کارگران دورال می‌پرسند:
«آیا می‌خواهید با واگذاری کارخانه به بخش خصوصی، آن را مثل سایر شرکت‌های واگذار شده، به انبار محصولات چینی و خارجی تبدیل کنید؟» 🔻

کارگران دورال می‌پرسند:
«آیا می‌خواهید با واگذاری کارخانه به بخش خصوصی، آن را مثل سایر شرکت‌های واگذار شده، به انبار محصولات چینی و خارجی تبدیل کنید؟» 🔻

امروز روزنامه اتحاد از تجمع روز چهارشنبه کارگران شرکت تولید در و پنجره آلومینیومی دورال روبروی درب ورودی این کارخانه در اعتراض به واگذاری شرکت به بخش خصوصی خبر داد.

اتحاد نوشت:

«این کارگران میخواهند روند واگذاری شرکت متوقف شود و می‌گویند: واگذاری نتیجه‌ای جز زمین خوردن تولید و بیکاری کارگران نداشته و ندارد.»

شرکت دورال یکی از شرکتهای خوشنام در تولید درب و پنجره آلومینیومی و نماهای کرتین وال و سایر محصولات با کیفیت آلومینیومی است که در سال ۱۳۴۴ پا به عرصه صنعت آلومینیوم گذاشت و برای سال‌های متمادی یکی از شرکت‌های مطرح در این حوزه بود.»

به نقل از اتحاد، شرکت دورال با وجود پتانسیل بسیار زیاد و سال‌ها تجربه و علیرغمِ اشتغالِ بیش از ۵۰۰ کارگر به صورت مستقیم و بیش از ۶۰۰ نفر به صورت غیرمستقیم، به دلیل سیاست‌های غلط و سوءمدیریت و البته سوگیری‌های نادرستِ سهامدار اصلی یعنی شستا، از گردونه تولید خارج شده و می‌رود که مثل سایر شرکت‌های واگذار شده، به انبار محصولات چینی و خارجی تبدیل شود.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

دومینوی نامه‌‌های سرگشاده کارگران ایرانی به سازمان جهانی کار

علی نجاتی: نمایندگان جمهوری اسلامی نمایندگان ما نیستند 🔻

علی نجاتی، کارگر بازنشسته سندیکای کارگران نیشکر هفت به بهانه نشست ژنو نامه‌ای سرگشاده به این سازمان نوشته و خواستار اخراج نمایندگان انتصابی جمهوری اسلامی شده است.
علی نجاتی از سازمان جهانی کار خواسته که کارگران را ببیند:
«صدای ما را از پشت میله های زندان و کف خیابان ها بشنوید! با وجود فضای سرکوب و اختناق، اعتراض پیگیرانه بازنشستگان، کارگران، پرستاران، معلمان در بخش های مختلف کار و تولید و خدمات، هر روز در ایران جاری است.»

و در جایی از نامه خود تاکید کرده:
«در ایران ، کارگرانی که چندین ماه دستمزد خود را دریافت نکرده‌اند و ناچار می‌شوند به این بی حقوقی آشکار  اعتراض کنند، بازداشت می‌شوند، و در بسیار ی از موارد جریمه نقدی و یا با احکام شلاق رو برو می‌شوند.» و شلاق خوردن ۱۶ کارگر معدن طلای آق دره با حکم دادگاه {اردیبهشت ۱۳۹۵} را به عنوان نمونه ذکر کرده است.

علی نجاتی در چند جای نامه تشکل‌های را دست‌ساز خوانده:

نمایندگان تشکل های دست ساز حکومتی، منتخب کار فرمایان و نهاد های پلیسی و امنیتی هستند و هیچ ربطی به کارگران ندارند، چرا که انتخاب این افراد توسط کارگران صورت نمی گیرد و در بهترین حالت در زمان رای گیری کارگران را پای صندوق های رای، می کشانند تا به افرادی که توسط نهاد های سرکوبگر تایید و انتخاب شده اند، رای دهند.»

وی گفته است: «فراد ارسالی حاکمیت جمهوری  اسلامی ایران که تحت عنوان نماینده کارگران به اجلاس سالانه سازمان جهانی کار دعوت شده‌اند، نماینده واقعی ما کارگران نیستند، این‌ها نمایندگان حاکمیت و صاحبان سرمایه‌ای هستند که صدای اعتراض را با گلوله جواب می دهند.»
و در آخر نامه دوباره تاکید کرده:
«حتما می‌دانید  فرستادگان حاکمیت  اسلامی ایران در اجلاس سالانه شما، از جنس ما کارگران نیستند، بر عکس اینها ضد کارگر، ضد تشکل های مستقل کارگری، ضد آزادی، و سرکوبگر هر  نوع صدای حق طلبی کارگران و ستمدیدگانی هستند که برای رهایی مبارزه می‌کنند.»

و به این ترتیب، تلویحا خواستار اخراج آن‌ها شده است.

یکصد و یازدهمین اجلاس سالانه سازمان جهانی کار ژنو، ۱۵ خرداد ۱۴۰۲ – پنجم ژوئن ۲۰۲۳شروع به کار می‌کند.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

دومینوی نامه‌های سرگشاده کارگران به سازمان جهانی کار
📣 هشت سازمان مدنی و صنفی:
«خواست کارگران اخراج جمهوری اسلامی از آی.ال.او است» 🔻
https://t.me/davtalaborg/2419

دومینوی نامه‌های سرگشاده کارگران به سازمان جهانی کار

📣 هشت سازمان مدنی و صنفی: «خواست کارگران اخراج جمهوری اسلامی از آی.آل.او است» 🔻

امسال افراد و سازمان‌های کارگری با نوشتن نامه‌های سرگشاده خواستار اخراج نمایندگان جمهوری اسلامی از اجلاس سازمان جهانی جهانی کار شده‌اند.

نامه رضا شهابی و علی نجاتی در شمار این نامه‌های سرگشاده است.

در نامه‌ای که به نیابت از ۸ سازمان مدنی و صنفی منتشر شده است، با مرور رویدادهای دو سال اخیر، هیات‌های نمایندگی شرکت‌کننده در یکصد و بازدهمین اجلاس سازمان جهانی کار، را مورد خطاب قرار داده و با برشمردن فهرستی از معلمان و کارگران زندانی و یاداور کشتار دست کم پانصد معترض در خیزش مهسا امینی، دو خواسته از شرکت‌کنندگان در نشست پیش رو به این شرح طرح شده است.

«ما امضا کنندگان این نامه به طور مشخص از هیات‌های کارگری شرکت کننده در اجلاس سالانه سازمان جهانی کار درخواست داریم موارد فوری زیر را به صورت ویژه دردستورکار اجلاس قرار داده و مصرانه تقاضا داریم که در راستای تصویب و اجرایی کردن آن‌ها تمام تلاش خود را به‌ کار بندند:

الف) رفع فوری و بی‌قید و شرط تمامی اتهامات منتسب شده به تمامی فعالین صنفی محبوس در ایران و آزادی تمامی کارگران، معلمان و فعالین اجتماعی زندانی و دستگیر شدگان جنبش زن زندگی آزادی و همه زندانیان سیاسی و لغو فوری اعدام‌ها.

ب) اخراج جمهوری اسلامی از سازمان جهانی کار و عدم اجازه به هیات این حکومت برای شرکت در اجلاس.

امضا کنندگان ۸ سازمان زیر بوده‌اند:

۱- شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت

۲- شورای سازماندهی کارگران غیر رسمی نفت (ارکان ثالث)

۳- کمیته پیگیری برای ایجاد تشکلهای کارگری

۴- شورای بازنشستگان ایران

۵- صدای مستقل کارگران گروه ملی فولاد

۶- انجمن صنفی کارگران برق و فلز کار کرمانشاه

۷- سندیکای نقاشان استان البرز

۸- مدافعان لغو کار گودکان

یکصد و یازدهمین اجلاس سالانه سازمان جهانی کار ژنو، ۱۵ خرداد ۱۴۰۲ – پنجم ژوئن ۲۰۲۳شروع به کار می‌کند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

تعامل گروه‌های صنفی با جریان‌های کلان جامعه در کدام نقطه به تعادل می‌رسد؟ 🔻


ممکن است شما به این دلیل طرفدار یک رویکرد سیاسی باشید که می‌بینید چشم‌انداز بهتری از زندگی برای کارگران می‌سازد. بااین حال، حتی همان سیستم هم به کنشگران هشیاری نیاز دارد که بر روی حقوق کارگران به طور ویژه تمرکز کنند.


کلیک و یا لمس کنید 👇🏽

مسیر سیاسی، راه میانبر اعتراض صنفی نیست


مهم‌تر این که، با اصرار بر رفتارهایی که از سوی جمع وسیعی به عنوان رفتار سیاسی شناخته می‌شود کسانی را پراکنده می‌کنید که ممکن است توانایی یک اعتراض ساده صنفی را در خود ببینند ولی تحمل هزینه فعالیت سیاسی را در خود پیدا نکنند.

سیاسی نبودن یک حرکت اعتراضی به معنی بی‌خبر بودن از اوضاع سیاسی و نداشتن رویکرد سیاسی نیست، برعکس! کنشگران صنفی شاید بزرگترین موتلفان یک جریان حق‌طلب و تحول‌خواه سیاسی باشند ولی آن را به شیوه‌ای تخصصی، در چهارچوب هویت و رفتار صنفی به پیش می‌برند تا از حاشیه امن مشارکت حداکثری بدنه برای به ثمر رساندن خواسته صنفی محروم نشوند.

کنشگران صنفی نمی‌توانند نسبت به خواسته‌های کلان مردم بی‌اعتنا باشند. آنان با گروه خود به این نتیجه می‌رسند که چگونه با جریان‌های کلان‌تر جامعه به تعامل بپردازند و چگونه این جریان‌ها را به رسمیت بشناسند که اعضای گروه صنفی از هراس هزینه‌های فعالیت علنی در جریان‌های کلان‌تر سیاسی، از فعالیت در قالب صنفی پرهیز نکنند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

پیمانکار شهرداری گلستان به کارگر چک مدت‌دار داد و او سواد کافی نداشت که بر حق خودپافشاری کند🔻

وقتی پیمانکاری شهرداری گلستان حق یک کارگر را پایمال می‌کند، یک شهروند با تهیه گزارش از وی حمایت می‌کند.

اولین گام، از کارگری شروع شد که با آگاهی از مرز توانایی خود از کسی کمک خواست.
شهروندان می‌توانند حمایتگری یک کارگر و یا یک جریان مطالبه‌گر را به عهده بگیرند، به شرطی که کارگران از آنان بخواهند.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

دولت برای تامین قرض‌های میلیاردی به صندوق‌‌های بازنشستگی، دست در جیب کارگران می‌کند 🔻


کارگران مشاغل سخت و زیان‌آور، سه سال بیش از قبل باید بر سر کار خود بمانند.

گزارش داوطلب؛ انتقادات از مفاد ضدکارگری برنامه هفتم توسعه ادامه دارد

همچنین مطابق با تبصره‌ی ۵ ماده ۶۶ «حداقل سن لازم برای بازنشستگی مشاغل سخت و زیان‌آور برای زنان ۴۵ و مردان ۵۰ سال» تعیین شده است. این در حالیست که تا امروز کارگرانِ مشاغل سخت و زیان‌آور، در صورتِ اشتغالِ متوالی بعد از بیست سال کار بازنشست می‌شدند و سن، هیچ دخالتی در بازنشستگیِ آن‌ها نداشت. در این برنامه اما، کارگران حتی با پُر کردنِ سابقه‌ی کاری باید تا رسیدنِ به سنِ بازنشستگی صبر کنند. در صورتِ تصویب و ابلاغ این برنامه، زمانِ رسیدن به سن بازنشستگی کارگران مشاغل سخت زیان‌آور، هم به دلیل کاهش سقف سنوات ارفاقی و هم به دلیلِ قیدِ سنِ بازنشستگی، افزایشِ خواهد یافت. به طور مثال، اگر کارگرِ مردی در سن بیست سالگی در شغلی سخت و زیان‌آور مشغول به کار شود، در سن ۴۳ سالگی، سقف کاری خود را پُر می‌کند اما باید تا سنِ ۵۰ سالگی برای بازنشستگی صبر کند.

کارگران معترض می‌گویند چرا دولت به جای پرداخت بدهی‌های میلیاردی خود به سازمان تامین اجتماعی از جیب کارگران هزینه می‌کند و تغییر مختصات شغلی کارگران معادن بدون مشارکت نمایندگان آن‌ها را ناعادلانه می‌دانند.

آیا کارگران قرار است بخشی از قرض دولت را با کار رایگان خود تامین کنند؟

در گزارش داوطلب بخوانید و برای همکاران و دوستان خود بفرستید.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

کوه‌پیمایی کانون صنفی فرهنگیان الیگودرز 🔻

کنشگری صنفی شبیه چالش خودخواسته‌ای چون کوهنوردی است.
شباهت‌های قابل تامل کوهنوردی و کنشگری صنفی و مدنی، این ورزش را به یکی از محبوب‌ترین سرگرمی‌های گروه‌ساز تبدیل کرده است.

در کوهنوردی هم درست مثل کنشگری مدنی و صنفی، اعضا با کمترین امکانات پستی و بلندی‌ها را با هدفی جمعی پشت سر می‌گذارند و با درک ضرباهنگ‌های فردی یکدیگر، به سرعتی میسر و یکدست برای همه گروه دست می‌یابند.

کلیک و یا لمس کنید 👇🏽

نه تنها هدف، که تجربه جمعی مسیر مشترک بخشی از دلیل پیمایش یک گروه است.

شما چه شباهت‌ها و تفاوت‌هایی میان کوهنوردی و کنشگری صنفی و مدنی می‌بینید؟

کانال شوراهی هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان، با انتشار این تصویر مربوط به دوازدهم خرداد نوشت:
«پیاده‌روی، دره‌پیمایی و کوه‌پیمایی، از مسیر دره دایی الیگودرز به سمت پناهگاه کول جنو اشترانکوه.»



✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

کدام گروه صنفی بهتر عمل می‌کند؟ 🔻

گروه اول: گروه همگن
در یک گروه، همه تقریبا به یک گروه سنی، یک جنسیت خاص و به یک گرایش سیاسی و ایدئولوژیک خاص تعلق دارند و قضایا با چالش‌هایی به مراتب کمتر و صرف وقت ناچیز به تصمیم تبدیل می‌شود چرا که اصول قضایا برای همکاران بدیهی به نظر می‌رسد. در این گروه، اعضا چالش چندانی برای درک ایده مخالف ندارند.

گروه دوم: ناهمگن
در گروه دیگر، ترکیبی از چندین رده سنی از زنان و مردان کم‌سال و میان‌سال و مسن وجود دارد؛ با باورهای سیاسی و ایدئولوژیک چنان متنوع که گاه اشاره به برخی جزییات تعامل با جریان اجتماعی کلان حق‌طلبانه ممکن است در داخل گروه حاشیه‌ساز شود. تشکیل این گروه در آغاز امری چالش‌برانگیز بوده است و هسته‌های اولیه تشکیل این گروه مجبور بوده‌اند ساز و کاری برای شنیده شدن همه همکاران، رای‌گیری‌های دقیق و جلب رضایت اعضا پیش‌بینی، و تقدم و اولویت اهداف پیش روی گروه را با چالش فراوان شناسایی کنند، به گونه‌ای که همه تا اندازه‌ای رضایت داشته باشند.

پرسش:

▫️کدام گروه در رساندن پیام صنفی خود به جامعه خلاقانه‌تر رفتار می‌کند؟
▫️کدام گروه در برخورد با جمعیت بزرگتری از مردم زبده‌تر رفتار می‌کند؟
▫️کدام گروه ممکن است به دلیل انتشار دیدگاه سیاسی یا اجتماعی خود، افراد عمومی اجتماع با پتانسیل دفاع از مطالبه صنفی را دلزده کند؟
▫️کدام یک از این دو گروه هنگام گسترش و عضوگیری و جلب اقبال عمومی موفق‌تر عمل می‌کند؟
▫️کدام گروه هنگام افت انرژی و یا انگیزه گروه ممکن است به راه حل‌های خلاقانه‌تری مجهز باشد؟

گروه شما به کدام یک از این دو مدل نزدیک‌تر است؟

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

اصلاح قانون کار با کدام هدف؛ حمایت یا تضعیف؟!🔻

در گزارش داوطلب بخوانید
با نگاهی به کارنامه چند سال اخیر دولت‌ها، هر زمان که بحث اصلاح قانون کار مطرح می‌شود، فعالان کارگری نگران می‌شوند.

موادی که قرار است اصلاح شوند!🔻

متن پیش‌نویس لایحه اصلاح موادی از قانون کار، اواخر اردیبهشت ماه 1402 توسط وزارت رفاه، کار و تعاون اجتماعی به هیات دولت جهت اعلام نظر اعضا ارسال شد. بر این اساس برخی از مواد اصلاحی این قانون شامل مواد زیر است:

– اصلاح تبصره ۱ ماده ۷ قانون کار: حداکثر مدت موقت برای مشاغل اعم از مستمر و غیرمستمر چهارسال تعیین می‌شود.
– اضافه شدن تبصره (۲) به ماده (۹) قانون کار : چنانچه ثابت شود که قرارداد کار مدت موقت به صورت سفیدامضا منعقد شده است، قرارداد مزبور غیرموقت تلقی خواهد شد.
– تبصره ماده (۱۰) قانون کار به این شرح جایگزین می‌شود: قراردادهای کار باید در فرم مخصوصی تنظیم شود که توسط وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی تهیه و در اختیار کارگر و کارفرما می‌گیرد. قرارداد کار در چهار نسخه بوده و یک نسخه نزد کارفرما، یک نسخه نزد کارگر، یک نسخه نزد تشکل مربوط در کارگاه و یک نسخه به اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی محل تحویل می‌شود.

– اضافه شدن تبصره (۲) به ماده (۱۰) قانون کار : اخذ هر گونه اوراق بهادار از قبیل چک، سفته، برات از کارگر ممنوع است.

– تغییر متن ماده (۲۴) قانون کار : در صورت خاتمه قرارداد کار، کارفرما مکلف است به کارگر به نسبت مدت کار، مزایای قانونی پایان کار به مأخذ هر سال یک ماه آخرین مزد پرداخت نماید.

– جایگزینی «کمیته انضباطی» در متن ماده (۲۷) قانون کار به جای «شورای اسلامی کار»: عبارت «اعلام نظر مثبت کمیته انضباطی» بعد از کلمه «در صورت» جایگزین عبارت «اعلام نظر مثبت شورای اسلامی کار» می‌شود. همچنین عبارت «در واحدهایی که فاقد شورای اسلامی کار هستند، نظر مثبت انجمن صنفی لازم است. در هر مورد از موارد یاد شده اگر مسأله با توافق حل نشد، به هیئت تشخیص ارجاع و در صورت عدم اختلاف از طریق هیئت حل اختلاف رسیدگی و اقدام خواهد شد.» جایگزین عبارت «چنانچه کارگر به این موضوع اعتراض داشته باشد و با کارفرما به توافق نرسد، موضوع از طریق مراجع حل اختلاف کار رسیدگی و حل و فصل می‌گردد» می‌شود.

– تغییر تبصره ۱ ماده ۲۷ قانون کار: چنانچه در کارگاهی کمیته انضباطی تشکیل نشده باشد، اعلام نظر مثبت هیئت تشخیص در فسخ قرارداد کار الزامی است

– تغییر تبصره ۲ ماده ۲۷ قانون کار: آیین نامه چگونگی تدوین آیین نامه انضباطی و چگونگی تشکیل کمیته انضباطی به تصویب وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی خواهد رسید.

– اضافه شدن متن زیر به عنوان تبصره های (۳) و (۴) به ماده (۲۷) قانون کار:
تبصره ۳- اخراج زنان کارگر در ایام مرخصی زایمان و دوران شیردهی (تا پایان دو سالگی) به هر عنوان ممنوع است.

تبصره ۴- نظر به سیاست های تشکیل، تحکیم و تعالی خانواده، ازدواج کارگران نباید موجب خاتمه قرارداد باشد.

📣واکنش‌ها به پیش‌نویس را در گزارش داوطلب بخوانید

گزارش داوطلب را با دیگران به اشتراک بگذارید و به گفتگو دامن بزنید.

گزارش مرتبط:
وقتی دولت برای تامین قرض میلیاردی خود به صندوق‌های بازنشستگی، دست در جیب کارگران می‌کند

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

اوضاع روزنامه‌نگاران کشورهای جهان چگونه است؟ 🔻

در گزارش داوطلب ببینید

آیا تا زمانی که چین و کره شمالی کمر به خفه‌کردن صدای روزنامه‌نگاران بسته‌اند، وخیم‌تر شدن وضع روزنامه‌نگاران ایرانی از سوی جامعه جهانی با چه فوریتی بررسی می‌شود؟

برزیل با ۱۸ پله صعود در رده ۹۲ رنکینگ جهانی قرار گرفت و می‌توان گفت که پیروزی لولا داسیلوا در انتخابات ریاست جمهوری در این صعود ۱۸ پله‌ای بی‌تاثیر نبود. در برخی از نقاط آسیا نیز تغییرات در دولت‌ها محیط را برای فعالیت رسانه‌ها مساعد کرده است. از جمله در استرالیا که با ۱۲ پله صعود در رتبه ۲۷ قرار گرفته و مالزی که با ۴۰ پله صعود در رتبه ۷۳ ایستاده است.

وضعیت در سه کشور دیگر اما، از وضعیت «دارای مشکل‌» به «بسیار بد» تبدیل شده است. از جمله در تاجیکستان با رتبه ۱۵۳، هند با رتبه ۱۶۱ و ترکیه با رتبه ۱۶۵. بر اساس این گزارش در هند، انحصار رسانه‌ها توسط الیگارش های نزدیک به نخست وزیر مودی، پلورالیسم را به خطر انداخته است و دولت اردوغان در ترکیه آزار و اذیت روزنامه نگاران را در آستانه انتخابات ۱۴ مه افزایش داد. در ایران نیز سرکوب شدید اعتراضات ناشی از مرگ مهسا امینی در بازداشت پلیس امنیت اخلاقی، امتیازات مرتبط با «حمایت‌های اجتماعی» و «نظام قضایی» کشور را که از جمله شاخص‌های تحلیل محیط مناسب برای فعالیت روزنامه‌نگاران است را به شدت کاهش داد.
گزارش داوطلب را برای دوستان خود ارسال کنید و به پرسش‌های بهتر دامن بزنید

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

پست قبلی را ببینید 🔺

دیدار معلمان بجنورد با حسین رمضانپور
در فرصت چهار روز مرخصی🔻


۱۳ خرداد ۱۴۰۲

این معلم زندانی دوره محکومیت دوساله‌اش را در زندان بجنورد سپری می‌کند به مرخصی ۴ روزه آمده است.

دیدار از یک معلم زندانی، خانواده وی و دانستن این که از سوی اجتماع به عنوان یک قهرمان شناخته می‌شود، می‌تواند بخشی از فشار روانی زندان را کم‌اثر کند.

کنشگران مدنی که تحت بازجویی بوده‌اند می‌گویند که در برخی بازجویی‌ها، به ویژه بازجویان در نقش مهربان پیوسته به آنان گفته می‌گفتند که "هیچ‌کس به فکر شما نیست، مردم شما را مسئول بدتر شدن وضع می‌دانند و ..."

جامعه اطراف یک کنشگر صنفی باید بتواند توان روانی مناسب برای سلامت روانی وی را تامین کند و این قضیه به قدری باید جدی گرفته شود که با برنامه‌ریزی‌های دقیق یک تشکل و یا جامعه اطراف، فرد بتواند بخشی از تخریب روانی را به تجربه و نقطه قوت جنبش تبدیل کند.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg

چگونه می‌توان از شدت سرکوب فعالان صنفی کاست؟🔻

با تغییر یک روایت اجتماعی
https://t.me/davtalaborg/2433

چگونه می‌توان از بار سرکوب فعالان صنفی کاست؟ 🔻

آیا یک روایت اجتماعی تاکنون به سرکوب کمک کرده‌ است؟

       کلیک و یا لمس کنید👇


سرکوبگران نیز به اندازه مطالبه‌گران صنفی بر روایت‌های اجتماعی تکیه دارند؛ اگر اجتماع باور داشته باشد که کنش صنفی همان کنش سیاسی است، کنشگران صنفی ممکن است به اندازه کنشگران سیاسی وادار به هزینه دادن شوند.

نگاهی به تاریخچه فعالیت‌های صنفی در کشورهای مختلف نشان می‌دهد که رفتار فعالان و کنشگران صنفی اولیه از سوی اجتماع به عنوان رفتارهایی از دید سیاسی چالش‌برانگیز برداشت می‌شده و نه تنها کارفرمایان، که صاحبان قدرت رسمی را نیز نگران می‌کرده است.


با این حال، کنشگران حقوق صنفی با آزمون و خطاهای بسیار و حتی گاهی با یارگیری از افرادی در درون قدرت- در فضای دوره‌های عادی سیاسی- توانستند دغدغه خود را به دغدغه اجتماع تبدیل کنند و درک آینده حقوق صنفی برای جامعه ملموس کنند.


کنشگران مدنی و صنفی به تجربه دریافتند که هر چند تغییرات مطلوب آنان تاثیر عمیق و کلانی بر بافت و ساختار سیاسی می‌گذارد، اما سیاسی شناخته شدن رفتارهای جمعی صنفی هزینه‌های هنگفتی به جنبش و افراد کلیدی آن تحمیل می‌کند و حتی به تغییر سیاسی مطلوب نیز منجر نمی‌شود.

اما ابزار کنشگران صنفی برای پایین آوردن هزینه‌های رفتار جمعی، از کار کردن بر روی یک روایت ناشی شد: آنان فهمیدند که باید تلقی اجتماع را از کنش صنفی به گونه‌ای تغییر بدهند که جامعه درک کند که کنشگران مطالبه‌گر، افرادی مخالف و یا موید چیدمان مانوس قدرت نیستند. جامعه تنها به سادگی باید به صدای مطالبه‌گر تازه‌ای در قالب اتحادیه عادت می‌کرد که تا پیش از این در مناسبات قدرت تعریف نشده بود.
امروزه، کنشگران صنفی می‌گویند که حتی در شکوفاترین اقتصادها، کافی است که کنشگران برای چند سال از حمایت و اطلاع‌رسانی و آموزش به کارگران کوتاه بیایند تا بر خلاف انتظار بسیاری که دستاوردهای صنفی را خلل‌ناپذیر می‌دانند، بزرگترین دستاوردهای چند دهه کار حقوق صنفی کارگران بر باد رود و نقض فاحش حقوق و قانون‌شکنی درباره کارگران اتفاق بیفتد.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.

اینستاگرام داوطلب
توییتر داوطلب
@davtalaborg