🔻مرخصی غلامرضا غلامی کندازی فعال معلمان شیراز و آزادی دو فعال صنفی معلمان گیلان

شنبه ۲۶ اسفند ۱۴۰۲

غلامی کندازی از فعالین صنفی فارس و عضو هیات مدیره معلمان فارس با قید وثیقه بصورت موقت به مرخصی ۱۸ روزه آمد.
به گزارش منابع غیر رسمی معلمان، غلامی در اعتراض به حکم قضایی ظالمانه‌ای که علیه وی صادر شده مدت‌ها در اعتصاب غذا بود و پس از رای دادگاه تجدید نظر این حکم به ٢ سال حبس تعزیزی کاهش یافت.

به گفته منابع غیر رسمی، دو روز پیشتر نیز، انوش عادلی و محمود صدیقی پور به مرخصی متصل به آزادی آمدند.

آقایان عادلی و صدیقی‌پور از اعضای هیات مدیره تشکل گیلان که در اجرای حکم یک سال حبس تعزیری در زندان لاکان رشت زندانی شده بودند روز پنجشنبه برای مرخصی متصل به آزادی از زندان آزاد شدند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

🔻در فصل بالا گرفتن شمار اعتراضات و اعتصابات معیشتی، چه کسانی قربانی می‌شوند؟
کسانی که اعتراض نمی‌کنند و کسانی که بدون تشکل منسجم اقدام به اعتراض می‌کنند

به باور برخی کنشگران صنفی، هزینه تجمع‌های مطالبه‌گرانه صنفی در برخی واحدها ممکن است به قیمت اخراج آن‌ها تمام شود چرا که برخی از کارفرماها برای اثبات کارایی خود ممکن است پیش‌بینی کرده باشند که با احتمال عقب افتادن حقوق کارگران احتمالا تجمع‌ها و اعتصابات بیشتری در راه خواهد بود. در این صورت کارگران ناراضی برخی واحدها به زودی دو راه بیشتر نخواهند داشت:
یا سکوت اختیار کنند و شاهد از دست رفتن ثمره عمر خود باشند و یا به سرعت شیوه‌های دقیق‌تر برنامه‌ریزی و تشکل‌یابی را به اجرا بگذارند.

پیش از این، کسانی می‌ترسیدند که شاید به دلیل فعالیت‌های تشکل‌یابی اخراج شوند و می‌گفتند که «ما فقط فلان مطالبه را داریم» و با نشان دادن فشار یا آزاری که به تلافی مطالبه‌گری حقوق از راه فعالیت‌های تشکل‌‌یافته بر برخی سازمان‌دهندگان وارد آمده دلیل می‌آوردند که «ببینید، آن‌ها دارند هزینه می‌دهند» در حالی که امروز شاهدیم که هزینه اعتراض نکردن و هزینه اعتراض کردن بدون برنامه‌ریزی تشکل‌یابی می‌تواند به مراتب سنگین‌تر باشد.

سازمان‌دهندگان و فعالان جدی می‌دانند که احتمالا خواست تغییر در یک فضای فاسد و اقتدارگرا نمی‌تواند بدون هزینه باشد ولی می‌توان هزینه‌ فعالیت را مدیریت کرد، کاهش داد، سرشکن کرد و از خطر آن طوری کاست که فعالیت منسجم مطالبه‌گرانه برای بیشترین اعضای یک گروه عملی شود.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

🔻گسیل نیروی انتظامی برای برخورد با اعتصاب و تجمع‌کنندگان کارگران راه آهن کرج

کارگران راه‌آهن کرج دست کم سه سال است که می‌گویند حقوق‌، بیمه و ارزاق‌شان سر وقت پرداخت نمی‌شود

یکشنبه ۲۷ اسفند ۱۴۰۲

نیروهای انتظامی برای مقابله و برخورد غیرقانونی با اعتراض و اعتصاب کارگران راه آهن کرج به داخل شرکت تراورس گسیل شدند.

