📣روز جهانی مبارزه با کار کودکان؛
جامعه مدنی چه کار می‌تواند کند؟

▫️امروز دوازدهم ژوئن برابر است با روز جهانی مبارزه با کار کودکان.
براساس تازه‌ترین برآورد یونیسف و سازمان بین‌المللی کار، بیش از ۱۳۸ میلیون کودک در جهان همچنان درگیر کار هستند و بیش از ۵۰ میلیون نفر از آن‌ها در مشاغل خطرناک فعالیت می‌کنند.
در ایران، با وجود ممنوعیت قانونی، ۸ تا ۱۵ درصد جمعیت کودکان کشور، کودک کارند. این کودکان در بخش‌هایی مانند دستفروشی، زباله‌گردی، قالی‌بافی، کوره‌پزخانه‌ها یا کارگاه‌های خانگی حضور دارند و در اغلب موارد، از تحصیل، مراقبت بهداشتی و امنیت روانی محروم‌اند.

▫️از سوی دیگر جامعه مدنی در ایران برای مقابله با این بحران، نه تنها با کمبود منابع و ساختارهای حمایتی مواجه است، بلکه محدودیت‌های امنیتی نیز توان آن را به‌شدت کاهش داده‌اند:
پلمب نهادهایی مانند جمعیت امام علی، محدودسازی فعالیت‌های مرتبط با کودکان مهاجر و برخورد با نهادهای داوطلبانه، پیام روشنی به فعالان اجتماعی داده است: ورود به موضوع کودکان کار، می‌تواند هزینه‌بر باشد. در نتیجه بسیاری از ظرفیت‌های مردمی که در سایر کشورها به کاهش کار کودک کمک می‌کنند، در ایران امکان شکوفایی ندارند.

▫️با این حال حتی در چنین وضعیتی جامعه مدنی می‌تواند به شیوه‌هایی هوشمندانه و گام‌به‌گام وارد عمل شود. تجربه کشورهای دیگر نیز نشان می‌دهد که مقابله با کار کودک، تنها به اراده سیاسی دولت‌ها وابسته نیست، بلکه به شکل‌گیری شبکه‌های محلی، حمایت عمومی و پیوستگی میان آموزش، رفاه اجتماعی و آگاهی بستگی دارد.

منبع این گزارش در وبسایت اصل۲۰


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣پیام دریافتی: بازنشستگان اهواز را هدف گرفته‌اند چرا که به شیوه‌ای موثر خواهان اجرای قانون بوده‌اند

متن پیامی که داوطلب با عنوان «بیداد علیه مطالبه‌گری حق و دادخواهی» دریافت کرد از این قرار است:

«آقایان «مراد ظهرابی» و «محمدزمان کامروا» به همراه تعداد دیگری از بازنشستگان تامین اجتماعی اهواز که جهت دادخواهی و احقاق حق طبق ماده ۲۷ قانون اساسی در مقابل ارگان‌های دولتی تجمع نموده و برای معیشت، منزلت و درمان رایگان، خواهان اجرای مواد قانونی۵۴ و ۹۶،۱۱۱ تامین اجتماعی و ۴۱ قانون کار و ۲۹،۳۰ و ۳۱ قانون اساسی کشور شده‌اند؛
در بهمن ماه ۱۴۰۰ در کوچه و خیابان و منزل مسکونی با خشونت دستگیر و با یورش به منازل و توقیف وسایل (موبایل، کامپیوتر، کتاب و...) به مدت یک‌ماه در زندان انفرادی سپاه محبوس شدند.

آن‌ها پس از بازجویی‌های متعدد با پرونده‌سازی و با اتهام‌های «اجتماع و تبانی علیه امنیت داخلی کشور» و «تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی» به دادگاه انقلاب اهواز ارجاع داده شدند.
این بازنشستگان با وکالت خانم «فرزانه زیلابی» وکیل با شرافت خود در این محاکم قضایی به دفاع از حقوق انسانی خود پرداخته‌اند.

اما هم‌اکنون با فرمان دوایر «اطلاعات سپاه» و «اطلاعات و امنیت کشور» و تایید ریاست دادگاه انقلاب، برای ایجاد رعب و وحشت و جلوگیری از دادخواهی و عدالت‌جویی و احقاق حق در جامعه، با ابلاغیه احکام ستمگرانه ۲ سال زندان بتاریخ ۱۷ خرداد ۱۴۰۴ مواجه گردیده و به دادگاه انقلاب اسلامی اهواز-شعبه ۲، رجعت داده شده‌اند.»

داوطلب بازتاب‌دهنده پیام‌های دریافتی‌ست و دخل و تصرف یا قضاوتی درباره دقت جزییات اعلام‌شده در پیام‌ها ندارد.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣کنشگران چگونه جمع را با خود همراه می‌کنند؟

کنشگران می‌دانند که برای همراه کردن جمع، ذکر کاستی‌ها کافی نیست، بلکه می‌دانند کجا و در چه شرایطی از مصیبت سخن بگویند که به بی‌عملی منجر نشود.

کنشگران موفق، با قهرمان درون انسان‌ها سخن می‌گویند.
آنان تواناترین بخش روح مخاطب را با قهرمانان یک کنش جمعی یا فردی در خلال یک روایت انگیزه‌بخش آشنا می‌کنند، بدون آن که خود به مهم‌ترین فرد جمع تبدیل شوند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 حکومت‌های اقتدارگرا برای مهار بحران چه می‌کنند و وظیفه رسانه‌های مستقل و مردم در زمان بحران چیست؟
مراقب تحریف واقعیت در شرایط اقتدارگرایی باشید

اصل ۲۰ نوشت:

بحران‌ها در جوامع اقتدارگرا تهدیدی سیاسی‌اند.

حکومت‌های اقتدارگرا برای مهار بحران:
- روایت‌ها را بازسازی می‌کنند،
- سانسور را گسترش می‌دهند
و

⚠️بر سرکوب کنشگری مستقل تمرکز می‌کنند.

در چنین محیطی، رسانه‌های مستقل و شهروندان آگاه وظیفه دارند حقیقت را بازسازی کنند، روایت بحران را از انحصار حکومت خارج کنند و با ایجاد شبکه‌های اعتماد، مسیر عبور از بحران را به سوی آگاهی هموار کنند.

رسانه‌های مستقل در شرایط بحران وظیفه‌ای بسیار دشوار اما حیاتی دارند. بر پایه آموزه‌های نظری و تجربی موجود، رسانه‌ها باید رویکردهای زیر را در پیش بگیرند:

▫️پایبندی به حقیقت: رسانه‌های مسئول باید با وجود فشارهای سیاسی، اطلاعات دقیق، مستند و مبتنی بر شواهد ارائه دهند و از دامن زدن به روایت‌های جعلی یا دستکاری‌شده پرهیز کنند.

▫️افشاگری درباره ساختار بحران: رسانه‌ها نباید صرفاً به بازتاب روایت‌های رسمی بسنده کنند. آن‌ها باید ریشه‌های واقعی بحران را، از فساد ساختاری گرفته تا ناکارآمدی نهادهای دولتی، آشکار کنند.

▫️ساخت روایت مستقل: در برابر روایت‌های دستکاری‌شده رسمی، رسانه‌ها باید روایت‌هایی مبتنی بر مشاهدات میدانی، منابع معتبر و شهادت‌های مستقل بسازند.

▫️استفاده هوشمندانه از شبکه‌های اجتماعی: در عصر دیجیتال، شبکه‌های اجتماعی می‌توانند ابزار قدرتمندی برای انتشار اطلاعات صحیح و خنثی‌سازی پروپاگاندا باشند، البته به شرط مدیریت دقیق و مبتنی بر اصول حرفه‌ای.

در برابر سیاست‌های اقتدارگرایانه در مدیریت بحران، شهروندان نیز نقشی بی‌بدیل دارند. مردم می‌توانند با اقدامات زیر به بازسازی حقیقت و حمایت از همبستگی اجتماعی کمک کنند:

▫️دریافت اطلاعات از منابع معتبر: شهروندان باید تلاش کنند اطلاعات خود را از رسانه‌های معتبر و متنوع دریافت کنند و از بازنشر بدون تأمل اخبار دروغین یا تحریف‌شده پرهیز کنند.

▫️ایجاد شبکه‌های مستقل: تشکیل گروه‌های همیاری محلی، فعالیت‌های داوطلبانه واقعی و اطلاع‌رسانی در سطح جامعه می‌تواند کمک‌کننده باشد.

▫️مقابله با پروپاگاندا: مردم باید هوشیار باشند که چگونه پروپاگاندا با تغییر تمرکز، مسئولیت بحران را از حکومت به شهروندان منتقل می‌کند و نباید اجازه دهند فضای بی‌اعتمادی به یکدیگر جای همبستگی و همکاری را بگیرد.

▫️حمایت از رسانه‌های آزاد: دنبال کردن، اشتراک‌گذاری و دفاع از رسانه‌هایی که تلاش می‌کنند حقیقت را بازتاب دهند، اقدامی ضروری برای حفظ جریان آزاد اطلاعات است.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 چرا در دوره بحران جنگ احتمال تحت فشار قرار گرفتن فعالان صنفی و کارگری بیشتر می‌شود؟

در شرایط ویژه مانند یک بحران ناگهانی یا جنگ، در کشورهای اقتدارگرا معمولاً فشارها و اقدامات تلافی‌جویانه علیه کنشگران اجتماعی، سیاسی و مدنی افزایش می‌یابد.

در شروع بحران در کل:
- حکومت‌ها بیش از پیش بر کنترل گردش اطلاعات و جلوگیری از نارضایتی عمومی تمرکز می‌کنند،
- احتمال گسترش روایت‌های متناقض و ناسازگار با واقعیت به دلایل مختلف از درون حاکمیت بیشتر می‌شود
- حکومت‌ها ممکن است تلاش کنند همه صداهای مستقل را برای نمایش انسجام ملی خاموش کنند،
- هرگونه اعتراض یا مخالفت ممکن است از سوی حاکمیت تهدیدی برای امنیت داخلی تلقی شود.
-در چنین شرایطی، کنشگران ممکن است به سادگی با اتهاماتی مانند «همدستی با دشمن»، «تشویش اذهان عمومی» یا «خیانت» روبرو شوند.

اما مکانیسم فشار بر فعالان مدنی و صنفی علاوه بر احتمالات عمومی بالا، ممکن است در قالب یک یا چند مورد زیر نمود پیدا کند:

▫️ترس از اعتصاب و اختلال در تولید:
در آستانه‌ی جنگ، حاکمیت به تولید (به‌ویژه تولیدات نظامی، انرژی، کالاهای اساسی) حساس‌تر می‌شود. هرگونه اعتراض یا اعتصاب ممکن است تهدیدی برای «امنیت ملی» تلقی گردد.

▫️تلاش برای کنترل بدنه‌ی کارگری:
حکومت‌ها در بحران سعی می‌کنند صدای کارگران را در چارچوب‌های رسمی و تحت‌نظارت (مثل شوراهای حکومتی یا بسیج کارگری) نگه دارند. هر صدای مستقل، تهدیدآمیز تلقی می‌شود.

▫️افزایش استفاده از ابزارهای امنیتی:
وزارت اطلاعات، پلیس امنیت و نهادهای شبه‌نظامی احتمال دارد نظارت خود را گسترش ‌دهند و با پرونده‌سازی، احضار و تهدید، بخشی از فضای روانی داخلی را کنترل کنند.

در مطلب بعد ببینید فعالان مدنی و صنفی در این شرایط چه می‌توانند بکنند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣در زمان بحران ناگهانی، گروه‌های کنشگر مدنی و صنفی، بستری حمایتگرانه برای حمایت از افراد و گروه‌های آسیب‌پذیر می‌سازند

فعالان حوزه‌های مختلف در شرایط بحرانی همیشه به فکر گروه‌های آسیب‌پذیر هستند. بسیاری از گروه‌های ماندگار حمایتگری از پس یک بحران ناگهانی و بر حسب ضرورت تشکیل می‌شوند و چه بسا بسیاری از این ارتباطات حمایتگرانه تا پس از دوره بحران نیز پایدار باقی می‌مانند.

▫️پس از واکنش‌های اولیه و پرهیاهو به بحران، گروه‌هایی هستند که ممکن است نیاز به کمک سریع داشته باشند. کنشگران در شرایط بحرانی، ضمن حفظ انسجام روانی اعضای گروه به فرمول‌هایی دسترسی پیدا می‌کنند که حمایتگری ویژه دوران بحران را در جامعه بازتولید کنند.

▫️آیا احتمال می‌دهید که یک گروه از اجتماع یا کنشگران یک گروه خاص که اکنون در سایه قرار گرفته‌اند در معرض فشار بیشتری قرار بگیرند؟
شاید گروه شما بتواند برای برخی از اعضای در معرض آسیب با پیدا کردن حمایت حقوقی/قانونی مناسب، حمایت روانی نیز ایجاد کند.

▫️اگر اقدامات حمایتگرانه از ارتباطات فردی و حتی یک صنف فراتر برود و در دامنه فعالیت میان گروه‌ها جای بگیرد، ائتلافی زاینده شکل می‌گیرد؛ شرایطی که می‌توان گفت که گروه‌های فعال مدنی و صنفی توانسته‌اند مصداق «هدیه پنهان بحران» را شناسایی کنند و از آن برای تقویت وضعیت برخی گروه‌های آسیب‌پذیر امتیاز بگیرند.

⚠️هشدار:
یک دست‌انداز در مسیر یک گروه کنشگر این است که گروه اجازه بدهد که بحران تازه‌به‌وجود آمده (که نظر مردم در به وجود آمدنش تاثیر نداشته) گروه را به دو دسته کمپ موافقان و مخالفان تقسیم کند و انسجام گروهی را از بین ببرد یا آن را به تک‌موضع تقلیل بدهد.
در عین حال، اگر در یک گروه، همه از مواضع یکسانی برخوردارند، احتمالا این به آن معناست که گروه فضای پذیرنده‌ای برای حضور و فعالیت افراد مختلف ندارد.

⁉️چگونه نظرها و احساسات اعضای گروه را در شرایط بحران ناگهانی مدیریت کنیم؟
در گروه فضایی امن تعریف کنید که بیان ایده‌های مختلف اعم از موافق، مخالف و یا ممتنع، از ارزش‌گذاری سریع و شتابزده فاصله بگیرد. بستر روانی امن برای بیان ایده‌های مختلف به افراد اجازه خواهد داد که پنهانی‌ترین دغدغه‌های خود را آشکار کنند و سپس برای دغدغه‌های به رسمیت‌شناخته‌شده از خود گروه چاره‌جویی کنید.

در چنین شرایطی، فعالان می‌توانند با بازتعریف شرایط کنونی، تمرکز اعضا را بر مخالف-موافق به «چه می‌توان کرد» هدایت کنند.

▫️ مستندسازی نقض‌ها و واقعیت‌ها
در این برهه، سرعت گردش اطلاعات درست و نادرست بالاست.
کنشگران می‌توانند با ثبت و مستندسازی موارد و روایت‌ها، زمینه‌ای قابل اتکا برای گروه‌ها پدید بیاورند که فعالیت‌ها و اقدامات بعدی را تسهیل کند.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣روایت‌های مستقل از دل زندگی روزمره؛
سلاح اخلاقی و انسانی جامعه مدنی

جایی که همه «دهان»‌اند کنشگران مدنی و صنفی «گوش» می‌شوند و سپس دست به عمل می‌زنند

در کنار ده‌ها ویدیو و مطلب کوتاه که از تشدید بحران خبر می‌دهد و همه از جمله کنشگران نیز آن‌ها را می‌بینند، یا بازنشر می‌کنند، هنگامی که بسیاری ممکن است به کارشناس یک‌شبه مساپل نظامی تبدیل شوند و با آخرین اخبار، موضع یا نظر خود را تغییر بدهند، کنشگران بدون شتاب برای قضاوت زودهنگام یا ادعا برای موثر بودن نسخه‌های دم‌دستی، به ثبت وقایع روی می‌آورند.

آن‌ها می‌دانند که در روایت‌های معمول، قرار است روایت کسانی حذف شود و رسانه‌های به شدت قطبی‌شده، مواضع از پیش تعیین شده‌ای دارند چرا که افکار عمومی می‌تواند نتیجه یک بحران را تغییر بدهد.

فعالان صنفی، به دلیل پیوند نزدیک با زیست واقعی مردم، نقش بی‌بدیل در روایت‌گری دارند ــ نقشی که اگر با دقت و همبستگی انجام شود، می‌تواند آینده را از فراموشی و تحریف واقعیت نجات دهد.

آنان این‌گونه درک می‌کنند که چگونه می‌توان به ساخت گروه‌ها و ائتلاف‌هایی شکل داد که در شرایط بحران ابعاد فشار بر گروه‌ها و افراد را کاهش دهند.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣دولت‌ها با تصمیم‌های درست و غلط، فراموش می‌شوند اما مردم می‌مانند

موسیقی مقامی، سال‌هاست که در بندبند فرهنگ بختیاری عجین شده.

پیش از این، در یک روز عادی، کانال عدالت آموزشی با به اشتراک گذاشتن این موسیقی، نوشته بود: «بسیار خرسندم که جوانانی چون محمد و افشین قادری این‌چنین موسیقی مقامی را زیبا می‌نوازند.

ما عشایر بختیاری با شنیدن صدای ساز مسحورکننده که گویی از عمق تاریخ نواخته می‌شود، خود را در فراسوی زمان و مکان حی می‌کنیم. پرواز می‌کنیم به سمت زردکوه بختیاری تا به اصالت خویش بازگردیم.»

هرچند این قطعه باستانی پیش از بحران کنونی در این کانال به اشتراک گذاشته بود ولی شاهدی بر این مدعاست دولت‌ها با تصمیم‌های درست و غلط، می‌آیند و می‌روند اما این مردم‌اند که پایدار می‌مانند.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣تشکل‌ها در حفظ جان مردم می‌توانند سریع‌تر از دولت عمل کنند
تشکل‌ها و گروه‌های داوطلبانه مردمی به دلیل سرعت تصمیم‌گیری در سازمان‌دهی و عمل و بی‌نیاز بودن از مقررات دست‌وپا گیر می‌توانند سریع‌تر از ارگان‌های دولتی اقدام کنند.

با گسترش دامنه جنگ، بسیاری از شهروندان شهرهای بزرگ دریافتند که هیچ شهری پناهگاه ندارد. این نکته‌ای‌ست که محمد چمران، رییس شورای شهر تهران در آخرین گفتگوی خود با رسانه‌ها اعلام کرد. وی همچنین گفت: «مترو و سوله‌های بحران به دلیل عمق زیاد می‌توانند در شرایط بحرانی پذیرای مردم باشند بنابراین پناهگاه‌های مناسبی هستند که می‌توان از آن ها استفاده کرد.»

اما تا این ساعت، با وجود کشته شدن مردم، هنوز هیچ اقدام واقعی و رسمی برای مراقبت از مردم انجام نشده است و مردم و تشکل‌ها تلاش می‌کنند با اطلاع‌رسانی و ایجاد آمادگی از ابعاد تخریب بکاهند.

اتحادیه راهبران مترو تهران طی مطلبی، مترو شهرهای کی‌یف، خارکیف، دنیپرو و اودسا اوکراین را مثال زد که بارها حتی برای اقامت‌های تمدید شده و چندماهه به‌عنوان پناهگاه مورد استفاده مردم قرار گرفتند.
این منبع اعلام کرد که مردم اوکراین برای بقا و همزیستی در شرایط بمباران، یک‌سری عادت‌ها، ابتکارها و قواعد نانوشته پیدا کردند که بسیار مؤثر بود.

این منبع ۸ نکته را در همزیستی مردم در مترو بررسی کرد؛
از چگونگی حفظ نظم و آرامش روانی جمعی و کارهای داوطلبانه و حتی مدارس داوطلبانه تا چگونگی کاهش استرس کودکان، از قواعد احترام عمومی به حریم خصوصی و سکوت در ساعات استراحت تا تقسیم مسئولیت در نظافت دسته‌جمعی از پاکسازی زباله‌ها تا تمیز کردن دستشویی‌ها و نظم محیط. از برنامه‌ریزی ذهنی برای "مدت طولانی" تا ذکر محتویات کیسه اضطراری (شامل آب معدنی، غذاهای کنسروی و خشک، دارو، چراغ‌قوه، اسناد شناسایی، دستمال، پاوربانک و رادیوی دستی.)

در این شرایط، مردم و تشکل‌ها پناه هم هستند و می‌توانند احساسات متناقض جمعی را به بستری برای همبستگی و نجات یکدیگر تبدیل کنند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر