✔️ زنان دستفروش و کهنه‌فروش هندی که سواد نداشتند چگونه صاحب اتحادیه شدند؟

صنف دستفروشان هندی در طول یک دهه توانستند با ساماندهی، همکاری با شهرداری‌ها در نقاط مختلف کشور و پرداخت مالیات ناچیز هفتگی برای کارت و یک میز در محیط‌های مسقف، نهایتا جایگاه انسانی به دست بیاورند که با توجه به ساختار چندهزارساله طبقاتی هند پیش از این برای خودشان هم قابل تصور نبود.

دستفروشان هندی تا همین یک دهه پیش به عنوان یکی از فقیرترین و فراموش‌شده‌ترین اقشار، به نماد چهره زشت حاشیه شهرها و خشونت و فساد پلیس شناخته می‌شدند و حتی مورد آزار اخلاقی قرار می‌گرفتند، چرا که همه می‌دانستند پلیس به موارد گزارش آنان رسیدگی نمی‌کند، که خود از آنان اخاذی می‌کند.

اما از یک دهه پیش، گروه کوچکی از حمایتگران و داوطلبان این وضعیت را تغییر داد. گروهی از حمایتگران با شناسایی دستفروشان و صرف بیش از دو سال وقت برای تحقیق دقیق در زندگی، ساعت‌ها گفتگوی رودر رو با آنان و اعضای خانواده‌هایشان و درک دقیق شیوه کار و آسیب‌های این گروه فراموش شده به این نتیجه رسیدند که نمی‌توانند به جای دستفروشان در دادگاه‌ها حرف بزنند چرا در دادگاه‌های قبلی دیده بودند که بیان خواسته‌های دستفروشان از زبان چند وکیل تحصیلکرده، از سوی قضات دادگاه و دیگران جدی گرفته نمی‌شود. فعالان این گروه حمایتگری تاکید می‌کنند که پیش از شروع کمک، یک برنامه درازمدت را طراحی کردند که در راس آن برآورد نیاز گروه هدف بود.

پس از ماه‌ها اعتمادسازی با شیوه‌های خلاقانه، دست به آموزش دستفروشانی زدند که عمدتا از سواد خواندن و نوشتن محروم بودند. فعالان این گروه، از لحظاتی تاریخی سخن می‌گویند که شماری از زنان دستفروش و به حاشیه‌رانده شده که تا قبل از آن از پلیس کتک می‌خوردند توانستند مثل یک وکیل در دادگاه از مواضع خود دفاع کنند و دستاوردی تاریخی بر جای بگذارند.


تحادیه دستفروشان هندی SEWA امروزه حتی برای فرزندان و نسل دوم دستفروشان هندی نیز برنامه دارد، در حالی که گروه کوچک نخبگان تحصیلکرده ممکن بود در شناخت کیفیت و پتانسیل انسانی پیشرفت افراد کم‌سواد و بیسواد دچار خطا شوند و صرف وقت برای آموزش گروهی از دستفروشان را بیهوده بپندارند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

⚠️کارگران در کتمان دولتی آمار تلفات محیط کار پرپر می‌شوند
قوانین و امکانات ایمنی تغییر نمی‌کند چرا که «زور کارفرماها زیاد است»

دوشنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۳

در حالی که ایلنا آمار مختلفی از افزایش نرخ «کشتگان کار» را به نقل از پزشکی قانونی اعلام کرده، مقامات وزارت کار از کاهش این نرخ سخن می‌گویند! به باور فعالان صنفی، کارگرانی که تشکل، اتحادیه‌های قدرتمند و حتی بیمه ندارند قربانیان کتمان آمار به شمار می‌روند.


▪️افزایش ۱۱درصدی بر اساس پزشکی قانونی
رئیس گروه بررسی صحنه جرم سازمان پزشکی قانونی کشور درباره آمار کشته‌شدگان ناشی از حوادث محیط‌های کار در سال ۱۴۰۲ به خبرگزاری «ایلنا» گفت: «در مجموع در سال ۱۴۰۲ در حوادث ناشی از کار، ۲۱۱۵ نفر جان خود را از دست داده‌اند که در مقایسه با مدت مشابه سال قبل که آمار تلفات یک هزار و ۹۰۰ نفر بود، ۱۱/۳ درصد افزایش داشته است.»


▪️افزایش ۳/۵درصدی به نقل از همان منبع!
از سوی دیگر خبرگزاری ایلنا ۳ اردیبهشت به نقل از مدیرکل پزشکی قانونی استان تهران آمار مصدومان و متوفیان ناشی از حوادث کار در سال ۱۴۰۲ را اعلام کرد‌ه و نوشته بود: «بر اساس آمارهای به‌دست آمده در سال گذشته ۴۱۴ نفر بر اثر حوادث ناشی از کار جان خود را از دست داده‌اند که با توجه به اینکه این آمار در سال۱۴۰۱، ۴۰۰ نفر بوده است، آمار متوفیان ناشی از حوادث کار در سال ۱۴۰۲ نسبت به سال۱۴۰۱، ۳/۵ رشد داشته است.»


▪️اعلام کاهش از سوی وزارت کار!
فعالان صنفی می‌گویند مقاماتی که باید حافظ جان کارگران باشند صورت مسئله را پاک می‌کنند که به کارفرماها سخت نگذرد!
اعلام این آمار در حالیست که روز ۱۲ اردیبهشت خبرگزاری «تسنیم» به نقل از معاون امور کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی با اشاره به کاهش ۹ و نیم درصدی حوادث ناشی از کار در کشور و فوت ۳۴۰ کارگر در حوادث ساختمانی سال ۱۴۰۲ مدعی شد: «این آمار هرچند نسبت به مدت مشابه سال قبل آن، ۲۲ نفر کاهش (!) داشته اما نیاز است که تشکل‌های کارگری و کارفرمایی برای بیمه، ایمنی و آموزش کارگران اهتمام ویژه‌‌تری داشته باشند.»

به گفته علی‌حسین رعیتی‌ فرد، حوادث ناشی از کار در سال ۱۴۰۲، بیش از ۹/۵ درصد کاهش نشان می‌دهد که بطور میانگین در دو سال گذشته حدود ۷/۵ درصد کاهش یافته است!

در همین ارتباط دی ماه سال گذشته رئیس کانون انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی پرحادثه‌ترین و زیان‌آورترین شغل را متعلق به کارگران ساختمانی دانسته و به خبرگزاری ایلنا درباره دلایل آن گفته بود: «مشکلاتی مثل دیسک شدید و آرتروز و فشار بر اندام و استخوان‌ها که خارج از وصف است و عملا کارگر ساختمانی را در سن ۵۰ سالگی زمینگیر می‌کند.»

در این میان، ۵۰۰هزار کارگر ساختمانی بلاتکلیف‌اند و هیچ کارگر جدیدی بیمه نمی‌شود. به گفته رییس انجمن‌ صنفی کارگران ساختمانی کارگران ساختمانی تنها ۶ درصد شاغلین کشور را تشکیل می دهند، اما حدود ۵۰درصد حوادث کار متعلق به همین کارگران است.

اکبر شوکت در دی ۱۴۰۲ با اشاره به این توضیحات در طول ۳ سال پیش از آن توضیح داده بود: «بیمه حدود ۳۰۰هزار کارگر ساختمانی قطع شده و در حال حاضر حدود ۵۰۰هزار کارگر در صف انتظار بیمه هستند.»

به گفته وی، اخیراً شاهکار جدیدی از سوی برخی طرفداران بسازبفروش‌ها ارائه شده تا منابع قانون موجود برای بیمه کارگران هم با پیشنهادی تحت عنوان «استفساریه» نصف شود.

رئیس کانون انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی تاکید کرده بود: «کارگران ساختمان مثل سه سال گذشته همچنان در بلاتکلیفی بسر می‌برند و استرس و اضطراب قطع شدن بیمه سه سال است همراهشان است.»

به گفته شوکت «متاسفانه زور بسازبفروش‌ها در صنف ما آنقدر زیاد است که به راحتی حق و حقوق کارگر ساختمانی را که جزو مشاغل سخت و زیان‌آور است نادیده می‌گیرند. باوجود آنکه تنها ۶درصد شاغلین کشور را تشکیل می‌دهیم ولی ۵۰ درصد حوادث ناشی از کار متعلق به کارگران بخش ساختمان است.»

بر اساس روزنامه کارگر، ۷۶% از کارگرانی که در حوادث شغلی جان خود را از دست داده‌اند از داشتن بیمه تامین اجتماعی محروم بوده‌اند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر