🔻معلمان چگونه می‌توانند با دست برداشتن از همکاری با شیوه سرکوب، به تغییرات بزرگ اجتماعی سامان بدهند؟
فرآیندهای کلاس درس را دموکراتیک کنید تا این ذهنیت نهادینه شود که اگر ما فعالانه در جامعه خود شرکت کنیم، می‌توانیم به تصمیم‌گیری در مورد نحوه عملکرد نهادها کمک کنیم.

آیا گمان می‌کنید که وقت ندارید که از دانش‌آموزان نظر بخواهید یا از عواقب دموکراتیزه شدن کلاس حذر می‌کنید؟ به هر حال، این نشان خوبی نیست، به ویژه آن که معلمان دیگر این روزها در گوشه و کنار ایران و جهان حتی در دور افتاده‌ترین کشورهایی که به اینترنت آزاد دسترسی دارند حتی پیش از گفتگو با دیگران، مستقیما به شبکه‌ای جهانی از آموزش و پرورش دسترس دارند، در شیوه‌های همیشگی تجدید نظر می‌کنند و بسیاری از شیوه‌هایی که در برخی کشورها هنوز نوین فرض می‌شود را به کار می‌بندند. (در حالی که بحث‌های کاملا آزاد و علمی در مقاطع تاریخی همان کشورها وجود داشته ولی به دلایلی، دسترسی به منابع قدیمی محدود است و یا کافی و مناسب فرض نمی‌شود.)

به گفته جان دیویی، فیلسوف امریکایی- از پیشتازان عمل‌گرایی (پراگماتیسم) در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم که آرای انقلابی‌اش در باب سرشت فلسفه، آموزش، جامعه و سیاست بحث‌های فراوانی را به وجود آورد:

👈 «اگر می‌خواهیم سیستم‌های آموزشی ما به نفع هدف بزرگ‌تر یعنی حرکت به سوی یک جامعه دموکراتیک سالم فعالیت کنند، مهم است که دموکراسی را به عنوان یک «چارچوب مرجع» در کلاس‌های درس بپذیریم.» او می‌افزاید که اغلب اوقات فراموش می‌کنیم که 👈دموکراسی مهارتی است که باید در زندگی روزمره ما تقویت شود. کلاس درس مکان خوبی برای یادگیری این کار است.
https://t.me/davtalaborg/1421
دیویی با تاکید بر اهمیت خلق فضاهای دموکراتیک از سنین پایین، می‌گوید: کلاس‌های درس را بیشتر دموکراتیک کنید تا اقتدارگرا. چه تصمیماتی می‌توانید برای دانش آموزان در کلاس درس بگیرید؟ آیا می‌توانید قبل از سازماندهی رای‌گیری، طرف‌های مخالف را تشویق کنید که مواضع خود را به وضوح بیان کنند و سعی کنند استدلال های طرف مقابل را درک کنند و به آن‌ها پاسخ دهند؟

✅ دانش‌آموزانی که زمانی را در کلاس‌های درس با چنین فرآیندهایی سپری می‌کنند، زمانی که این فرصت در اختیارشان قرار می‌گیرد، یاد خواهند گرفت که افکار و ایده‌هایشان مهم است و می‌توان آن‌ها را برای منافع جامعه بزرگ‌تر به کار برد – در حالی که طرف‌های مخالف نیز بحث‌ها و نظرات خود را آزادانه ارائه می‌کنند.

بقیه کارهایی که یک معلم می‌تواند در کلاس خود برای آفرینش تغییرات اجتماعی انجام دهد را از این جا بخوانید:
https://davtalab.org/2023/2298/


تصاویر: مدرسه ابتدایی جدگال در چابهار- صدمین مدرسه ابتدایی پویش "ایران من"
آخرین مدرسه از سری مادرس ایران من تا این ساعت، مدرسه شماره ۱۱۲ ست که با ظاهری بسیار معمول‌تر با حمایت اتاق مشترک بازرگانی ایران و اتریش ساخته شد.
مدارس ایران من با حمایت مالی گروهی از شرکت‌های خصوصی در مناطق کمتر‌توسعه یافته کشور ساخته می‌شوند.

@davtalaborg

خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
https://davtalab.org

🔻خیزش اخیر اجتماعی با دفعات قبل چه تفاوتی دارد و این تفاوت چگونه بر جریان‌های مدنی و صنفی تاثیر خواهد گذاشت؟

آگاهی جمعی و توانایی واکنش مناسب جمعی در مقیاس کلان و برای مدت طولانی می‌تواند یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های جنبش اخیر با دیگر جنبش‌ها باشد.

جنبش‌ها به صورت خطی و ثابت حرکت نمی‌کنند؛ گاهی کندتر و گاهی تندتر به پیش می‌روند و هنگامی که به نظر می‌رسد عقب‌نشینی کرده‌اند ممکن است سهمگین‌تر از گذشته به حق‌طلبی دامن بزنند؛ 👈به شرط آن که بتوانند پیامدهای روانی پس از فاجعه سرکوب و خشونت لجام‌گسیخته را در مقیاس اجتماعی کنترل کنند تا الگوهای ترومای پیشین اجتماعی را فعال نکند. تلاش برای کنترل پیامدهای روانی پس از فاجعه، از مباحث تاب‌آوری است که روان‌شناسان و پژوهشگران روان‌شناسی اجتماعی این روزها الگوهای رفتاری جمعی بسیاری را با آن منطبق می‌بینند. رفتارهای همدلانه جمعی و استفاده از ابزارهای هنری برای تاب‌آوری جمعی با وجود خطرات اولین بار است که در جنبش‌های اخیر در مقیاس کلان دیده می‌شود.

با گشتی در شبکه‌های مجازی می‌توان به روشنی دید که به باور پژوهشگران روان‌شناسی و به ویژه تروما-درمانگرانی که شرایط کنونی را مورد مطالعه قرار داده‌اند، 👈یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های خیزش‌های اخیر با خیزش‌های گذشته، تلاش منسجم برای ابراز همدلی، و اجرای نقش‌های تاب‌آوری جمعی از راه اطلاع‌رسانی و آگاهی محوری را یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های خیزش اخیر با خیزش‌ها و جنبش‌های پیش از این می‌دانند.

جنبش‌های مدنی و صنفی که در این فضا شاهد رفتارها و مصداق‌های تاب‌آوری جمعی هستند نیز برخی از این شیوه‌ها را در گروه خود به اجرا می‌گذارند و آثار چنین همدلی با وجود خطرات، در بسیاری از رفتارهای مطالبه‌گر جمعی پیداست.

با تکیه بر همدلی‌های تازه‌ای که در اثر آگاهی در گروه‌های صنفی ایجاد شده است، می‌توان پیش‌بینی کرد که بسیاری از گروه‌های صنفی با تکیه بر خودآگاهی نسبت به منابع درون‌گروهی تازه ایجاد شده، بتوانند به سرعت در صدد گفتگو، همپوشانی نقص‌ها با توانایی‌ها، تقسیم کار و رفع برخی از مشکلات درون‌سازمانی برآیند که دهه‌ها توان گفتگو و حل و فصل آن را در خود نمی‌دیدند.

✅ آگاهی از پتانسیل‌ها و داشته‌های درون‌سازمانی و توانایی دسترسی به شیوه‌ها و راهکارهایی تازه 👈به گردش بهینه انرژی در گروه‌ها کمک خواهد کرد و تاثیر آن در آینده‌ای نزدیک در جنبش‌های کوچک محلی مدنی و صنفی قابل مشاهده خواهد بود.
https://t.me/davtalaborg/1429
خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
https://davtalab.org

فرض کنید یک نظام آموزشی جایگزین و موازی در مدارس یک کشور برپا شود

میانماری‌ها دست به ساخت چنین سیستمی زدند!

گزارش داوطلب:
https://davtalab.org/2023/2308/

وقتی معلمان و دانش‌آموزان میانمار تصمیم گرفتند مدارس و دانشگاه‌ها را رها کنند، می‌دانستند که قدم در چه راهی گذاشته‌اند و پیش‌بینی می‌کردند که احتمال مقابله خشونت‌بار با اعتراضات خیابانی به شدت بالاست. حتی یک معلم دبیرستانی در جریان تظاهرات مرکز شهر یانگون به ضرب گلوله نظامیان کشته شد و بسیاری دیگر نیز در پی سرکوب گسترده و خشونت‌بار ارتش، با سرنوشت مشابهی روبرو شدند. با وجود این که آن‌ها می‌دانستند که اعتراضات برای مقاومت در برابر حکومت نظامی ضروری است، اما امتناع معلمان و دانش‌آموزان از حضور در مدارس به معنای ضربه مهلک به سیستم آموزشی بود که پیش از آن نیز شکننده شده بود.

معلمان می‌دانستند که میلیون ها کودک و نوجوان در نتیجه شرکت در اعتراضات از تحصیل محروم خواهند شد. با این حال، چیزی که ادامه مسیر را برای آنان توجیه‌پذیر می‌کرد این بود که برگزاری کلاس‌ها در یک رژیم فاشیستی فاصله زیادی تا اهداف و ماموریت اصلی آموزش دارد.
در اوج جنبش یعنی در فوریه ۲۰۲۱، درست پس از کودتا، بیش از سه چهارم معلمان و کارکنان اداری مدارس دولت جدید را تحریم کردند.

گزارش داوطلب را از این‌جا بخوانید و برای دوستان و همکاران‌تان بفرستید:
https://davtalab.org/2023/2308/

خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg

🔻چگونه می‌توانیم از حق اعتراض دفاع کنیم

📽 ویدیوی داوطلب
https://davtalab.org/2021/1504/

بسیاری از مردم اعتراض را حق خود می‌دانند اما به دلیل هزینه بالای اعتراض عمومی سکوت می‌کنند. حق اعتراض ارتباط نزدیکی با حق بیان دارد که از اساسی‌ترین حقوق افراد است.
با محرومیت از حق بیان، افراد از شماری دیگر از حق‌های مربوط به این حق نیز محروم می‌شوند.

▪️در چنین شرایطی، چگونه می‌توان از حق اعتراض شهروندان دفاع کرد؟!

▫️به گفتگو دامن بزنید و با افراد، گروه‌ها مختلف وارد بحث شوید تا ظرفیت پذیرش ایده‌های متنوع در جامعه ایجاد شود.
▫️به گفتگوهای خود درباره حق اعتراض با دوستان‌تان انسجام بدهید تا در جریان اندیشه‌ها و دیدگاه‌های تازه قرار بگیرند.
▫️ایده‌های خود را در شبکه‌های اجتماعی بیان کنید و با دیگران به اشتراک بگذارید.
▫️دایره گفتگوی خود را با دیگر افراد و گروههای اجتماعی باز نگه دارید و افراد بیشتری را به مباحثه و گفتگو دعوت کنید.
▫️از مسائل حقوقی و قانونی اطلاع کافی کسب کنید؛ شما می‌توانید با کارزارهای آنلاین و آفلاین زمینه تغییر را فراهم کنید.
▫️خلاقانه عمل کنید و از زبان هنری در ابراز و بیان دیدگاه‌ خود استفاده کنید.

در نهایت، باور داشته باشید که شما می‌توانید و حق دارید دیگران را به تجمعات مسالمت‌آمیز دعوت کنید، و حق دارید بدون ترس، با وضع موجود مخالفت کنید؛ چرا که اعتراض حق شماست.

🔻ظرافت‌های مطالبه‌گری؛ چرا اعلام مطالبات به وصول مطالبات منجر نمی‌شود؟

بسیای از ما می‌دانیم که حتی کودکان هم تا زمانی که برای به دست آوردن چیزی خواسته خود را بلند بر زبان نیاورند به آن خواسته نمی‌رسند. اما چنین مثال‌هایی ممکن است فعالیت یک جمع مطالبه‌گر مدنی یا صنفی را به تکرار اعلام یک خواسته بکشاند و با دلسردی روبرو کند، چرا که به سادگی، 👈سرکوبگران را در جایگاه والدین مهربان و خیرخواه معرفی کردن و نقش‌ها و شیوه‌های مطالبه‌گری را به تکرار خواسته‌ها فرو کاستن، از اساس مسیر خوبی برای مطالبه‌گری نیست.

یک گروه مطالبه‌گر حقوق مدنی یا صنفی کافی نیست بداند که شایسته چیست
اهمیت اطلاعات:
یک گروه مطالبه‌گر نه تنها باید درباره آن چه شایسته به دست‌آوردن آن است به اندازه کافی گویا و بلند عمل کند بلکه باید بتواند 👈به سرکوبگرانی که منابع را در دست خود محدود کرده‌اند، در برابر و پیشگاه اجتماع نشان بدهد که چگونه و از چه شیوه‌هایی باید وصول مطالبات عملی شود تا مقاومت سرکوبگران در برابر خواسته‌ها را در هم بشکند.

✅زمانی که سرکوبگران اعلام می‌کنند که رسیدن به فلان خواسته عملی نیست و یا زمان طولانی وقت می‌برد، یک گروه صنفی مطلع به جای صبر کردن و انتظار کشیدن، با دانش خود به جنگ کتمان‌گران می‌رود.

در پست‌های آینده خواهیم نوشت که سرکوبگران اصلی چگونه از شکست‌خورده‌ترین و کم‌برخوردارترین افراد اجتماع برای ساخت بازوی سرکوب بهره‌کشی می‌کنند و یک نهاد مدنی یا صنفی با چه راه‌هایی باید ادبیات مناسب در برخورد با لایه‌های مختلف سرکوب را در گروه خود پرورش بدهد تا شنیده شود و پیگیری مطالبات خود را به دستور کار اجتماع تبدیل کند.

https://t.me/davtalaborg/1433
خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
https://davtalab.org

🔻تا چه اندازه در گروه خود حق تجمع را به رسمیت می‌شناسیم؟

📽ویدیوی داوطلب https://davtalab.org/2021/1016/

آزادی تجمع و راهپیمایی یکی از حقوق بنیادین بشر است که در 👈ماده ۲۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۲۱ کنوانسیون حقوق مدنی – سیاسی و کنوانسیون های شماره ۸۷ و ۹۸ سازمان بین المللی کارو دیگر اسناد برآن تاکید شده است. دولت‌ها نه تنها موظف‌اند حق اعتراض را برای تمام آحاد جامعه به رسمیت بشناسند و به آن احترام بگذارند بلکه باید از تجمعات محافظت و برگزاری آن را تسهیل کنند.

در برهه اخیر بسیاری از گروه‌های مدنی و صنفی استفاده از حق تجمع را به اجرا گذاشتند. این رفتار جمعی می‌تواند مصداق آگاهی در حال رشد درباره حقوق جمعی باشد چرا که 🔑 آگاهی از حق قانونی به یک گروه فرصت می‌دهد که در استفاده از حق خود بر تردید جمعی پیروز شود.

✅ لطفا ویدیوی داوطلب را ببینید و برای دیگران نیز بفرستید:

https://davtalab.org/2021/1016/

@davtalaborg

خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
https://davtalab.org

اعتراض به حضور لباس شخصی‌ها در مدارس

به گزارش داوطلب: شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان در بیانیه‌ای که امروز ۲۵ دی ماه ۱۴۰۱ منتشر شده با اشاره به تداوم حضور و ورود نیروهای انتظامی، امنیتی و لباس شخصی به محیط‌های آموزشی تاکید کرده این موضوع زمینه‌ساز آسیب‌های جسمی و روانی برای دانش‌آموزان است و باید متوقف شود.
در بیانیه این شورا با اشاره به اعتراضات ضدحکومتی در ماههای اخیر آمده است: «در ۴ ماه گذشته شاهد انواع برخوردهای غیرقانونی و دخالت‌های ناروا از سوی نهادهای امنیتی، انتظامی و قضایی نسبت به معترضان بوده‌ایم. ورود غیرقانونی نظامیان به مدارس و دانشگاه‌ها _به رغم مخالفت و مقاومت برخی مدیران متعهد و مسئول_ با همراهی مسئولان نالایق بعضی مدارس، دانش‌آموزان (کودکان) را درگیر خشونت، اهانت، بازداشت و اخراج کرد. این در حالی است که علاوه بر قوانین داخلی، کشور ما، عضو کنوانسیون جهانی حقوق کودک و حقوق بشر است، به این معنا که نهادهای امنیتی و انتظامی و قضایی _که قانونا متعهد به رعایت اصول این کنوانسیون‌ها هستند_ اجازه‌ی ورود به اماکن آموزشی را ندارند.
زیرپا گذاشتن ابتدایی‌ترین حقوق دانش‌آموزان، با انفعال کامل وزارت‌خانه و با تایید ضمنی وزیر بی‌کفایت آموزش و پرورش همراه شد، تا جایی‌که این همکاری‌ها، برخی مدارس کشور را به پایگاهی برای نیروهای انتظامی و امنیتی تبدیل کرد، متاسفانه موضوع به این‌جا ختم نشد، ورود این نیروها منجر به معرفی برخی دانش آموزان به این نهادها، و اخراج برخی از آنان شد.»

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران در ادامه این بیانیه تاکید کرده که « به عنوان یک نهاد صنفی معلمی که در ارتباط مداوم با گروه‌های مختلف دانش‌آموزی قرار داشته و بیش از هر نهاد دیگری با ذهن و زبان آن‌ها آشنایی دارد؛ نظام آموزشی ایدئولوژی‌زده و سیستم اداره پادگانی مدارس را به هیچ وجه پاسخگوی نیازهای آنان نمی‌داند.»

این شورا ضمن محکوم کردن ورود و حضور نیروهای امنیتی و نظامی به مدارس و غیرقانونی دانستن این اقدام متجاوزانه به حریم آموزشی، خواستار توقف وضع موجود شد.
در بیانیه این تشکل صنفی با اشاره به گزارش‌های رسیده به از برخی از استان‌ها در خصوص برخوردهای غیرقانونیِ بعضی مسئولان مدارس و مناطق با دانش‌آموزان معترض، آمده است: «اخراج دانش‌آموزانی که حضوری ولو محدود در اعتراضات اخیر داشته‌اند از مدرسه، برخلاف همه آیین‌نامه‌های موجود در آموزش و پرورش است. ارعاب و تهدید خانواده دانش‌آموزان برای جلوگیری از رسانه‌ای کردن این برخوردهای غیرقانونی نیز شکل دیگری از این رفتار‌های غیر منطقی است. »
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران در پایان این بیانیه خواهان بازگشت هرچه سریع‌تر این گروه از دانش‌آموزان به محیط‌های آموزشی و جبران خسارت‌های مادی و معنوی وارد شده به آنان و رسیدگی به تخلفات مدیران و مسئولانی شده که برخلاف قوانین موجود، اقدام به اخراج دانش‌آموزان کرده‌اند.
گفتنی است از ابتدای اعتراضات اخیر مردمی در ایران، دهها دانش‌آموز معترض بازداشت یا از مدرسه اخراج شده‌اند. همچنین بر اساس گزارش شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان در فاصله شهریور تا آذر ۱۴۰۱، بیش از ۵۰ کودک-دانش‌آموز در جریان تظاهرات ضدحکومتی کشته شده‌اند.


@davtalaborg

خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
https://davtalab.org

گفتگو با سرکوبگران؛
🔻یک گروه مدنی یا صنفی چگونه باید با سرکوبگران صحبت کند؟

پیش از این گفتیم که یک گروه مدنی یا صنفی علاوه بر اعلام شفاف پیام آن چه که می‌خواهد باید بتواند مطالبات را هم‌زمان از راه‌های دیگر پیگیری کند.
یکی از راه‌های موازی پیگیری مطالبات، داشتن اطلاعات کافی برای نشان دادن راهکاری به سرکوبگران است که چگونه خواسته‌ها واقعا عملی‌است. احتمالا تا قبل از دسترسی مطالبه‌گران به دانش دقیق‌تر تنها چیزی که خواهند شنید وعده‌های بی‌پایان و مشمول شدن مطالبه به مرور زمان است.

https://t.me/davtalaborg/1439

مطلب قبلی در این باره: https://t.me/davtalaborg/1434

اما گروه‌های مدنی و صنفی همچنین باید بتوانند با لایه‌های مختلف سرکوبگران وارد گفتگو شوند، چرا که سرکوبگران واقعی هرگز خود را نشان نمی‌دهند بلکه کسانی را پیش می‌فرستند که به عنوان نماینده خود با مطالبه‌گران گفتگو کنند.

✅ یکی از راه‌های گفتگوی موثر، اصرار مطالبه‌گران بر گفتگو با افراد تصمیم‌گیرنده به جای نمایندگان آن‌هاست.

👈 سرکوبگران معمولا از افرادی شکست‌خورده و کم‌برخوردار برای ارعاب و هم‌زمان از افرادی با ادبیات مهربان و معقول برای قانع کردن کنشگران و زمان خریدن بهره می‌برند تا آن‌ها را از پیگیری مطالبات خود پس از ورود به روندی فرسایشی دلسرد کنند.
گروه‌هایی که در دورن خود درباره شیوه برخورد با هر کدام از این دو طیف نماینده سرکوب را مرور می‌کنند معمولا به این نتیجه می‌رسند که شیوه برخورد یکسان با این دو طیف کارایی ندارد ولی در هر صورت از ان جایی که مطالبات گروهی بر مبنای حق، رفتاری قانونی است، شجاعت جمعی، صداقت جمعی و دانش یک گروه معمولا ان‌ها را به سرعت در شرایط بهتری قرار می‌دهد.

مطالبه‌گران همچنین یاد می‌گیرند که آویختن به یک طیف خاص سیاسی از وانمودکنندگان به همسویی با مصالح مصالبه‌گران ممکن است فقط برای مدت کوتاهی کارایی داشته باشد ولی در دراز مدت سرمایه اجتماعی آنان را مستهلک کند و به ضررشان تمام شود.

👈 یک گروه مطالبه‌گر در برخورد با خرده ارعاب‌گران معمولا درک می‌کند که بیش از آن چه که پیداست از همه چیز می‌ترسند چرا که به عنوان چهره سرکوب شناخته می‌شوند.
🔑اطلاع از انگیزه خرده‌سرکوبگران ارعاب‌گر می‌تواند مطالبه‌گران را به سرعت در شرایط بهتر قرار بدهد. بزرگترین چالش مطالبه‌گران ایجاد زمینه مناسب انسانی است که یک ارعاب‌گر را از عنوانش خلع کند. مثلا آگاهی از زمینه خانوادگی، عادات روزمره زندگی یا محل زندگی یک سرکوبگر او را از عنوانش جدا می‌کند. به همین دلیل در سرکوب‌های سیستماتیک، سرکوبگران ارعاب‌گر از افراد محلی انتخاب نمی‌شوند و به سرعت تغییر می‌کنند تا اطلاعات شخصی آنان کشف نشود.

@davtalaborg

خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
https://davtalab.org

🔻هر بار یک قدم، به ویژه در شرایط سخت کنشگری

بسیاری از فعالان مدنی و صنفی که در شرایط غیرقابل پیش‌بینی، رسیدن به اهداف دراز مدت را دشوار می‌بینند ممکن است از بی‌عملی همکاران خود خسته شوند.

فعالان مدنی و صنفی پیوسته میان دو گزینه 👈«یک حرکت اساسی» و «تن دادن به جو محافظه‌کار کنشگری» خود را مختار می‌بینند و ممکن است در این شرایط با دست زدن به اقدامی شجاعانه فرای توانایی جمع، به تنهایی هزینه مطالبه‌گری یک جنبش را پرداخت کنند و جنبش در همان مکان مطالباتی متوقف بماند.

🔑یکی از توصیه‌ها به فعالان این است:
استمرار و جدیت را در درون سازمان خود به گونه‌ای ادامه بدهید که توانایی گروه پیشرفت کند. گروهی که قدم‌ به قدم بر ترس‌ها و تردید‌های خود چیره شود جنبش مطالبه‌گری پایدارتری بنیاد خواهد نهاد.

در همین فضای «بن‌بست رسیده‌" از دید شما، گروه‌های کنشگری هستند که اتفاقا شرایط را برای طرح خواسته آماده‌تر از همیشه ارزیابی می‌کنند.

پس در شرایط دشوار گاهی لازم است به جای فکر کردن به اهداف دوردست، هر بار فقط یک قدم بردارید.
@davtalaborg

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
https://davtalab.org