به گزارش منابع کارگری به نقل از کارگران، در حالی که کارگران نسبت به عدم پرداخت مطالباتشان دست به اعتراض و اعتصاب زده‌ بودند، شماری از نیروهای انتظامی به محل تجمع اعزام شدند.»

این چند جمله در خبررسانی دربارهاین رویداد در بسیاری از شبکه‌ها به چشم می‌خورد:
«امروز در کرج بابت ارزاق و اینکه سختی تعدادی از کارگران پرداخت نشده بود، کارگران اعتصاب کردند که یک در گیری بین یکی از کارگران و مامورین رخ داد که تقصیر نیروی انتظامی بود
کارگران کرج با شرکت تراورس قرارداد دارند و باید گفت این شرکت حاضر به پرداخت مطالبات بر حق کارگران نیست سابقا هم این کارگران اعتصاب و تجمع داشتند.»

در مقایسه، نیمه تابستان سه سال پیش، کارگران همین واحد ویدیویی ضبط کرده بودند که طی آن شرایط را توانسته بودند دقیق توضیح بدهند. ویدیوی سه سال پیش را در پست بعدی ببینید.

همچنین:
ویدیو و تصاویر اعتراض دیروز کارگران راه آهن یزد را در این پست ببینید.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

برگی از تاریخ مطالبه‌گری کارگران راه‌آهن کرج
🔻کارگران شرکت تراورس در کرج دو سال پیش هم مشکل دیرکرد حقوق را داشتند و به خاطرش تجمع می‌کردند
چرا از آن زمان کارگران تشکل پیدا نکردند؟

کارگران این واحد دوباره به همین دلایل امروز تجمع کردند؛ پست قبلی را ببینید.

ویدیویی که در تابستان ۱۴۰۰ منتشر شد نشان می‌دهد کارگران تراورس راه‌آهن کرج بیش از چهار ماه بود که حقوقی دریافت نکرده بودند و در کنار خبر قید شده بود که پیشتر از ان نیز نیز همواره حقوق‌شان را با تاخیر دریافت می‌کرده‌اند.
آنها می‌گفتند: شرکت تراورس به کارگران حق ایاب و ذهاب و ناهار پرداخت نمی‌کند.
مالکان و مدیران شرکت تراورس در واکنش به اعتراضات کارگران اعلام کرده‌ بودند که «مطالبات شرکت توسط وزارت راه و شهرسازی پرداخت نشده، آنها نیز به همین دلیل حقوق چند ماه کارگران را پرداخت نکرده‌اند.»

کاربران شبکه‌ها پرسیده بودند که «آیا مالکان و مدیران شرکت تراورس هم از اول سال جاری، سودی از بابت زحماتی که کارگران در آن شرکت کشیده‌اند، برداشت نکرده‌اند؟!» این پرسش هنوز قابل پرسیدن است و این به این معناست که کارگران از دو سال پیش نتوانسته‌اند منسجم شوند و پرسشگری را به سطحی برسانند که پرسش‌ها تغییر کند و در سطح بهتری پرسیده شود.



✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

🔻رهبران و سازمان‌دهندگان یک جریان مطالبه‌گرانه کجا نباید از حق بیان خود استفاده کنند؟
اظهار عقیده یا اعلام راه حل، پیش از بدنه صنفی احتمالا نتایج خوبی به همراه نخواهد داشت

بسیاری از فرمول‌هایی که امروز کنشگران صنفی می‌توانند به کار ببندند، از مورد دقت قرار دادن رفتار مدیران و تفاوت شیوه‌های مدیریتی با راهبری استخراج شده است. بر اساس این مطالعات روان‌شناسان اجتماعی هشدار می‌دهند که مدیران چگونه می‌توانند به شیوه‌های رهبری نزدیک شوند و کارایی گروه را افزایش بدهند.

هشدار پژوهشگران به سازمان‌دهندگان و مدیران است که بر تمایل خود بر پیدا کردن راه‌حل و بیان آن غلبه کنند و به جای ان به مکانیسمی بیندیشند که گروه رغبت داشته باشد به دنبال راه‌حل بگردد و راه‌حل‌های خود را به شیوه‌های مختلف بیان کند. سازمان‌دهندگان نه تنها باید اجازه بدهند که گروه سخن بگوید بلکه باید راه‌های شنیده شدن راه‌حل‌های درست و نامربوط در گروه را مدام بهبود ببخشند.
یک خطر که همیشه در کمین سازمان‌دهندگان است این است که نظر دادن مدیران ناگزیر مکانیسم مخالفت و بررسی‌های انتقادی را فعال می‌کند و انرژی خلاقانه‌ای که باید در گروه چرخش داشته باشد با نظر دادن زودهنگام یک سازمان‌دهنده، صرف ایجاد مخالفت خواهد شد.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

🔻جنبش کارگری در سالی که گذشت؛
مروری بر کارزارهای کارگری و صنفی در سال ۱۴۰۲

گزارش داوطلب

بررسی‌های داوطلب نشان می‌دهد که در فاصله فروردین تا اسفند ۱۴۰۲، کارزارهای مجازی عمدتا موضوع «دستمزد» و تامین معیشت را هدف قرار داده‌اند. گرچه موضوعاتی چون تامین امنیت شغلی و مقابله با تبعیض‌ در پرداخت حقوق و مزایا نیز از جمله مهمترین مطالبات مطرح شده در کارزارهای اعتراضی است اما حتی چنین کارزارها نیز در بطن خود موضوع تامین معیشت و دستمزد عادلانه را دنبال می‌کنند. دغدغه تامین معاش و بحران اقتصادی خانوارهای کارگری منجر به این شده که تشکل‌یابی و سازماندهی چندان در الویت کارزارهای مجازی نباشد و به نظر می‌رسد موضوع پیگیری مطالبات از طریق سازمان‌یابی تشکیلاتی همچنان به دغدغه جدی نیروی کار تبدیل نشده یا به صورت سیستماتیک از آن حساسیت‌زدایی شده است. در عین حال این کارزارها عمدتا توسط دو گروه از بازیگران برگزار شده‌اند؛

۱. تشکل‌ها و نهادهای کارگری شبه‌حاکمیتی:
کارزارهای تشکل‌های شبه‌حاکمیتی چون شورای اسلامی کار و یا انجمن‌های صنفی- با توجه به انحصار تشکیلاتی که حکومت به طور قانونی در اختیار آنها قرار داده می‌توانند از همه ظرفیت‌ها برای بیان مطالبات استفاده کنند. با این حال به دلیل فقدان سازوکار دموکراتیک در ساختار تشکیلاتی خود و مداخله‌ حکومت در روند فعالیت آنها از استقلال و قدرت نمایندگی کافی برای پیگیری مطالبات کارگران برخوردار نیستند.

۲. اپوزیسیون و گروههای مستقل کارگری:
گروهها و کنشگران مستقلی که به دلیل شکاف‌ها و گسست‌های ساختاری و ایدئولوژیک نسبتی با گروه قبلی ندارند و اغلب مطالبات و خواست‌های اپوزیسیون در داخل و خارج از کشور را نمایندگی می‌کنند. این دسته با فعالیت عمدتا به صورت مجازی فاقد هرگونه سازماندهی تشکیلاتی هستند. بیانیه‌ها و کارزارهای مطالباتی این گروه اغلب به دلیل درهم آمیختن مطالبات صنفی و سیاسی به خروجی رادیکالیزه شده‌ای منجر می‌شود که امکان جلب مشارکت حداکثری از میان بدنه کارگری را نداشته است.

مهمترین نقاط ضعف این کارزارهای این دو گروه را در گزارش داوطلب ببینید و آن را برای دیگران نیز بفرستید.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر