🔻اگر رفاه، اتحادیه داشت و به حسابرسی مستقل از سوی اتحادیه کارگران تن می‌داد تاراج نمی‌شد
آیا پرسنل رفاه باید شش سال پیش تجمع می‌کردند؟

https://t.me/davtalaborg/2650

🔻اگر رفاه، اتحادیه داشت و به حسابرسی مستقل از سوی اتحادیه کارگران تن می‌داد تاراج نمی‌شد

آیا پرسنل رفاه باید ۶ سال پیش تجمع و یا حتی اعتراض می‌کردند؟

رابطه سلبی میان «محدود کردن حق قانونی فعالیت اتحادیه‌ها» و «ضعف‌های قانونی و یا پذیرفته بودن قانون‌شکنی» مجموعه شرایطی می‌سازد که پرسنل یک مجموعه باید اگر نه هنگام استخدام، که دست کم هنگام بالا گرفتن تغییرات عمده و ساختاری اداری سازمانی خود باید بتوانند به صورت جمعی درباره عواقب عملی آن بیندیشند و به کوچکترین تغییرات سازمانی حساس باشند.

یک مجموعه به بزرگی فروشگاه زنجیره‌ای رفاه تنها به ۶ سال زمان نیاز دارد که با حساب‌سازی دستمایه پولشویی شود و به عنوان پوشش پیچیده‌ترین جابجایی‌های کلان و ناشفاف مالی مورد استفاده‌ قرار بگیرد- و روند رسیدگی قانونی به آن بیش از یک دهه به طول بینجامد. رسیدگی قانونی نیز در یک سیستم فاسد نیز معمولا بر مبنای محاسبات فراقانونی و روابط میان قدرت، افراد را تنها هنگامی تنبیه می‌کند که در روابط قدرت رسمی بازنده شوند و در این میان، هزاران کارگر پرسنل یک مجموعه که زمان طلایی کاریابی خود را در شرکتی سرمایه‌گذاری کرده بودند از بازار کار ممکن است برای همیشه کنار گذاشته شوند.

۳۵۰۰ تن پرسنل تعدیل شده فروشگاه‌های رفاه اگر می‌توانستند در سال ۱۳۸۶ درباره جابجایی‌‌های عمده در هیات مدیره و تغییر ساختار سازمانی توضیح بخواهند، مواردی را مستند کنند، برخی هشدارها را مکتوب کنند و یا از احتمال فساد، دست کم در مقیاس سازمانی به صورت رسمی پرده‌برداری کنند، جلوی فساد و غارت کل فروشگاه رفاه گرفته می‌شد و امروز نیاز نبود در بی‌ثبات‌ترین شرایط سیاسی- اقتصادی، به خاطر تعدیل و بیکاری چندین هزار نفر بدترین روزهای کاری یا بیکاری خود را تجربه کنند.

کارگران می‌توانستند نیم دهه پیش، از کسانی که با روابط نزدیک با قدرت به هیات مدیره راه یافتند، «بازنده» بسازند تا اگر خودشان توانایی کنترل رفتار کارفرمایان تازه به دوران رسیده را نداشتند، دستگاه‌های نه چندان سالم رسمی قضاوت را وادار کنند که وجه «بازنده» این مدیران را ببینند و دست و پای آنان را جمع کنند.

هشدار کنشگران این است: در شرایط بی‌ثباتی، شرایط بهتری در آینده وجود ندارد مگر این که آن را رقم بزنید. اگر امروز به خاطر هزینه تشکل‌یابی تعلل کنید، هزینه آن فردا کمر شکن خواهد بود.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

🔻اعتصاب یا اعتراض نانوایان مشهدی

📽ویدیو - ۵ تیرماه ۱۴۰۲

نانوایان مشهد با تجمع در برابر «اتحادیه‌ی نانوایان» نسبت به شرایط کاری، هزینه‌های سنگین و دستمزد اندک خود اعتراض کردند.

ویدیویی که با اطلاعات ناقص درباره این رویداد در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد، موجب شد که برخی درباره صحت آن تردید کنند. در حالی که برخی از کاربران شبکه‌های اجتماعی در توییتر اعلام کردند که «نانوایی‌های مشهد امروز باز نکردند.»
از سوی دیگر، از ویدیویی که از این رویداد منتشر شده، نشانی از پلاکارد مبنی بر تاریخ و یا گزارش در صحنه ندانیست.

در حالی که تجمع و اعتصاب می‌تواند درجات مختلفی از اعتراض را نشان بدهد، سرکوبگران با ایجاد روایت‌های موازی سعی در ناشفاف کردن دلیل یک اعتراض می‌کنند. تنها روایت‌های مستند، قطعی و با اصول خبرنگاری حرفه‌ای می‌تواند به هم‌صنفی‌ها و جامعه امکان موضع‌گیری دقیق و پیش‌بینی گام‌های آینده را فراهم کند.

اطلاع‌رسانی نادرست و نادقیق به سرکوبگران امکان سوء استفاده و ایجاد روایت‌های موازی می‌دهد و حمایت جمعی را از یک جریان سلب می‌کند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

▫️سهم فردای مرگ و مصدومیت کارگران قابل پیشگیری است.

کافی است نظارت بر مقررات ایمنی از امروز جدی گرفته شود و مثل بسیاری از کشورها، تشکل‌ها تشویق به نظارت بر فضای کار شوند.

سرانه مرگ و مصدومیت کارگران در ایران در حد ارقام هشدار دهنده جنگ است.

یکشنبه، چهارم تیر: مرگ یک معدنکار در معدن غیر مجاز
یک کارگر شاغل در معدن کرومیت (متروکه) شهرستان ارزوئیه استان کرمان، حین انجام کار، به دلیل ریزش معدن جان خود را از دست داد. فرماندار ارزوییه گفت: «افرادی غیرمجاز و سودجو داخل این معدن در حال انجام عملیات بهره برداری بودند که متاسفانه به علت رعایت نکردن ایمنی لازم این معدن ریزش کرد.»

باز هم یکشنبه چهارم تیر ماه:
یک کارگر حین تخریب ساختمان قدیمی در بلوار پیروزی مشهد، زیر آوار و نخاله ماند و مصدوم شد.

دوشنبه پنجم تیرماه ۱۴۰۲، کارگری در مشهد به خاطر برق‌گرفتگی حین کار جان باخت.
یک کارگر در مشهد حین کار با دستگاه بالابر در یک پروژه ساختمانی در خیابان سنایی مشهد، بر اثر حادثه برق‌گرفتگی جان خود را از دست داد.
این کارگر حدود ۳۶ساله بر اثر اتصالی سیم‌های دستگاه بالابر دچار برق گرفتگی شده و فوت کرد.

توضیح- تصویر بالا مربوط به مصدومیت روز یکشنبه است. از موارد مرگ کارگران معمولا تصویری در رسانه‌های رسمی منتشر نمی‌شود.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

🔻چه کسانی آرزوی بیمه شدن کارگران ساختمانی را به باد دادند؟

نماینده مجلس: «فعلا به کلیات رای بدیم بعد خود طرح بیمه را متوقف می‌کنیم.»

آیا دست نمایندگان مجلس با مافیای خانه‌سازی در یک کاسه بود که تحمل یک بیمه حداقلی را برای کارگران ساختمانی نداشتند؟
https://t.me/davtalaborg/2657

🔻چه کسانی آرزوی بیمه شدن کارگران ساختمانی را به باد دادند؟
📽ویدیو

نماینده مجلس: «فعلا به کلیات رای بدیم بعد خود طرح بیمه را متوقف می‌کنیم.»

آیا دست نمایندگان مجلس با مافیای خانه‌سازی در یک کاسه بود که تحمل یک بیمه حداقلی را برای کارگران ساختمانی نداشتند؟


بیش از۶۰۰هزار کارگر ساختمانی تا همین یکشنبه در صفِ بیمه بودند و در طولِ سه سالِ گذشته بیمه‌ی حدود ۳۰۰ هزار کارگر ساختمانی قطع شده بود که امیدوار بودند بیمه‌شان پرداخت شود ولی آرزوی آن‌ها بر باد رفت.

نمایندگان مجلس بررسیِ مجددِ قانونِ مصوبِ بهمن ماه را آغاز کردند؛ نتیجه‌ جلسه‌ی یک روزه‌ی آن‌ها، نه اصلاحِ قانون، بلکه متوقفِ کردنِ کاملِ اجرای این قانون بود.

آن‌ها یکشنبه، ۴ تیرماه، مصوب کردند که اصلاحیه ماده ۵ بیمه‌ی کارگران ساختمانی، به مدتِ دو سال متوقف شود و در طول این دو سال، همان قانون سال ۹۳ اجرایی شود! نمایندگان مجلس بعد از دو سال و اندی تبلیغ بابتِ پیگیریِ بیمه کارگران ساختمانی، با این اقدامشان به همان خانه‌ی اول بازگشتند. تصمیم آن‌ها به تداومِ اجرای قانون سال ۹۳ در واقع، مجوزِ محروم کردنِ کارگران ساختمانی از ابتدایی‌ترین حقشان است.

به گزارش ایلنا، نمایندگانِ مجلس، به بهانه‌ افزایشِ قیمت مسکن اصلاحیه ماده ۵ بیمه‌ی کارگران ساختمانی را کنار گذاشتند اما به نظر می‌رسد مسئله چیز دیگری است؛ آن‌ها پشتِ ثروتمندترین کارفرمایان ایستادند تا اندکی از سودِ آن‌ها صرفِ حقوق ضعیفترین کارگران نشود!



✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

آیا اطلاع‌رسانی گسترده درباره نقض حقوق یک کنشگر دستگیرشده می‌تواند به جریان افتادن پرونده وی کمک کند؟

آیا همدستان سرکوبگران خسته‌اند و وارد فاز فرسایشی شده‌اند؟ آیا بار روانی ایستادن در سمت نادرست از بهره‌وری آنان کاسته است؟

طولانی شدن روند پیش از دادگاه و نقض برخورداری از حق آزادی موقت تا زمان برگزاری دادگاه بسیاری از فعالان مدنی و صنفی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. گاهی با برخی فعالان مدنی و صنفی بدرفتاری می‌شود و فشار بازجویی هم هست ولی شاید بتوان قضایا را کمی بهتر کرد چرا که بازجوها هم از چیزهایی هراس دارند و پرسنل مسئول رسیدگی به پرونده‌های فعالان نیز با موجی بی‌سابقه‌ای از پرونده‌های فعالان مدنی و صنفی و شهروندان دستگیر شده روبرو هستند.

هرچند سرکوبگران تلاش می‌کنند که شهروندان میان اطلاع‌رسانی عمومی درباره یک پرونده و پیشرفت وضع پرونده یک یک فعال حقوق صنفی- اجتماعی به الگو و یا نسبت ثابتی دست پیدا نکنند و عمدا تلاش می‌کنند که قضایا پیش‌بینی‌ناپذیر باشد و حتی مرزهای قانونی را ممکن است به همین دلیل نقض کنند ولی می‌توان از یک چیز مطمئن بود:

اطلاع‌رسانی نکردن و فرد را دربست در اختیار سیستم سرکوبگر قرار دادن می‌تواند بسیار خطرناک باشد.

به بسیاری از افراد شاغل در چنین دستگاه‌هایی دیکته می‌شود که به فعالان مدنی و صنفی بقبولانند که اطلاع‌رسانی درباره پرونده و وضعیت فرد دستگیرشده موجب پیچیده‌تر شدن وضع پرونده می‌شود و ممکن است کسانی را به لجبازی و صدور احکام سنگین و یا بدرفتاری و کارشکنی با وی و پرونده‌اش وادارد.


با توجه به شمار بالای دستگیرشدگان آرام اعتراضات مدنی و یا صنفی به ویژه پس از موج واکنش‌های اغراق‌شده و مقطعی سرکوبگران و پس از فروکش واکنش‌های اولیه، بدنه دستگاه‌های رسیدگی به پرونده‌ها هم درست مانند تظاهرکنندگان وارد مقطع فرسایشی می‌شوند. عوامل شاغل در دستگاه‌های فاسد و یا سرکوبگر، معمولا اگر حقوق نمی‌گرفتند هرگز سر چنین کاری حاضر نمی‌شدند و از این دید، با کنشگرانی که از زمان آزاد خود به انگیزه به وجود آوردن تغییر تلاش می‌کنند به گزینه‌های خلاقانه‌ دسترس ندارند.

بسیاری از افرادی که در دستگاه‌های دولتی مشغول به کارند مثل دیگران اخبار را دنبال می‌کنند و هنگامی که متوجه می‌شوند از یک پرونده ساده ممکن است یک موج رسانه‌ای ایجاد شود، نه لزوما به دلیل دلسوزی برای سیستم و با مبانی محکم اعتقادی بلکه به دلیل ترس از مواخذه تلاش می‌کنند پرونده‌ها را بدون حاشیه حل و فصل کنند.

تجربه نشان داده است که افرادی که کسی را برای پیگیری وضعیت‌شان ندارند بیشتر از سایرین تنبیه می‌شوند و شرایط دشوارتری را تجربه می‌کنند تا عبرت دیگران شوند.


کلیک و یا لمس کنید🔻

اطلاع‌رسانی درباره وضعیت یک نفر شباهت زیادی به مذاکرات طولانی مدت و یا چانه‌زنی جمعی دارد؛ اگر با دقت، گام به گام و با حفظ ظرایف برنامه‌ریزی پیام‌های مناسبی در زمان‌های مناسب به میزان مناسب درباره یک پرونده ارسال کند یک فرد دستگیرشده در شرایط بهتری قرار می‌گیرد.



✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

تجمع بازنشستگان به حضور دیگر ذی‌نفعان خوش‌آمد می‌گوید.



✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

🔻اگر رفاه، اتحادیه داشت و به حسابرسی مستقل از سوی اتحادیه کارگران تن می‌داد تاراج نمی‌شد

آیا پرسنل رفاه باید شش سال پیش تجمع می‌کردند؟

🔻اگر رفاه، اتحادیه داشت و به حسابرسی مستقل از سوی اتحادیه کارگران تن می‌داد تاراج نمی‌شد

آیا پرسنل رفاه باید ۶ سال پیش تجمع و یا حتی اعتراض می‌کردند؟

رابطه سلبی میان «محدود کردن حق قانونی فعالیت اتحادیه‌ها» و «ضعف‌های قانونی و یا پذیرفته بودن قانون‌شکنی» مجموعه شرایطی می‌سازد که پرسنل یک مجموعه باید اگر نه هنگام استخدام، که دست کم هنگام بالا گرفتن تغییرات عمده و ساختاری اداری سازمانی خود باید بتوانند به صورت جمعی درباره عواقب عملی آن بیندیشند و به کوچکترین تغییرات سازمانی حساس باشند.

یک مجموعه به بزرگی فروشگاه زنجیره‌ای رفاه تنها به ۶ سال زمان نیاز دارد که با حساب‌سازی دستمایه پولشویی شود و به عنوان پوشش پیچیده‌ترین جابجایی‌های کلان و ناشفاف مالی مورد استفاده‌ قرار بگیرد- و روند رسیدگی قانونی به آن بیش از یک دهه به طول بینجامد. رسیدگی قانونی نیز در یک سیستم فاسد نیز معمولا بر مبنای محاسبات فراقانونی و روابط میان قدرت، افراد را تنها هنگامی تنبیه می‌کند که در روابط قدرت رسمی بازنده شوند و در این میان، هزاران کارگر پرسنل یک مجموعه که زمان طلایی کاریابی خود را در شرکتی سرمایه‌گذاری کرده بودند از بازار کار ممکن است برای همیشه کنار گذاشته شوند.

۳۵۰۰ تن پرسنل تعدیل شده فروشگاه‌های رفاه اگر می‌توانستند در سال ۱۳۸۶ درباره جابجایی‌‌های عمده در هیات مدیره و تغییر ساختار سازمانی توضیح بخواهند، مواردی را مستند کنند، برخی هشدارها را مکتوب کنند و یا از احتمال فساد، دست کم در مقیاس سازمانی به صورت رسمی پرده‌برداری کنند، جلوی فساد و غارت کل فروشگاه رفاه گرفته می‌شد و امروز نیاز نبود در بی‌ثبات‌ترین شرایط سیاسی- اقتصادی، به خاطر تعدیل و بیکاری چندین هزار نفر بدترین روزهای کاری یا بیکاری خود را تجربه کنند.

کارگران می‌توانستند نیم دهه پیش، از کسانی که با روابط نزدیک با قدرت به هیات مدیره راه یافتند، «بازنده» بسازند تا اگر خودشان توانایی کنترل رفتار کارفرمایان تازه به دوران رسیده را نداشتند، دستگاه‌های نه چندان سالم رسمی قضاوت را وادار کنند که وجه «بازنده» این مدیران را ببینند و دست و پای آنان را جمع کنند.

هشدار کنشگران این است: در شرایط بی‌ثباتی، شرایط بهتری در آینده وجود ندارد مگر این که آن را رقم بزنید. اگر امروز به خاطر هزینه تشکل‌یابی تعلل کنید، هزینه آن فردا کمر شکن خواهد بود.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg