۴۰۳ در جلسه علنی مجلس همچنین گفت که پیش‌بینی می‌شود حدود ۷۲ هزار معلم تا مهر ۱۴۰۳ بازنشسته خواهند شد و این امر تأمین نیروی انسانی را برای وزارت آموزش و پرورش سخت‌تر خواهد کرد.

گروه‌های فعال صنفی از جمله شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران و کانال صنفی معلمان ایران در واکنش اعلام کردند:

«کمبود معلم در حالی است که تعدادی از معلمان بخاطر فعالیت صنفی حکم #اخراج، #انفصال_از_خدمت و یا #بازنشستگی_اجباری با پرونده‌سازی‌های حراست و رای هیات تخلفات همین وزارتخانه با وزارت مرادصحرایی گرفته‌اند.»

به نظر می‌رسد معلمانی که از سیستم حذف شده‌اند، دقیقا همان معلمانی هستند که درک عمیق‌تری از تفکر انتقادی دارند.

رسول بداقی، فعال صنفی معلمان در کنار دغدغه کمبود معلم و دیگر دغدغه‌های صنفی همچون آموزش رایگان، به ویژه نگران کیفیت آموزش و خالی شدن سیستم آموزشی از محتوای واقعی است که انسان‌هایی با رویکرد انتقادی در آن پرورش پیدا کنند. وی در یادداشتی از زندان اعلام کرد که «نهاد آموزشی در کشور ما به دنبال این بوده است، که از انسانهای آزاد و اندیشمند، شهروندانی رام و سر به زیر، مقلدانی کور، افرادی با کمترین وجدان اجتماعی و انسانی، کمترین مسئولیت، کمترین احساسات منطقی، بدون نوآوری و فرمانبردارانی بدون اندیشه و صرفا مقلدانی چشم و گوش بسته بسازد.»

وی همچنین در پاسخ به این پرسش «که چرا سیستم حاکمیتی با علم و معلم اینگونه برخورد می‌کند؟» نوشت:

«نظام آموزشی ما یک نظام ایدئولوژیک است {...}که برای همه‌ی مشکلات بشریت، پاسخ‌ها و راه‌حل‌های مطلق و قطعی دارد و نیازی به پژوهش و تحقیق نیست. در سیستم‌های ایدئولوژیک، پرسش‌گری و نقد جایگاهی ندارد بلکه {...}اطاعت و اجراء است که جای نقد و پرسش‌گری را می‌گیرد....»

با دسترسی آسان شهروندان جوامع به اطلاعات، امروزه مهم‌ترین مهارتی که یک سیستم تحصیلی می‌تواند به شهروندان کوچک یک کشور یاد بدهد، درک جنبه‌ها و اجرای تفکر انتقادی است که انگیزه‌بخش تمام پیشرفت‌های بشری بوده است و سیستم‌های آموزشی کشورها هرچه بیشتر به اهمیت ساختن و نظام‌مند تفکر انتقادی از راه پرسش‌های مرتبط و تحلیل‌ها و تحریک کنجکاوی کودکان پی می‌برند و مفاد و رویکردهای آموزشی را با آن سازگار می‌کنند.

کنشگران مدنی و صنفی می‌دانند که درک جامعه و هم‌صنفی‌هایشان از نتایج تفکر انتقادی، به آن‌ها حق می‌دهد که بگویند اگر رویه یا قضیه‌ای تاکنون این‌گونه بوده است، می‌تواند از این به بعد این‌گونه نباشد و این مجوز پرسشگری و فعالیت برای تغییر است؛ حق پرسشگری که در شمار بنیادی‌ترین حقوق بشر جای دارد.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر